สูตรรัก... ปิ่นโตเลิฟ

View this page in: English

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันพันธุ์ดีและยังทำหน้าที่พิเศษในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาอีกหนึ่งตำแหน่ง คือ การเป็นรองหัวหน้าชั้นค่ะ.. ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้น ลูกมีความสุขมากในการทำหน้าที่ดังกล่าว แต่ทว่า...มีอยู่เรื่องหนึ่งซึ่งยังมืดมนไม่มีบุคคลใดจะช่วยลูกได้ นอกจากคุณครูไม่ใหญ่เท่านั้นค่ะ...วันนี้ลูกจึงกราบขอโอกาสคุณครูไม่ใหญ่ได้เมตตาเป็นดั่งดวงตะวันสีทอง ที่ส่องสว่างขจัดความอนธการในชีวิตของลูกให้มลายหายสูญ เพื่อประโยชน์เกื้อกูลในการสร้างบารมีตามรอยบาทพระบรมศาสดาและเพื่อเป็นธรรมทานแก่นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลก ดังเรื่องราวต่อไปนี้ค่ะ

คุณตาของลูก เป็นชาวจีนแผ่นดินใหญ่ได้อพยพมาอยู่เมืองไทยในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ท่านประกอบอาชีพค้าขาย ทำงานด้วยความขยันขันแข็ง และมีน้ำใจไมตรีชอบช่วยเหลือเพื่อนบ้าน หากบ้านใครจัดงานบวชหรืองานแต่งงาน ท่านจะไปเป็นพ่อครัวช่วยทำอาหาร และหากบ้านไหนมีคนตายท่านก็จะไปช่วยทำศพ มัดตราสังข์ จัดการเอาไปเผาที่วัดโดยไม่รังเกียจหรือหวังสิ่งตอบแทนใดๆ เพราะท่านมีความสุขที่ได้ช่วยเหลือทุกคน แต่คุณตามักดื่มเหล้าเชี่ยงชุนเป็นประจำ และเสียชีวิตด้วยโรคเส้นโลหิตในสมองแตก เมื่ออายุได้ 60 กว่าปี

คุณยายของลูก เป็นชาวกรุงเก่าอยุธยา ท่านเป็นคนโชคดีมากที่ได้แต่งงานกับคุณตา เพราะเมื่อแต่งงานกันแล้ว คุณตาเห็นว่าคุณยายไม่ค่อยแข็งแรง จึงให้คุณยายอยู่บ้านเฉย ๆ ไม่ต้องทำอะไร ส่วนเรื่องงานบ้านต่าง ๆ เช่น กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าว เลี้ยงลูก คุณตาทำให้หมดทุกอย่างด้วยความเต็มใจ แต่ต่อมาจู่ๆคุณยายก็นอนหลับเสียชีวิตไปเฉยๆเมื่ออายุได้50 ปี

คุณตาคุณยายมีบุตรด้วยกัน 6 คน คุณแม่ของลูก เป็นบุตรคนที่ 2 ในบรรดาพี่น้องทั้งหมดคุณแม่ถือเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลักในการทำงานหาเลี้ยงครอบครัว สมัยยังสาว คุณแม่ขายอาหารอยู่ที่สถานีรถไฟชุมทางบ้านภาชี จังหวัดอยุธยา อยู่มาวันหนึ่งขณะที่คุณแม่ขายอาหารอยู่นั้น คุณแม่เหลือบไปเห็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งคนหนึ่ง แต่งกายด้วยเครื่องแบบของพนักงานรถไฟ ดูเหมือนเพิ่งย้ายมาทำงานที่สถานีรถไฟแห่งนี้เพราะคุณแม่ไม่เคยเห็นหน้า เขาก้าวเดินลงจากรถไฟเพียงลำพัง ในมือมีกระเป๋าเสื้อผ้าเก่า ๆ ติดตัวมา 1 ใบ เพียงแรกพบคุณแม่ก็เกิดความรู้สึกว่า “อีตาคนนี้ทำไมน่าสงสารจัง”

ฝ่ายชายหนุ่มคนนั้น เมื่อได้สบตาคุณแม่ก็รู้สึกสะดุดใจเข้าอย่างจัง นึกถามตัวเองว่า “ทำไมเรารู้สึกผูกพันกับผู้หญิงคนนี้จังเลยแปลกจริง” หลายวันต่อมาขณะที่ชายหนุ่มคนดังกล่าว นั่งทานข้าวอยู่ที่ร้านอาหารใกล้ๆ กับร้านของคุณแม่...คุณแม่เดินผ่านมาพอดีจึงเอ่ยทักว่า “พี่ทานน้ำมั๊ยคะ” และนี่เองคือ บทสนทนาครั้งแรก ที่ทำให้ทั้งคู่ได้รู้จักกันในเวลาต่อมา เมื่อชายหนุ่มคนนั้นทราบว่า คุณแม่ขายอาหารอยู่ที่สถานีรถไฟแห่งนี้ จึงได้ว่าจ้างให้คุณแม่ช่วยทำอาหารใส่ปิ่นโตมาส่งเช้า - เย็น โดยมีเมนูหลักคือ แกงจืดและผัดผัก คุณแม่เห็นว่าไม่ยากอะไรจึงตอบตกลงและส่งปิ่นโตให้เรื่อยมา จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี หนุ่มคนนั้นไม่ได้รู้สึกเบื่อเมนูเดิม ๆ เลย กลับรู้สึกอร่อยขึ้นทุกวัน ๆ และแล้วความอร่อยก็ล้นใจ จนต้องเอ่ยปากบอกรักคุณแม่ในที่สุด

ฝ่ายคุณแม่ได้พิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วพบว่า เขาเป็นคนดี ไม่ดื่มเหล้า ไม่เจ้าชู้ ไม่เล่นการพนัน จึงตอบรับรักในครั้งนั้นและต่างก็เฝ้าทะนุถนอมดูแลความรักของกันและกันเป็นอย่างดี แต่เส้นทางรักที่กำลังทอดยาวไกลใช่ว่าจะราบรื่น เพราะจู่ ๆ ทางราชการได้มีคำสั่งให้ชายหนุ่มคนนั้น ย้ายที่ทำงานไปยังสถานีรถไฟสามเสน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้คุณแม่รู้สึกว่า ระยะทางหัวใจของสองเรามันช่างห่างไกลกันเหลือเกิน จนอยากจะติดปีกที่หัวใจแล้วบินตามไปอยู่ใกล้ ๆ กัน หลังจากชายหนุ่มคนนั้นย้ายไปแล้ว คุณแม่และเขายังคงเขียนจดหมายรักส่งถึงกันอยู่เสมอ ฉบับแล้วฉบับเล่า จนกระทั่งฉบับสุดท้าย และแล้วเขาก็ตัดสินใจนั่งรถไฟจากสามเสนมาสู่ขอคุณแม่ในที่สุด..... และเขาคนนั้น... ก็คือ คุณพ่อของลูกนั่นเอง

คุณพ่อของลูก เป็นคนไทยเชื้อสายจีนเกิดที่อำเภอพระประแดงจังหวัดสมุทรปราการ เป็นบุตรคนที่ 2 ในจำนวนพี่น้อง 11 คน เมื่อแรกเกิด คุณพ่อป่วยเป็นฝีขนาดใหญ่ที่ศีรษะ จนแทบเอาชีวิตไม่รอด ส่วนอาม่า(แม่ของพ่อ) พอคลอดคุณพ่อออกมาก็ป่วยหนักเหมือนกัน ดังนั้นอากง (พ่อของพ่อ) จึงให้อาเหล่าม่า (ยายของพ่อ) มารับคุณพ่อไปเลี้ยงตั้งแต่ยังแบเบาะจนกระทั่งเติบใหญ่ ครั้นเมื่อย่างเข้าสู่วัยเรียน คุณพ่อได้เข้าเรียนที่โรงเรียนช่างก่อสร้างอุเทนถวาย (ชื่อสถาบันเมื่อหลายสิบปีก่อน) พยายามตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือจนจบ หลังสำเร็จการศึกษา

คุณพ่อได้สมัครไปเป็นทหารเรือและได้เข้าประจำการที่ฐานทัพเรือสัตหีบอยู่ 2 ปี จากนั้นได้หันมารับราชการรถไฟจนกระทั่งปลดเกษียณ ก่อนหน้านี้คุณพ่อเป็นคนแข็งแรง ชอบวิ่งออกกำลังกาย ชกมวยและยกน้ำหนัก แต่หลังจากปลดเกษียณแล้วคุณพ่อมักมีอาการหน้ามืดเป็นลม ขาชาไม่ค่อยมีแรง ทว่ายังคงออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเท่าที่สังขารร่างกายจะเอื้ออำนวย ปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่ค่ะ

ตัวลูกเองนั้น เป็นลูกคนเดียวของครอบครัว ชีวิตของลูกสุขสบายมาก เพราะไม่มีใครแย่งของ แย่งความรักของพ่อแม่ไปจากลูก แต่ลูกก็รู้สึกเหงาเพราะบางครั้งเวลามีปัญหาเรื่องส่วนตัวก็ไม่รู้จะไปปรึกษาพี่น้องคนไหน แม้จะได้รับความรักจากพ่อแม่มาท่วมท้น แต่กว่าลูกจะเติบโตเป็นตัวตนขึ้นมาได้ ลูกเฉียดตายมาหลายครั้ง ตั้งแต่แรกเกิดก็เป็นเด็กคลอดยาก หมอต้องใช้คีมดึงหัวออกมา ทำให้กระโหลกศีรษะยุบไปข้างหนึ่ง พอโตขึ้นมาอายุได้ไม่กี่ขวบก็ป่วยเป็นโรคหัด ต่อมาเป็นโรคไอกรน ไอจนเส้นเลือดฝอยในตาแตก เคยประสบอุบัติเหตุจมน้ำเกือบตาย ปัจจุบันเป็นโรคภูมิแพ้ แพ้ทั้งเชื้อรา ไรฝุ่น และอากาศ วันใดที่อากาศเปลี่ยนแปลงลูกจะคัดจมูกแน่นหน้าอก จนหายใจไม่ออก มีเสมหะไหลเข้าหลอดลมเป็นระยะ มีผลกระทบต่อเสียงทำให้มีลักษณะคล้ายเสียงของคนเป็นหวัด ต้องกลายเป็นคนเสียงแหบเสน่ห์เท่ตลอดโดยไม่ได้ตั้งใจ

ในปี พ.ศ.2529 ตอนนั้นลูกเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 1 ลูกก็ได้มาวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรกโดยมีคุณครูเป็นคนพามาวัด ลูกได้นั่งสมาธิแล้วมีความสุขมากและนับจากนั้นก็ได้มาวัดเป็นประจำ แต่พอเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในช่วงปี 1 - ปี 2 ลูกก็เริ่มห่างวัดไปหัดดริ๊งและแด๊นซ์ ทั้งยังมีหนุ่มๆมาสมัครเป็นคนรู้ใจของลูกหลายคน แต่หัวใจของลูกกลับล๊อกกุญแจอย่างแน่นหนาไม่ยอมเปิดรับใครเลย

จากนั้นเมื่อขึ้นปี 3 ลูกก็มีโอกาสกลับมาวัดอีกครั้งและหลังจบการศึกษาแล้วจึงตัดสินใจอุทิศตนเข้ามาเป็นอุบาสิกาแห่งวัดพระธรรมกาย ลูกจึงจำเป็นต้องบอกลาหนุ่มๆที่มาสมัครเป็นคนรู้ใจเพราะตอนนี้ในหัวใจของลูกมีแต่คุณครูไม่ใหญ่คนเดียว จากวันนั้นจนถึงวันนี้ลูกสร้างบารมีอยู่ที่วัดมาเกือบ 10 ปีแล้วค่ะ คืน วันแห่งการหล่อหลอมทำให้ลูกรู้สึกรักหมู่คณะมาก รักพี่ๆน้อง ๆ อุบาสิกา รักทุกสิ่งทุกอย่างที่ก่อร่างสร้างมาเป็นวัดพระธรรมกาย และขออุทิศชีวิตทั้งหมดนี้สร้างบารมีไปจนกว่าจะถึงวาระสุดท้ายของลมหายใจ

คำถาม

1. คุณตาคุณยายเสียชีวิตแล้วมีคติที่ไปเป็นอย่างไรคะ ได้รับบุญที่คุณแม่อุทิศให้หรือไม่ มีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกหลานไหมคะ

2. บุพกรรมใดที่ทำให้คุณพ่อของลูก ตอนแรกเกิดป่วยเป็นฝีขนาดใหญ่ที่ศีรษะแทบเอาชีวิตไม่รอด ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริง ต้องมาอยู่กับอาเหล่าม่า(ทวด) อาเหล่าม่า(ทวด)เคยมีบุพกรรมร่วมกับคุณพ่อมาอย่างไร จึงต้องมารับเลี้ยงคุณพ่อตั้งแต่แรกเกิด

3. อาเหล่าม่า(ทวด)เสียชีวิตเมื่อตอนอายุ 99 ปี ด้วยโรคชรา ท่านเสียชีวิตแล้วไปไหน มีความเป็นอยู่อย่างไรในปรโลก ได้รับบุญที่คุณพ่ออุทิศให้หรือไม่คะ

4. คนที่มีบุพเพสันนิวาสกัน จะเกิดเหตุปิ๊งกันเหมือนอย่างพ่อกับแม่ของลูกหรือไม่ ถ้าบุพเพสันนิวาสอันเกิดจากกรรมลิขิตแล้วจะมีผลดีหรือเสียอย่างไรในการที่จะทำบุญร่วมกันแล้วอธิษฐานให้ได้เป็นคู่รักกัน

5. เหตุใดลูกจึงมาเกิดเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่มีน้อง และถ้าลูกอยากมีพี่น้องในภพเบื้องหน้าจะต้องประกอบเหตุอย่างไร , คนที่เกิดมาเป็นลูกเดี่ยวคนเดียวของพ่อแม่เป็นเพราะประกอบเหตุมาด้วยสาเหตุใดบ้างคะ

6. บุพกรรมใดที่ทำให้ลูกเป็นเด็กคลอดยาก, ถูกบีบศีรษะจนยุบ, ป่วยเป็นโรคหัด โรคไอกรน ไอจนเส้นเลือดฝอยในตาแตก ,เกือบจมน้ำตาย และเป็นโรคภูมิแพ้ ลูกจะมีโอกาสหายขาดจากโรคภูมิแพ้หรือไม่ จะต้องแก้ไขอย่างไรคะ

7. เพื่อนสนิทคนหนึ่ง ป่วยเป็นโรคภูมิแพ้เช่นเดียวกับลูกมาเป็นเวลากว่า 10 ปี เขามีบุพกรรมอย่างไรจึงเป็นโรคนี้ และด้วยเหตุใดจึงหายไปเองอย่างกระทันหันโดยไม่ต้องรักษา , เหตุใดเราจึงคุ้นเคยกันและคอยเป็นกัลยาณมิตรให้กันมาโดยตลอด และเพื่อนคนนี้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีผลการปฏิบัติธรรมเป็นเช่นไรคะ

8. จากการที่ลูกเป็นพิธีกร อ่านธรรมะในพระไตรปิฎก ลูกสงสัยว่า ผู้มีบุญที่ได้เข้าไปอยู่ในข่ายพระญาณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้มีโอกาสได้ทำบุญใหญ่และได้รับผลบุญอจินไตยนั้น เป็นเพราะเขาทำบุญมาอย่างไรจึงได้เข้าไปอยู่ในข่ายพระญาณของพระองค์ , ผู้ที่เข้าไปอยู่ในข่ายพระญาณเป็นเพราะพระมหากรุณาของพระองค์ หรือ เพราะบุญของผู้นั้นคะ

9. พวกเราซึ่งไม่ได้เกิดมาพบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะต้องทำอย่างไร ให้ได้ผลบุญเป็นอจินไตย , การที่ผลบุญอจินไตยยังไม่บังเกิดขึ้นในปัจจุบัน เกิดจากสาเหตุใดบ้างคะ

10. ตัวลูก คุณพ่อ และคุณแม่สร้างบารมีร่วมกันมาเช่นใด, เรา 3 คนมีกำลังบุญพอที่จะได้กลับดุสิตบุรีกันทั้งหมดไหมคะ วิมานของเราทั้งสามคนอยู่ใกล้กันไหมคะ

11. บุญใดที่ทำให้ลูกมีเสียงไพเราะ ได้มารับบุญเป็นพิธีกร เป็นรองหัวหน้าชั้นอย่างไม่คาดคิดมาก่อน

12. ชาติที่แล้ว ตัวลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร , เคยมีวิบากกรรมใดมาตัดรอนในการสร้างบารมีหรือไม่คะ และผังนั้นยังติดข้ามชาติมารึเปล่าคะ, จะป้องกัน แก้ไขอย่างไร , ลูกเคยได้บวชหรือไม่ มีผลการปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไร , ได้ลงมาเกิดรอบ 2 ไหมคะ , ในชาติหน้าลูกมีบุญพอที่จะได้เป็นผู้ชายหรือเปล่าคะ

กราบนมัสการหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. คุณตาคุณยายตายแล้ว “คุณตา” ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อของชั้น “จาตุมหาราชิกา สายพญานาค” ชั้นสูงผิวกายสีทอง ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนาตามประเพณี ช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเพื่อนบ้าน , ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น

ท่านได้ซาบซึ้งเรื่องบุญ – กรรมแล้วว่า เพราะบุญดังกล่าวและบาปกรรมสุราจึงทำให้มาอยู่ที่นี่

คุณยายตายแล้ว ก็ไปเกิดเป็น “มนุษย์” เป็นผู้หญิงในครอบครัวฐานะปานกลาง ด้วยบุญที่ตนเองทำและบุญที่ได้รับที่อุทิศไปให้
แต่เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์แล้วก็รับบุญไม่ได้จ่ะ !

2. คุณพ่อของลูก ตอนแรกเกิดป่วยเป็นฝีขนาดใหญ่ที่ศีรษะแทบเอาชีวิตไม่รอด , ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริง ต้องมาอยู่กับ อาเหล่าม่า(ทวด) เพราะ.....ในอดีตเคยไปดักตีหัวคู่อริจนเขาบาดเจ็บที่ศีรษะเกือบตาย วิบากกรรมนี้มาส่งผลให้เป็น “ฝีขนาดใหญ่ที่ศีรษะ”

“อาเหล่าม่า” เคยเป็นแม่ของพ่อมาหลายชาติ เมื่อทำบุญทุกครั้งมักจะอธิษฐานให้มาเป็นแม่ – ลูกกันและให้ได้เจอกัน แต่ชาตินี้มาเป็นหลานและได้เจอกัน , ท่านจึงรับมาเลี้ยงดูด้วยความรัก

พ่อของลูกไม่ได้อยู่กับพ่อ - แม่ที่แท้จริง เพราะมีบุญกับทวด จึงมาอยู่ด้วยกันกับท่าน แต่ไม่มีกรรมกับ พ่อแม่หรืออย่างอื่น ๆ จ่ะ !

3. “อาเหล่าม่า” เสียชีวิตเมื่ออายุ 99 ปี ด้วยโรคชรา ตายแล้วก็ไปเกิดเป็น “ภุมมเทวา” ในหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง ได้รับบุญที่อุทิศให้ จึงทำให้ท่านสาวและสวยขึ้น , มีเสื้อผ้า อาหารทิพย์และบ้านที่สวยงามขึ้นกว่าเดิมจ่ะ !

ท่านดีใจมากที่ลูกหลานทำบุญอุทิศไปให้ , ท่านเข้าใจเรื่องบุญ - บาปดีขึ้นมากจ่ะ !

4. พ่อกับแม่ “ปิ๊งกัน” เพราะ.....เคยเป็นสามี - ภรรยาต่อเนื่องกันหลายชาติ , เคยสร้างบุญร่วมกันมา และได้อธิษฐานขอให้ได้มาเป็นคู่ครองกันอีก ดังนั้นเมื่อเจอกันครั้งแรกจึงมีความรู้สึกว่า “ใช่เลย” จ่ะ !

การอธิษฐานจิตขอให้เป็นสามี-ภรรยากันอีกในชาติต่อไป ถ้ามีศรัทธา , ศีล , ทิฐิ เสมอกันเหมือนผู้มีบุญในกาลก่อน หรือเหมือนพระโพธิสัตว์ก็จะเป็น “ผลดี”

แต่ถ้าศรัทธา , ศีล , ทิฐิ ไม่เสมอกัน แต่อธิษฐานจิตให้เป็นสามี - ภรรยากันในชาติต่อไป , ถ้าคนในคนหนึ่งเกิดมีวิบากกรรมไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน เช่น พระนางมัลลิกามาเจออดีตสามีที่เป็นเกิดเป็นสุนัข ก็จะมีเหตุให้ได้เป็นสามี - ภรรยากัน และต้องไปตกนรกอยู่ถึง 7 วัน เป็นต้นจ่ะ !

5. ลูกเกิดมาเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้อง เพราะ.....ในอดีตลูกได้ตั้งความปรารถนามาอย่างนี้ เรื่องมีอยู่ว่าชาติอดีต ตัวลูกเป็นผู้ชายมีพี่น้องมาก และมักจะมีปัญหา “จุกจิก” แม้ตอนบวช เลยเบื่อ แล้วก็อธิษฐานจิตตั้งความปรารถนาขออย่าให้มีพี่น้องอีกเลย

คนที่เกิดมาเป็นลูกคนเดียว มักจะมีเหตุโดยย่อ คือ 1. ตั้งความปรารถนามา 2. ชอบทำบุญคนเดียวไม่ชอบทำบุญร่วมกับใคร เป็นต้นจ่ะ !

6. ลูกเป็นเด็ก “คลอดยาก” , ถูกบีบศีรษะจนยุบ , ป่วยเป็นโรคหัด โรคไอกรน ไอจนเลือดฝอยในตาแตก , เกือบจมน้ำตายและเป็นโรคภูมิแพ้

เพราะ.....ในอดีตเมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้เคยทรมานข้าศึกด้วยวิธีการต่าง ๆ เช่น จับศีรษะข้าศึกลงไปในถังน้ำ ทำให้เป็นโรคภูมิแพ้และเกือบจมน้ำตาย , ทุบตีซ้อมบ้าง ทำให้ถูกบีบศีรษะและคลอดยาก , บางทีก็ใช้คำหยาบพูดกับข้าศึกบ้าง ก็ทำให้ไอกรนจนเลือดฝอยในตาแตก ปัจจุบันเป็นแค่เศษกรรมเท่านั้นจ่ะ !

จะแก้ไข ก็ต้องทำบุญทุกบุญทั้งทาน , ศีล , ภาวนา ให้เข้าถึงพระธรรมกาย , ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา แล้วอุทิศส่วนกุศลไปยังผู้ที่เราเคยไปเบียดเบียนเขาเอาไว้จ่ะ !

7. เพื่อนสนิทคนหนึ่ง ป่วยเป็น “โรคภูมิแพ้” มากว่า 10 ปี เพราะ.....เพื่อนคนนี้ก็เป็นเพื่อนทหารสนิทกันในพุทธันดรที่ผ่านมา โดยเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช , เมื่อจับข้าศึกมาได้ก็ช่วยกันจับข้าศึกกดศีรษะลงไปในถังน้ำจำนวนหนึ่ง แต่น้อยกว่าตัวลูก จึงทำให้วิบากกรรมเบาบางกว่าตัวลูก จึงหายไปเองได้จ่ะ !

ได้ออกบวชตามพระราชาจนตลอดชีวิต โดยทำหน้าที่ “เผยแผ่” , มีผลการปฏิบัติธรรมพอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ แต่มีเศษกรรมเจ้าชู้ เพราะเป็นทหารหนุ่มรูปงาม สุดเทห์ จึงมีสาว ๆ มาติดมากมาย ชาตินี้จึงมากลายเป็นผู้หญิงจ่ะ !

8. ผู้มีบุญที่เข้าไปอยู่ใน “ข่ายพระญาณ” ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้มีโอกาสได้ทำ “บุญใหญ่” และได้ผลบุญเป็น “อจินไตย” นั้น เป็นเพราะ.....ได้ทำบุญในพระพุทธศาสนามา แล้วอธิษฐานจิตขอให้ได้ทำบุญกับพระพุทธเจ้ากายเนื้อ เมื่อบุญส่งผล บุญนี้จึงได้ทำให้ได้ไปปรากฏในข่ายพระญาณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจ่ะ !

ผู้ที่เข้าไปในข่ายพระญาณ ก็เป็นได้ทั้ง 2 อย่าง คือ
ทำบุญอธิษฐานมาดังกล่าว และเป็นเพราะพระมหากรุณาของพระองค์ด้วย จึงไปโปรดบุคคลนั้น ไม่ว่าจะอยู่หนใดจ่ะ !

9. พวกเราซึ่งไม่ได้เกิดมาเจอพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อยากได้ผลบุญเป็น “อจินไตย” จะต้อง “ทำวิชชาให้ละเอียดเลยหน้าพญามาร จนพญามารกันไม่อยู่” นั่นแหละจ่ะ !

จึงจะได้ผลบุญเป็นอจินไตย , แต่ถ้าพญามารยังกันได้อยู่ เพราะเขาละเอียดกว่า ผลบุญที่เป็นอจินไตยก็จะยังไม่บังเกิดขึ้นจ่ะ !

10. ตัวลูก , คุณพ่อ , คุณแม่ ก็ได้สร้างบุญร่วมกันมา โดยพ่อกับแม่เป็น “กองเสบียง” และมีความคุ้นเคยกับลูกสมัยที่ลูกบวชเป็นพระกับหมู่คณะ จึงมีสายบุญร่วมกัน โดยได้มาเป็นอุปัฏฐากดูแล , และได้อธิษฐานให้มาเป็นพ่อ - แม่ - ลูกกันจ่ะ !

ส่วนการจะไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ ก็ขึ้นอยู่กับการประกอบเหตุในปัจจุบัน จะต้องสร้างบุญอย่างกลั่นกล้าจ่ะ !

11. ลูกได้เป็นพิธีกรและมีเสียงไพเราะ และได้มาเป็นรองหัวหน้าชั้นโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา โดยไม่คาดคิดมาก่อน เพราะ.....บุญที่เคยแสดงธรรม ได้เทศน์โปรดสอนญาติโยมในสมัยที่เป็นพระ และมักจะอธิษฐานขอให้ตนเองมีเสียงไพเราะและมาเป็นผู้นำสาธุชนในการศึกษาธรรมะ คล้ายหัวหน้าชั้น และได้อธิษฐานมาก่อน แต่ไม่แรงกล้าเหมือนหัวหน้าชั้นจ่ะ !

ได้เป็นรองหัวหน้าชั้นโดยไม่ “คาดคิด” แต่ก็ “เคยคิด” มาก่อนดังกล่าวจ่ะ !

12. ตัวลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเมื่อพุทธันดรที่ผ่านมา ได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช และได้ออกบวชตามพระราชาจนตลอดชีวิต โดยทำหน้าที่ “เผยแผ่” และมีผลการปฏิบัติธรรมพอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้ ,

ได้มีวิบากกรรมเจ้าชู้มาตัดรอนให้เป็นผู้หญิงในชาตินี้ , ในพุทธันดรที่ผ่านมาเป็น “นักเทศน์” ชอบสอน “ผู้อื่น” เลยไม่ค่อยได้นั่งธรรมะให้ละเอียด จึงลงมาได้แค่ “รอบเดียว”

ดังนั้นชาตินี้จะต้องแก้ไข โดยทำธรรมะให้ละเอียดจนถึงพระธรรมกาย จนได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย จึงจะได้ลงมาใน “รอบสอง” จ่ะ !
ถ้าลูกตั้งใจประพฤติพรหมจรรย์ให้ได้ตลอดรอดฝั่ง และปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกาย ก็จะเปลี่ยนผังเป็น “ผู้ชาย ได้บวช” อย่างแน่นอนจ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !