ผลการปฏิบัติธรรม พระอนุกูล อธิมโน

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทอนุกูล อธิมโน อายุ 29-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียง 3_ครับ ก่อนบวชกระผมเปิดร้านขายอาหารปลาอยู่ที่จังหวัดสระบุรี ก็ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่ค่อยได้ทำบุญสักเท่าไหร่ แล้วช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี กระผมก็เลยนึกๆขึ้นมาว่า “เอ...เขาต้องทำบุญกันอย่างไรถึงจะได้บุญ แล้วเวลาแม่ไปทำบุญ แต่เราไม่ได้ทำ เราจะได้บุญในฐานะที่เป็นลูกแม่หรือเปล่านะ หรือต้องสวด...อะระหังสัมมาฯ ถึงจะได้บุญ”_กระผมก็เลยลองสวดมนต์ นั่งสมาธิ ผ่านไปสามวัน พอดีเพื่อนของพ่อซึ่งอยู่ที่โคราชจะไปบวชในโครงการเข้าพรรษาที่วัดพระธรรมกาย แต่รถมาเสียกลางทางที่สระบุรี จึงโทรศัพท์ให้พ่อของกระผมไปรับ พ่อก็พาเพื่อนและผู้นำบุญแวะมาที่บ้าน

 

        พอผู้นำบุญเห็นกระผม ก็เดินตรงรี่มาเลย มาชวนกระผมบวช กระผมก็บ่ายเบี่ยงด้วยเหตุผลสารพัด กระผมบอกว่า “เดี๋ยวปีหน้า พ.ศ.2554_ค่อยบวช ถึงอย่างไรโครงการนี้ก็ต้องจัดอีกแน่ๆ”_ผู้นำบุญก็บอกว่า “แต่นี่เป็นพรรษาแรกที่จัดบวชแสนรูปนะ แล้วพ่อของน้องก็อยากให้น้องบวชด้วย”_พอไปคุยกับพ่อ กระผมก็เลยตกลงเขียนใบสมัครครับ ตอนมาเห็นวัดพระธรรมกายครั้งแรก ตะลึงเลย “โอ...ทำไม ศาลาใหญ่จัง ใหญ่กว่าห้างโลตัสอีก”

 

        เมื่อเข้าโครงการมาแล้ว กระผมก็ตั้งใจฝึกฝนตัวเองทุกอย่าง เพราะอยากให้โยมพ่อโยมแม่ได้บุญด้วยเยอะๆ ช่วงแรกก็นั่งสมาธิไม่ค่อยได้หรอกครับ กระผมคิดว่า “เรื่องสมาธิต้องเป็นเรื่องของพระเกจิอาจารย์ชั้นสูงท่านทำกัน แล้วการจะเข้าถึงฐานที่เจ็ด ก็ต้องเป็นอะไรที่ประณีตละเอียดลึกซึ้งแน่ๆ คนใจร้อนอย่างเราจะทำได้หรือ”_แต่พระอาจารย์ก็บอกว่า เข้าถึงได้ทุกคน แค่ทำใจนิ่งๆ เฉยๆ สบายๆ

 

        ประมาณวันที่ห้าของการอบรม กระผมนั่งหลับตาทำตัวนิ่งๆ ทำใจนิ่งๆ ไม่คิดอะไร ก็รู้สึกเหมือนมีคนเอาไฟฉายส่องมาที่ลูกตา ติดๆดับๆเป็นระยะๆ กระผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร วันต่อๆมาก็เป็นอีก จนอุปสมบทแล้วสี่วัน คราวนี้กระผมเห็นความสว่างนานขึ้น กระผมก็ดูไปเฉยๆ ทำใจนิ่งๆไปเรื่อยๆ ก็เริ่มเห็นเป็นดวงกลมๆเท่ากำปั้นมือ มีความใสนิดหน่อย ลอยอยู่ในระดับสายตา กระผมคิดว่าแปลกดี ใจมันแปลกๆ แต่มีความสุขมาก พอออกจากสมาธิแล้ว อารมณ์ดี ดูอะไรก็ดีไปหมด ยิ่งนึกถึงคำพูดของหลวงพ่อที่บอกว่า โยมพ่อโยมแม่จะได้บุญด้วย ก็ยิ่งปลื้มครับ กระผมนั่งสมาธิทุกวัน ใจก็นิ่งง่ายขึ้น แล้วตัวก็จะเบา แขนขา ไขข้อ ก็เหมือนไม่มี ไม่ปวดไม่เมื่อย หน้าอกขยาย ความสว่างก็เกิดมากขึ้น กระผมนั่งสมาธิไปยิ้มไป แล้วก็อยากนั่ง

 

 

 

        วันที่ 29-สิงหาคม ที่ผ่านมา ทันทีที่หลับตา กระผมก็เอาใจวางเบาๆตรงกลางท้อง ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด สักพักใจก็นิ่งมาก แล้วความสว่างก็มาเลยครับ แต่คราวนี้สว่างมาจากในกลางท้อง สว่างพรึบเป็นแสงนวลตา พอเอาใจไปวางเฉยๆตรงแสงนั้น ก็เห็นเป็นดวงกลมๆค่อยๆผุดขึ้นมาจากด้านล่างสุดของท้อง ค่อยๆโผล่ขึ้นมาเหมือนพระอาทิตย์ขึ้น ดวงนั้นเล็กกว่ากำมือ ใสมากจนกระผมคิดว่า “เราคิดไปเองหรือเปล่า”_กระผมจึงจะลบภาพดวงแก้วที่เห็นด้วยการทำใจนิ่งๆ ไม่คิด แต่ไม่คิด...อย่างไร...ดวงนั้นก็ยังอยู่ กระผมจึงมองเข้าไปตรงจุดสว่างของดวง แล้วอยู่ดีๆกระผมก็เห็นเป็นตัวเองห่มจีวรนั่งสมาธิ แต่เป็นกายใสๆทั้งตัวเลยครับ พอจะพิจารณาใกล้ๆ ภาพนั้นก็หายไป เหลือแต่ความสว่างที่กลางท้องจนหมดเวลา

 

        วันต่อมา กระผมก็นั่งแบบเดิม ตั้งใจให้โยมพ่อโยมแม่ได้บุญอย่างเต็มที่ พอไม่คิดอะไร ใจก็นิ่ง แล้วก็มีจุดสว่างเกิดขึ้นตรงกลางท้อง พอวางใจเบาๆ จุดนั้นก็สว่างขึ้นอีก ตัวเบามาก ใจนิ่งมาก ไม่มีความคิดอะไรเลย แล้วกระผมก็เห็นองค์พระขนาดใหญ่กว่าหนึ่งฝ่ามือเกิดขึ้นตรงกลางท้อง นั่งหันหน้าเข้าหากระผม เห็นชัดมาก พอเอาใจไปวางตรงจุดสว่างกลางท้องพระ ท่านก็ใหญ่ขึ้นมาเลย ขยายออกมาจากกลางท้อง ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วท่านก็บิดตัวหมุนไปด้านหน้า เอาหลังของท่านซ้อนตรงกับหลังของกระผม ทับร่างกระผมพอดี กระผมถึงเข้าใจคำว่า “เราเป็นพระ พระเป็นเรา”_เป็นอย่างนี้นี่เอง

 

        กระผมรู้สึกสบายใจ รู้สึกดีที่สุด มีความสุขมากๆ รู้เลยว่านี่เป็นบุญใหญ่ แล้วกระผมก็นึกถึงโยมพ่อโยมแม่ นึกขอบคุณพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง นึกให้ทุกๆคนที่สนับสนุนโครงการให้ได้บุญเยอะๆ แม้ลืมตาทำกิจวัตรกิจกรรมก็ยังรู้สึกได้ว่า องค์พระคลุมตัวกระผมอยู่เลยครับ

 

 

 

 

        เวลาเห็นหลวงพ่อ กระผมจะปลื้มมากๆ หลวงพ่อทำอย่างไรครับ ถึงได้มีโยมเข้าวัดมากขนาดนี้ แล้วโยมที่นี่ก็เรียบร้อยดูมีศรัทธามาก แค่เห็นโยมพนมมืออย่างตั้งใจ กระผมขนลุกเลยครับ แล้วหลวงพ่อก็ดีกับทุกคนจริงๆ เพราะชีวิตที่เกิดมา เรายังไม่รู้เลยว่าจะต้องดำเนินไปอย่างไร หลวงพ่อก็คอยชี้ คอยแนะ ทำให้รู้ว่าสิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล สิ่งที่ต้องแสวงหาคือพระรัตนตรัยภายใน ทำให้กระผมไม่เผลอไปทำบาปแล้วต้องไปโดนทัณฑ์ทรมานยาวนาน ส่วนการบ้านชวนคนมาบวช หนึ่งต่อสิบ กระผมก็อธิษฐานทุกวัน แม้กระผมจะพูดไม่เก่ง แต่ก็จะทำให้ได้มากว่าสิบครับ สุดท้ายนี้ขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง กระผมขอเกิดมาสร้างบารมีกับหลวงพ่อไปทุกภพทุกชาตินะครับ