ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 8

แต่ปรากฏว่าเหตุการณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่ เพราะได้เจอแค่นักโทษสองคนที่เพิ่งหลบหนีมาเท่านั้น นอกนั้นก็เป็นเพียงห้องที่รกเลอะเทอะสกปรก และในขณะนั้นเองนักโทษสายลับก็กำลังจะแอบหนีไปด้วย ทันใดนั้น ลูกน้องของลูกก็รีบเข้าไปจับตัวนักโทษสายลับไว้ไม่ยอมให้หนีไปได้ รวมทั้งจับกุมตัวลูกน้องเพื่อนรักของลูกที่ปลอมเป็นนักโทษด้วย เพื่อไม่ให้นักโทษสายลับสงสัย

เมื่อนำตัวนักโทษสายลับไปคุมขังเรียบร้อยแล้ว ลูกก็ได้สอบถามลูกน้องเพื่อนรักของลูกที่ปลอมเป็นนักโทษว่า “เกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นอย่างนี้ เราโดนซ้อนแผนหรือเปล่า”

ลูกน้องเพื่อนรักของลูกที่ปลอมเป็นนักโทษก็บอกลูกว่า “ไม่น่าจะใช่นะลูกพี่ เพราะเจ้านักโทษสายลับคนนั้น ก็มุ่งหน้าไปที่นั่นแบบไม่ลังเล เมื่อเข้าไปแล้วยังบอกว่าตกใจว่าทำไมทุกคนจึงหายไปหมด ซึ่งข้าวของเครื่องใช้ต่างๆก็ยังอยู่ มันน่าจะมีคนอยู่ที่นั่นจริงๆ เราไม่น่าจะโดนหลอกได้”

เมื่อลูกได้ยินแบบนั้น ลูกก็เข้าใจทันทีว่าพวกคนร้ายไหวตัวทัน และได้หนีออกจากเมืองไปเรียบร้อยแล้ว ลูกจึงรู้สึกเจ็บใจมาก เพราะคิดว่าน่าจะมีข้อมูลบางส่วนรั่วไหลออกไป ลูกจึงตัดสินใจไปที่พระราชวัง ซึ่งขณะนั้นลูกก็คิดทบทวนใคร่ครวญว่า “เราจะทำอย่างไรต่อไปดี”

ส่วนสายลับนักโทษนั้น ลูกก็ได้ส่งตัวให้กับทางกรมเมืองดำเนินการไปตามระเบียบปฏิบัติ และลูกก็ได้กลับมาหาต้นเหตุว่า อะไรเป็นจุดให้เกิดความผิดพลาดแบบนี้ได้ และได้ทำรายงานเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นเอกสาร รวมทั้งให้คำแนะนำและแนวทางที่จะแก้ไขในส่วนต่างๆด้วย และด้วยความที่ลูกเป็นคนตั้งใจทำงานจริง เมื่อเห็นข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้น ลึกๆในใจ ลูกจึงอยากจะเข้าไปมีส่วนช่วยแก้ปัญหานี้ด้วย

ดังนั้น ลูกจึงไปรายงานเรื่องราวทั้งหมดกับหัวหน้าของลูก ทั้งเรื่องความหละหลวมในการรับคนเข้ามาทำงานในพระราชวัง รวมทั้งเรื่องการเก็บข้อมูลของผู้ที่เข้าออกเมืองหลวงและในเขตราชอาณาจักร ซึ่งลูกอยากจะให้มีการรื้อระบบใหม่ทั้งหมด โดยเฉพาะต้องกำชับกับพวกราชองครักษ์ให้มีความรอบคอบมากกว่านี้

หัวหน้าของลูกก็เห็นด้วยในหลักการที่ลูกนำเสนอ และได้ไปหารือในวงของหัวหน้าที่ดูแลหน่วยงานต่างๆ ซึ่งก็มีทั้งคนที่เห็นด้วยและคนที่ต้องเสียหน้าจากความผิดพลาดที่เกิดขึ้นครั้งนี้ด้วย ซึ่งเรื่องนี้จะต้องมีผู้รับผิดชอบ เพราะทำให้มีผลกระทบไปในวงกว้างกว่าที่คิดเอาไว้