ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 10

ครั้นลูกได้มาพบเหล่านายกองและทหารทั้งหลายที่ลูกต้องมาดูแลแล้ว ลูกก็แนะนำตัวให้เองให้กับสมาชิกใหม่ทุกคนได้รู้จัก และยังได้ชี้แจงนโยบาย เป้าหมาย และภารกิจหน้าที่ต่างๆที่ได้รับมอบหมายจากส่วนกลาง ที่ส่งตัวลูกมาในครั้งนี้ก็เพื่อให้ดูแลกองทหารที่รักษาชายแดนแห่งนี้

พร้อมทั้งบอกอีกด้วยว่า เนื่องจากที่เห็นมานั้น ความหละหลวมในการดูแลความเรียบร้อย การละเลยระเบียบวินัยระเบียบปฏิบัติ จนทำให้พวกสายลักสามารถแทรกซึมเข้าไปถึงในเขตของพระราชวังได้ ซึ่งลูกก็ต้องการให้กองทหารแห่งนี้เป็นด่านแรกที่จะเฝ้าระวังไม่ให้เกิดความผิดพลาดเช่นนั้นอีก

แต่พวกเหล่าทหารทั้งหลายในกองกลับมองว่า ลูกคงเป็นพวกทหารหนุ่มไฟแรงที่เพิ่งย้ายมาจากเมืองหลวง ที่พกเอาความมุ่งมั่นสุดๆติดตัวมาด้วย ใหม่ๆก็คงจะเป็นอย่างนี้ ต่างจึงมีความรู้สึกว่ามาอยู่ชายแดนที่มีความลำบากแบบนี้ เดี๋ยวก็ถอดใจขอย้ายกลับเมืองหลวงไปเอง ว่าแล้วเหล่าทหารก็เออออไปตามสภาพ ตามที่เจ้านายใหม่มาบอก แต่ก็ไม่ได้เชื่อมั่นอะไรมากมายในตัวลูก

แม้ในช่วงที่ลูกมารับหน้าที่ใหม่จะเป็นฤดูฝน ซึ่งปีนี้มีฝนตกชุกมากติดต่อกันมาตลอด บรรยากาศเย็นสบายน่าพักผ่อน แต่ลูกก็หาได้พักผ่อนเช่นนั้นไม่ กลับเริ่มงานแรกโดยให้เหล่าทหารทั้งหลายทำความสะอาดในเขตป้อมทหารและเขตที่พักให้สะอาดเรียบร้อย และให้ทุกคนดูแลกวดขันตั้งแต่เรื่องพื้นฐาน โดยเริ่มจากเรื่องการแต่งตัวให้เรียบร้อย แม้จะเปียกฝนก็ต้องดูดีอยู่เสมอ ซึ่งตัวลูกเองก็ได้ทำเป็นแบบอย่างให้พวกทหารลูกน้องของลูกดูด้วย

ทำให้ทหารเหล่านั้นเริ่มหันมามองว่า ลูกก็เป็นผู้นำที่ดีเหมือนกัน ที่ไม่ได้สั่งการให้คนอื่นทำอย่างเดียวแต่ตัวเองไม่ทำ เรียกได้ว่า ลูกเป็นผู้นำที่มีลักษณะพูดให้ทำ นำให้ดู อยู่ให้เป็นกำลังใจ และตัวลูกก็มักจะย้ำกับทหารที่อยู่ใต้บังคับบัญชาอยู่เสมอว่า เป็นทหารต้องมีระเบียบวินัยเป็นพื้นฐาน ต้องเคารพเชื่อฟังคำสั่งและเคร่งครัดในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ซึ่งตัวลูกเองก็ทำเป็นตัวอย่าง และได้ไปตรวจตราทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหนก็จะเห็นลูกอยู่กับลูกน้องเสมอๆ ไม่ว่าฝนจะตกแดดจะออก

ซึ่งในช่วงแรกๆ ลูกก็มักจะเจอพวกทหารที่ยังหละหลวมในหน้าที่อยู่บ้าง เพราะต่างก็คิดว่าบ้านเมืองของเราสงบสุขมานานแล้ว อีกทั้งยังเป็นแคว้นที่เป็นมหาอำนาจอีกด้วย คงไม่มีใครกล้ามารุกราน เนื่องจากคิดกันอย่างนี้ จึงหละหลวมอยู่บ้าง ทำให้ลูกจำเป็นต้องลงโทษทหารเหล่านั้นเพื่อไม่ให้ใครเอาเป็นเยี่ยงอย่างต่อไป

สถานการณ์ต่างๆก็ค่อยๆดีขึ้น และลูกน้องคนสนิทของลูกทั้งสองคนก็ได้ทำหน้าที่ช่วยลูกเป็นอย่างดี โดยใช้ความสามารถพิเศษเฉพาะตัว คือ การมีวาทศิลป์ เข้าไปตีสนิทกับทหารทั้งหลายในพื้นที่ และเป็นฝ่ายประชาสัมพันธ์ส่วนตัวให้กับลูกอีกด้วย โดยเข้าไปคุยและอธิบายชี้แจงให้พวกทหารทั้งหลายเข้าใจในตัวลูกมากยิ่งขึ้นว่า...

เจ้านายใหม่รักและหวังดีกับทุกๆคนอย่างไร อยากให้ทุกคนมีความพร้อมที่จะรักษาบ้านเมือง มีความพร้อมในการรบ เพราะในที่แห่งนี้เราต้องพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับข้าศึกตลอดเวลา จึงต้องเข้มงวดกับเหล่าทหารทุกคนแม้กระทั่งตัวเอง ซึ่งพวกทหารทั้งหลายก็เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่ก็ทำตัวดีขึ้นทุกคน