ธุดงค์ธรรมชัย รุ่นแสนรูป ตอนที่ 3

 

 

        บรรยากาศการเดินธุดงค์ข้ามจังหวัด ของพระธรรมทายาท 108รูป จากวัดแพรกษา จังหวัดสมุทรปราการ มาที่จังหวัดนครนายก เส้นทางการเดินธุดงค์ผ่านแมกไม้ที่โค้งตามธรรมชาติดุจประตูซุ้มโค้ง เพื่อต้อนรับกองทัพธรรม เมื่อเดินทางมาถึงสี่แยกจปร. ก็ได้พบกับความอัศจรรย์ของกองทัพไทย ที่ออกมารอต้อนรับพระธุดงค์ พร้อมกับเดินอารักขาขนาบข้างตีคู่มากับพระธุดงค์เป็นระยะทางถึงห้ากิโลเมตร

   

 

        เมื่อเดินมาจนถึงหน้าโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า ก็บังเกิดภาพสุดงดงามน่าประทับใจอีกครั้ง เมื่อกองทัพไทยทั้งหมดพร้อมใจกันหยุดยืน นั่งก้มลงใช้ผ้าสะอาดบรรจงเช็ดเท้าพระธรรมทายาท ก่อนที่จะก้มลงกราบเท้าพระธุดงค์ด้วยความเคารพ สร้างความปลื้มใจให้กับผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก จากนั้นพระธรรมทายาทก็แยกการเดินธุดงค์เป็นสองสายไปยังวัดเขาชะโงก อำเภอเมือง และวัดเขาคอก อำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก

 

 

 

        เมื่อพระธุดงค์ทั้งสองสายเดินทางไปถึงวัดจุดหมาย ก็ได้พบกับการต้อนรับที่อบอุ่นและน่ารักของเด็กดีวีสตาร์กว่า 100คน จากโรงเรียนวัดสมบูรณ์สามัคคี อำเภอเมือง จังหวัดนครนายก ที่มาช่วยกันปัดกวาดทำความสะอาดเตรียมสถานที่ไว้รอ พอแถวของพระธุดงค์เดินทางมาถึง วีสตาร์ฝ่ายหญิงจะนั่งลงที่พื้นถนน พนมมือ พร้อมกับประสานเสียงกล่าวต้อนรับพระธุดงค์พร้อมกัน

 

 

        ส่วนเด็กดีวีสตาร์ฝ่ายชายก็นั่งเรียงแถวบนบันไดทางขึ้นศาลาของวัด ไม่ว่าบันไดที่วัดเขาชะโงกจะมีกี่ขั้น หรือสูงกี่เมตร เด็กดีวีสตาร์ก็นั่งเรียงแถวซ้อนกันอย่างหนาแน่นแต่เป็นระเบียบอยู่ทุกขั้นบันได ในมือก็เตรียมน้ำและผ้าสะอาดๆไว้สำหรับเช็ดเท้าพระธรรมทายาท มือก็เช็ดไป หน้าก็ยิ้มไป ใจก็ผ่องใส  พระธุดงค์เห็นเด็กๆแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ถามว่า มาจากโรงเรียนไหน แถมท่านยังให้พรเด็กๆด้วยว่า “ขอให้มีอายุ วรรณะ สุขะ พละ และขอให้เรียนเก่งนะลูกนะ” เด็กๆต่างก็ดีใจกันยกใหญ่ รับว่า “สาธุ” แล้วพากันยิ้มแป้นโชว์ฟันขาวใสปิ๊ง

 

 

 

        บรรยากาศการเดินธุดงค์ของศูนย์อบรมวัดข่อย อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี เป้าหมายแรกของการออกเดินธุดงค์ คือ วัดยางน้ำกลัดใต้ ระยะทางประมาณสิบกิโลเมตร ตลอดเส้นทางได้เดินผ่านหมู่บ้านที่ยังมีวิถีชีวิตอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ วิวทิวทัศน์สองข้างทางสวยงามมาก เดินผ่านดงตาลบนผืนนาข้าวสีเขียว ทำให้เดินไปก็ได้เก็บอารมณ์สบายไปด้วย เป็นน่าสังเกตว่า พระธรรมทายาทรุ่นแสนรูปนี้ ยิ่งสูงวัยก็ยิ่งใจสู้

 

        มีพระธรรมทายาทรูปหนึ่ง อายุ 76ปี พระอาจารย์เป็นห่วงกลัวว่าจะเดินไม่ไหว จะให้นั่งรถตามไป ท่านก็รีบตัดความกังวลของพระอาจารย์ บอกว่า “ไม่เป็นไรครับ ผมเดินไหว ตอนเป็นโยมเดินเก็บเห็ดไกลกว่านี้อีกครับ” แล้วท่านก็สามารถเดินธุดงค์ร่วมกับพระธรรมทายาทรุ่นหลานได้ตลอดทางจนถึงเป้าหมาย

 

 

 

        เมื่อคณะพระธุดงค์เดินทางมาถึง ก็ได้พบกับเทพบุตรเทพธิดาตัวน้อยๆ เด็กดีวีสตาร์จากโรงเรียนบ้านยางน้ำกลัดใต้ ตั้งแถวล้างเท้าให้กับพระพระธรรมทายาท พร้อมทั้งญาติโยมจำนวนมากเตรียมภัตตาหารมาถวายพระธุดงค์ มีคุณยายท่านหนึ่งเมื่อทราบว่า จะมีพระธุดงค์เดินทางมาพักที่วัดนี้ ก็รีบไปเก็บผักหวานสองกระบุง แล้วใส่ไม้คานหาบมารออยู่ที่วัด เด็กดีวีสตาร์นอกจากจะได้มาล้างเท้าพระธุดงค์แล้ว ยังเตรียมกระเช้าใส่ผลไม้มาจากบ้าน เพื่อนำมาถวายพระตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเคยแนะนำไว้ด้วย

 

 

        พอถึงช่วงบ่าย พระธุดงค์ช่วยกันเก็บกวาดทำความสะอาดวัดให้เอี่ยม ทั้งลานวัด ศาลาปฏิบัติธรรม โรงทึม (โรงเก็บศพ) พร้อมทาสีและทำความสะอาดห้องน้ำใหม่ รอบค่ำมีการทำวัตรเย็น นั่งสมาธิ และเข้าโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ชาวบ้านในละแวกนั้นก็รีบเดินทางมาที่วัดเพื่อมาร่วมปฏิบัติธรรมรอบค่ำ และดูภาพการเดินธุดงค์ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะเปิดใน DMC กันมากมาย

 

        ตอนเช้าตรู่ พระธุดงค์ได้ออกบิณฑบาตสองสาย เป็นระยะทางสี่กิโลเมตร ออกไปบิณฑบาตตั้งแต่หกโมงเช้า กลับมาก็เก้าโมง เพราะมีญาติโยมรอใส่บาตรเยอะมาก เดิมทีหลวงพ่อเจ้าอาวาสตั้งใจจะหุงข้าวเลี้ยง เพราะเกรงว่าพระมาเยอะ อาหารบิณฑบาตจะไม่พอฉัน แต่เมื่อท่านเห็นรถขนภัตตาหารมาถึงก็ตกใจ เพราะได้ภัตตาหารเยอะมากพอที่จะแจกจ่ายได้อีกหลายคน และในค่ำคืนนี้ก็จะมีกิจกรรมการจุดโคมถวายเป็นพุทธบูชาด้วย

 

 

 

 

        ส่วนที่ศูนย์วัดปึกธรรม จังหวัดลพบุรี ออกเดินธุดงค์ในวันที่ 18-24 กุมภาพันธ์ วันแรกออกเดินเป็นระยะทางห้ากิโลเมตรไปที่วัดศิลารามซึ่งเป็นวัดเกือบร้าง เพราะมีหลวงตาแปะซ้ง อายุ 82ปี ที่บวชอยู่วัดนี้เพียงรูปเดียวมานานกว่า 30พรรษาแล้ว แม้อยู่เพียงรูปเดียวท่านก็ไม่หนีไปไหน เพราะท่านคิดว่าท่านต้องอยู่รักษาพื้นที่และรักษาศรัทธาชาวพุทธในละแวกนี้ ขณะนี้ท่านป่วยเป็นมะเร็งตับขั้นสุดท้าย หมอวินิจฉัยว่าจะมรณภาพภายในสัปดาห์นี้

   

        ในขณะที่ท่านอาพาธหนัก เดินไม่ได้ ก็ยังมีโจรใจบาปเข้ามาปล้นทำร้ายทุบตีท่านเพื่อชิงทรัพย์ถึงสามครั้ง การเดินทางมาธุดงค์ของพระธรรมทายาทในครั้งนี้ จึงเป็นการมาถวายกำลังใจให้ท่านได้มีโอกาสทำบุญและรับพรจากคณะพระธุดงค์ และได้ช่วยกันพัฒนาวัดของท่านจนสะอาด ซ่อมแซมอาคารที่ทรุดโทรมและถูกโจรงัด

 

        หลวงตาแปะซ้งชื่นชมอนุโมทนากับพระลูกพระหลานที่ได้บวชในครั้งนี้ ท่านมีความสุขที่มีพระมาดูแลรักษาวัดของท่านให้รุ่งเรืองสว่างไสว ในช่วงสุดท้ายของชีวิตท่าน ทำให้ท่านมีหน้าตาสดชื่น สุขภาพแข็งแรงขึ้นจนผิดตา จนหมอเองก็แปลกใจ

 

 

        จากการเดินธุดงค์ในครั้งนี้ ทำให้พระธรรมทายาทตระหนักถึงความสำคัญของการบวชเพื่อสืบอายุพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง มีพระธรรมทายาทรูปหนึ่ง ท่านมีความตั้งใจว่าท่านอยากจะบวชต่อแล้วมาจำพรรษาอยู่ที่วัดศิลารามแห่งนี้ เพื่อเป็นกำลังสำคัญในการรักษาวัดศิลาราม สืบต่อมโนปณิธานของหลวงตาแปะซ้ง ไม่ให้วัดศิลารามเป็นวัดร้างต่อไป