ลูกชาวนากับของมือสอง

    การที่มาเกิดเป็นลูกชาวนานั้น เพราะชาติในอดีตเคยเกิดเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ มีความมั่นใจในตัวเองสูง จึงมีมานะทิฐิมาก แล้วมาสร้างบุญตอนอายุมากแล้ว จึงมีความถือตัว เวลาฟังธรรมจากภิกษุหนุ่ม ก็มักจะคิดว่า พระเด็ก ก็เลยไม่เคารพในธรรม ไม่ได้ตั้งใจฟังธรรม และเมื่อจะทำทาน ในช่วงแรกๆมักจะนำของใช้แล้วมาถวายพระ เพราะฉะนั้น เลยทำให้มักจะได้ของมือสอง ของที่ใช้แล้ว ตามที่ประกอบเหตุเอาไว้

 

    แต่ชาตินั้น ในภายหลังเมื่อเข้าใจหลักวิชชาในการทำบุญ ก็ได้ทำถูกหลักวิชชา และชอบช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ บุญนั้นจึงทำให้ได้รับการอุปถัมภ์ช่วยเหลือในปัจจุบัน และเมื่อทำบุญมักจะอธิษฐานขอให้ได้มาสร้างบารมีตั้งแต่ยังอยู่ในวัยหนุ่ม ไมให้เข้ามาช้าในวัยแก่เหมือนชาตินั้น จึงทำให้ชาตินี้ได้มาสร้างบารมีตั้งแต่ยังเป็นนักศึกษา

 

    แต่ที่อธิษฐานว่า อย่าได้แต่งงานตลอดชีวิต ยังไม่พอ ต้องตัดใจเลยว่า ไม่แต่งๆๆ ท่องมันทุกวัน ไม่แต่งๆ หัวเด็ดศีรษะขาด ไม่แต่งๆๆ ท่องอย่างนี้ไปจนตายเลย แล้วก็อย่าแต่งนะลูกนะ จะได้เตรียมกุฏิเอาไว้ให้