ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 2 กันยายน พ.ศ.2553
พระศรีอริยเมตไตรย์ ตอนที่ 5 การถวายบุตรเป็นทานของพระสุมังคลพุทธเจ้า
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า
ตอนที่ 5 "การถวายบุตรเป็นทานของพระสุมังคลพุทธเจ้า"
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ความเดิมจากตอนที่แล้ว... กล่าวได้ว่า “ทั่วทุกพื้นที่บนโลก ตลอดไปจนถึงหมื่นโลกธาตุ ล้วนถูกอาบด้วยพระรัศมีสีทอง ประดุจถูกหุ้มด้วยแผ่นทองคำ”-ซึ่งตลอดระยะเวลาที่พระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังทรงมีพระชนมายุอยู่นั้น (พระองค์ทรงมีพระชนมายุยืนยาวถึงเก้าหมื่นปี)-แสงของดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า ไม่สามารถที่จะส่องแสงสว่างไสวสู้แสงแห่งพระรัศมีของพระองค์ได้ และด้วยเหตุนี้เอง ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาว จึงไม่ได้ใช้เป็นเครื่องบอกเวลาว่า เป็นช่วงกลางวันหรือกลางคืน เหมือนอย่างในยุคปัจจุบันนี้
แต่สิ่งที่ทำให้มนุษย์ในยุคของพระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้าล่วงรู้ว่า ช่วงไหนเป็นเวลากลางวัน หรือช่วงไหนเป็นเวลากลางคืน ก็มาจากการสังเกตธรรมชาติที่อยู่รอบๆตัวเป็นหลัก ยกตัวอย่างเช่น การสังเกตจากดอกไม้บางชนิดที่จะเบ่งบานในเวลาเย็น เมื่อทุกๆคนมองเห็นว่า ดอกไม้ชนิดนี้เบ่งบานเมื่อไหร่ ทุกๆคนก็จะรู้ในทันทีว่า ช่วงนี้เป็นเวลาเย็น หรือการสังเกตจากเหล่านกกาที่จะออกหากินในเวลาเช้า เมื่อทุกๆคนมองเห็นว่า เหล่านกกาออกหากินเมื่อไหร่ ทุกๆคนก็จะรู้ในทันทีว่า ช่วงนี้เป็นเวลาเช้า เป็นต้น
สำหรับบุพกรรมที่ทำให้พระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงมีพระรัศมีกายที่สว่างไสวไปตลอดหมื่นโลกธาตุนั้น เรื่องก็มีอยู่ว่า...ย้อนหลังไปในสมัยที่พระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นพระบรมโพธิสัตว์ ที่เสวยพระชาติคล้ายๆกับพระเวสสันดร ซึ่งในพระชาตินั้น พระบรมโพธิสัตว์มีอัธยาศัยรักในการให้ทานเป็นอย่างมาก ด้วยความที่ท่านมีอัธยาศัยเช่นนี้ จึงทำให้กิตติศัพท์ของท่านได้เรื่องลือระบือไปทั่วชมพูทวีป จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง ได้มียักษ์ตนหนึ่งชอบกินมนุษย์เป็นอาหาร ชื่อว่า “ขรทาฐิกะ”-เมื่อยักษ์ตนนี้ทราบว่า พระบรมโพธิสัตว์ยินดีในการบริจาคทาน จึงคิดหาอุบายเพื่อที่จะไปขอบุตรทั้งสองของพระบรมโพธิสัตว์ เมื่อคิดอุบายออกแล้ว ยักษ์ขรทาฐิกะจึงได้จำแลงแปลงกายมาเป็นพราหมณ์ แล้วมุ่งหน้าเดินทางไปหาพระบรมโพธิสัตว์ในทันที
เมื่อพราหมณ์จำแลงได้พบกับพระบรมโพธิสัตว์แล้ว ก็ได้เอ่ยปากขอบุตรทั้งสองของพระบรมโพธิสัตว์ ฝ่ายพระบรมโพธิสัตว์เมื่อได้ยินพราหมณ์จำแลงกล่าวเช่นนั้น แทนที่ท่านจะหวงแหนบุตรทั้งสองของตน ท่านกลับรู้สึกปลื้มปีติยินดีที่จะได้สร้างมหาทานบารมีที่ทำได้ยากอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้พระบรมโพธิสัตว์จึงตัดสินใจยกบุตรทั้งสองให้แก่พราหมณ์จำแลง ครั้นพราหมณ์จำแลงได้บุตรทั้งสองของพระบรมโพธิสัตว์มาแล้ว จึงกลายร่างกลับมาเป็นยักษ์ดังเดิม จากนั้นยักษ์ขรทาฐิกะได้เคี้ยวกินเด็กทั้งสองต่อหน้าพระบรมโพธิสัตว์ผู้เป็นบิดา
หลังจากนั้น พระบรมโพธิสัตว์ได้ตั้งความปรารถนาว่า...ด้วยอานิสงส์จากการสร้างมหาทานบารมีที่ทำได้ยากอย่างยิ่งนี้ ขอให้เราได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต และขอให้เราเป็นผู้ที่มีรัศมีกายเปล่งออกจากสรีระตลอดเวลา ประดุจเลือดที่กำลังพุ่งออกมาจากปากยักษ์ในขณะนี้ด้วยเถิด ด้วยอานิสงส์จากการสร้างมหาทานบารมีที่ทำได้ยากอย่างยิ่งในครั้งนี้ จึงถือเป็นหนึ่งในเศษเสี้ยวของบุพกรรมที่ทำให้พระรัศมีกายของพระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้แผ่ออกไปโดยรอบตลอดหมื่นโลกธาตุ อยู่เป็นนิตย์
| << ตอนที่ 4 ฉัพพรรณรังสีของพระสุมังคลพุทธเจ้า | พระศรีอริยเมตไตรย์ | ตอนที่ 6 เผาตัวเองบูชาพระเจดีย์ (พระสุมังคลพุทธเจ้า) >> |
Desktop Version
