ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน (ต่างประเทศ)

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        ลูกชื่อ ลออง นอยไมเออร์ อายุ 55ปี เป็นชาวลพบุรี มาอยู่เยอรมันได้ 17ปีแล้วค่ะ ลูกพบหมู่คณะเมื่อสามปีที่แล้ว โดยเริ่มจากเพื่อนคนไทยที่ชวนมาถวายภัตตาหารเพลทุกวันอาทิตย์ต้นเดือนที่วัดพุทธเอ๊าสบวร์ก ต่อมาเมื่อมีวัดพระธรรมกายบาวาเรีย ลูกก็ได้มาสร้างบารมีที่วัดอย่างต่อเนื่อง เพราะประทับใจกลุ่มเพื่อนกัลยาณมิตรที่พูดคุยกันดี มาวัดก็ได้ฟังเทศน์จากพระอาจารย์ พูดแต่เรื่องบุญ เรื่องธรรมะกัน ไม่เห็นที่วัดจะมาบังคับให้ทำบุญอย่างที่เขาว่ากันเลย

 

        แม้แต่ลูกสาวคนโตของลูก ชื่อน้องคาริน อายุ 16ปี ซึ่งเป็นนักฟุตบอลหญิงสังกัดสโมสรทีมเมืองวีเล่นบาร์ค ในแคว้นบาเยิร์น ก็มาบูชาข้าวพระที่วัดทุกครั้ง แม้เพื่อนของเธอจะชวนไปค้างที่บ้านในวันสุดสัปดาห์หรือไปงานวันเกิด ถ้าเป็นช่วงที่ต้องมาวัด เธอจะบอกกับเพื่อนว่า “ฉันไปไม่ได้ วันเสาร์ฉันจะไปวัดกับแม่”

 

        ช่วงซัมเมอร์ เธอได้มาอบรมธรรมทายาทหญิงที่วัดพระธรรมกายบาวาเรีย และได้สอนน้องชายฝาแฝดวัย 14ปีของเธอ กราบเท้าแม่ก่อนนอนด้วยค่ะ

 

        ก่อนหน้าที่จะมีโครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ลูกเคยคุยกับเพื่อนสนิทชื่อมัณฑณาว่า อยากบวชอุบาสิกาแก้ว จากนั้นพอหลวงพ่อเปิดโครงการปุ๊บ ลูกก็ตั้งใจเลยว่าต้องไป เมื่อรู้ว่าตัวเองจะไปบวชอุบาสิกาแก้วก็ปลื้มทุกวันเลยค่ะ จนงงตัวเองว่าเป็นอะไร ลูกจัดกระเป๋าเสร็จตั้งแต่สองอาทิตย์ก่อนเริ่มโครงการ ทั้งๆที่ยังไม่ได้คุยกับเทพบุตรเลย จนคารินลูกสาวถามว่า “หม่าม้า เสื้อจะไม่ยับหมดหรือ”

 

        จนเหลือเวลาอีกสามวันก่อนเริ่มโครงการ...

ลูกจึงบอกกับเทพบุตรว่า “ฉันจะไปฮอลิเดย์ที่วัด เจ็ดวันนะ”

เทพบุตรถามว่า “เธอไปนั่งสมาธิ ไหว้พระที่วัดไม่เบื่อหรือ”

ลูกก็บอกว่า “ไปพักผ่อนสมอง” เทพบุตรก็โอเค

 

        ตอนนี้ เทพบุตรชาวเยอรมันของลูกไม่มีศาสนา เพราะลาออกจากการเป็นสมาชิกโบสถ์แล้ว และบอกว่าถ้าต้องมีศาสนาอีกก็จะขอเป็นชาวพุทธ และบอกกับลูกๆว่าให้เป็นชาวพุทธเหมือนแม่ เทพบุตรไม่เคยห้ามการมาวัดเลย เขาจะบอกกับตัวลูกว่า “ไปวัดเถอะ ทางบ้านลูกก็โตหมดแล้ว และผมทำกับข้าวให้ลูกได้”

 

        เมื่อได้มาร่วมโครงการจริงๆ ก็ประทับใจมาก ลูกได้รับบุญทำภัตตาหารถวายพระ นั่งสมาธิ และพัฒนาวัด คุยกันก็มีแต่เรื่องธรรมะ ที่สำคัญ คือ ลูกชอบรักษาศีลแปดมาก พอถึงวันที่ต้องลาศีลแปด ก็ถึงกับใจหายจนน้ำตาไหล

 

 

 

        โดยปกติ เมื่อลูกนั่งสมาธิ จะมีความสว่างเหมือนไฟนีออนแทบทุกวัน ลูกชอบตรึกองค์พระใส องค์เล็กๆ ขนาดที่วางไว้หน้ารถ ตรึกไปเบาๆสบายๆแบบไม่ต้องคิด แม้ทำครัวอยู่ก็ทำใจตรึกองค์พระได้ วันหนึ่งในช่วงปฏิบัติธรรมรอบค่ำ ลูกนั่งอยู่ด้านหลังกัลยาณมิตรน้ำพริก ซึ่งปกติจะมองเห็นพนักพิงที่อยู่ด้านหน้า แต่วันนั้นลูกยังอาราธนาศีลแปดไม่จบเลย มีความรู้สึกว่าพนักพิงด้านหน้าหายไปแล้ว และใจลูกก็วูบมาตรงกลาง องค์พระเล็กๆที่ตรึกก็ขยายใหญ่เท่าพระประธานองค์ใหญ่ องค์พระที่เห็นจะมีเกตุดอกบัวตูม มีความใสสว่างคลุมตัวตลอด และลูกก็มีสติอยู่กับองค์พระตลอดเวลาด้วย

 

        ลูกเห็นองค์พระขณะที่สวดมนต์อยู่ พอพระอาจารย์นำนั่งสมาธิและให้ปรับท่านั่ง ลูกไม่ต้องคิดมากเรื่องท่านั่งเลย พอวางมือซ้อนกันปุ๊บ ใจจะบอกว่า ใช่เลย พอดีแล้ว ไม่ต้องเซ็ต ไม่ต้องปรับอะไรแล้ว มือจะวางชิดกันอัตโนมัติ และเห็นองค์พระไม่ขาดตอนเลย ลูกจะอยู่ในองค์พระที่ใสสว่างตลอด จนนั่งสมาธิเสร็จ มีแต่ความปลื้มปีติจนล้นอกและน้ำตาอุ่นๆก็ไหลออกมา ลูกมีความสุขอย่างไม่สามารถบรรยายได้เลย แช่อิ่มอยู่อย่างนั้น ไม่ถอน ไม่ปวด ไม่เมื่อย มีแต่ความสบาย และไม่รู้สึกถึงเวลาใดๆค่ะ

 

        ลูกคิดว่าการที่ลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีนั้น เกิดจากการนั่งสมาธิที่สม่ำเสมอ และตรึกองค์พระใสอยู่ตลอดเวลา ตรึกเบาๆสบายๆแบบไม่ต้องคิดจนชินเป็นธรรมชาติ และที่สำคัญ คือ การมองคนในแง่บวกเสมอ ไม่ว่าร้ายหรือตำหนิใคร และสิ่งที่ลูกได้พบ คือ ลูกจะเป็นที่รักของคนรอบข้าง เพื่อนๆชอบมาคุยด้วย ทั้งๆที่ลูกไม่ใช่คนคุยเก่ง ขนาดที่ทำงาน เจ้านายชาวเยอรมันก็ทั้งรักและเกรงใจ ชมลูกตลอดเลยว่า ทำงานดีมาก ถูกใจมาก ไม่เคยมีใครทำได้เหมือนเธอเลย ทั้งๆที่ลูกคิดว่าลูกก็ทำงานธรรมดา นอกจากนี้เจ้านายยังหาช่องทางที่จะทำให้ลูกก้าวหน้าในหน้าที่การงานเสมอ

 

        ในการบวชอุบาสิกาแก้วห้าแสนคนที่จะถึงนี้ ลูกก็อยากมาร่วมโครงการอีก อยากมาเป็นพี่เลี้ยงและได้ชวนเพื่อนไว้แล้ว เพราะการมาร่วมโครงการนี้เป็นช่วงเวลาอันทรงคุณค่า ทำให้ลูกได้อยู่ในบุญตลอด มีความสุขมาก มีแต่เพื่อนดีๆ ได้มาทำสิ่งที่ดีร่วมกัน

 

        สุดท้ายนี้ ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่จัดให้มีโครงการนี้ เพราะเดิมแม้ลูกเป็นชาวพุทธก็จริง แต่ไม่ได้รู้ธรรมะจริงๆเลย ทุกวันนี้ ลูกกลัวบาปกลัวกรรมมาก และไม่อยากพลัดพรากจากหมู่คณะไปเลย เพราะอยู่ในหมู่คณะนี้ดีมาก มีความสุขมากค่ะ

 

 

ลูก...ลออง นอยไมเออร์