เกิดมาก็จำชาติเดิมได้

CASE STUDY

เรียบเรียง จากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

ลูกเข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่อปี 2534 ในช่วงที่วัดถูกกล่าวหาว่าโกงที่ดินชาวนา เมื่อได้ยินข่าวร้ายๆเกี่ยวกับพระศาสนา ในฐานะที่ลูกเป็นชาวพุทธซึ่งเคารพศรัทธาในพระรัตนตรัย ลูกจึงไม่อยากจะเชื่อตามที่ใครๆ...เขาว่ากันว่า...ก็เลยตัดสินใจมาวัดเพื่อพิสูจน์ความจริงค่ะ หลังจากได้มาวัดแล้ว ไม่เพียงแต่ลูกจะมั่นใจว่า วัดนี้ไม่ได้เป็นไปตามที่ข่าวนำเสนอเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ ลูกยังได้มาเจอวัดที่ถูกใจ เพราะยังไม่เคยเห็นวัดไหนที่ทั้งสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อยเท่ากับที่นี่เลยค่ะ

นับแต่นั้นมาลูกก็เลยได้มาวัดเป็นประจำค่ะ และเมื่อหลวงพ่อเปิดโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา มีเรื่องราวของ case study ที่น่าศึกษามากมาย ลูกจึงขอส่งเรื่องราวพิเศษเกี่ยวกับตัวเองและลูกสาว มากราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ได้ฝันในฝัน ด้วยเจ้าค่ะ

ตัวของลูก วันแรกที่ลืมตาดูโลก ก็ต่างจากคนทั่วไป เพราะตอนที่คลอดจากท้องแม่ แม่ได้เล่าให้ฟังว่า ลูกยื่นเท้าสองข้างออกมาก่อน พร้อมกับมีสายรกพันคอและลำตัวพะรุงพะรังไปหมด เมื่ออายุได้เพียง 2 ขวบ ขณะกำลังวิ่งเล่นตามละแวกบ้าน ลูกเผอิญเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กัน ลูกเห็นป้าคนหนึ่งซึ่งเป็นเจ้าของบ้าน เพียงแค่เห็น ลูกก็รู้สึกคุ้นเคยมากเหมือนเป็นญาติที่คุ้นกันเป็นพิเศษ ขณะกำลังนึกว่า...เคยเห็นป้าคนนี้ที่ไหนนะ ทันใดนั้นภาพเหตุการณ์ในอดีตก็ค่อยๆ ผ่านเข้ามาในห้วงความคิด เห็นเป็นลำดับเรื่องราวที่ชัดเจนมาก ราวกับว่าเพิ่งจะผ่านพ้นเหตุการณ์เหล่านั้นมาได้ไม่นาน

จนพอจะปะติดปะต่อเป็นเรื่องเป็นราวว่า ในอดีตชาติลูกเคยเกิดเป็นลูกสาวคนเล็กของป้าคนนั้นนั่นเอง พออายุได้เพียง 7 ขวบ วันนั้นเป็นวันพระ ลูกกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนหนึ่ง กำลังช่วยกันเก็บดอกบัวในสระหลังบ้านเพื่อเตรียมตัวจะไปทำบุญที่วัด ลูกเห็นว่ามีดอกบัวอยู่สามดอก เลยคิดว่าจะเก็บให้หมดทุกดอกเพื่อจะได้ครบองค์แห่งพระรัตนตรัย แต่ปรากฏว่าบัวดอกสุดท้ายนั้นอยู่ไกลมากจนสุดจะเอื้อม ขณะที่ลูกกับเพื่อนกำลังช่วยกันเอื้อมไปดึงก้านบัวดอกสุดท้าย แต่โชคร้ายเพราะที่สระน้ำบริเวณนั้นเป็นบริเวณที่ลาดลึกลงไป จึงทำให้เราสองคนต้องพากันกอดคอจมน้ำตายไปพร้อมกัน

หลังจากตายแล้ว ญาติก็เอาร่างของลูกไปเผา ลูกจะเข้าร่างตัวเองก็ทำไม่ได้ ได้แต่เฝ้ายืนดูร่างของตัวเองถูกเผา ลูกเฝ้าวนเวียนในวัดอยู่สามวัน ขณะที่ลูกเองยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหนดี พอลูกเห็นผู้หญิงคนหนึ่งถือคานหาบเดินตรงมาตักน้ำที่สระน้ำหน้าวัด ลูกก็เลยตัดสินใจกระโดดขึ้นหลังของเธอไปโดยที่เธอก็ไม่รู้สึกตัว แล้วในที่สุด ก็เลยได้มาเกิดเป็นลูกสาวของผู้หญิงคนนั้น ซึ่งก็คือแม่ของลูกในชาตินี้ค่ะ

ลูกได้เล่าเรื่องนี้ให้ญาติๆฟังว่าลูกเป็นลูกสาวของป้าคนนั้น แรกๆเขาก็ไม่เชื่อหาว่าลูกยังเป็นเด็ก ก็พูดไปเรื่อยเปื่อย แต่เมื่อลูกยืนยันว่า ลูกจำได้แม่นยำว่าคนในบ้านหลังนี้ ใครชื่ออะไร เกี่ยวข้องกันอย่างไร และข้าวของในบ้าน ของชิ้นไหนเป็นของใคร หรือแม้แต่เงินที่พ่อ (ในชาตินั้น) แอบเอาไปซุกไว้ที่ขื่อบ้านโดยที่ไม่บอกใครเลยยกเว้นลูกเพียงคนเดียว ลูกก็สามารถพิสูจน์ว่าเป็นจริงตามนั้นทุกอย่าง ในที่สุดทุกคนก็เลยเชื่อว่าลูกสามารถระลึกชาติได้จริงๆ ค่ะ

ลูกแปลกใจตัวเองว่า ตั้งแต่เป็นเด็กเล็ก อายุยังไม่ถึง 7 ขวบ ลูกมีความรู้สึกอยากบวชอยู่ตลอดเวลา ในใจคิดแต่เพียงว่าอยากเกิดเป็นผู้ชาย ไม่อยากเป็นผู้หญิงเลย เพราะอยากบวชแต่ก็บวชไม่ได้
ยิ่งเมื่อย่างเข้าวัยรุ่นอายุราว 14-15 ปี ลูกยิ่งอายมากๆเลยค่ะเพราะเริ่มมีประจำเดือนแล้ว ลูกคิดว่า ทำไมถึงต้องมีประจำเดือนด้วย! คิดมากจนถึงขั้นอยากจะไปผูกคอตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไป ยิ่งพอรู้ว่าต้องมาเป็นประจำอย่างนี้ทุกเดือน ก็เอาแต่ร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายอยู่นาน 3 วัน ต้องหลบซ่อนด้วยความอาย อายมากจนแทบแทรกแผ่นดินหนีเลยค่ะ

ลูกอาการหนักมากจนแม่ต้องพาลูกไปหาหมอ ไม่ใช่หมอสามัญประจำบ้านนะคะ แต่ว่าเป็นหมอไสยเวทประจำหมู่บ้านค่ะ พ่อหมอบอกกับแม่ว่า...ลูกเอ็งมันผีเข้า... แล้วพ่อหมอก็เต็มใจช่วยรักษาให้ โดยบดพริกไทยให้ละเอียด ใส่ไปในหลอดปากกา จากนั้นก็เอามาพ่นใส่ทางจมูกของลูก บางครั้งก็คั่วพริกให้ไหม้แล้วคว้าศีรษะของลูกก้มลงสูดกลิ่นจะได้สำลักควัน เพื่อจะได้ไล่วิญญาณผีร้ายที่มาเข้าสิงร่าง บางทีถึงขนาดคว้าหวายฟาดเสียจนหลังแตก ขาแตก เลือดไหลซิบไปทั้งตัว ลูกเจ็บปวดทรมานมาก แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ได้แต่ร้องตะโกนว่า...โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว แม่พาลูกไปรักษาด้วยไสยเวทนาน 7 ปี แต่ลูกก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้น ในที่สุดเมื่อลูกอายุได้ 22 ปี พ่อหมอก็เลยแนะญาติของลูกว่า ถ้ารักษาด้วยไสยเวทก็ยังไม่หาย งั้นก็ลองเปลี่ยนวิธีใหม่ ให้จับลูกแต่งงานไปเลย เผื่อว่าจะหายขาดได้บ้าง ลูกก็เลยจำใจต้องแต่งงานไปโดยปริยาย ยิ่งใกล้วันแต่งงานลูกก็ยิ่งหวั่นใจค่ะ

พอแต่งงานได้เท่านั้น แทนที่อะไรๆจะดีขึ้นมาบ้าง แต่ซ้ำร้ายกลับกลายเป็นว่า ได้เพิ่มความทุกข์กายทุกข์ใจมาอีกหลายสิบเท่า เพราะเพียงผ่านไปอาทิตย์แรก เราสองสามีภรรยาก็อยู่ร่วมกันไม่ได้เสียแล้ว เพียงเพราะสาเหตุว่า ลูกมี Hymen (เยื่อพรหมจารี) ที่เหนียวมาก ไม่ยอมขาด ก็เลยร้อนไปถึงคุณหมอ ต้องใช้กรรไกรตัด ถึงได้มาอยู่ร่วมกันฉันท์สามีภรรยา ตลอดเวลาที่อยู่ร่วมกัน ไม่เคยเลยที่ลูกจะมีความสุขแม้ในยามหลับนอน ลูกรังเกียจในเรื่องเหล่านี้มาก จนบางครั้งถึงกับช๊อค จนสามีต้องพาไปหาหมอ ชีวิตของลูกอับเฉา ได้แต่รอวันที่จะแยกทางกันไปค่ะ

ลูกถูกสามีขืนใจ จนกระทั่งมีลูกด้วยกัน 3 คน ลูกแต่ละคนกว่าจะคลอด กว่าจะเลี้ยงดูมาได้ ก็ยากลำบากเหลือเกินค่ะ ลูกบางคนก็เกิดก่อนกำหนดเป็นเดือนๆ โดยตั้งท้องลูกชายคนแรกแค่ 8 เดือน ลูกสาวคนกลางแค่เพียง 7 เดือน ส่วนคนชายเล็กกลับอุ้มท้องนานถึง 10 เดือน โดยที่ลูกทุกคนไม่เคยได้ดื่มนมจากแม่เลยแม้แต่หยดเดียวค่ะ จำต้องเลี้ยงลูกด้วยนมกระป๋องแทน เพราะหมอบอกว่าตัวลูกเป็นผู้หญิงที่แปลกมาก เนื่องจากไม่มีเซลล์ที่จะกลั่นกรองมาเป็นน้ำนม

ลูกมีพี่สาวสามคน แต่ละคนไม่มีใครยอมสละโสดเลยสักคนเดียวยกเว้นตัวลูกคนเดียว ต่างคนต่างอยู่คนเดียวตามลำพัง ก็เลยรู้สึกเหงา ลูกจึงตัดสินใจยกลูกชายคนแรกให้กับพี่สาวคนโตไว้ให้อยู่เป็นเพื่อน และต่อมาก็ยกลูกชายคนสุดท้องให้กับพี่สาวคนรอง ส่วนพี่สาวอีกคนจะขอเอาลูกสาวคนกลางไปเลี้ยง แต่ลูกไม่ยอม เพราะตั้งใจว่าจะเหลือไว้เลี้ยงดูเองบ้าง

หลังจากคลอดลูกคนสุดท้องได้ไม่นาน สามีก็ประสบอุบัติเหตุ ถูกรถชนจนขาหัก สมองพิการไปส่วนหนึ่ง ลูกต้องรับหน้าที่ปรนนิบัติดูแลสามีอย่างหนักตลอด 5 ปี แม้บางครั้งจะท้อใจแต่ก็ทนสู้ไปค่ะ พออาการของสามีเริ่มดีขึ้น ลูกก็ปล่อยให้สามีมีผู้หญิงใหม่ และพามาอยู่ที่บ้านได้ตามใจชอบ ไม่เคยคิดต่อว่าอะไรเลยเพราะคิดว่าเป็นความสุขของเขา บางครั้งลูกก็เป็นฝ่ายหามาให้เขาเอง เพราะอยากให้เขาได้ภรรยาใหม่ที่ดีกว่าตัวลูก โดยตั้งแต่นั้นมาลูกก็เต็มใจหย่าให้ แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มาอยู่ด้วยกันกับเขา ก็มักอยู่กันได้ไม่นาน สุดท้ายก็ต้องแยกทางไป จะมีก็แต่ภรรยาคนที่ 10 ซึ่งเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กันมาได้จนถึงทุกวันนี้

หลังจากตัดสินใจแยกทางกันแล้ว ลูกก็หันหน้าเขาวัดปฏิบัติธรรมเรื่อยมา ปัจจุบันลูกอายุ 55 ปีแล้ว สุขภาพก็ไม่ค่อยแข็งแรง เป็นมาสารพัดโรค ทั้งโรคภูมิแพ้ โรคหอบ โรคกล้ามเนื้อหัวใจทำงานไม่พอ โรคนอนไม่หลับ ฯลฯ จึงไม่ได้มาวัดเหมือนเช่นแต่ก่อน แต่ถึงทุกวันนี้ลูกก็ยังนุ่งขาวห่มขาวอยู่กับบ้าน อยู่ลำพังตัวคนเดียว รักษาศีล สวดมนต์และนั่งสมาธิทุกวันไม่เคยขาดเลยค่ะ บางวันก็นั่งธรรมะไปจนถึงเช้า สว่างทั้งภายในภายนอกเลยค่ะ และที่สำคัญลูกติดตามรับชมช่อง DMC เป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาพันธุ์แท้ลูกพระธัมฯค่ะ

ลูกสาวคนกลาง เป็นลูกคนเดียวที่ลูกเลี้ยงดูมาด้วยตัวเองตั้งแต่เล็กจนโต ลูกคลอดลูกสาวคนนี้ภายหลังจากพี่ชายของลูกถูกยิงเสียชีวิตได้เพียงปีเดียว พออายุได้เพียง 3 ขวบ ลูกสาวพยายามบอกกับลูกว่า...ฉันเป็นพี่ชายของแม่นะ...ยิ่งซักไซ้ไล่เลี่ยง ลูกสาวก็บอกว่า เธอเป็นพี่ชายของลูกซึ่งถูกเพื่อนสนิทยิงตาย เนื่องจากไปห้ามไม่ให้เพื่อนๆทะเลาะกัน ก็เลยรับลูกกระสุนแทนเพื่อน พอตายแล้ว ก็ได้ยินแต่เสียงร่ำไห้ของแม่ พูดสั่งเป็นทำนองว่า ให้ตัวเขามาเกิดใหม่เป็นลูกของน้องสาว ซึ่งก็คือตัวลูกเองค่ะ ลูกสาวเล่าเรื่องเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่นานเป็นเดือนๆ จนเมื่ออายุได้ประมาณ 5 ขวบ ก็ค่อยๆ ลืมเรื่องทุกอย่าง แล้วจากนั้นก็ไม่เคยได้พูดถึงอีกเลยค่ะ ลูกแปลกใจว่าเด็กตัวเล็กจะรู้เรื่องที่พี่ชายถูกยิงตายได้อย่างไร แต่ก็มีอะไรหลายอย่างที่ทำให้มั่นใจว่า เธอเป็นพี่ชายของลูกจริงๆ เพราะเท่าที่สังเกตดู ลูกสาวหน้าตาเข้ม ตาดุเหี้ยม มีอุปนิสัยคล้ายผู้ชายคือ ชอบเล่นมีดเล่นปืน กล้าหาญ เป็นคนตรง ไม่เคยกลัวใคร พอโตขึ้นลูกสาวก็หันมาเอาดีทางอาชีพตำรวจ เข้ารับราชการในหน่วยสืบสวนสอบสวนประจำกองปราบมานานถึง 13 ปีแล้ว เมื่อหลายปีที่ผ่านมา ลูกสาวได้รับรางวัลตำรวจปราบปรามยาเสพติดดีเด่น และปีถัดมาก็ได้รับรางวัลตำรวจดีเด่นอีก ปัจจุบันลูกสาวอายุ 32 ปีแล้ว แต่ยังครองตัวเป็นโสด แล้วก็ยังไม่คิดจะแต่งงานเลยค่ะ

ลูกขอเรียนถามคำถามคุณครูไม่ใหญ่ดังนี้ค่ะ

1. เรื่องที่ลูกสามารถระลึกชาติได้นั้น เป็นจริงหรือไม่ อย่างไรคะ ทำไมถึงสามารถระลึกชาติได้คะ

2. บุพกรรมใดตัวลูกกับเพื่อนผู้หญิงคนนั้น ถึงต้องมากอดคอจมน้ำตายพร้อมกันในชาติก่อนคะ

3. เพื่อนผู้หญิงตายแล้วไปไหนคะ ทำไมเราทั้งสองถึงไม่ไปเกิดในสวรรค์ เพราะตั้งใจเก็บดอกบัวไปวัด ขณะนั้นจิตเป็นกุศลและเกาะเกี่ยวกับพระรัตนตรัย ก็น่าจะไปเกิดเป็นเทพธิดาในสรวงสวรรค์มิใช่หรือคะ

4. ธรรมดากายละเอียดมาเกิดจะเข้ามาทางพ่อก่อน แต่ทำไมลูกจึงกระโดดเข้าหาแม่ แล้วแม่ก็ท้องตัวลูกคะ ขั้นตอนมาเกิดเป็นอย่างไรคะ

5. เพราะเหตุใดตอนตัวลูกคลอดก็เอาเท้ายื่นออกมาก่อนคะ, ทำไมถึงอยากบวช อยากเกิดมาเป็นผู้ชาย โดยที่ไม่อยากจะเกิดมาเป็นผู้หญิงอีกแล้วคะ

6. บุพกรรมใดลูกถึงต้องมาถูกหมอไสยเวทรักษาอย่างทารุณ, อีกทั้งร่างกายไม่แข็งแรง มีโรคประจำตัวสารพัดโรค เช่น โรคภูมิแพ้ โรคหอบ โรคกล้ามเนื้อหัวใจทำงานไม่พอ โรคนอนไม่หลับ เป็นเพราะวิบากกรรมใดคะ

7. เป็นเพราะวิบากกรรมใด ลูกจึงไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตครอบครัว และรังเกียจชีวิตการครองเรือนมาก , Hymen (เยื่อพรหมจารี) ก็เหนียวมากจนต้องใช้กรรไกรตัด , คลอดลูกก็มีแต่ก่อนกำหนดและเกินกำหนด, น้ำนมก็ไม่มีให้ลูกดื่ม, แล้วยังต้องมารับภาระดูแลสามีที่เกือบจะพิการ อีกด้วยคะ

8. ลูกสาวของลูกระลึกชาติได้จริงหรือไม่, ตัวเขาคือพี่ชายของลูกจริงๆ หรือคะ, บุพกรรมใดจึงถูกยิงเสียชีวิต, หลังจากตายแล้ว เขาไปเกิดในภพภูมิใด, ทำไมเขามาเกิดกับตัวลูกได้ เขาเข้ามาได้ตอนไหน ลักษณะที่มาเข้าท้อง เหมือนๆ กับที่ลูกกระโดดเข้าหาแม่หรือไม่คะ

9. เหตุใดคนบางคนถึงระลึกชาติได้คะ แล้วทำไมบางคนโตขึ้นก็ลืม แต่บางคนก็ไม่ลืม โดยเฉพาะตัวลูกนั้น ไม่เคยลืมเลยคะ บางครั้งทำให้สับสนและคิดมากจนกระทั่งนอนไม่หลับ ไม่ทราบว่าจะต้องแก้ไขอย่างไรคะ

10. ลูกสาวของลูกเป็นตำรวจหญิง ในอดีตเคยเป็นทหารของพระราชามาหรือไม่คะ มีบางครั้งที่จำเป็นต้องทำวิสามัญฆาตกรรมตามหน้าที่ อย่างนี้จะมีเวรกรรมติดตัวไปหรือไม่ ลูกสาวตั้งใจทำบุญอุทิศให้กับผู้ตายอยู่เรื่อยๆ จะช่วยให้เวรกรรมเบาบางไหมคะ หรือว่าควรจะเลิกอาชีพนี้ไปเลยคะ

11. ตัวลูก ลูกชายทั้งสอง และลูกสาว เคยมีกรรมร่วมกันมาอย่างไร เหตุใดลูกกับลูกสาวถึงได้อยู่ร่วมกัน แต่ลูกชายกลับต้องยกให้พี่สาวไปคะ ลูกสังเกตว่าพี่สาวทั้งสาม รวมถึงลูกชายและลูกสาวไม่มีใครแต่งงานเลยสักคนเดียว ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใดคะ

12. ลูก ลูกชายทั้งสอง และลูกสาว เราเคยสร้างบุญมากับหมู่คณะมาหรือไม่คะ ลูกจะต้องเร่งสร้างบารมีอย่างไรถึงจะได้ตามติดคุณครูไม่ใหญ่ไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษคะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ลูกสามารถระลึกชาติได้นั้น ก็เป็นเรื่องจริง ซึ่งเกิดจากเหตุ 2 ประเภท คือ 1. ตายปุ๊บ ก็มาเกิดเลย ไม่ได้วนเวียนอยู่นาน 2. เกิดจากบุญเก่าที่เคยอธิษฐานว่า ให้ระลึกชาติได้ตั้งแต่เกิด

ตัวลูกและเพื่อนผู้หญิงที่มากอดคอจมน้ำตายในชาติก่อน เพราะ...ในอดีต ก็ได้เกิดเป็นเพื่อนกัน , เล่นซนด้วยกันโดยเอา “แมวไปโยนลงน้ำ” เพื่อให้มันว่ายน้ำ แต่มันว่ายไม่ได้ มันก็จมน้ำตาย เป็นต้น วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

เพื่อนผู้หญิงตายแล้ว ก็ไปเกิดเป็นเทพธิดาบริวารของเทพบุตรองค์หนึ่ง บนชั้น “ดาวดึงส์” เฟส 2 ด้วยบุญที่จิตเลื่อมใสในพระรัตนตรัยตอนก่อนตาย
ซึ่งต่างจากลูกที่ก่อนตายตกใจทุรนทุรายไม่มีสติ จึงได้มาเกิดเป็นมนุษย์จ่ะ !

ตัวลูกได้เกาะหลังแม่ไปบ้านจริงจ่ะ ! โดยเหมือนหลับ
แต่เวลาจะเกิดเป็นมนุษย์ ก็ต้องผ่านบิดาก่อน , โดยตัวลูกได้หลับและตกภวังค์ แล้วเข้าไปอยู่ที่ศูนย์กลางของบิดา แล้วบังคับบิดาดึงดูดให้เข้าไปหามารดา เพื่อประกอบธาตุธรรมหยาบ และเกิดมาเป็นมนุษย์จ่ะ !

2. ลูกเวลาคลอดเอาเท้ายื่นออกมาก่อน ก็เป็นเรื่องผิดปกติหน่อยที่ทำให้คลอดยาก ลำบากแม่ แต่ไม่มีวิบากกรรมอะไรจ่ะ !

อยากเป็นผู้ชาย , อยากบวช ไม่อยากเป็นผู้หญิงเลย เพราะ....ในพุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็นผู้ชาย , ได้ออกบวชกับหมู่คณะ , โดยเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้ออกบวชตามพระราชาอยู่ระยะหนึ่ง ภายหลังก็ลาสิกขาออกไป เพราะทนภรรยาเก่า รบเร้าไม่ได้ ,

ได้ประมาทในการดำเนินชีวิต ไม่ค่อยทำภาวนา , ศีลข้อ 3 ย่อหย่อน ได้แต่ทำทาน ,

ดังนั้นเมื่อก่อนตายจิตฟุ้งซ่านจึงได้ไปเกิดที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ระยะหนึ่ง ก็จุติลงมาเกิดในมนุษย์เป็นหญิงบ้าง , เป็นชายบ้าง จนมาเป็นเด็กผู้หญิงที่จมน้ำตาย และได้กลับมาเจอหมู่คณะใหม่ ด้วยบุญที่เคยทำกับหมู่คณะมาจ่ะ !

และระหว่างเวียนว่ายตายเกิด ก็มีทุกข์เพราะการครองเรือนมาหลายชาติ แต่ก็พลาดมีครอบครัวทุกที

3. ลูกต้องถูก “หมอไสยเวทย์” รักษาอย่างทารุณ เพราะ....ชาติที่จุติลงมาเป็นมนุษย์อยู่ชาติหนึ่ง ได้นับถือหมอไสยเวทย์ , ได้เคยให้หมอไสยเวทย์รักษาลูกหลานของตนเอง ด้วยอาการทารุณอย่างนี้ วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

ร่างกายไม่แข็งแรง มีโรคประจำตัวสารพัด เช่น โรคภูมิแพ้ , โรคหอบ , โรคกล้ามเนื้อหัวใจทำงานไม่พอ , โรคนอนไม่หลับเพราะ.....เศษกรรมที่ได้เป็นทหารพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้ทรมานข้าศึกด้วยวิธีการต่าง ๆ กับชาติที่จุติลงมาจากดาวดึงส์ก็ได้ฆ่าสัตว์ทำอาหารบ้าง , ใช้แรงงานสัตว์มากไปบ้าง จึงทำให้วิบากกรรมที่เคยทรมานสัตว์และใช้แรงงานสัตว์ในชาติต่าง ๆ มารวมส่งผลมากมายจ่ะ !

4. ลูกไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตครอบครัว และรังเกียจชีวิตการครองเรือนมาก , เยื่อพรหมจารีเหนียวมากต้องใช้กรรไกรตัด , คลอดลูกก็มี “ก่อนกำหนด” และ “เกินกำหนด” , น้ำนมก็ไม่มีให้ลูกดื่ม , ต้องมารับภาระดูแลสามีที่พิการอีก

เพราะ.....เศษกรรมกาเมเจ้าชู้ของลูกสมัยเป็นผู้ชาย ได้เคยบังคับผู้หญิงคนหนึ่งให้มาเป็นภรรยา ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็มีความรู้สึกเหมือนลูกในชาตินี้ ,

ที่คลอดลูก “ก่อนกำหนด” เพราะใช้แรงงานสัตว์ที่ยังเล็กอยู่ เช่น ลูกวัวไม่ทันโตลากเกวียน , ที่คลอด “เกินกำหนด” เพราะชอบขังสัตว์ไว้ในคอกหรือกรงนาน ๆ จ่ะ !

ที่น้ำนมไม่มีให้ลูกดื่ม เพราะให้สัตว์หย่านมเร็ว โดยเวลาวัวคลอดลูกก็จะขายแม่วัวไปก่อน , ส่วนลูกวัวก็หัดให้มันกินหญ้าก่อนเวลาจ่ะ !

ที่ต้องมาดูแลสามีพิการ เพราะกรรมที่เคยเชียร์เพื่อนให้ไปทำร้ายคนที่ทะเลาะกัน จนเขาบาดเจ็บเกือบพิการ วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

5. ลูกสาวระลึกชาติได้นั้น ก็เป็นเรื่องจริงจ่ะ !

ที่พี่ชายได้ถูกยิงตาย เพราะเป็นคู่อาฆาตกันมาหลายชาติ โดยผลัดกันฆ่าจ่ะ !
เมื่อตายใหม่ ๆ ก็มาหาน้องสาว แล้วก็มาเข้าบิดาตอนที่พ่อ – แม่ประกอบธาตุธรรมกัน , ไม่ได้กระโดดเกาะมาแบบตัวของลูก , แต่เดินตามมาจ่ะ !

6. บางคนระลึกชาติได้ตอนเด็ก แต่พอโตขึ้นก็ลืม เพราะ.....ตายปุ๊บก็มาเกิดเป็นมนุษย์เลย แต่ไม่มีบุญที่ได้อธิษฐานจิตให้ระลึกชาติได้ กอปรกับไม่มีความผูกพันกับภพชาติที่ผ่านมา จึงทำให้เมื่อโตขึ้นก็ลืมจ่ะ !

แต่บางคนก็ไม่ลืม โดยเฉพาะตัวลูก เพราะ.....ตัวลูกได้อธิษฐานจิตให้ระลึกชาติได้ แต่บุญมีกำลังส่งให้ระลึกได้ชาติเดียว, อีกทั้งมีความผูกพันกับชาติในอดีตอีกด้วยจ่ะ !

7. ลูกสาวของลูกเป็นตำรวจหญิง เมื่อพุทธันดรที่แล้วไม่ได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้พลัดพรากจากหมู่คณะมาหลายพุทธันดรแล้ว ที่มีอัธยาศัยที่ชอบเป็นตำรวจ เพราะ....ในสมัยที่เป็นผู้ชายได้เป็น “ราชบุรุษ” คือ ตำรวจในยุคนั้น จึงติดนิสัยมาจ่ะ !

บางครั้งมีความจำเป็นต้องทำ “วิสามัญฆาตกรรม” อย่างนี้ก็อันตรายในวัฏฏะสงสาร เพราะผู้ที่เรายิงตายก็จะ “จองเวร , ผูกเวร” เราได้ , คล้ายกับชาติที่ผ่านมาที่เป็นพี่ชายลูก ได้ถูกคู่อาฆาตมาหลายชาติได้ติดตามมาทันแล้วก็ยิงตาย แล้วก็มาเกิดเป็นลูกสาวของลูกในชาตินี้จ่ะ !

ลูกสาวได้ตั้งใจทำบุญอุทิศให้ผู้ตายอยู่เรื่อย ๆ ก็ถือว่าผ่อนหนักเป็นเบา , แต่ก็ขึ้นอยู่กับผู้ตายอยู่ในภูมิที่รับบุญได้หรือไม่ หรือแม้อยู่ในภพภูมิที่รับได้ เขาจะยอมรับบุญแล้วอโหสิกรรมให้หรือไม่ ก็เป็นอีกเรืองหนึ่งจ่ะ !
คนที่ถูกลูกสาวทำวิสามัญฆาตกรรม ก็มักจะไปอยู่ใน “มหานรก” เป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเป็นภพภูมิที่รับบุญไม่ได้จ่ะ !

ดังนั้นถ้าย้ายฝ่ายไปอยู่ในฝ่ายที่ไม่ต้องทำอย่างนี้ ก็จะไม่ต้องมีวิบากกรรมดังกล่าว แต่ถ้าไม่ย้ายฝ่าย ก็ต้องสั่งสมบุญให้มาก ๆ จ่ะ !

8. ตัวลูก , ลูกชายทั้งสอง , ลูกสาว เคยมีกรรมร่วมกัน โดยเคยสร้างบุญร่วมกัน และเคยเกื้อกูลเอื้อเฟื้อกันมาในอดีต

ลูกกับลูกสาวได้อยู่ร่วมกัน แต่ลูกชายต้องยกให้ไปอยู่กับพี่สาวไป เพราะ....ในอดีตลูกชายทั้งสอง เคยเป็นลูกของพี่สาวทั้งสองคน

โดยในชาตินั้นลูกชายทั้งสอง คนหนึ่งเกิดเป็นลูกชายของ “พี่สาวคนโต” ,
อีกคนหนึ่งเป็นลูกชายของ “พี่สาวคนที่สอง”
ในชาตินั้นพี่สาวทั้ง 2 ต่างมีลูกอยู่หลายคน ซึ่งส่วนใหญ่มักจะสร้างปัญหาให้แก่คนที่เป็นแม่ , ส่วนสามีก็จะขี้เมาและเจ้าชู้ , จึงเบื่อหน่ายในการครองเรือน , เมื่อทำบุญแล้วก็มักจะอธิษฐานว่าอย่าได้มีสามี มีลูกอีกเลย...เพราะนำมาแต่เรื่องร้อนใจ จึงทำให้ชาตินี้ไม่ได้ครองเรือน

ลูกชายทั้ง 2 ปัจจุบัน คือ หลานในชาตินั้นของตัวลูก ซึ่งลูกมักจะชวนให้หลานทั้ง 2 ได้ทำบุญร่วมกับตัวลูกและสอนให้กลับเนื้อกลับตัว ชาตินี้ก็เลยมาเป็นลูกชายของลูก แต่ก็ต้องยกให้ไปเป็นลูกของพี่สาวทั้งสองจ่ะ !

ส่วนตัวลูกและลูกได้มาอยู่ร่วมกัน ก็เพราะเคยเป็นพี่น้องกันดังกล่าว และเคยเป็นญาติและเป็นแม่ลูกกันมา จึงได้มีความผูกพันกันมากกว่าลูกชาย จึงได้มาอยู่ร่วมกันอีกในชาตินี้จ่ะ !

9. ลูกชายทั้งสองและลูกสาว เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง” ประเภทตามอารมณ์ จึงทำให้บางชาติก็ เจอกัน , บางชาติก็ไม่เจอกัน , พลัดพรากกันมายาวนาน , ดังนั้นชาติต่อไปก็อย่าให้พลัดพรากจากกันอีกจ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !