พระประธานอาคารภาวนา (ทำวิชชาต้องมีรัตนะ 7)

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

ตัวลูกอายุ 77 ปี สามีอายุ 81 ปี เราสองคนดีใจมากที่ได้เป็นนักเรียนอนุบาลของคุณครูไม่ใหญ่ ลูกและสามีเป็นแฟนพันธุ์แท้ของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เกือบ 1 ปี แล้วเจ้าค่ะ แฟนพันธุ์แท้ คือ เราเปิด DMC ดูทั้งวันทั้งคืนไม่ขาดเลยแม้แต่วันเดียว โดยเฉพาะช่วงที่คุณครูไม่ใหญ่ออกอากาศ ลูกและสามีจะติดตามชมตลอดรายการอย่างมีความสุขมากเจ้าค่ะ

ลูกรู้จักวัดพระธรรมกายครั้งแรก เนื่องจากได้ยินญาติๆเล่าว่า “แม่ชีจันทร์ที่อยู่โรงงานทำวิชชากับหลวงพ่อวัดปากน้ำ มาสร้างวัดอยู่ที่ปทุมธานี” จึงอยากมาเจอว่าใช่ตัวจริงรึเปล่า ลูกจึงเดินทางมายังที่ที่สร้างวัด ในปีพ.ศ.2513 ครั้งแรกที่เห็น ลูกจำได้ทันทีว่าเป็น "ป้าจันทร์ (ตอนนั้นลูกเรียกคุณยายว่าป้าจันทร์) ที่อยู่ในโรงงานทำวิชชากับหลวงพ่อสดตัวจริง" เพราะลูกจำแววตา ท่าทางการเดินของท่านได้แม่นยำ ตั้งแต่ครั้งที่ลูกและครอบครัวไปทำบุญที่วัดปากน้ำในสมัยที่หลวงปู่วัดปากน้ำยังมีชีวิตอยู่ ลูกได้เห็นคุณยายเดินออกจากโรงงานไปที่โรงฉันเป็นประจำ ท่านจะเดินไวมากๆ

สมัยนั้นยังได้ถามป้าท้วมที่รับบุญดูแลเรื่องอาหารที่วัดปากน้ำ ว่าทำไมท่านเดินไวจัง ป้าท้วมก็ตอบว่า "เค้าเดินไว เพราะเค้าต้องรีบนั่งทำวิชชากับหลวงพ่อ แม่ชีคนนี้น่ะทำวิชชาเก่ง" หลังจากนั้นลูกได้มาทำบุญในที่ที่คุณยายกำลังสร้างวัดอีกครั้ง และได้ถวายปัจจัยกับมือคุณยาย จากนั้นก็ไม่ได้มาอีกเลยเพราะต้องเลี้ยงลูก จนปี 2547 ได้ติดจานดาวธรรมจึงได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างต่อเนื่อง

เมื่อมาถึงวัดพระธรรมกายในปัจจุบัน ได้เห็นความเป็นระบบระเบียบ ความสะอาดของสถานที่ โดยเฉพาะห้องน้ำที่สะอาดมาก ทำให้นึกถึงสมัยที่ไปทำบุญวัดปากน้ำ จะได้เห็นจริยาวัตรของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ว่าท่านรักความสะอาดมาก ท่านมักจะหยิบจับไม้กวาดมากวาดตรงนั้นตรงนี้ในวัดให้สะอาดอยู่เสมอ ห้องน้ำที่วัดปากน้ำก็สะอาดตลอด คุณยายท่านเป็นลูกศิษย์หลวงปู่วัดปากน้ำโดยแท้ ท่านจึงสามารถสร้างวัดพระธรรมกายให้เป็นระบบระเบียบและสะอาดงามตาขนาดนี้

ลูกได้เริ่มต้นการสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำเมื่อปี พ.ศ.2493 เมื่ออายุประมาณ 10 กว่าขวบ สมัยนั้นชื่อเสียงของพระเดชพระคุณหลวงปู่โด่งดังมาก คุณลุงของลูก (คุณหลวงประไพพิทยาคุณ) ได้มาเล่าให้ลูกหลานฟังถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่ ว่าได้เข้าไปกราบพระเดชพระคุณหลวงปู่ แล้วถามถึงคุณยายซึ่งเสียชีวิตไปหลายสิบปีแล้วว่าอยู่ที่ไหน ในครั้งนั้นหลวงปู่ท่านได้เรียกแม่ชีจาก โรงงานทำวิชชามาท่านหนึ่งแล้วสั่งว่า "ลูกจันทร์ไปดูให้หน่อยซิ" แล้วแม่ชีก็นั่งหลับตาซักพักหนึ่ง แล้วตอบว่า "เค้าไปเกิดแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง" นี่เป็นครั้งแรกที่ลูกได้รู้จักคุณยายจันทร์ ขนนกยูง เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ทุกคนศรัทธาในวิชชาธรรมกายมาก

ประมาณปีพ.ศ.2495 ลูกและครอบครัวได้มีโอกาสทำบุญสร้างโรงเรียนพระปริยัติได้ถวายปัจจัยกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านได้เมตตามอบพระของขวัญให้คนละองค์เป็นพระผงวัดปากน้ำรุ่น 1 กรอบเงิน แล้วท่านก็กล่าวว่า "พระของใครก็ของคนนั้น ต้องออกเงินทำบุญเองถึงจะได้" ท่านยังบอกอีกว่า "พระองค์นี้ศักดิ์สิทธิ์ ไปได้กลับได้" แล้วพระเดชพระคุณก็หันมาทางสามีของลูก แล้วพูดขึ้นว่า "นี่พ่อคนนั้นน่ะ เก็บพระให้ดีนะ ...ชื่ออะไร... เก็บไว้ให้ดีนะ พระละลายน้ำได้" พวกเราฟังแล้วก็ยังไม่เข้าใจความหมาย ต่อมาไม่นานพระของขวัญของสามีก็ละลายน้ำจริงๆอย่างที่ท่านว่า

ต่อมาปี พ.ศ.2497 คุณแม่ได้ไปทำบุญสร้างโรงเรียนพระปริยัติเพิ่มเติม พระเดชพระคุณหลวงปู่ได้มอบพระของขวัญให้อีกครั้งหนึ่ง แล้วท่านก็พูดว่า "พระน่ะไม่มีอะไร ทำจากข้าวก้นบาตรกับดอกมะลิ ไปมาได้สบายๆ มีอะไรก็สัมมาอะระหัง" ท่านหันมาทางลูกแล้วพูดว่า "เราน่ะขี้โรค สัมมาอะระหังไว้" แล้วท่านก็เป่าศีรษะให้ สมัยนั้นมีคนไปทำบุญนั่งสมาธิที่วัดปากน้ำกันมากมาย แต่บรรยากาศขณะนั่งสมาธิจะเงียบมาก เรียกว่าได้ยินเสียงลมหายใจทีเดียว

อีกครั้งหนึ่งที่ไปอาศัยบารมีพระเดชพระคุณหลวงปู่ คือ เมื่อสมัยสาวๆ ลูกหาสร้อยทับทิมประดับเพชรและมรกตซึ่งเป็นมรดกจากคุณทวดตั้งแต่สมัยอยุธยาไม่เจอ จึงไปกราบหลวงปู่ ท่านก็เมตตาบอกว่า "ของอยู่ในบ้านไม่ได้หายไปไหน มีอะไรทับอยู่ ที่เก็บของในบ้านมีกี่ที่ ไปหาดูให้ดี เดี๋ยวก็เจอ" ลูกจึงกลับมาหาอีกครั้ง แล้วก็พบว่าสายสร้อยถูกหนังสือทับอยู่ในที่เก็บของในบ้านอย่างที่ท่านว่าจริงๆ

หลังจากที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านมรณภาพแล้ว ลูกเริ่มป่วยเป็นโรคไวรัสเข้าลิ้นหัวใจ นอนโรงพยาบาลให้น้ำเกลืออยู่ 24 วัน คุณหมอมากระซิบว่าลูกอาการ 50 : 50 ลูกฟังแล้วก็งงมาก ในใจก็นึกถึงพระผงของขวัญวัดปากน้ำที่นำติดตัวตลอดและรูปหล่อของหลวงปู่ที่นำมาที่โรงพยาบาลด้วย แล้วนึกขอบารมีท่านว่า "หลวงพ่อ (ตอนนั้นลูกเรียกหลวงปู่ว่าหลวงพ่อ) ลูกยังไม่ถึงคราวที่จะละโลก ขอบารมีหลวงพ่อช่วยให้ได้ยาฉีดลดไข้ที่มาทำให้อาการป่วยของลูกหายด้วยเถิด"

พอเช้าวันรุ่งขึ้นคุณหมอก็มาบอกว่า สั่งยาลดไข้อย่างดีที่สุดจากต่างประเทศมารักษาให้ได้แล้ว พอฉีดยาเข้าไปอาการป่วยก็หายเป็นอัศจรรย์ และรอดตายจาก 50 เป็น 100 ลูกรอดตาย ออกจากโรงพยาบาลมาได้ก็ด้วยบารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่…ลูกจึงขอน้อมดวงใจก้มกราบบูชา...หลวงพ่อวัดปากน้ำ

พ่อของลูก เป็นพ่อค้าโรงสีข้าวอยู่ที่อยุธยา ค้าข้าวส่งออก ชอบให้ทานแก่คนยากจน เคยแจกข้าวสารแก่ชาวบ้านตอนที่เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ที่อยุธยา คุณตาชอบคุณพ่อที่เป็นคนขยัน จึงให้แต่งงานกับคุณป้า ก่อนแต่งงาน คุณพ่อได้บวชพระก่อน 2 พรรษา และมีลูกกับป้า 5 คน พอป้าคลอดลูกคนที่ 5 ได้ไม่นานก็เสียชีวิต หลังจากนั้นคุณแม่ก็ถูกคุณตาบังคับให้แต่งงานกับคุณพ่อ เพื่อจะได้ดูแลหลานๆ ตอนนั้นพ่อมีอายุมากกว่าแม่ถึง 10 กว่าปี คุณแม่ไม่ชอบคุณพ่อเลย ลุงจึงคิดที่จะพาคุณแม่หนีการแต่งงาน แต่คุณแม่ก็กลัวคุณตาจะเสียใจ ก็เลยจำต้องแต่งงาน จนมีลูกด้วยกัน 8 คน คุณพ่อเป็นคนแข็งแรงมาตลอด แต่เมื่ออายุเริ่ม 70 กว่าปี ก็ป่วยเล็กๆน้อย ตามวัยมาเรื่อยๆ จนอายุ 80 ปี ก็เสียชีวิตด้วยโรคชรา

คุณแม่ของลูกมีพี่น้องทั้งหมด 11 คน ท่านเป็นคนที่ 11 แม่เป็นคนขยันมาก ใจบุญ ชอบทำบุญ ชอบช่วยเหลือคน แม่ใส่บาตรพระทุกวัน ไม่เคยขาด แม่พาลูกๆ มาทำบุญเลี้ยงพระ เจริญภาวนากับพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำอยู่เสมอๆ วันไหนที่ลูกๆ ไปทำบุญ แต่คุณแม่ไม่ได้ไปด้วย พระเดชพระคุณหลวงปู่ก็จะถามถึงว่า "เอ้า แม่มารึเปล่าล่ะ" มีครั้งหนึ่งลูกเดินสวนทางกับคุณยายจันทร์ ท่านรีบเดินไปโรงฉัน พอเห็นท่านลูกก็นั่งลง พนมมือเพื่อให้ท่านเดินผ่านไปก่อน คุณยายก็หยุดทักแล้วถามว่า "ใครสอนมาให้นั่งพนมมือจ้ะ" ลูกก็ตอบท่านว่า "คุณแม่สอนค่ะ" คุณยายท่านชมว่า "ท่านสอนดีจังเลย" แล้วคุณยายก็เดินไปอย่างว่องไว คุณแม่ของลูกป่วยด้วยโรคไต และเสียชีวิตลงในปีพ.ศ.2519

สามีของลูก ได้ทำบุญกับลูกมาตลอดตั้งแต่สมัยที่ไปทำบุญวัดปากน้ำ พออายุมากก็มีอาการป่วยด้วยโรคเบาหวานทำให้ตาทั้งสองข้างมองเห็นได้แค่ 20 % จนกระทั่งช่วง 1 ปี สุดท้ายก่อนที่จะเสียชีวิต ได้ติดจานดาวธรรม สามีแม้มองไม่ค่อยเห็น แต่จะคอยฟังเสียงคุณครูไม่ใหญ่ทางดาวธรรมด้วยความตั้งใจตลอดทุกคืน ไม่ว่าคุณครูไม่ใหญ่บอกบุญอะไร สามีก็มีความยินดีที่จะทำบุญนั้นอย่างเต็มที่ทุกบุญ และจดจำได้อย่างแม่นยำทุกบุญที่ทำกับวัดพระธรรมกาย ตั้งแต่บุญกฐินปี 47, บุญเสาแก้วพันปี, บุญสร้างพระธรรมกายภายใน 16 องค์, บุญหล่อรูปหล่อทองคำหลวงปู่วัดปากน้ำ, ปลูกต้นสนพุทธอุทยาน 13 ต้น, บุญกฐินซื้อที่ดินปี 2548 และสามีของลูกปลื้มใจมากที่ได้มาถวายปัจจัยสร้างเสาแก้วมหารัตนวิหารคดด้วยตัวเองกับคุณครูไม่ใหญ่ที่สำนักงานระดมทุน แม้มองไม่เห็นแต่เค้าก็ดีใจมากที่ได้พูดคุยและได้ยินเสียงคุณครูไม่ใหญ่

ถึงเดือนกันยายนปี 2548 สามีเริ่มป่วยมีอาการเป็นฝีในตับ ต้องเข้าออกโรงพยาบาลอยู่บ่อยๆ ช่วงที่ป่วยก็ยังจำได้ว่าเคยทำบุญอะไรบ้าง เวลานึกได้ก็จะท่องสัมมาอะระหังๆ แต่อาการป่วยทรุดลงเรื่อยๆ ในที่สุด สามีของลูกก็จากไปด้วยอาการสงบ ในคืนวันที่ 3 ต.ค. 2548

ลูกมีลูกชายสองคน คนโต เรียนหนังสือเก่งมาก ขณะที่เรียนอยู่ สอบได้ที่ 1 ของประเทศไทย หลังจากแต่งงานได้ 13 ปี ลูกอยากมีลูกชายอีกคน จึงอธิษฐานจิตตลอดไม่ว่าจะไปทำบุญที่วัดไหนก็อธิษฐานขอลูกชาย จนวันหนึ่งฝันไปว่า มีคนแต่งตัวเหมือนลิเก จูงเด็กมาให้ จากนั้นไม่นานลูกก็ตั้งท้องลูกชายคนที่สอง ลูกชายคนนี้มีนิสัยชอบทำบุญ นั่งสมาธิ สมัยเด็กอายุ 7 - 8 ขวบ เขาชอบเอาด้ามตาลปัตรมาตั้ง แล้วนั่งถือตาลปัตร แล้วบอกทุกคนว่าเค้าเป็นพระ ชอบสวดนะโมตัสสะ ให้ทุกคนว่าตามอยู่บ่อยๆ ลูกคนที่สองนี้ ปัจจุบันทำงานด้านการสื่อสารกับประเทศแคนาดา และตั้งใจจะอยู่ดูแลคุณแม่และคุณพ่อไม่อยากแต่งงาน ยามที่คุณพ่อของเขาป่วย เขาก็คอยดูแลอย่างที่ดีสุด พูดคุยปลอบใจให้กำลังใจด้วยถ้อยคำที่ไพเราะมาก เรียกคุณพ่อว่าพ่อจ๋า พ่อจ๋าทุกคำ เป็นคนพาคุณพ่อไปหาหมอด้วยตัวเอง แม้ขณะที่เดินไม่ได้ ก็จะอุ้มคุณพ่อของเขาด้วยตัวเอง คอยดูแลปรนนิบัติจนวาระสุดท้ายของชีวิต

ขอกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ

1. คุณพ่อ คุณแม่ของลูกขณะนี้อยู่ภพภูมิใด ได้รับบุญที่อุทิศไหม มีความเป็นอยู่อย่างไรบ้างคะ

2. สามีของลูกมีบุพกรรมอย่างไรจึงป่วยเป็นโรคเบาหวานและเป็นฝีที่ตับ วิบากกรรมใดทำให้ดวงตามองเห็นเพียง 20% ก่อนจะละโลกเขามีคตินิมิตอย่างไร ขณะนี้อยู่ภพภูมิใด หลังจากที่สามีเสียได้ 4 วัน ลูกและลูกชายได้ทำบุญกฐินซื้อที่ดินและหล่อรูปหล่อทองคำหลวงปู่วัดปากน้ำ อุทิศให้สามี และลูกก็ตั้งใจจะทำบุญหล่อองค์พระประธานให้สามีอีก 1 S (ขุนคลังแก้ว) ค่ะ สามีได้รับหรือไม่ ฝากข้อความอะไรมาถึงลูกและลูกชายบ้างคะ

3. พระประธานทองคำที่จะหล่อไว้ในอาคาร 60 ปี จะมีส่วนสนับสนุนการทำวิชชาของทหารในอาคาร 60 ปี อย่างไรหรือไม่ ต่างจากการไม่มีพระประธานอย่างไรคะ และคนที่ได้หล่อพระองค์นี้ จะได้อานิสงส์ในการเข้าถึงองค์พระเร็วขึ้น หรือแตกฉานในวิชชาธรรมกายมากเป็นพิเศษหรือไม่คะ

4. ลูกเห็นเวลาที่พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านให้พรกับอุบาสกท่านจะเอากำปั้นทุบศีรษะ ส่วนอุบาสิกาท่านจะเป่าศีรษะ ท่านทำเช่นนั้นเพราะเหตุใดคะ

5. สมัยที่หลวงปู่ทำวิชชา พวกทำวิชชาจะมีรัตนทั้ง 7 ไว้ใช้ทำวิชชา ซึ่งบางคนก็มีครบ บางคนก็ได้เพียงบางอย่าง เป็นเพราะอะไรคะ และการที่ได้รัตน 7 แตกต่างกันเพราะประกอบเหตุต่างกันมาอย่างไรคะ แล้วต้องสร้างเหตุอย่างไรถึงจะได้รัตนทั้ง 7 ครบคะ และรัตน 7 ช่วยในการทำวิชชาอย่างไรคะ

6. ลูกชายคนโตเคยสร้างบุญมาอย่างไร จึงเรียนเก่งและประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานอย่างมาก เขาเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือไม่ ทำไมจึงยังไม่สนใจการสร้างบารมีกับหมู่คณะ

7. ลูกชายคนที่สองเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือไม่คะ, ก่อนเกิดเขามาจากที่ใด, ความฝันที่ลูกเห็นคนใส่ชุดเหมือนลิเกจูงเด็กมาเกี่ยวข้องกับลูกชายหรือไม่, ตอนเด็กทำไมเขาจึงชอบเล่นเป็นพระอยู่บ่อยๆ , เขาอยากจะบวช จะมีบุญได้บวชไหมคะ

8. ด้วยบุญใดที่ทำให้ลูกและสามีมีลูกชายที่มีความกตัญญูคอยดูแลลูกและสามีอย่างดีมาก และการที่ลูกชายมีความกตัญญูเคารพรักคุณพ่อคุณแม่เช่นนี้จะมีอานิสงส์อย่างไรกับลูกชายคะ

9. ลูกมีบุตรบุญธรรมเป็นผู้หญิง เลี้ยงมาตั้งแต่อายุ 11 ขวบจนปัจจุบันอายุได้ 47 ปี เขาคอยดูแลลูกและสามีเป็นอย่างดี เราเคยทำบุญร่วมกันมาอย่างไรคะ

10. ลูกมีญาติพี่น้องที่ฐานะดีอยู่หลายครอบครัว ลูกได้ชักชวนให้มาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย แต่เขาก็ยังไม่สนใจ ลูกอยากให้ญาติได้มาสร้างบารมีร่วมกัน ลูกควรทำอย่างไรดีคะ

11. ครั้งที่ลูกป่วยเป็นโรคไวรัสเข้าลิ้นหัวใจต้องเข้าโรงพยาบาล แต่พอขอบารมีหลวงปู่ วันรุ่งขึ้นก็ได้ยาดีมาฉีดจนหาย ที่หายจากการป่วยครั้งนั้นได้ เพราะเหตุใดคะ ลูกมีบุพกรรมอย่างไรจึงเป็นโรคไวรัสเข้าลิ้นหัวใจ และไม่ค่อยแข็งแรงตั้งแต่ยังเป็นสาว จะสามารถแก้ไขได้อย่างไรคะ

12. ลูกและสามีเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะอย่างไร แม้ลูกและสามีจะพึ่งมาสร้างบารมีกับหมู่คณะเพียง 1 ปี แต่เมื่อคุณครูไม่ใหญ่ชวนทำบุญอะไรก็ตาม ลูกและสามีจะปลื้มใจและทำทุกบุญอย่างเต็มกำลัง ไม่เคยเกี่ยง บุญนี้จะส่งผลอย่างไรบ้างคะ และลูกจะมีโอกาสได้กลับดุสิตหรือไม่เจ้าคะ ลูกและสามีได้ประกอบเหตุอย่างไรมาคะ จึงได้มาสร้างบารมีร่วมกับพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง และพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยคะ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. คุณพ่อตายแล้ว ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อมีวิมานทองของชั้น “ดาวดึงส์” เฟส 2 ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา และสงเคราะห์โลกช่วยเหลือคนยากจน , ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ยิ่งทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นจ่ะ !

คุณแม่ตายแล้ว ก็ไปเป็นเทพธิดามีวิมานทองของชั้น “ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง” ด้วยบุญที่ได้ทำในพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายในสมัยพระเดชพระคุณหลวงปู่
ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว
ขณะนี้กำลังนั่งสมาธิอยู่ที่วิมานมหาสมณเทวบุตรจ่ะ !

2. สามีเป็น “เบาหวาน” และ “ฝีที่ตับ” เพราะ....กรรม ฆ่าสัตว์ทำอาหารในอดีตกับเศษกรรมสุราในอดีต ในชาติที่เกิดในสังคมเกษตรกรรมมาส่งผลจ่ะ

ดวงตามองเห็นแค่ 20 % ในบั้นปลาย เพราะ....ในชาติที่ เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้จับปลามาขังในที่มืด เช่น ในตุ่ม เพื่อไว้เป็นอาหารตามมาส่งผลจ่ะ !

ตายแล้วด้วยคตินิมิตสว่าง ไปเกิดเป็นเทพบุตรสุดหล่อมีวิมานทองของชั้น “ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง” ด้วยบุญที่ทำในพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย ไปแบบหลับแล้วตื่นขึ้นกลางวิมานทองจ่ะ !

หลังจากสามีเสียแล้วได้ 4 วัน ลูกและลูกชายได้ทำบุญกฐินซื้อที่ดินและหล่อรูปหลวงปู่อุทิศบุญให้
สามีก็ได้รับแล้ว ก็ยิ่งมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นจ่ะ !

ตอนนี้ดีใจ , ปีติที่ได้มาอยู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ กำลังตรวจดูทิพยสมบัติอยู่ , ท่านอยากให้ทุกคนในครอบครัวสร้างบุญให้เต็มที่เพื่อจะได้มาอยู่ด้วยกัน , กับต้องการให้อุทิศบุญไปให้อีก เพราะเห็นผลแห่งบุญแล้วจ่ะ !

3. ผู้สร้างพระประธานทองคำที่จะประดิษฐาน ณ อาคารภาวนา 60 ปี ก็จะมีอานิสงส์ให้ได้เชื่อมสายบุญกับวิชชาธรรมกายไปทุกภพทุกชาติ , จะได้รูปสมบัติ , ทรัพย์สมบัติ , คุณสมบัติ เป็นต้น ที่จะเป็นอุปกรณ์ในการสร้างบารมีต่อไป , อีกทั้งจะทำให้ได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในตัวได้ง่ายจ่ะ !

4. หลวงปู่เวลาให้พรอุบาสก ท่านจะเอามือ “ทุบหัว” , เวลาให้พรฝ่ายหญิงหรืออุบาสิกาท่าน “จะเป่า” ศีรษะให้ ท่านทำเช่นนี้ก็เพื่อให้ทุกคนสบายใจ และตั้งผังให้ทุกคนไปในกลางกาย ให้ได้สำเร็จตามที่ทุกคนปรารถนาจ่ะ !

5. สมัยหลวงปู่ทำวิชชา พวกทำวิชชาจะมีรัตนะ 7 ครบถ้วน บริบูรณ์ทุกท่าน เพราะแต่ละท่านล้วนมีบารมีแก่ ๆ ทั้งนั้นแหละจ่ะ ! , บารมีอ่อนจะไปทำวิชชาคงไม่ได้ และต้องมีธาตุธรรมพิเศษอีกด้วยจ่ะ !

รัตนะ 7 ไว้ทำวิชชาปราบมาร เป็นเอนกประสงค์จ่ะ !

6. “ลูกชายคนโต” เรียนเก่งและประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน เพราะ....เคยสร้างบุญปัญญาบารมีมามาก โดยการสนับสนุนการศึกษาให้แก่กุลบุตร - ธิดา และพระ - เณรจ่ะ ! อีกทั้งมีกำลังท่านบารมีติดตัวมาจ่ะ !

เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง” และเคยทำอย่างเต็มที่ด้วย แต่ในปัจจุบันมีความมั่นใจในตัวเองสูง เพราะประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน จึงยังประมาทอยู่ , ต้องคอยเตือนสติเขาบ่อย ๆ จ่ะ ! ว่าอย่ามัวเพลิดเพลินในการงานอย่างเดียว

7. ลูกชายคนที่สอง ก่อนมาเกิดก็มาจากที่สว่าง ที่ดีดีจ่ะ !

ที่ฝันนั้นก็เป็นบุพนิมิตว่าจะได้ผู้มีบุญมาเกิด
เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยบางชาติก็เคยเป็นพระ , บางชาติก็เคยเป็น “กองเสบียง” , อีกทั้งมีผังที่เคยบวชเป็นพระมา , ดังนั้นจึงมี ความคุ้นตั้งแต่ยังเด็กจ่ะ !
เขามีบุญบวชอยู่แล้ว , ถ้าตั้งใจจริง ก็บวชได้จ่ะ !

8. ลูกและสามี มีลูกชายกตัญญู เพราะ....บุญที่ลูกเคยเลี้ยงดูบิดา – มารดามาอย่างดีเช่นเดียวกัน มาส่งผลจ่ะ !

การที่ลูกชายมีความกตัญญู ก็จะทำให้ลูกชายมีแต่ความเจริญไม่มีเสื่อม และจะมีอานิสงส์ให้มีคนมาช่วยเหลือเกื้อกูลเราใน ยามที่ลำบากจ่ะ !

9. บุตรบุญธรรมของลูกเป็นผู้หญิง เลี้ยงมาตั้งแต่อายุ 11 ขวบ ปัจจุบันอายุได้ 47 ปี ได้คอยดูแลลูกและสามีเป็นอย่างดี เพราะ....เคยเป็นพ่อ – แม่ – ลูกกัน แต่ว่าในชาตินั้นตอนเป็นวัยรุ่น เกเรหนีออกจากบ้าน แต่ภายหลังก็กลับมา กลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี , อีกทั้งได้เคยสร้างบุญร่วมกันด้วยจ่ะ !

10. ลูกอยากให้ญาติ ๆ มาสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะ ลูกก็ต้องทำหน้าที่กัลยาณมิตร โดยเริ่มต้นจากการสั่งสมบุญทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต ให้บุญนี้ไปบันดาลให้เขาได้มาสร้างบุญร่วมกัน , ให้อธิษฐานบุญทุกครั้งบ่อย ๆ แล้วจึงค่อย ๆ ไปทำหน้าที่ชักชวนให้เขามาสร้างบุญร่วมกันด้วยใจใส เยือกเย็น และอดทนจ่ะ !

11. ครั้งที่ลูกป่วยเป็น “ไวรัสเข้าลิ้นหัวใจ” ต้องเข้าโรงพยาบาล , พอขอบารมีหลวงปู่ วันรุ่งขึ้นก็ได้ยาดีมาฉีดจนหาย, ที่หายจากการป่วยในครั้งนั้น เพราะ....บุญถวายภัตตาหาร และบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา เช่น ถวายยารักษาโรค ได้มาช่วยไว้จ่ะ !

ที่ป่วยเป็นโรคนี้ เพราะ “วจีกรรม” ที่เคยพูดให้คนเจ็บช้ำน้ำใจบ่อย ๆ รวมกับกรรมปาณาติบาตที่ฆ่าสัตว์ทำอาหารในอดีตตามมาส่งผล แต่ได้บุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนาได้มาตัดรอนและทำให้รอดตาย

ให้สั่งสมบุญทุกบุญและปล่อยสัตว์ปล่อยปลาบ่อย ๆ แล้วอุทิศบุญกุศลนี้ไปยังผู้ที่เราเคยไปเบียดเบียน เขาไว้

12. ลูกและสามี ก็มีสายบุญกับวิชชาธรรมกายมาตลอด

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ให้ตั้งใจสั่งสมทุกบุญให้เต็มที่ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !