รักต้องสู้...เพราะเรายังมีศูนย์กลางกายอยู่

View this page in: 中文

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง

ลูก เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.2548 โดยการแนะนำของพี่พยาบาลท่านหนึ่ง ขณะทำการรักษาอยู่ในโรงพยาบาลแห่งนั้น หลังจากนั้น ลูกก็ติดตามดูช่อง DMC มาตลอด โดยเฉพาะช่วงฝันในฝันของคุณครูไม่ใหญ่ ลูกจะสนใจเป็นพิเศษ เพราะคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ เป็นกำลังใจให้คนป่วยอย่างลูกได้คิดว่า “จะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร” ลูกกราบขอความเมตตาจากคุณครูไม่ใหญ่ ฝันในฝันเรื่องของลูกด้วยเจ้าค่ะ

ลูกมาอาศัยอยู่ในครอบครัวของคุณปู่-คุณย่า ตั้งแต่อายุได้ 1 เดือน โดยที่คุณพ่อ-คุณแม่ทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ ไม่สะดวกในการเลี้ยงดูลูก ครอบครัวของคุณปู่-คุณย่ามีฐานะยากจนมาก ไม่มีแม้กระทั่งที่ดินเป็นของตัวเอง จึงต้องไปอาศัยที่ดินของเพื่อนบ้านเพื่อปลูกบ้านอยู่อาศัย ซึ่งในครอบครัวมีคุณปู่ คุณย่า คุณอา ตัวลูก และน้องชายซึ่งเป็นลูกของคุณอา ถ้าเจ้าของที่ไม่อยากให้อยู่ ก็จะมาไล่ที่ให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น ทั้งครอบครัวจึงต้องย้ายถิ่นฐานบ่อยมาก

คุณปู่ เป็นอัมพาต ขาทั้ง 2 ข้างไม่สามารถเดินได้ ไม่สามารถเลี้ยงครอบครัวได้ คุณอาทุกคนยากจน มีอาชีพรับจ้างและทำงานก่อสร้าง คุณย่า ไปทำบุญที่วัดเป็นประจำ และชอบช่วยเหลืองานในวัด ทำให้บุญสถานสะอาด เช่น ล้างจาน กวาดศาลา และเก็บเพชรพลอยค่ะ

นอกจากนี้ คุณย่ายังดูแลให้อาหารสุนัขและแมวในวัด แล้วท่านยังนำอาหารที่เหลือมาเลี้ยงดูคนในครอบครัว ตั้งแต่ลูกยังเด็กอีกด้วย ซึ่งลูกและน้องชายที่เป็นลูกของคุณอา ต้องเดินไปช่วยหิ้วปิ่นโตและถังใส่ข้าวเป็นประจำ ระหว่างทาง ลูกเห็นสายตาที่ดูถูกและเหยียดหยามของชาวบ้านในหมู่บ้าน ลูกก็ได้แต่นึกในใจว่า “สักวัน เราจะต้องมีอาชีพที่มีเกียรติ มีเงิน ไม่ให้ใครมาดูถูกครอบครัวของเราได้” ลูกก็ตั้งใจเรียนมากโดยคุณพ่อ - คุณแม่ได้ส่งเงินมาให้คุณย่าใช้จ่ายในเรื่องเรียนและอื่นๆ ซึ่งลูกก็ไม่รู้ว่าเท่าไหร่ เพราะครอบครัวก็ยังขัดสนเหมือนเดิม ได้แต่หวังว่า สักวันต้องดีขึ้นกว่านี้

หลังจากคุณปู่เสียชีวิตลง ด้วยโรคอัมพาตได้ 3 ปี คุณพ่อ - คุณแม่ได้พาน้องชายกลับมาอยู่ที่บ้านของคุณย่า แต่ คุณพ่อของลูก ชอบดื่มสุรา เมื่อเมาแล้ว จะดุด่าคนในบ้านและข้างบ้าน บ่อยครั้งที่อาละวาดทำร้ายคุณแม่ ตัวลูก และน้องชาย แต่ถ้าไม่ดื่มสุรา คุณพ่อจะเป็นคนที่ขยันทำมาหากิน

คุณพ่อ - คุณแม่มาอาศัยร่วมกับครอบครัวของคุณย่าได้ประมาณ 1 ปี ก็เกิดเหตุทะเลาะกับคุณย่าและคุณอา ถึงขั้นรุนแรง เนื่องจากคุณพ่อดื่มสุราเกือบทุกวัน และพูดด่าคนโน้นคนนี้ รวมทั้งคุณย่าซึ่งเป็นแม่ของตัวเอง คุณพ่อก็ยังด่า จึงทำให้คุณพ่อ - คุณแม่ต้องย้ายออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น คุณพ่อ - คุณแม่และน้องชาย 2 คน ต้องหาบ้านเช่าอยู่อย่างลำบาก โดยลูกยังอาศัยอยู่กับคุณย่าเหมือนเดิม

ต่อมาเมื่อลูกจบ ม.6 ก็สอบติดพยาบาลที่จังหวัดจันทบุรี ช่วงปีแรกที่เรียน ลูกได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย และเที่ยวเตร่บ่อยครั้ง โดยไม่สนใจความลำบากของคุณพ่อ - คุณแม่ จนกระทั่ง ได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง รู้จักกัน ตกลงเป็นแฟนกันตามคำแนะนำของเพื่อน ในระยะแรกดูเหมือนความรักจะเป็นสีชมพู เขาดูดีไปทุกเรื่อง ไม่ว่าการพูดจา นิสัย ฐานะทางครอบครัว อีกทั้งยังเอาใจสารพัด จนลูกหลงรักเขามากและหวังจะใช้ชีวิตร่วมกัน แต่คุณย่าและคุณอาต่างคอยเตือน แต่ลูกไม่เคยเชื่อฟัง ลูกคบกับเขาแบบลับๆโดยที่คุณพ่อ-คุณแม่ไม่เคยรู้เลย ส่วนลูกนั้นมั่นใจลึกๆว่า “คนนี้แหล่ะแม่นแล้ว...กับตำแหน่งแฟนของลูกค่ะ”

เมื่อคบกันได้ประมาณ 2 ปี นิสัยของเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่แย่ลงมาก ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนัน ไม่ทำงาน คอยแต่แบมือขอเงินพ่อ - แม่ใช้ไปวันๆ นิสัยที่เคยดีตามใจทุกอย่าง ก็เปลี่ยนเป็นอันธพาล และเริ่มมีอาการแปลกๆ หวาดระแวงลูกมากผิดปกติ

ต่อมา เขาเริ่มทำร้ายร่างกายลูก พูดจาสับสนหยาบคาย คอยตามหึงหวงไม่มีเหตุผล ลูกเรียนพยาบาลอยู่ที่จันทบุรี เวลากลางดึกเขาไปยืนด่าลูกอยู่หลังหอพัก มารู้ที่หลังว่า เขาเสพยาบ้าจนติด ลูกพยายามหาทางแก้ไข โดยการพูดจาอธิบายให้เขาเข้าใจว่า ลูกเรียนหนักไม่มีเวลาให้คนอื่นเลย และชี้ให้เห็นโทษของยาเสพติด แต่ก็ไม่เป็นผล บางครั้ง เขายังทำร้ายลูกจนตาเขียวช้ำไปเรียนก็มี เมื่อเพื่อนถาม ลูกก็ต้องหาข้ออ้างต่างๆว่า หกล้มบ้าง ตกบันไดบ้าง เพื่อรักษาภาพพจน์ของเขา แต่เพื่อนของลูกไม่เชื่อ ทุกคนต่างลงความเห็นว่า “ให้เลิกกับแฟน” แต่ลูกทำไม่ได้

ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ลูกทุกข์ทรมานมาก การเรียนเริ่มตกต่ำ แต่ลูกก็พยายามเรียนพยาบาลจนจบ 4 ปี เมื่อลูกเรียนจบ ลูกก็เริ่มตาสว่าง และพยายามตีตัวออกห่างพร้อมทั้งยื่นคำขาด ให้เขาปรับปรุงตัว และให้เลิกยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด แต่ถ้าทำไม่ได้ลูกจะเลิกกับเขาอย่างเด็ดขาด เขาก็ทำตามที่ลูกขอไม่ได้ ยังตามมาด่าที่หอพัก ที่ทำงานและที่บ้าน ลูกรู้สึกกลัวมาก แต่ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร

และวันที่ทำให้ชีวิตของลูกเปลี่ยนแปลงก็มาถึง วันนั้นเขามารับลูกไปเที่ยวที่บ้านของเขา ลูกกลัวแต่ไม่กล้าปฏิเสธ คิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อไปถึงบ้าน เขาเอาแต่ดื่มเบียร์และมีสีหน้าเครียด ลูกคอยสังเกตและวางตัวเฉยๆ เขาชวนทะเลาะแต่ลูกเงียบไม่พูดจาโต้ตอบ เขาโมโหมากจนหยิบปืนมาจ่อที่ลำคอด้านซ้ายของลูกและพูดว่า “มึงอยากตายใช่มั้ย” ลูกนึกว่าเป็นการล้อเล่น ซึ่งปกติเขาชอบเล่นปืนอยู่แล้ว และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น...

เขายิงลูกจริงๆ ลูกรู้สึกเหมือนตัวกำลังลอยเคว้งคว้าง รอบตัวมืดไปหมดจนไม่สามารถขยับตัวได้ ไม่รู้สึกเจ็บ ในความมืดนั้นลูกได้ยินเสียงเขาพูดว่า “เธอตายแล้วเหรอ” ลูกนอนหงายบนพื้น แต่ไม่สามารถขยับตัวได้เลย รู้ตัวว่าถูกยิงเข้าแล้ว ส่วนแฟนนั้น ทราบภายหลังว่าได้ยิงตัวตายโดยใช้ปืนกรอกปาก พ่อของแฟนมาเคาะประตูและงัดเข้ามา ท่านได้นำตัวลูกส่งโรงพยาบาลใกล้บ้าน ส่วน แฟนของลูก เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

เมื่อถึงโรงพยาบาล ลูกได้รับการช่วยเหลือจากแพทย์และพยาบาลเป็นอย่างดี จนในที่สุดรอดตาย แต่ต้องเจาะคอใส่ท่อเหล็กไว้ดูดเสมหะไปตลอดชีวิต ลูกใช้ชีวิตหลังเหตุการณ์วันนั้นอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาล ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ โดยมีคุณแม่ คุณอา น้องชาย และญาติบางคนผลัดเปลี่ยนกันมาดูแล มีพยาบาลในหอผู้ป่วยมาช่วยเหลือเป็นอย่างดี ระหว่างรักษา ลูกได้ทำกายภาพบำบัด แต่อาการและสภาพร่างกายยังเหมือนเดิม ไม่สามารถเคลื่อนไหวตั้งแต่หัวไหล่ถึงปลายเท้า มีแต่ส่วนศีรษะและสมองยังคงใช้งานได้เหมือนเดิม ลูกสามารถหายใจได้เอง ทานอาหารได้แต่ต้องมีคนป้อน ลูกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และเจ็บปวดกับเรื่องของความรักอย่างมาก

เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.2548 มีพี่พยาบาลท่านหนึ่ง เดินผ่านห้องและแวะเข้ามาแนะนำให้ลูกดูช่อง DMC พร้อมกับแนะนำทุกอย่างให้ลูก ทำให้ลูกรู้สึกสนใจมาก และลูกก็เริ่มดูติดตามช่องนี้ทุกวัน พี่กัลยาณมิตรท่านนี้ ได้พาผู้นำบุญท่านหนึ่งมารู้จักกับลูก หลังจากนั้น พี่ผู้นำบุญท่านนี้ก็มาเยี่ยมลูก และให้กำลังใจลูกทุกอาทิตย์ และพาพระอาจารย์มาเยี่ยมลูก ลูกรู้สึกปลาบปลื้มใจมากๆ

ลูกได้ร่วมบุญกับคุณครูไม่ใหญ่ ตามที่คุณครูไม่ใหญ่แนะนำ โดยฝากเงินกับพี่ผู้นำบุญและได้ชวนญาติพี่น้องเพื่อนร่วมงานทำบุญด้วยทุกครั้ง ลูกรู้สึกมีความสุขมากที่ได้เห็นหน้า ได้ยินเสียง ได้เห็นรอยยิ้มของคุณครูไม่ใหญ่ทุกวัน แม้ว่าคนในครอบครัวบางคน เพื่อนบางคน คัดค้านลูกและต่อว่าวัดพระธรรมกาย ลูกก็ไม่สนใจและพยายามอธิบายให้พวกเขาเข้าใจเกี่ยวกับวัด การสร้างบุญ การทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ

แต่ก่อนนี้ มีคนมาปรึกษาปัญหาชีวิตครอบครัวและทุกๆเรื่องกับลูกเป็นประจำ ลูกก็ได้แนะนำไปแบบผิดๆถูกๆ แต่วันนี้ลูกแนะนำพวกเขาได้ถูกหลักแล้วค่ะ เพราะลูกดู DMC และเมื่อต้องไปพักฟื้นต่อที่บ้าน ลูกต้องติดจานดาวธรรมที่บ้านแน่นอนค่ะ ถึงร่างกายลูกจะพิการ และมีปัญหามากมายแต่ลูกก็ยังมีสมอง มีศูนย์กลางกายที่สามารถสร้างบุญกุศลได้ บุญเท่านั้นที่จะช่วยให้ลูกมีความสุขได้และเปลี่ยนแปลงชีวิตได้

ลูกได้ใช้ร่างกายส่วนที่เหลือ ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตร โดยปากของลูกพูดแนะนำให้พวกเขาสร้างความดี ทำบุญ รักษาศีล เจริญภาวนา อธิบายเรื่องนรก-สวรรค์ ชวนติดจานดาวธรรม มีทั้งคนที่เข้าใจและต่อต้าน แต่ลูกก็ไม่หมดกำลังใจค่ะ ตราบใดที่ยังมีคุณครูไม่ใหญ่เป็นกำลังใจ และลูกยังมีชีวิตอยู่ ลูกก็จะสู้ต่อไป ลูกนอนป่วยรักษาตัวที่โรงพยาบาลนี้มา 5 ปีกว่าแล้วค่ะ

(คุณครูไม่ใหญ่: ขอให้ลูก สู้...อย่ายอมแพ้...)

ลูกกราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ ฝันในฝันเรื่องของลูกดังต่อไปนี้เจ้าค่ะ

1. เพราะกรรมใด คุณปู่จึงเป็นอัมพาต ขาทั้งสองข้างไม่สามารถเดินได้ ขณะป่วยก็ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากคุณย่าและลูกหลาน ทั้งยังโดนปฏิเสธว่าร้าย เกือบทุกครั้งไป คนที่ปฏิบัติไม่ดีกับคุณปู่ จะมีวิบากกรรมใดเจ้าค่ะ คุณปู่ตายแล้วไปอยู่ไหน จะขออโหสิกรรมกับท่านได้หรือไม่เจ้าคะ

2. เพราะกรรมใด คุณปู่ - คุณย่าจึงไม่มีที่ดินเป็นของตนเอง และมีฐานะยากจน ทั้งๆที่ตระกูลของทั้งสองท่าน มีฐานะดีและมีที่ดินมากเจ้าคะ

3. คุณย่า มีชีวิตลำบาก ต้องไปช่วยงานที่วัด เพื่อแลกอาหารมาเลี้ยงครอบครัวและตัวลูก ปัจจุบันคุณย่ายังไม่เลิกทำแบบนี้เลยค่ะ ทั้งๆที่ลูกหลานดูแลท่านเป็นอย่างดี เพราะคุณย่ามีวิบากกรรมใดเจ้าคะ

4. คุณพ่อดื่มเหล้าเกือบทุกวันเป็นเวลา 20 ปี เมื่อเมาแล้ว ชอบดุด่าและทำร้ายร่างกายลูกๆและคุณแม่ แม้กระทั่งคุณย่า คุณพ่อก็เคยตีจนตัวเขียวช้ำไปหมด คุณพ่อจะมีวิบากกรรมอย่างไรเจ้าคะ จะแก้ไขวิบากกรรมให้เบาบางลงได้อย่างไร การที่ลูกๆเถียงคุณพ่อและมัดแขนของท่าน เพื่อไม่ให้ท่านทำร้ายตนเองและคนอื่น ตอนที่คุณพ่อเมา จะมีวิบากกรรมหรือไม่เจ้าคะ

5. คุณแม่มีบุพกรรมใด จึงเป็นโรคความดันและเบาหวาน จะทำอย่างไรให้กรรมเบาบางลงได้เจ้าคะ

6. น้องชายคนกลาง เป็นโรคภูมิแพ้ ปวดศีรษะ และจมูก เป็นประจำโดยไม่ทราบสาเหตุ เป็นเพราะวิบากกรรมใดเจ้าคะ เคยมีบุญบวชในอดีตหรือไม่ ปัจจุบันยังไม่มีครอบครัว จะมีโอกาสได้บวชหรือไม่เจ้าคะ

7. เพราะบุพกรรมใด ลูกต้องห่างเหินกับคุณพ่อ - คุณแม่ โดยคุณปู่และคุณย่าได้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กจนโต มีชีวิตลำบาก โดนดูถูกจากชาวบ้าน แต่ก็มีคนยื่นมือมาให้ความช่วยเหลือจนเรียนจบพยาบาลเจ้าคะ

8. ลูกทำกรรมใดมา จึงถูกแฟนทำร้ายร่างกายและถูกยิงจนเป็นอัมพาต ถูกเจาะคอใส่ท่อเหล็กไว้ดูดเสมหะ ไม่สามารถขับถ่ายได้เอง ชาตินี้ลูกจะหายหรือมีอาการดีขึ้นหรือไม่ บุญที่ลูกทำจะช่วยให้วิบากกรรมเบาบางลงหรือไม่ ชาติหน้าลูกต้องพิการเหมือนชาตินี้หรือไม่เจ้าคะ

9. แฟนของลูก เขาตายแล้ว ไปไหนคะ ลูกอโหสิกรรมให้เขาไปแล้ว ลูกไม่อยากเจอเขาอีกเลย จะต้องทำอย่างไร ลูกทำบุญอุทิศไปให้ เขาได้รับหรือไม่เจ้าคะ

10. ชีวิตของลูกมีอุปสรรคมากมาย ไม่มีอะไรได้มาโดยง่าย รวมทั้งการทำบุญ ก็ต้องแอบทำเป็นเพราะกรรมใด นอกจากญาติพี่น้องแล้ว ยังมีคนอื่นให้ความช่วยเหลือขณะเจ็บป่วย เพราะลูกทำบุญใดมา ลูกมีบุญพอที่เขาจะช่วยเหลือจนลูกหมดอายุขัยหรือไม่เจ้าคะ

11. คุณพ่อ คุณแม่ ตัวลูกและน้องชายทั้ง 2 คน ในอดีตมีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร ทำบุญร่วมกับหมู่คณะมาแบบไหน ทำไมลูกถึงรู้จักวัดช้าและไม่สามารถไปร่วมบุญกับที่วัดได้เจ้าคะ ลูกควรสร้างบุญอย่างไรต่อไป จึงจะได้เจอกับหมู่คณะตั้งแต่เยาว์วัย ลูกทำทาน รักษาศีลห้า และศีลแปด ในวันพระ บุญนี้จะส่งผลอย่างไรกับชีวิตของลูกเจ้าคะ

12. ทำไม ลูกจึงได้รับความเมตตาจากพระอาจารย์ท่านนี้ และได้รับการช่วยเหลือจากพี่กัลยาณมิตรและพี่ผู้นำบุญทั้งสองท่านเป็นอย่างดีเจ้าค่ะ เราเคยมีความเกี่ยวข้องกันมาอย่างไรเจ้าคะ

ลูกขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ เป็นอย่างสูงยิ่งเจ้าค่ะ

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. คุณปู่เป็นอัมพาต ขาทั้งสองข้างเดินไม่ได้ แถมไม่ได้รับการเอาใจใส่ดูแลจากคุณย่าและหลาน และยังโดนว่าร้ายเกือบทุกครั้ง เพราะในอดีต คุณปู่เคยดื่มสุรา เมื่อเมาแล้วชอบทุบตีทำร้ายผู้อื่น ครั้งหนึ่งเคยทะเลาะวิวาทกับผู้อื่นโดยตัวเอง และพรรคพวกได้เอาไม้ฟาดที่หลังคู่อริจนเขาเป็นอัมพาต ขาทั้งสองเดินไม่ได้ วิบากกรรมนี้มาส่งผล

อีกทั้งไม่มีบุญดูแลบิดา มารดา บุตร ภรรยา จึงทำให้ชาตินี้ ไม่ได้รับการดูแลตอบจากลูกหลาน อีกทั้งเวลาเมาก็ชอบด่าว่าคนในครอบครัวด้วย
คุณปู่ตายแล้ว ก็ไปเกิดเป็นสุนัข เพราะคิดน้อยใจคุณย่าว่า ดูแลหมาแมวในวัดดีกว่าดูแลท่าน จึงคิดประชดว่า “ไปเกิดเป็นหมาดีกว่า” ดังนั้นเมื่อตายแล้ว ด้วยใจคิดประชด จึงทำให้ใจเศร้าหมอง ได้ไปเกิดในท้องสุนัข จึงไม่อาจรับบุญได้
คนที่ปฏิบัติไม่ดีกับคุณปู่ ก็จะมีวิบากกรรมที่จะถูกลูกหลานทำดังที่ทำกับคุณปู่บ้าง

จะแก้ไข ก็ด้วยการทำบุญทุกบุญ แล้วอุทิศไปให้ท่านเรื่อยๆ แม้ท่านจะอยู่ในสภาพ ภพภูมิ ที่รับไม่ได้ก็ตาม จนกว่าท่านจะละอัตภาพนั้นมาอยู่ในภพภูมิที่รับได้ จึงจะพ้นวิบากกรรม

2. คุณปู่กับคุณย่า ไม่มีที่ดินเป็นของตนเอง และมีฐานะยากจน ทั้งๆที่ตระกูลของทั้งสองท่าน มีฐานะดีและมีที่ดินมาก เพราะในอดีต ทั้งคู่ไม่ได้ทำทานเอาไว้ เพราะมีความตระหนี่ มีความคิดว่า “ยิ่งให้ยิ่งเสีย” จึงไม่ยอมให้ มาส่งผล

3. คุณย่ามีชีวิตลำบาก ต้องไปช่วยงานวัดเพื่อแลกอาหารมาเลี้ยงครอบครัว และตัวลูก เพราะวิบากกรรมแห่งความตระหนี่ในอดีตดังกล่าว มาส่งผล

ปัจจุบันคุณย่ายังไม่เลิกทำงานนี้ ทั้งๆที่ลูกหลานดูแลท่านเป็นอย่างดี เพราะความคุ้นของท่านที่ท่านทำมาตลอดชีวิต และกรรมตระหนี่ดังกล่าวบีบคั้นด้วย

4. คุณพ่อดื่มเหล้าทุกวันเป็นเวลา 20 ปี เมาแล้วชอบดุด่าทำร้ายตัวลูกและคุณแม่ แม้คุณย่าก็ยังโดนคุณพ่อตีจนเขียวช้ำไปทั้งตัวนั้น วิบากกรรมนี้ก็จะทำให้ท่านไปสู่มหานรกขุม5 และอีกหลายขุม จะมีความทุกข์ทรมานมาก

และจะต้องมีทุกข์ในอบายทั้งสี่ คือ เป็นเปรต อสุรกาย

กระทั่งมาเป็นสัตว์เดรัจฉาน และจะอดอยาก ถูกทำร้ายทุบตี

และเมื่อมาเป็นมนุษย์ก็จะอยู่ในวงจร บ้า ใบ้ ปัญญาอ่อน ไม่มีใครเลี้ยงดูและถูกทุบตี เป็นต้น

จะแก้ไขให้วิบากกรรมเบาบาง คุณพ่อก็ต้องหักดิบเลิกดื่ม แล้วหันมาทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา กราบขอขมามารดาที่ยังมีชีวิตอยู่

การที่ตัวลูกมัดแขน เพื่อไม่ให้คุณพ่อทำร้ายตัวเองและคนอื่น รวมทั้งเถียงท่าน ตอนที่ท่านเมาด้วยนั้น ก็ไม่ได้มีวิบากกรรมอะไรมากนัก เพราะไม่ได้ทำด้วยเจตนาร้าย
ส่วนกรรมที่เถียงท่านนั้น ก็มีวิบากกรรมบ้างเล็กน้อย เช่น เมื่อมีลูก ลูกก็จะชอบเถียง เป็นต้น

5. คุณแม่เป็นโรคความดันและเบาหวาน เพราะกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารทำกับแกล้มทั้งในอดีตและปัจจุบัน มารวมส่งผล

จะให้กรรมเบาบางลง ก็จะต้องให้คุณแม่ สั่งสมบุญทุกบุญทั้ง ทาน ศีล ภาวนา ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา แล้วอุทิศส่วนกุศลไปยังสัตว์ที่ท่านเคยไปเบียดเบียนเอาไว้

6. น้องชายคนกลางเป็นโรคภูมิแพ้ ปวดศีรษะและจมูก เป็นประจำ เพราะในอดีต ตอนวัยรุ่น เคยเลี้ยงแมว และชอบตบหัวแมวแรงๆ หรือบางทีโมโหก็แกล้งจับแมวโยนน้ำ วิบากกรรมดังกล่าว มารวมส่งผล

ปัจจุบันยังไม่มีครอบครัว เขาก็มีบุญบวชช่วงสั้นมาในอดีต ในปัจจุบันถ้าจะบวชช่วงยาว จะต้องใช้กำลังใจสูง

7. ตัวลูกต้องห่างเหินจากคุณพ่อ - คุณแม่ โดยคุณปู่และคุณย่าต้องเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กจนโต เพราะในอดีต ตัวลูกก็ทำอย่างนี้ คือ เมื่อมีครอบครัวมีลูกแล้ว ก็จะทิ้งให้ปู่และย่าเลี้ยงดู เป็นภาพในอดีตของตัวลูก

ลูกมีชีวิตลำบาก ชาวบ้านดูถูก แต่มีผู้ช่วยเหลือจนจบพยาบาล เพราะในอดีตเป็นคนเคยรวยมีฐานะ ชอบดูถูกคนจนและมีความตระหนี่ ไม่ค่อยทำทาน
แต่ก็ยังมีบุญสงเคราะห์ญาติอยู่บ้าง มาส่งผลให้มีคนช่วยเหลือจนเรียนจบ

8. ตัวลูก ถูกแฟนทำร้ายร่างกายและโดนยิงจนเป็นอัมพาต เพราะมีกรรมผูกกันมา โดยในอดีตแฟนคนนี้มีภรรยาแล้ว ต่อมาก็มาหลงรัก ชอบตัวลูก ลูกในชาตินั้นจึงพยายามที่จะให้แฟนคนนี้มาอยู่กับตัวเอง แต่แฟนคนนี้ยังไม่ยอมเลิกกับภรรยาเก่า เพราะภรรยาเก่ามีทรัพย์สมบัติมาก

ลูกจึงยุให้แฟนไปฆ่าภรรยา โดยแฟนได้พาภรรยาไปที่ทางเปลี่ยว แล้วแกล้งให้คนทำว่าเป็นโจรมาลอบทำร้าย โดยมุ่งไปที่ภรรยาของแฟน จนเธอตาย สมบัติภรรยาเก่าจึงตกมาเป็นของแฟน

ซึ่งต่อมา แฟนก็รับตัวลูกมาอยู่กินด้วย เป็นสามีภรรยากัน เมื่อวันเวลาผ่านไป สามีก็เอาแต่กินเหล้าเล่นการพนันผลาญสมบัติเก่า จึงทำให้ทะเลาะกันรุนแรงมากขึ้น ลูกก็หาทางออกโดยเอาธรรมะเป็นที่พึ่ง ไปวัดทำบุญ แต่ก็ไม่พอให้สามีดีขึ้น
กระทั่งวันหนึ่ง ลูกได้ทะเลาะกับสามีอย่างรุนแรง สามีได้บีบคอลูกจนตาย แล้วสามีก็แขวนคอตาย

ชาตินี้ก็เป็นวงจรเดิม แต่เหตุการณ์เปลี่ยนไป ชาตินี้ลูกไม่ตายตามสามี เพราะบุญที่ทำไว้กับวัด ได้ตามมาช่วย...เป็นกงกรรมกงเกวียน
ถูกเจาะคอใส่ท่อเหล็กเพื่อดูดเสมหะ ไม่สามารถขับถ่ายได้เอง เพราะกรรมที่เคยทำไว้ดังกล่าวในอดีต แต่เป็นเศษกรรม มาส่งผล
อาการก็คงจะทรงๆ บางทีก็ดีขึ้นบ้าง แต่จิตใจก็จะดีขึ้นด้วยบุญที่ทำเอาไว้ ให้ทำบุญต่อไปเรื่อยๆ จนหมดอายุขัย อย่าได้ตกบุญเลย ก็จะพ้นวิบากกรรมดังกล่าวได้

9. แฟนของลูก ตายแล้ว ก็ไปมหานรกขุม1 ขุมปาณาติบาต ก่อนจะไปขุมอื่น เพราะผิดศีลหลายข้อ กำลังโดนนายนิรยบาลทำร้ายทุบตีด้วยอุปกรณ์ต่างๆ เช่น กระบองเหล็กร้อน เอาปืนยิงให้ตายคล้ายที่เขาเอาปืนยิงตัวลูก แล้วนายนิรยบาลก็เอามือจับให้ยิงตัวเองตาย ทุกข์ทรมานมาก

ไม่อาจรับบุญได้ แต่บุญจะไปคอยที่ยมโลก
ถ้าไม่อยากเจอเขา ก็ต้องสร้างบุญให้เยอะ แล้วอธิษฐานจิตหนีวิบากกรรมนี้

10. ชีวิตของลูก มีอุปสรรคมากมาย ไม่มีอะไรได้มาง่าย แม้การทำบุญ ยังต้องแอบทำ เพราะในอดีต ทำทานมาน้อยและแถมบางครั้งก็ห้ามคนอื่นทำ ดังนั้นชาตินี้จึงถูกห้ามแล้วต้องแอบทำ

แต่ยังมีบุญสงเคราะห์ญาติที่เจ็บป่วยจนเขาหมดอายุขัย มาส่งผล ดังนั้นตัวลูกเองก็จะได้รับการดูแลเช่นเดียวกัน

นอกจากญาติพี่น้องที่เหลือแล้ว คนอื่นก็ยังมาช่วยเหลือด้วย เพราะบุญสงเคราะห์ญาติและผู้อื่นมาในอดีตดังกล่าว

11. คุณพ่อ คุณแม่ ตัวลูกพร้อมทั้งน้องชาย 2 คน ในอดีตได้มีกรรมเสมอกัน จึงดึงดูดให้มารวมอยู่ในครอบครัวเดียวกัน คนอื่นยกเว้นตัวลูก ก็ไม่ค่อยได้ทำบุญกับหมู่คณะ

ตัวลูกเคยทำบุญกับหมู่คณะมาบ้าง แต่ประมาทในการดำเนินชีวิต จึงพลัดหลุดออกไปจากหมู่คณะไปหลายกัปแล้ว
บุญเก่าเพิ่งจะตามมาส่งผลให้มาเจอหมู่คณะ จึงมาช้า

ดังนั้นให้สั่งสมบุญทุกบุญทั้ง ทาน ศีล ภาวนา ให้มากๆ แล้วอธิษฐานจิตให้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะตั้งแต่ยังเยาว์วัย
บุญทุกบุญที่ทำในวันพระทั้ง ทาน ศีล ภาวนา ก็จะทำให้มีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ เป็นต้น

12. ตัวลูกได้รับความเมตตาจากพระอาจารย์ท่านนี้ และได้รับการช่วยเหลือจากพี่กัลยาณมิตรและพี่ผู้นำบุญทั้ง 2 ท่าน เพราะเคยสร้างบุญร่วมกันมา และทั้งหมดเคยเป็นกัลยาณมิตรให้กับตัวลูกเมื่อหลายกัปที่แล้ว ก่อนพลัดจากหมู่คณะไป

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย