View this page in: 中文

CASE STUDY

ธุรกิจขายอ้อม, อัฐิแก้ว

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูกซาบซึ้งใจ และทึ่งในคุณครูไม่ใหญ่มากค่ะ ที่เป็นผู้ที่มีหัวใจอันกว้างใหญ่ไพศาล ต้องการที่จะให้ชาวโลกทั้งหลาย ได้รับรู้รับทราบเรื่องราวความจริงของชีวิต อย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย ทำให้ลูกเกิดแรงบันดาลใจอย่างแรง ที่จะเขียน Case Study ส่งมา เพื่อจะได้เป็นธรรมทานให้แก่ชาวโลกได้บ้างไม่มากก็น้อย ถึงแม้ว่าจะหวั่นเกรงนิดๆ ว่า อาจจะมีของแถมหน่อยๆ ด้วยว่าเป็นลูกหญิงในองค์กรที่คุณครูไม่ใหญ่แสนจะรัก และห่วงใยก็ตามที

ลูก เข้าวัดเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ.2529 ขณะนั้นที่วัดจัดงานรวมดวงใจถวายในหลวง ตั้งแต่วันนั้นลูกก็มาวัดทุกวันอาทิตย์ต้นเดือนและงานบุญใหญ่ไม่เคยขาด ต่อมาในปี พ.ศ.2532 ลูกก็ได้สมัครเข้ามาเป็นอาสากัลยาณมิตร ตัวลูกตื่นเต้นมากๆ ที่ได้มาพบกับบุคคลสำคัญที่สุดในชีวิตของลูก ผู้เป็นพ่อผู้มีพระคุณ ให้ลูกได้มีโอกาสได้ทำความดี สร้างบารมีอย่างหาที่สุดไม่ได้

ก่อนลูกจะมาเกิด คุณแม่ มีลูกชาย 4 คน ลูกหญิง 2 คน คราวหนึ่ง...ลูกชาย หนึ่งคน ลูกหญิงอีกหนึ่งคน ป่วยเป็นไข้ตัวร้อนมาก ในคืนนั้นคุณแม่ฝันว่า มีผู้หญิงรูปร่างท้วมๆใส่ชุดขาวมาพูดกับคุณแม่ว่า “มึงเลี้ยงลูกกูไม่ดี กูจะมาเอาลูกกูคืน” รุ่งเช้าลูกทั้งสองก็เสียชีวิต พอประชากรลูกลดลง คุณแม่ก็ต้องการเพิ่มประชากร จึงคิดหาหนทาง ด้วยการไปบนกับอนุสาวรีย์ท่านท้าวสุรนารี หรือย่าโมเอาไว้ พอไม่นาน คุณแม่ก็ตั้งท้อง แล้วคลอดออกมาเป็นตัวลูกนี่แหล่ะค่ะ คุณแม่จึงมีความเชื่อว่า ย่าโมส่งลูกมาเกิด ลูกจึงสงสัยว่า ลูกมาจากไหนกัน

ตอนลูกเรียนอยู่ประถมปีที่ 1 พี่สาวของลูก ได้ส่งลูกเข้าประกวดนางนพมาศ ที่งานวัดใกล้ๆบ้าน เมื่อพิธีกรประกาศเชิญลูกออกมาหน้าเวที...ทันทีที่ลูกก้าวเท้าออกมาเท่านั้นแหล่ะค่ะ...ทุกคนในที่นั้นถึงกับตะลึง เพราะไม่อยากเชื่อเลยว่านี่หรือคน...ต่างก็พากันคิดว่า เป็นนางฟ้าจำแลงลงมาประกวดหรือเปล่า ผลการประกวดปรากฏว่าพี่ชั้นมัธยมได้ตำแหน่งที่ 1 เพื่อนรุ่นน้องของลูกได้ที่ 2 ส่วนตัวลูกได้ที่ 3 พร้อมรางวัลขวัญใจช่างภาพอีกหนึ่งตำแหน่ง ลูกไม่เคยฝันอยากเป็นนางงามจักรวาลหรอกนะคะ แต่ลูกอยากเป็นดอกไม้แห่งจักรวาลมากกว่าค่ะ

คุณแม่ของลูก ทำธุรกิจหลายอย่างทั้งขายตรงและขายอ้อม ธุรกิจขายตรงๆ คือ เปิดหน้าร้านขายของใช้ เช่น ผงซักฟอก, สบู่, ยาสีฟัน เป็นต้น ส่วนธุรกิจขายอ้อมๆนั้น จะทำเฉพาะวันที่ 1 และวันที่ 16 ของทุกเดือน ธุรกิจขายอ้อมนี้คือ ขายหวยใต้ดินค่ะ สำหรับอีกอาชีพหนึ่งของคุณแม่ คือ เป็นหมอเจาะหู ให้เด็กสาวๆ เพื่อจะได้เอาไว้ใส่ตุ้มหูสวยๆค่ะ เหล่าคุณแม่ทั้งหลายในละแวกบ้าน ต่างก็จะนำลูกสาวตั้งแต่รุ่นแบเบาะจนถึงรุ่นโตเป็นสาวแล้ว มาทำการถ่วงหูกัน เพื่อไม่ให้เป็นคนหูเบา (หรือเปล่าก็ไม่ทราบค่ะ)

มีอีกเรื่องหนึ่ง เป็นความลับดำมืดมาจนถึงทุกวันนี้ คือ ช่วงเทศกาลการเกณฑ์ทหาร ก็จะมีชายไทยที่จะต้องไปเกณฑ์ทหาร แต่ไม่อยากติดทหาร จะมาหาคุณแม่ เพื่อขอของสิ่งหนึ่ง ติดตัวไปตอนเกณฑ์ทหาร แล้วจะทำให้ไม่ติดทหารแน่นอน (อันนี้เป็นคำยืนยันของคุณแม่) ลูกสังเกตดูส่วนใหญ่ก็จะไม่ติดนะคะ แต่ปรากฏว่าพอคุณแม่เสียชีวิตลง พี่ชายจะต้องไปเกณฑ์ทหารพอดี พี่ชายเองก็ไม่ทราบว่าของสิ่งนั่นคืออะไร และอยู่ที่ไหน เลยไม่มีของสิ่งนั้นนำติดตัวไปด้วย สุดท้ายพี่ชายก็ต้องไปเป็นทหารเกณฑ์ค่ะ

คุณแม่ชอบทำบุญ เข้าวัดปฏิบัติธรรมเป็นประจำ ทุกวันพระจะไปถือศีลแปดที่วัดป่าใกล้ๆบ้าน และได้สร้างกุฏิหลังน้อยส่วนตัวไว้ในวัดแห่งนี้ด้วย พอคุณแม่อายุมากขึ้น ก็เริ่มดื่มยาดองเหล้าทุกวัน แม่บอกว่า "กินข้าวไม่อร่อย จึงต้องกินเป็นกระสายยา ไม่ได้ติดหรอก" ลูกต้องทำหน้าที่ไปซื้อเหล้าขาว เพื่อนำมาดองกับยาแผ่นดองเหล้า ให้คุณแม่เป็นประจำ ท่านจะดื่มวันละก๊งเท่านั้นค่ะ

ก่อนเสียชีวิต คุณแม่ป่วยเป็นไข้และไม่มีแรง ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล หลังจากนั้นท่านก็ไม่รู้สึกตัว ตามตัวมีรอยเขียวเป็นจ้ำๆมีเลือดซึมออกมาจำนวนมาก ที่ปากก็จะมีเลือดเป็นลิ่มๆผุดขึ้นมา มีกลิ่นเหม็น ต้องคอยเช็ดและช้อนออกตลอดเวลา คุณหมอบอกว่า เป็นโรคโลหิตเป็นพิษ เกิดจากการกินยาชุดแก้ปวดจากร้านขายยาหมอตี๋ เป็นประจำ เป็นเวลานาน (ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยก็ควรไปหาหมอ กินยาตามที่หมอจ่ายให้น่าจะดีกว่า)

ก่อนที่คุณแม่จะเสียชีวิต ในคืนนั้นลูกฝันว่า คุณแม่รู้สึกตัวขึ้นมา ลูกรีบเข้าไปประคองท่านไว้ แล้วถามว่า “แม่รู้มั้ยว่าแม่ไม่รู้สึกตัว มาตั้งหลายวันแล้ว” แต่ท่านก็ไม่พูดอะไร พอตอนเช้าจึงทราบว่าคุณแม่สิ้นลมแล้ว เวลาประมาณเที่ยงคืน รวมสิริอายุได้ 59 ปี

พอฌาปนกิจคุณแม่เสร็จ คุณพ่อของลูก ก็ขอออกบวช ท่านบอกว่า ตั้งใจตั้งแต่หนุ่มๆแล้วว่า อยากจะบวชไม่สึก แต่มาถูกจับแต่งงานกับคุณแม่เสียก่อน จึงไม่ได้บวช พี่สาวของลูกไม่อยากให้คุณพ่อบวช เพราะเห็นว่าพ่ออายุมาก ประมาณ 70 กว่าปีแล้ว พี่สาวจึงให้ตัวลูกไปห้าม ถึงแม้ขณะนั้นลูกจะยังไม่รู้จักวัดพระธรรมกาย แต่ลูกก็รู้ว่าการบวชเป็นสิ่งที่เลิศสิ่งที่ประเสริฐที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชาย ลูกไม่ห้ามแต่กลับสนับสนุนอยู่เงียบๆ จนคุณพ่อได้บวช

เมื่อลูกได้เข้ามาเป็นอุบาสิกาแล้ว ในปีหนึ่ง หลวงพ่อ (คุณพ่อของลูก) ได้ป่วยหนักด้วยโรคหัวใจโต พี่ชายโทรศัพท์ให้ลูกรีบไปเยี่ยม ช่วงนั้นที่วัดกำลังมีบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวพอดี ก่อนเดินทางไป ลูกจึงทำบุญให้ท่านแบบสะสม เพราะปัจจัยลูกมีไม่พอ ลูกได้อธิษฐานกับพระธรรมกาย และพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ขอให้ท่านปลอดภัย หายป่วยเป็นอัศจรรย์ พอไปถึง ลูกก็ทั้งทำอาหารเอง และซื้ออาหารเสริมมาให้ท่านฉัน ช่วยกันดูแลเอาใจใส่ท่านเป็นอย่างดีร่วมกับพี่ๆ เพราะพวกเราทุกคนรักท่านมากค่ะ แล้วอาการของท่านก็ ดีขึ้นๆ อย่างน่าอัศจรรย์ค่ะ

พอในปี พ.ศ. 2546 หลวงพ่อก็เริ่มไม่มีแรง ฉันไม่ค่อยได้ นอกจากโรคหัวใจโต ก็เป็นโรคเกาต์เพิ่มขึ้นมาอีก พี่ๆ ก็ขอให้ท่านสึกออกมาพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน แต่ท่านก็บอกว่า จะตายในผ้าเหลือง และจะตายอยู่ที่วัดไม่ไปไหน พออาการหนักมาก ก็ถูกอ้อนวอนอีก ขอให้ท่านกลับบ้าน แต่ไม่ต้องสึกก็ได้ ท่านจึงยอม พอสักพัก ท่านก็ขอกลับมาวัดอีก เป็นอย่างนี้อยู่สองครั้ง คืนหนึ่งพี่สะใภ้โทรศัพท์มาบอกลูกว่า ขณะนี้หลวงพ่ออยู่ที่โรงพยาบาล เที่ยงคืนวันนั้น ท่านก็มรณภาพ

ในวันที่จะชำระร่างของท่าน ท่านเจ้าอาวาสที่วัดแห่งนั้น ได้ตั้งใจที่จะนิมนต์คณะพระภิกษุสงฆ์ มาสวดมาติกาบังสุกุลจำนวน 100 รูป ท่านได้ออกตระเวนนิมนต์พระทั้งในอำเภอเมือง และต่างอำเภอ จนครบจำนวน 100 รูป แต่ท่านลืมนับพระที่วัดของท่านเองเข้าไปด้วย จึงมีพระมาสวดถึง 105 รูป

เมื่อชำระร่างเสร็จ ลูกๆก็ได้แบ่งอัฐิออกเป็น 5ส่วน เพราะมีลูก 5 คน ในส่วนของตัวลูก ลูกห่อผ้าขาวใส่ในถุงฝากพี่ชายคนที่สามเอาไว้ เวลาผ่านไปประมาณ 5 วัน ลูกได้โทรศัพท์คุยกับพี่ชาย พี่ชายเล่าด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นว่า เห็นอัฐิบางส่วนเปลี่ยนเป็นแก้วที่เกือบจะใส ลูกจึงรีบบึ่งไปดูเพื่อให้เห็นจริง ปรากฏว่าจริงๆด้วยค่ะ เพราะตอนที่ลูกหยิบกระดูกใส่ผ้าขาวนั้น ยังมีลักษณะเป็นสีขาวขุ่น แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นสีขาวใสได้อย่างไร

ลูกได้ไปดูที่บ้านของพี่ๆคนอื่น ก็เปลี่ยน แต่มีเฉพาะบ้านของพี่ชายคนโตที่หลวงพ่อ (คุณพ่อของลูก) ไปพักรักษาตัวอยู่เท่านั้น ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลย พี่ชายคนโตถึงกับตัดพ้อด้วยอาการน้อยใจว่า เขาดูแลหลวงพ่อ ไม่ดีหรืออย่างไร อัฐิส่วนของเขาจึงไม่เปลี่ยนเหมือนของคนอื่นๆ และมีเรื่องบังเอิญว่า พี่ๆทุกคนต่างก็ซื้อโกฏิแบบทองเหลือง ที่มีรูปทรงคล้ายกันทุกคนเลยค่ะ

พี่ชายคนที่สาม ในปี พ.ศ.2548 ขณะรับราชการอยู่ที่ จังหวัดเชียงราย ในช่วงเย็นวันอาทิตย์ อยู่ๆเขาก็เกิดอาการชาตั้งแต่แขนขึ้นไปจนถึงศีรษะ เพื่อนร่วมงานได้นำส่งโรงพยาบาล พยาบาลได้โทรศัพท์มาแจ้งลูกว่า ขณะนี้พี่ชายความดันต่ำมาก ลิ้นแข็งพูดไม่ได้แล้ว ให้ญาติมาเยี่ยมด่วน ลูกก็อ้อนวอนพยาบาลบอกว่า “ช่วยนำโทรศัพท์ไปแนบที่หูพี่ชายให้หน่อย ดิฉันขอพูดฝ่ายเดียวก็ได้ค่ะ เรื่องสำคัญมาก”

เมื่อพยาบาลนำไปแนบที่หูแล้ว ก็มีเสียงพี่ชาย อือๆๆ ตอบมา ลูกก็รีบเริ่มรายการทบทวนบุญทันที ตั้งแต่บุญที่พี่ชายเคยบวชพระรุ่นเข้าพรรษา เมื่อปี พ.ศ.2539 บุญสร้างพระแกนกลาง และทุกๆบุญที่เคยทำมา ให้นึกถึงพระธรรมกาย พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พระเดชพระคุณหลวงพ่อฯ คุณยายอาจารย์ ลูกถามว่า “นึกออกไหม” เขาก็ส่งเสียงอือๆๆ กลับมา ลูกบอกว่า “เดี๋ยวจะไปทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวให้อีกองค์หนึ่งนะ” เสร็จแล้วลูกรีบไปที่ห้องปัญญา เพื่ออธิษฐานขอบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ องค์ทองคำว่า “ให้พี่ชายหายป่วยเป็นอัศจรรย์ด้วยเถิด”

เมื่อลูกไปถึงโรงพยาบาล ขณะนั่งท่านข้าวมื้อเพลอยู่ เพื่อจะรอขึ้นไปเยี่ยมพี่ชายในเวลาบ่ายโมง ตามที่พยาบาลแจ้งไว้ ก็มีโทรศัพท์เข้ามา...

ถามว่า “อยู่ไหน” เอ้า...นี่มันเสียงของพี่ชายนี่

ลูกถามกลับไปว่า “พูดได้แล้วหรือ”

เขาตอบว่า “ใช่พี่หายแล้ว”

ลูกว่า “มันเป็นเรื่องที่อัศจรรย์จริงๆ”

เขาบอกว่า “ให้ขึ้นมาที่ห้อง ICU เดี๋ยวจะเล่าอะไรให้ฟัง”

พอไปถึงเขาก็เล่าให้ฟังว่า พอลูกบอกให้เขานึกถึงองค์พระแล้ว ก็เหมือนมีใครนำองค์พระมาให้ พอเล่าไปเขาก็มองหาว่า องค์พระอยู่ไหน ทั้งหัวหน้างาน และเพื่อนร่วมงานที่มาเยี่ยม ต่างก็ช่วยกันหาแต่ไม่เจอ ทุกคนต่างก็สงสัยว่า อาการดีขึ้นอย่างอัศจรรย์ได้อย่างไร โดยเฉพาะคุณหมอที่ดูแล เดินบ่นเข้ามาว่า “เป็นไปได้อย่างไร หมอไม่เข้าใจเลย หายเป็นปกติได้อย่างไร กรณีแบบนี้ถ้าไม่ผ่าตัดสมอง ก็ต้องเป็นอัมพาต”

ลูกก็บอกคุณหมอว่า “เป็นเพราะบุญช่วยค่ะ”

คุณหมอถามกลับมาว่า “คุณเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ”

แทนคำตอบ ลูกส่งหนังสือที่มีผู้อ่านมากที่สุดให้ดู นั่นคือ หนังสือ “อยู่ในบุญ” มีอีกหลายต่อหลายคนที่ไม่สนใจรับฟังเลย เวลาที่ลูกไปชวนให้มาทำบุญ สุดท้ายเป็นอย่างไรทราบไหมคะ...ก็ไม่มีบุญที่จะมาช่วยตัดรอนวิบากกรรมเลย...ทีหลังเวลามีใครมาบอกบุญ ก็ต้องรู้จักฟังบ้าง

กราบขอความกรุณา คุณครูไม่ใหญ่ตอบข้อสงสัยดังนี้ค่ะ

1. ผู้หญิงร่างท้วมใส่ชุดขาว ที่มาเข้าฝันคุณแม่ แล้วพูดว่า “มึงเลี้ยงลูกกูไม่ดี กูจะมาเอาลูกกูคืน” มีจริงหรือไม่คะ และเด็กทั้งสองเสียชีวิตอย่างไร ใครเสียชีวิตก่อน - หลังคะ

2. คุณแม่ของลูก ทำอาชีพขายหวยใต้ดิน และเจาะหูให้กับเด็กผู้หญิง ท่านจะมีวิบากกรรมใดที่ทำเช่นนั้น การดื่มยาดองเหล้าเป็นกระสายยา และลูกเป็นคนไปซื้อ จะมีวิบากกรรมใดบ้าง แก้ไขได้อย่างไรคะ

3. สิ่งของที่คุณแม่ให้กับชายหนุ่ม ที่ไม่อยากติดทหารเกณฑ์นั้น คืออะไร ทำไมถึงทำให้ไม่ติดการเกณฑ์ทหารได้คะ

4. คุณแม่ทำกรรมอะไรมา จึงต้องมาป่วยด้วยโรคโลหิตเป็นพิษ เพราะเหตุใดคืนที่คุณแม่จะเสียชีวิต ลูกจึงฝันถึงท่าน คตินิมิตของท่านก่อนตาย เป็นอย่างไร ใจหมองหรือใส ตายแล้วไปไหน มีคนบอกว่า คุณแม่ไปเดินรอบๆกุฏิหลังเล็กของท่าน ที่ไปสร้างไว้ในวัดป่าแห่งนั้น จริงหรือไม่คะ คุณแม่ได้รับบุญทุกๆบุญที่ลูกอุทิศไปให้ทุกๆวันหรือไม่ มีอะไรจะฝากถึงลูกๆบ้างคะ

5. หลวงพ่อของลูก ตอนป่วยเป็นโรคหัวใจโตแล้วอาการดีขึ้น เพราะบุญอะไร ก่อนจะมรณภาพท่านเป็นอย่างไร มีคตินิมิตเป็นอย่างไร ขณะนี้อยู่ภพภูมิใด ท่านได้รับบุญทุกๆบุญหรือไม่ ล่าสุดลูกทำบุญสุขพิมานให้ท่านได้เพียงครึ่งชุด ท่านได้รับหรือไม่คะ

6. เพราะเหตุใดอัฐิของท่าน จึงเปลี่ยนเป็นแก้วบางส่วน ไปทำปฏิกิริยาทางเคมีกับสารอะไรหรือไม่ แล้วทำไมของพี่ชายคนโตเพียงบ้านเดียว ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงคะ

7. บุญใดของหลวงพ่อ (คุณพ่อของลูก) ทำให้หลังจากท่านละสังขารแล้ว ท่านเจ้าอาวาสถึงนิมนต์พระมาสวดถึง 100 รูปคะ

8. พี่ชายคนที่สาม มีวิบากกรรมอะไร จึงมีอาการลิ้นแข็งพูดไม่ได้ และหายด้วยบุญอะไร มีใครนำองค์พระมาให้จริงหรือไม่ พี่ชายมีสายบุญกับหมู่คณะมาอย่างไร จะได้บวชรับใช้งานพระพุทธศาสนาอีกหรือไม่คะ

9. การไปบนย่าโมไว้ มีผลต่อการเกิดของลูกอย่างไร ตัวลูกเคยเกิดร่วมกับย่าโม ตามที่คุณแม่เข้าใจหรือไม่คะ

10. บุพกรรมใด ลูกถึงได้ไปประกวดนางนพมาศ ทั้งๆที่หน้าตาก็งั้นๆ

11. ลูกมีเพื่อนคนหนึ่ง เป็นรองนางสาวไทย ได้สร้างบารมีร่วมกันมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆ เป็นเพราะเราทำบุญร่วมกันมาอย่างไร ชาตินี้จึงได้มาเป็นเพื่อนสนิทกันคะ

12. ตัวลูก คุณพ่อ คุณแม่ และพี่ๆ สร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ผู้หญิงร่างท้วมใส่ชุดขาว ที่คุณแม่ฝันเห็นนั้นก็เป็นเรื่องจริง เป็นภุมมเทวาที่เป็นแม่ของเด็กทั้งสอง ซึ่งก่อนมาเกิดเป็นภุมมเทวา

เด็กทั้งสองเสียชีวิต เพราะหมดอายุขัย ด้วยวิบากกรรมที่เคยสั่งให้เขาฆ่าลูกวัว ลูกสัตว์ มาเป็นอาหาร มาส่งผล
ตายไล่เลี่ยกัน แล้วก็กลับไปอยู่กับแม่ซึ่งเป็นภุมมเทวาตามเดิม

2. คุณแม่ทำอาชีพขายหวยใต้ดิน ก็จะทำให้ตกอยู่กับวงจรของความหลงงมงาย ส่วนการเจาะหูให้กับเด็กผู้หญิง เพื่อความสวยงาม ก็ไม่ได้มีวิบากกรรมใด

การดื่มเหล้าเป็นกระสายยา ก็ไม่ได้มีวิบากกรรมอะไร แต่ถ้าดื่มจนมึนเมา ก็จะทำให้เมื่อเกิดไปในภพต่อไป จะทำให้ไม่ฉลาด สมองเชื่องช้า
ส่วนตัวลูกเป็นคนไปซื้อเหล้าขาว ก็อาจมีวิบากอยู่บ้าง ถ้าแม่กินเกินกว่าการเป็นยา ก็จะมีวิบากกรรมที่จะต้องไปเกิดเจอกันเพื่อตามไปดูแล
จะแก้ไขก็ให้สั่งสมบุญทุกบุญทั้ง ทาน ศีล ภาวนา ให้มากๆ แล้วอธิษฐานจิตให้ไปตัดรอนวิบากกรรมนั้นให้หมดไปบ่อยๆ

3. สิ่งของที่คุณแม่ให้กับผู้ชายที่ไปเกณฑ์ทหาร แล้วไม่ติดทหารนั้น คือ ของที่ออกมาจากตัวผู้หญิง เพื่อให้เป็นเคล็ด ตามหลักวิชาวิทยาธร ที่จะไม่ให้ถูกเกณฑ์เป็นทหาร ด้วยเหตุนี้ท่านจึงไม่ยอมบอกใคร

ซึ่งบางรายก็ได้ผล บางรายก็ไม่ได้ผล ซึ่งขึ้นอยู่กับบุญบาปในตัวของแต่ละคน ส่วนที่คุณแม่ให้ก็เป็นแค่ของเสริม

4. คุณแม่ป่วยเป็นโรคโลหิตเป็นพิษ เพราะกรรมในอดีต เคยวางยาเบื่อหนูในบ้าน ให้หนูมันกินบ่อยๆ มารวมกับสั่งฆ่าสัตว์ทำอาหารบ่อยๆ มาส่งผล

คืนที่คุณแม่เสียชีวิต ตัวลูกได้ฝันเห็นท่านนั้น ก็เป็นแค่เรื่องจิตนิวรณ์เท่านั้น

คุณแม่ตายแล้วด้วยใจที่ใสระดับหนึ่ง ได้ไปเกิดเป็นเทพธิดาสุดสวย ชั้นจาตุมหาราชิกา แบบหลับแล้วตื่นขึ้นกลางวิมานทองขนาดปานกลาง ในสายวิทยาธรชั้นสูง ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา ปนกับชอบบนบานศาลกล่าวตามความเชื่อพื้นบ้าน
ไม่ได้มาเดินรอบกุฏิที่วัดป่า
ได้รับบุญทุกบุญที่อุทิศไปให้ท่านแล้ว ทำให้ท่านมีสภาพที่ดีขึ้นในทุกด้าน

5. หลวงพ่อ (คุณพ่อของลูก) ป่วยเป็นโรคหัวใจโต เพราะกรรมในอดีต ได้เคยใช้แรงงานสัตว์จนมันเหนื่อยเกินไป เช่น ขี่ม้าจนมันเหนื่อยและไม่ให้มันพักเลย มาส่งผล

อาการดีขึ้น เพราะบุญที่ท่านบำเพ็ญสมณธรรม กับบุญที่ตัวลูกสร้างพระให้ท่าน มาส่งผล

ก่อนมรณภาพ ท่านมีคตินิมิตสว่างไสว ด้วยธรรมปฏิบัติของท่าน
มรณภาพแล้ว ก็ได้ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อ มีวิมานทองของชั้นยามา ด้วยบุญที่ทำในพระพุทธศาสนา และบวชประพฤติปฏิบัติธรรม ไปแบบหลับแล้วตื่นขึ้นกลางวิมาน
ได้รับบุญทุกบุญที่อุทิศไปให้ท่านแล้ว รวมทั้งบุญล่าสุด จึงทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น

6. อัฐิธาตุของท่าน เปลี่ยนเป็นแก้วบางส่วน เพราะอำนาจแห่งการประพฤติดีปฏิบัติชอบของท่าน

แต่อัฐิของท่านที่บ้านของพี่ชายคนโต เพียงบ้านเดียว ไม่เปลี่ยนแปลงนั้น ก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะท่านยังไม่หมดกิเลส จึงมีบางส่วนที่ไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งพอดีมาพ้องกับที่พี่ชายคนโตได้ส่วนที่ไม่เปลี่ยนแปลงไป

7. ภายหลังจากหลวงพ่อ (คุณพ่อของลูก) มรณภาพแล้ว ท่านเจ้าอาวาสนิมนต์พระมาสวดได้ถึง 100 รูป เพราะบุญที่ท่านตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมมาส่งผล

8. พี่ชายคนที่สาม มีอาการลิ้นแข็งพูดไม่ได้ เพราะกรรมในอดีต ที่ชอบเถียงพ่อ-แม่ และผู้หลักผู้ใหญ่ ที่อบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี โดยเถียงแบบ ตะแบงๆ มาส่งผล

หายได้ เพราะบุญที่ได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว
พระที่พี่ชายพูดว่ามีคนนำพระมาให้นั้น ก็เป็นบุญที่สร้างพระบันดาล ให้ฝันเห็นเป็นกุศลนิมิตเช่นนั้น

พี่ชายเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบกองเสบียง ประเภททำแบบเรื่อยๆ ตามอารมณ์ บางทีก็ตามกำลัง และมีบุญบวชช่วงสั้น

9. การไปบนกับย่าโมนั้น ไม่มีผลต่อการมาเกิดของลูก

ตัวลูกก็ไม่เคยไปเกิดร่วมกับย่าโม
แต่มาจากที่สว่าง ที่นักสร้างบารมีเขามากัน

10. ลูกได้ไปประกวดนางนพมาศ ตอนเด็กๆนั้น ก็เป็นเรื่องของปัจจุบันตามเรื่องตามราว ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

11. ลูกมีเพื่อนเป็นรองนางสาวไทย เป็นเพื่อนสนิทกัน ได้สร้างบุญร่วมกันมากกว่าเพื่อนคนอื่น เพราะได้เคยเป็นกัลยาณมิตรให้ซึ่งกันและกันมา ได้เคยชักชวนร่วมกันสร้างบุญ

12. ตัวลูก คุณพ่อ คุณแม่ และพี่ๆ เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดย คุณพ่อ คุณแม่ และพี่ๆ ก็เคยเป็นกองเสบียงมา มากน้อยกันไปตามเรื่อง ดังนั้นบางชาติก็เจอกัน บางชาติก็ไม่เจอกัน

ส่วนตัวลูก เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมา เป็นกุลธิดาที่เบื่อหน่ายในการครองเรือน ได้มาทำบุญกับหมู่คณะ แล้วอธิษฐานให้ได้สร้างบารมีประพฤติพรหมจรรย์ในภพชาติต่อไป
ชาตินี้ถ้าตั้งใจประพฤติพรหมจรรย์ จนหมดอายุขัยชาติ ต่อไปก็จะได้เป็นชาย
มีผลการปฏิบัติธรรม ได้เข้าถึงดวงใสๆ พอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้ ได้ลงมาสร้างบารมีทั้ง 2 รอบ
ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย