รถชนเสาไฟฟ้า กรรมพาบริวารไปตายเพราะความดื้อรั้น ตอนที่ 2

 

คำถามข้อที่ 2.ลูกและสามีรอดตายจากอุบัติเหตุรถยนต์พุ่งชนเสาไฟฟ้ามาได้ ทั้งๆที่ไม่น่าจะรอด เพราะอานุภาพของคุณยายอาจารย์ ใช่หรือไม่คะ

 

        ที่ลูกรอดชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์พุ่งชนเสาไฟฟ้ามาได้ ทั้งนี้เป็นเพราะตัวลูกทั้งสองมีใจที่เกาะเกี่ยวกับบุญกุศล และมีความผูกพันกับคุณยายอาจารย์อยู่แล้ว ส่วนสามีของลูกก็มีใจเกาะเกี่ยวอยู่ในบุญด้วยเช่นกัน ดังนั้น เมื่อเวลาที่ลูกเกิดเหตุคับขันอย่างเช่นอุบัติเหตุในครั้งนี้ ผลบุญของตัวลูกและสามีที่ได้สั่งสมเอาไว้ด้วยดีทั้งในอดีตและปัจจุบัน จึงได้มารวมส่งผลในช่วงนั้น กล่าวคือ ช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบา และทำให้ไม่ต้องเสียชีวิต ทั้งๆที่ใครเห็นสภาพรถแล้วก็ต้องร้องเป็นเสียเดียวกันว่า “ตายแน่ๆ”

 

 

        ดังนั้น ให้ลูกและสามีหมั่นเอาใจเกาะเกี่ยวอยู่ในบุญ และหมั่นตรึกระลึกนึกถึงมหาปูชนียาจารย์ให้ได้ตลอดทั้งวันทุกวัน ผลแห่งบุญที่ลูกทั้งสองได้สั่งสมเอาไว้ทั้งในอดีตและปัจจุบัน จะได้ส่งผลทำให้ลูกและสามี มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน และที่สำคัญที่สุด บุญเหล่านี้จะได้ไปช่วยตัดรอนเศษกรรมที่เหลืออยู่ให้อ่อนกำลังลง จนกลายเป็นอโหสิกรรม หรือตามไม่ทัน ในที่สุด

 

 

คำถามข้อที่ 3.เหตุใด ตอนประสบอุบัติเหตุนั้น ลูกจึงนึกถึงคุณยายอาจารย์ก่อนใครคะ ลูกเคยร่วมบุญกับคุณยายอาจารย์มาในอดีต บ้างหรือไม่คะ

 

        ในความเป็นจริง ตัวลูกก็เคยมีโอกาสร่วมบุญกับคุณยายอาจารย์มาหลายภพหลายชาติแล้ว ยกตัวอย่างเช่น ในภพชาติที่ตัวลูกและสามีได้เกิดมาเป็นพี่น้องที่ดูแลขบวนกองคาราวานสินค้า เรื่องมีอยู่ว่า...ในช่วงที่ลูกและพี่ชาย (สามีของลูกในภพชาติปัจจุบัน)_ได้เดินทางไปค้าขายตามหัวเมืองต่างๆ จึงได้มีโอกาสฟังเรื่องราวของพระมหาเถระองค์หนึ่ง (คุณยายอาจารย์ของพวกเราในภพชาตินั้น)­_จากพวกชาวบ้าน เมื่อได้ฟังข้อมูลบ่อยเข้า ลูกและพี่ชายจึงได้หาโอกาสเดินทางไปทำบุญ และฟังธรรมจากพระมหาเถระ

 

 

        ครั้นลูกและพี่ชายได้พบกับพระมหาเถระแล้ว ลูกและพี่ชายจึงเกิดความศรัทธาในตัวท่านเป็นอย่างมาก นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ลูกและพี่ชายจึงได้แวะเวียนมาทำบุญกับพระมหาเถระในทุกครั้งที่มีเวลาและโอกาส

 

        ด้วยความที่ลูกได้มีโอกาสร่วมบุญกับคุณยายอาจารย์ มาหลายภพหลายชาตินี้เอง จึงทำให้ลูกเกิดความรู้สึกผูกพันกับท่านมาข้ามภพข้ามชาติ ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ในช่วงที่ลูกประสบอุบัติเหตุ ลูกจึงสามารถนึกถึงคุณยายอาจารย์ได้ เมื่อนึกถึงท่านได้ บุญที่ตัวลูกสั่งสมมาด้วยดีทั้งในอดีตและปัจจุบัน กับบารมีธรรมของมหาปูชนียาจารย์ จึงได้ช่องมาส่งผล ทำให้ตัวลูกและสามีปลอดภัยจากอุบัติเหตุในครั้งนั้น

 

 

        (ใครได้เข้าถึงพระธรรมกาย และได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย ถึงจะเข้าใจคุณยายอาจารย์ของเราได้มากขึ้นกว่าที่เราเข้าใจ ท่านเป็นหนึ่งไม่มีสอง อย่างที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ กล่าวชมไว้จริงๆ)

 

คำถามข้อที่ 4.คุณพ่อของลูกมีกรรมใด จึงทำให้ท่านต้องฆ่าตัวตายคะ

 

        สาเหตุที่ทำให้คุณพ่อของลูกต้องจบชีวิตของตัวเอง ด้วยการฆ่าตัวตายในภพชาติปัจจุบัน ทั้งนี้เป็นเพราะวิบากกรรมในอดีต ที่ท่านเคยกระทำไว้ในภพชาติก่อนๆโน้น ได้ติดตามตัวท่านมาส่งผล เรื่องมีอยู่ว่า...ในภพชาตินั้น คุณพ่อของลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรในครอบครัวที่ทำธุรกิจค้าขายสินค้า ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง และในภพชาติดังกล่าวนี้เอง ท่านได้ไปชอบพอกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า ซึ่งก็ดูเหมือนว่าความรักของทั้งคู่น่าจะไปได้สวยเหมือนโปรยไปด้วยกลีบกุหลาบ

 

 

        แต่ทุกอย่างหาเป็นเช่นนั้นไม่ เพราะในเวลาต่อมา ทางฝั่งครอบครัวของฝ่ายหญิง กลับอยากให้เธอไปแต่งงานกับนายทหารหนุ่มผู้มีอนาคตไกล มากกว่าการเป็นเจ้าสาวของพ่อค้าอย่างคุณพ่อของลูก ด้วยความที่ท่านต้องสูญเสียคนที่ท่านรักไปนี้เอง จึงทำให้คุณพ่อของลูกเกิดความเสียใจและน้อยใจในฐานะของตนเองเป็นอย่างมาก จนถึงขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย เป็นทุกข์อย่างยิ่ง ด้วยความผิดหวัง ด้วยความเศร้าโศกที่รุมเร้าจิตใจ จึงทำให้ท่านตัดสินใจหนีความทุกข์ด้วยการผูกคอตายใต้ตนไม้ ในภพชาตินั้น แต่กลับกลายเป็นว่า ท่านต้องไปเจอความทุกข์ที่ยิ่งกว่าทุกข์ที่ตัวท่านเคยเจออีกนับเท่าไม่ถ้วน

 

 

 

       ก่อนที่คุณพ่อของลูกในภพชาตินั้น จะทำกรรมปาณาติบาตด้วยการฆ่าตัวตาย จิตใจของท่านในขณะนั้นเศร้าหมองมาก ซึ่งเป็นความเศร้าหมองที่เกิดจากความเสียใจ น้อยใจ หดหู่ใจ และอีกหลายๆอารมณ์ที่ประเดประดังกันเข้ามา จึงทำให้ท่านรู้สึกสับสนในชีวิตเป็นอย่างมาก จนหากทางออกของชีวิตไม่ได้ จึงหาทางออกด้วยการฆ่าตัวตาย

 

        เมื่อท่านเสียชีวิตไปแล้ว ด้วยใจที่หมอง อันเกิดจากวิบากกรรมที่ท่านฆ่าตัวตาย จึงดึงดูดให้ตัวท่านไปเกิดในอุสสทนรกของมหานรกขุมที่ 1 ในทันที

 

 

        ในความเป็นจริงแล้ว ท่านจะต้องไปชดใช้กรรมอยู่ในมหานรกขุมที่ 1_แต่ด้วยบุญที่ท่านได้เคยทำในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ในภพชาติดังกล่าว ได้มาอุ้มเอาไว้ ด้วยเหตุนี้เอง ท่านจึงรอดพ้นจากมหานรกขุมที่ 1 โดยได้มารับกรรมอยู่ที่อุสสทนรกแทน

 

 

        เมื่อท่านได้มาบังเกิดที่อุสสทนรกของมหานรกขุมที่ 1_แล้ว ท่านก็ได้ถูกนายนิรยบาลจับมาแขวนห้อยหัวอยู่บนหน้าผา โดยขาทั้งสองของท่านถูกล็อคไว้ด้วยหินเหล็กร้อนที่งอกขึ้นมาจากหน้าผานั้น หลังจากนั้นไม่นาน หินเหล็กร้อนที่จับข้อเท้าของท่านไว้ก็คลายตัว ทำให้ท่านกลิ้งตกลงมาตามหน้าผาเหล็กร้อนนั้น จนกระทั่งร่ายกายของท่านตกลงมาฟาดกระแทกกับพื้นหินเหล็กร้อนที่อยู่ด้านล่างอย่างแรง แต่ถึงกระนั้นท่านก็ยังไม่ตาย อีกทั้งยังได้รับความทุกข์ทรมานเพิ่มขึ้นไปอีก

 

 

        (ในมหานรกหรือในอุสสทนรก...ต่างๆเหล่านี้ จะตายยาก และเวลาเจ็บ จะเจ็บไปทุกชิ้นส่วนของร่างกาย ถ้าในโลกมนุษย์ แม้แขนขาด ขาขาด ก็เจ็บเฉพาะที่ตัว แต่ที่นี่...แม้แขนขาดกระเด็นออกไปแล้ว ยังไปเจ็บถึงตรงนั้นด้วย แล้วสะท้อนมาที่ใจ)

 

โปรดติดตามตอนต่อไป คลิกที่นี่