สิงห์สาวนักซิ่งมอเตอร์ไซด์ ชวนคนบวช

 

        สุภาษิตตุรกีกล่าวว่า “หัวใจที่มีรัก เยาว์วัยเสมอ”-ด้วยเหตุนี้แหละค่ะ แม้ว่าลูกจะอายุมากถึง 53-ปีแล้ว ลูกก็ยังเยาว์วัย เพราะมีคำนำหน้าชื่อว่า...หนู...ค่ะ ซึ่งทุกคนจะเรียกลูกเต็มๆว่า “หนูพร คุตะโค”-เพราะลูกมีรักตลอดเวลา ซึ่งรักที่ว่านั้น ก็คือรักในการชวนคนบวชอุบาสิกาแก้วล้านคนค่ะ หลวงพ่อคะ...ก่อนหน้านี้สองปี ลูกบินไปทำงานที่ฮ่องกงมาค่ะ ลูกไม่ได้มีธุรกิจอะไรหรอกค่ะ แต่ลูกไปเป็นแม่บ้าน หรือจะเรียกว่า “แจ๋ว”-ก็ได้ค่ะ ด้วยความที่ไปทำอาชีพแจ๋วถึงฮ่องกงนี่เอง จึงทำให้ลูกเจอแต่เรื่องแจ๋วๆ ก็คือ...ได้รู้จักวัดพระธรรมกายจากศูนย์ปฏิบัติธรรมฮ่องกง

 

        เมื่อรู้จักแล้วก็เข้าใจในเรื่องของบุญเป็นอย่างมาก พอเข้าใจในเรื่องบุญแล้ว ก็บินกลับบ้านเกิด มาทำนาที่จังหวัดนครพนมค่ะ ซึ่งกะว่าจะทำนาไป ทำหน้าที่ผู้นำบุญไป หวังจะให้นครพนมสว่างเจิดจ้าเสียที ครั้นพอมีโครงการบวชอุบาสิกาแก้วแสนคนขึ้นมา ลูกก็รีบถ่ายรูปวัดโน้นวัดนี้ ที่น่าสนใจในพื้นที่ ที่กะว่าพอจะเปิดเป็นศูนย์อบรมได้ รีบส่งให้ผู้ประสานงานดูทันที เพราะอยากจะให้มีการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนเกิดขึ้นที่จังหวัดนี้จริงๆ ซึ่งพอผู้ประสานงานดูรูปแล้วก็ตอบตกลงเลยค่ะ

 

 

 

        จากนั้น ลูกจึงบุกเบิกชวนบวชอุบาสิกาแก้วตั้งแต่รุ่นนั้นทันที ช่วงแรกๆลูกก็ปั่นจักรยานไปตามบ้านทุกบ้านไม่เว้น ขี่ชวนคนจากหมู่บ้านหนึ่งไปอีกหมู่บ้านหนึ่ง โดยตื่นตีสี่ สวดมนต์ นั่งสมาธิ ไปวัดถวายภัตตาหารพระก่อน จากนั้นก็ขี่จักรยานคู่ชีพ ลุยชวนคนเลยค่ะ บางทีขี่ไปไกลมาก กว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาเข้าไปหนึ่งถึงสองทุ่ม แต่กลับมาแล้ว แม้จะเหนื่อยอย่างไร ก็นอนไม่ค่อยหลับค่ะ เพราะกังวลใจว่าจะได้คนบวชน้อย แต่สุดท้ายก็ได้คนบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนในรุ่นแสนถึง 150-คนค่ะ และในโครงการบวชพระเข้าพรรษาก็ชวนได้ถึง 62 คน

 

 

 

        แต่พอมาถึงโครงการบวชอุบาสิกาแก้วหนึ่งล้านคน ลูกชายของลูกได้ไปถอยมอเตอร์ไซด์คันใหม่ล่าสุดมาให้ลูกหัดขี่ เพื่อจะได้ซิ่งไปชวนคนได้มากและไกลกว่าเดิม เพราะโครงการนี้จะเอาถึงล้านคน ถ้าเครื่องไม่แรงพอ มันไม่สะใจ เพราะใจลูกมันเกินล้านไปแล้วค่ะ และด้วยเหตุนี้ ลูกจึงแปรสภาพมาเป็นสิงห์สาวนักซิ่ง ที่ออกซิ่งชวนคนบวชตั้งแต่ไก่โห่ โดยการเหน็บกระติบข้าวเอาไปกินกลางวันด้วย บุกลุยชวนผู้หญิงตามบ้าน ข้ามอำเภอหนึ่งไปอีกอำเภอหนึ่งได้อย่างสบาย แม้บ้านที่เขาไม่รู้จักลูก ลูกก็ทำเป็นรู้จักเขา บางคนไม่พูดด้วย ลูกก็ทำเนียน...ชวนเขาคุยไปเรื่อย คุยเป็นเหตุเป็นผล พูดให้เห็นความสำคัญของการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน แล้วลูกก็ชวนบวชได้ในที่สุด จนตอนนี้ลูกชวนบวชส่วนตัวไปได้ถึง 60 กว่าคนแล้วค่ะ

 

 

 

        แต่ที่แน่ไปกว่านั้น พระอาจารย์หัวหน้าศูนย์อบรมวัดประชาสามัคคี หลวงพี่วิวิธชัย ธนวิชฺโช ที่ลูกช่วยอยู่ ท่านเก่งกว่าลูกอีกค่ะ แม้ท่านจะเกิดที่จังหวัดระยอง แต่ก็มารุ่งที่จังหวัดนครพนม เพราะท่านเป็นนักจัดกิจกรรมบุญ รวมชาวบ้านได้มากอย่างต่อเนื่อง ชนิดคักอีหลี คือ สุดๆไปเลยค่ะ ตั้งแต่รวมชาวบ้านจัดพิธีฉลองบุญข้าวเม่าและปล่อยโคม ประกวดสวดสรภัญญะ พิธีงานบุญออกพรรษา จัดถวายสังฆทาน เวียนประทักษิณ ปล่อยโคมบูชาพระบรมสารีริกธาตุ เข้าร่วมโครงการธรรมะสัญจรกับเจ้าคณะอำเภอ โดยออกเทศน์ไปตามวัดต่างๆทุกวันพระ จัดพิธีบูชาข้าวพระ และปล่อยปลาพร้อมวัดพระธรรมกายทุกอาทิตย์ต้นเดือน ซึ่งจะรวมชาวบ้านและอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนได้มากถึง 300 กว่าคน

 

 

 

        การจัดกิจกรรมอย่างต่อเนื่อง หนักถึงขนาดนี้นี่เองค่ะ ทำให้สามารถพูดชวนบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนได้อย่างต่อเนื่องถี่ๆทุกงานตลอดเวลา จนตอนนี้ยอดชวนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนของศูนย์นี้ เข้ามาแบบง่ายๆ สบายๆ จนยอดพุ่งทะลักไปที่ 200-กว่าคนเข้าไปแล้วค่ะ และที่สำคัญงานบุญทุกงานทุกอย่างนี้ จะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าไม่ได้รับความเมตตา และการสนับสนุนอย่างสูงสุดจากท่านเจ้าอาวาสวัดประชาสามัคคี ผู้มีวิสัยทัศนะ คือ พระครูสุด สุทธิธรรม ที่ท่านช่วยเหลือ สนับสนุน เปิดไฟเขียวตลอด 24 ชั่วโมงค่ะ

 

 

 

 

 

        สุดท้ายนี้ หนูพร ขอไปซิ่งบิดมอเตอร์ไซด์ชวนคนบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนต่อก่อนนะคะ ชวนบวชหน่ออ่อนล้านนี่ คักอีหลีดีจริงๆเลยค่ะ