สอง สี่ เท่ากับ สี่ สี่

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

ขณะที่ลูกกำลังเรียบเรียงเรื่องราวของตัวเองอยู่นี้ ลูกรู้สึกวิตกกังวล และกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ในอนาคตเหลือเกิน ดังนั้นลูกจึงได้แต่ภาวนาให้เรื่องราวของลูกส่งถึงคุณครูไม่ใหญ่โดยเร็วที่สุด เพราะลูกเชื่อมั่นว่า เหตุผลในเชิงกฎแห่งกรรม และคำแนะนำของคุณครูไม่ใหญ่ จะเป็นเสมือน ฟางเส้นสุดท้าย ที่จะช่วยเยียวยาสภาพจิตใจให้ลูกอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป

เพราะบ่อยครั้ง..ลูกได้หาทางออกให้กับชีวิตโดยการ “คิดฆ่าตัวตาย” และสิ่งที่ช่วยชีวิตลูกไว้ได้ทุกครั้ง นั่นก็คือ คำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ ที่พูดว่า..การฆ่าตัวตายมันเป็นบาปมาก และหลังจากตายไปแล้ว ต้องไปชดใช้กรรมอย่างทรมานยาวนานกว่านี้อีกหลายเท่านัก ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ลูกฮึดสู้ ขึ้นมาค่ะ แม้ว่าลูกจะอยู่ในสภาพที่เหมือนคนลอยคอเดียวดายในทะเล..โดยที่มองไม่เห็นขอบฝั่งเลยก็ตาม ลูกก็ไม่หวั่นไหวค่ะ..ขอบฟ้า ขอบฝั่ง ลูกจึงขอเขียนCase Study ส่งมาดังที่ลูกจะเล่าต่อไปนี้ค่ะ

ลูก ถูกเลี้ยงให้เติบโตขึ้นท่ามกลางครอบครัวที่มีความพร้อมมาตั้งแต่เล็ก เพราะลูกอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ ซึ่งจบการศึกษามาจากเมืองนอก ดังนั้นท่านจึงพยายามให้ทุกสิ่งทุกอย่างกับลูก อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง โดยให้เรียนโรงเรียนดีๆ ให้เรียนพิเศษในสถานที่ๆมีชื่อเสียง

ส่งเสริมด้านกีฬาจนตัวลูกก้าวถึงขั้นเป็นนักกีฬาเขต แข่งขันชนะคว้าเหรียญทองมาได้ อีกทั้งลูกยังถูกประคบประหงม อย่างดี โดยไม่ให้รับรู้ปัญหาใดๆของครอบครัวเลย จึงทำให้ลูกคิดเสมอว่า เราเป็นคนโชคดีคนหนึ่ง ที่เติบโตขึ้นในสภาพครอบครัวที่อบอุ่นเสมอมา (แต่แท้จริงพ่อแม่ทะเลาะกันมาก แต่ท่านปกปิดไม่ให้ลูกรับรู้) ความรู้สึกภาคภูมิใจ ได้ดำเนินไปในจิตใจของลูก จนกระทั่งลูกเรียนถึง

ระดับม. 5 และแล้ว..ความสะเทือนใจก็ได้เกิดขึ้นกับลูกเป็นครั้งแรกในชีวิต เพราะอยู่ๆ แม่ก็มาบอกลูกว่า แม่ได้หย่าขาดจากพ่อแล้ว แม่จะไปทำงานที่ฮ่องกงกับคุณตา ตอนนั้นลูกสับสนและได้พยายามถามเหตุผลจากท่านทั้งสอง แต่ก็ไม่ได้เหตุผลที่แน่นชัดในการหย่าขาดของท่าน ทำให้ลูกได้แต่ร้องไห้ และไม่เข้าใจว่าทำไม เรื่องเช่นนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับตัวลูก ซึ่งลูกก็ได้แต่บอกกับตัวเองว่า..ต่อไปนี้เราต้องรับผิดชอบตัวเองแล้ว เราไม่มีครอบครัวที่อบอุ่นต่อไปอีกแล้ว …

หลังจากที่แม่บินไปต่างประเทศ แม่ได้โทรมาบอกลูกว่า แม่ไม่ได้ไปฮ่องกง แต่ไปอยู่อเมริกา ซึ่งหลังจากนั้น 2 ปี แม่ก็ได้แต่งงานใหม่ และแม่ก็ได้ชวนลูกไปอยู่ด้วย แต่ลูกเลือกที่จะอยู่กับพ่อค่ะ เพราะอยากเรียนจบปริญญาตรีที่เมืองไทยก่อน ครั้นเมื่อลูกเรียนจบปริญญาตรีแล้ว พ่อจึงส่งลูกไปเรียนต่อโทที่อเมริกา โดยที่พ่อบอกว่าพ่อมีเงินพอส่งลูกไหว แต่ในครึ่งปีสุดท้าย พ่อโทรมาบอกว่าหมุนเงินไม่ทัน และด้วยความเป็นห่วง ลูกจึงได้ถามถึงเหตุผล แต่พ่อกลับปิดบังไม่ยอมบอกอะไรเลย ครั้นลูกซักมากๆ เราก็เริ่มขัดแย้งกันอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายลูกตัดสินใจบินกลับเมืองไทย พอมาถึง อยู่ๆ ก็มีหมายศาลมาเรียกตัวพ่อให้ไปขึ้นศาล มีไฟแนนซ์มายึดรถที่บ้าน มีคนแปลกหน้ามากมายทยอยกันมาทวงหนี้สินที่บ้าน จนลูกงงมาก..ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่..

ลูกพยายามถามเรื่องราวนี้จากพ่อหลายครั้ง แต่พ่อเลี่ยงที่จะตอบ จนต้องทะเลาะกันรุนแรง ลูกจึงหันมาใช้วิธีสืบเรื่องนี้ จากคนรอบข้าง แล้วนำเรื่องมาประติดประต่อกันจนกระทั่งได้ความว่า พ่อนำที่ดินที่เป็นมรดกที่คุณย่าให้ รวมทั้งทรัพย์สินทั้งหมดของพ่อ ไปลงทุนทำหมู่บ้าน แต่กลับโดนโกงไปจนหมดตัว รวมทั้งบ้านหลังสุดท้ายที่ครอบครัวเราใช้ซุกหัวนอน พ่อก็นำไปจำนองอีกด้วย รวมทรัพย์สินที่โดนโกงไป

ตลอดจนเงินที่ต้องใช้หนี้ธนาคารและไฟแนนซ์มีมากถึง 44 ล้านบาท จากความจริงตรงนี้เอง ทำให้ลูกแทบจะสิ้นสติ แต่ตรงกันข้าม พ่อของลูกกับเฉยเมยต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด โดยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และไม่สนใจอะไรเลย ซ้ำร้ายไปกว่านั้น ท่านได้หันมาใช้ชีวิตเยี่ยงคนไฮโซ คือ สูบซิกก้าซองละ160 บาท ออกไปตีกอล์ฟทุกวัน ซึ่งในแต่ละวันต้องใช้เงินในสังคมนี้ถึงวันละ 3 พันบาท พ่อดำเนินชีวิตอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอย่างนี้ นานถึง 2 ปีเต็มๆ ทั้งๆ ที่พ่อมีหนี้สิ้นท่วมตัว และยังไม่รู้เลยว่าจะไปหาเงินที่ไหนมาใช้เขาหมด จึงทำให้ลูกต้องพูดกับพ่อว่า.. “เราไม่มีเงินแล้ว ทำไมพ่อถึงใช้ชีวิตแบบนี้” พ่อจึงตอบอย่างไม่พอใจว่า “เงินของพ่อ..อย่ามายุ่ง” โดยที่พ่อให้เหตุผลว่า เขายังมีเงินก้อนสุดท้ายอีก 4 ล้านบาท ที่ที่ทำงานให้ตอนออกจากงานแล้ว

ซึ่งลูกก็จะกำชับพ่อเกี่ยวกับเงินก้อนนี้เสมอๆว่า อย่าเพิ่งเอาไปทำอะไรเด็ดขาด เพราะเป็นเงินก้อนสุดท้าย ที่จะเอาไว้เลี้ยงชีวิตพ่อแล้วนะ แต่ไม่เป็นอย่างนั้นหนะสิค่ะ เพราะลูกเริ่มสังเกตเห็นว่า พ่อเริ่มมีพฤติกรรมเปลี่ยนไป พ่อไม่ไปตีกอล์ฟอีกแล้ว พ่อเริ่มซึม ไม่พูดไม่จา ไม่กล้าเข้าสังคม ไม่ยอมออกนอกบ้านเลย พ่อได้แต่นอนจมปลักอย่างสิ้นหวัง อยู่กับความทุกข์อะไรบางอย่าง บางครั้งนั่งบนเก้าอี้อย่างเหม่อลอย ทั้งวันทั้งคืน และก็หันมากินมาม่าแทนอาหารทุกมื้อ ลูกไม่อยากเห็นพ่อในสภาพอย่างนี้เลย อยากเห็นท่านลุกขึ้นมาสู้

บอกว่าไม่ยอมแพ้ค่ะ...ไม่ยอมไม่แพ้...จนลูกรู้สึกสังหรณ์ใจ จึงมาถามท่านถึงเรื่องเงิน 4 ล้าน จนรู้ว่า..

เงิน 4 ล้านก้อนสุดท้าย ได้อันตรธานไปหมดสิ้นแล้ว เพราะพ่อเอาไปเล่นแชร์ลูกโซ่ แล้วโดนโกงไปจนหมด ซึ่งทุกวันนี้ พ่อก็ได้แต่ซึมเศร้า รอวันให้เขามาลากไปขึ้นศาล

รอวันให้ธนาคารมายึดบ้านหลังเดียว ที่เราอาศัยอยู่รอวันที่จะไม่มีที่ซุกหัวนอน โดยที่ไม่ยอมทำอะไรเลย ลูกเสนออะไร ท่านก็ไม่เห็นด้วยสักอย่าง ท่านบอกว่าท่านจะอยู่บ้านหลังนี้ไปจนตาย ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ค่ะ ทำให้ลูกทะเลาะและขัดแย้งกับพ่ออย่างรุนแรงแทบทุกวัน จนลูกเครียดและกดดัน และรับไม่ได้ที่พ่อไม่ยอมตัดสินใจทำอะไรเลย

ทุกวันนี้ลูกรู้สึกว่า..ตัวเองกำลังอยู่ท่ามกลางความมืดสนิท ที่เปล่าเปลี่ยวไม่มีใคร แล้ววิ่งหนีหินก้อนใหญ่ ที่กำลังเคลื่อนเข้ามาทับจากทุกทิศทาง โดยไม่มีใครช่วยอะไรลูกได้เลย ด้วยเหตุนี้ ทำให้ลูกเข้าใจลึกซึ้งถึงความรู้สึกของคนที่เขาอยากฆ่าตัวตาย เพราะบ่อยครั้ง..ที่ความคิดชั่ววูบหนึ่งได้บังคับให้ลูกฆ่าตัวตายเช่นกัน... ทุกคนพร้อมส่งแรงใจให้ลูก ลุกขึ้นสู้ชีวิตเพื่อให้ลูกได้พบวันที่ดีกว่า....

ถึงทุกวันนี้ ลูกจะท้อแท้ แต่ก็ไม่ถอย จึงหันมาใช้ความรู้ที่จบปริญญาโทจากเมืองนอก มาประกอบอาชีพ ด้านกราฟฟิกดีไซด์(ออกแบบสิ่งพิมพ์) ซึ่งเป็นอาชีพที่ลูกรักมาก และก็มีปัญหามากเช่นกัน เพราะลูกมักจะโดนลูกค้าโกงเงินบ่อยมาก ทั้งๆที่ลูกทุ่มเททำงานแทบไม่ได้หลับได้นอนเลย จนบางครั้งคิดน้อยใจว่า..อาชีพขอทาน ยังหาเงินได้ง่ายกว่าลูกอีก คือแค่แบมือ ก็ได้เงินแล้ว แต่ลูกต้องทำทุกอย่าง อดหลับอดนอนเพื่อให้งานทันเวลาที่กำหนด แต่สุดท้ายเมื่อเขาเอางานไป แทบจะต้องกราบเท้าเขา เพื่อให้ได้เงิน ด้วยเหตุนี้

ลูกจึงต้องทำงานเสริมเพื่อให้เพียงพอกับค่าใช้จ่ายทั้งหมดในบ้าน โดยต้องดำรงชีวิตอย่างปากกัดตีนถีบ แม้จะต้องไปทำงานล้างทำความสะอาดรถยนต์ก็ต้องทำ เพื่อให้ได้เงินมาเพียงพอกับรายจ่าย เรียกได้ว่า ถ้ามีงานอะไรทำ..ก็ทำหมด จะขายของอะไรได้..ก็ขายหมด คือกลายเป็นว่าลูกต้องสู้ชีวิตทุกด้านโดยลำพัง ทำงานหนัก ถึงตี2 หรือตี5 และบ่อยครั้งไม่ได้นอนเลย ลูกแทบจะไม่มีปัจจัยในการมาทำบุญได้อย่างมากมายนัก แต่ลูกก็ใช้แรงกายและความรู้ที่ได้ร่ำเรียน มาช่วยงานพระศาสนาอย่างเต็มกำลัง คือลูกได้มาช่วยงานออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ที่กองสื่อธรรมะ และมาถวายความรู้โดยเป็นอาจารย์สอนการออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ให้กับพระเณร และเจ้าหน้าที่ในวัดค่ะ ตอนนี้ใจลูกคิดสู้กับอุปสรรคไม่หวั่นไหวค่ะ ลูกมั่นใจและเชื่อว่าวันที่ฟ้าสดใสรอลูกอยู่ค่ะ...

คุณพ่อของเพื่อนสนิทของลูก ท่านเป็นนักจัดรายการวิทยุธรรมะชื่อดัง ท่านเข้าวัดพระธรรมกาย และได้เป็นกัลยาณมิตรในเส้นทางธรรมให้แก่ลูก ท่านมักจะมีธรรมะ และให้แง่คิดในการดำเนินชีวิตที่ดี ให้กับลูกเสมอ ทำให้ลูกรักและคุ้นเคยกับท่านมากและรักท่านเสมือนพ่อแท้ๆคนหนึ่ง แต่โชคร้ายที่ท่านเป็นคนติดบุหรี่ ทำให้วาระสุดท้ายต้องตายด้วยโรคมะเร็งปอดในวัย 66 ปี

คุณยายของลูก ท่านทำบุญตามประเพณี และมักจะฆ่าสัตว์ทำอาหารอยู่เป็นประจำ ในวาระสุดท้ายท่านโดนมอเตอร์ไซด์ชนเสียชีวิตทันทีด้วยวัย 66 ปี

คุณตาของลูก ท่านเป็นช่างตัดสูทที่มีชื่อเสียงมาก ทำบุญตามประเพณี และชอบไหว้เจ้า ในบั้นปลายชีวิตท่านตายด้วยโรคมะเร็งลำไส้ ด้วยวัย 80 ปี

ลูกขอเรียนถามคำถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ

1. บุญใดที่ทำให้พ่อมีสมบัติมากมายในตอนต้น แต่ต้องอันตรธานหายไปหมดอย่างรวดเร็ว และไม่ว่าจะลงทุนทำธุรกิจอะไรก็ถูกโกงจนมีหนี้สินมากมาย , ทำไมคุณพ่อถึงมีอัธยาศัยไม่กล้าสู้ความจริง และไม่กล้าสู้ชีวิต ต้องแก้ไขอย่างไรคะ

2. บุพกรรมใดทำให้คุณพ่อคุณแม่ต้องเลิกกัน ท่านทั้ง 2 ผูกเวรหรือมีกรรมในอดีตกันมาหรือไม่ อย่างไร , และทำไมลูกต้องมาเกิดในครอบครัวที่คุณพ่อคุณแม่เลิกกัน และทุกคนไม่รัก ไม่ช่วยเหลือกันคะ

3. บุพกรรมใดทำให้ลูกเกิดในครอบครัวที่มีความพร้อมมากในวัยต้น และส่งเสริมด้านการศึกษา ให้ลูกเป็นอย่างดี แต่ต้องมารับปัญหาหนี้สินที่ต้องช่วยพ่อรับผิดชอบถึง 44 ล้าน , ลูกและคุณพ่อทำบุพกรรมอะไรร่วมกันมาคะ

4. ลูกมีบุญพอ ที่จะปลดหนี้สินจำนวน 44 ล้านให้หมดไปไหมคะและลูกต้องจัดการ กับภาวะหนี้สิน หรือแก้ไขอย่างไรต่อไปคะ

5. บุพกรรมใดทำให้ลูกต้องมาทำงานหนักมากถึงหลายอาชีพเพื่อแลกกับเงิน และมักจะโดนโกงค่าจ้าง เป็นประจำ , หากลูกจะเข้าหุ้นกับคนอื่นในการลงทุนทำธุรกิจ ลูกยังมีผังโดนโกงหลงเหลืออยู่บ้างไหมคะ หากมีจะต้องแก้ไขอย่างไรค่ะ

6. ทำไมลูกชอบงานศิลปะด้านออกแบบสิ่งพิมพ์มากและอานิสงส์ที่ลูกได้มาเป็นโยมอาจารย์ ถวายความรู้ภิกษุ สามเณร และบุคคลากรในวัด และช่วยออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ของวัด ลูกจะได้รับอานิสงส์นี้อย่างไรบ้าง , อดีตชาติลูกเคยเป็นครูมาบ้างไหมค่ะ เพราะลูกรู้สึกผูกพันและมีความสุขเมื่อได้สอนค่ะ

7. ทำไมลูกถึงมีความคุ้นเคยกับพ่อของเพื่อนสนิทมาก อดีตชาติลูกกับท่าน และเพื่อนสนิทคนนี้ มีความสัมพันธ์กันอย่างไรคะ

8. คุณพ่อของเพื่อนสนิท ตายแล้วไปไหน เป็นอย่างไรบ้าง ได้รับบุญที่อุทิศไหมค่ะ

9. บุพกรรมใดทำให้คุณยายโดนรถชนตาย ท่านตายแล้วไปไหน เป็นอย่างไร ได้รับบุญที่อุทิศ หรือมีอะไรอยากฝากบอกไหมค่ะ

10. บุพกรรมใดทำให้คุณตาของลูกเป็นมะเร็งลำไส้ ท่านตายแล้วไปไหน เป็นอย่างไรบ้าง ได้รับบุญที่อุทิศหรือมีอะไรอยากฝากบอกไหมค่ะ

11. บุพกรรมใด ที่ญาติๆ และคนรอบข้าง รวมถึงคุณพ่อของลูกถึงไม่เห็นด้วยกับการมาวัดของลูกเลย และยังชอบว่าลูกว่า บ้าหรือเป็นโรคประสาทไปแล้วที่มาวัดนี้ ลูกต้องแก้ไขบุพกรรมนี้อย่างไร และต้องทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้ญาติๆ อย่างไรค่ะ

12. ลูก คุณพ่อ คุณแม่ และเพื่อนสนิทของลูก สร้างบารมี กับหมู่คณะมาอย่างไร มากน้อยแค่ไหนค่ะ มีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรม และจะมีบุญเข้าถึงพระธรรมกายในชาตินี้ไหมค่ะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. “พ่อ” มีสมบัติตอนต้นมากมาย แต่สุดท้ายสมบัติต้องอันตรธานไปหมดอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะลงทุนทำธุรกิจอะไรก็ต้องโดนโกงไปหมด เพราะ.....ในอดีตเวลาพ่อทำบุญมักจะปิติยินดีในตอนต้น แต่ต่อมาภายหลังก็จะรู้สึกเสียดายว่าไม่น่าทำอย่างมากมายเลย ดังนั้นจึงทำให้กรรมตระหนี่ชาติอื่นรวมกับกรรมที่ไปโกงคนอื่นเขามาได้ช่องมารวมส่งผลจ่ะ !

คุณพ่อมีอัธยาศัยไม่กล้าสู้ความจริง , ไม่กล้าสู้ชีวิต เพราะ.....ปัจจุบันชาติท่านถูกเลี้ยงดูอย่างสุขสบายในตอนต้นชีวิตของท่าน จึงติดความสะดวกสบายหรูหรามาจนคุ้น “จมไม่ลง” จนอายุมาก จึงมีอัธยาศัยไม่กล้าสู้ความจริง , ไม่กล้าสู้ชีวิต
จะแก้ไขต้องชวนท่านเข้าวัดปฏิบัติธรรม เมื่อใจท่านหยุดนิ่งภายในแล้วก็จะทำให้ท่านเข้าใจชีวิตและมีกำลังขึ้นจ่ะ !

2. คุณพ่อคุณแม่ต้องเลิกกัน เพราะ.....ศรัทธา , ศีล , ทิฐิ ไม่เสมอกัน กับปัญหาเรื่องหนี้สินเงินทองในปัจจุบัน อีกทั้งทำบุญร่วมกันมาเพียงแค่นี้ จึงทำให้ท่านต้องเลิกกันทั้ง ๆ ที่เริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยความรักกัน , แต่ท่านทั้งสองก็ไม่ได้มีการผูกเวรกันมาจ่ะ !

ลูกมาเกิดในครอบครัวที่ พ่อ - แม่ เลิกกัน ทุกคนไม่รักกัน , ไม่ช่วยเหลือกันเพราะ.....เศษกรรมกาเมเจ้าชู้ในอดีตของลูกสมัยเป็นผู้ชายที่ทำให้ครอบครัวแตกแยกกันกับขาดบุญในการสงเคราะห์ญาติ , บางครั้งก็ทำทานไม่เคารพ จึงทำให้มาอยู่ในครอบครัวที่ไม่รักกันไม่สามัคคีกันจ่ะ !

3. ลูกเกิดในครอบครัวที่มีความพร้อมในวัยต้นและส่งเสริมการศึกษาให้ลูกเป็นอย่างดี แต่ต้องมารับปัญหาหนี้สินต้องช่วยพ่อรับผิดชอบเงิน 44 ล้านบาท เพราะ.....ลูกมีกรรมคล้ายกับพ่อ คือ เมื่อจะทำบุญมักจะปิติยินดีในตอนแรกแต่มาภายหลังมักจะเสียดาย จึงทำให้กรรม “ตระหนี่” ในชาติอื่น ๆ เข้ามาแทรก , อีกทั้งเคยเกิดเป็นญาติสนิทกับพ่อมาในอดีตและได้เคยมีส่วนในการอนุโมทนาบาป ในการที่พ่อไปโกงคนอื่นมา จึงต้องมาร่วมรับปัญหาหนี้สินช่วยพ่อรับผิดชอบเงิน 44 ล้านบาทจ่ะ !

4. ลูกจะจัดการกับภาระหนี้สินดังกล่าว ก็ต้องเริ่มต้นที่ใจก่อน , ต้องทำใจให้สงบเดี๋ยวเราก็จะพบทางออก , เมื่อใจสงบแล้วเดี๋ยวดวงปัญญาและกำลังใจก็จะเกิดขึ้น อีกทั้งหมั่นสั่งสมบุญทุกบุญและนึกถึงบุญทุกบุญด้วยใจที่ผ่องใส , แล้วก็ให้อธิษฐานจิตให้บุญนี้ไปตัดรอนวิบากกรรมให้หนักเป็นเบา , เบาเป็นหายจ่ะ !

5. ลูกต้องมาทำงานหนักหลายอาชีพเพื่อแลกกับเงินและมักจะโดนโกงค่าจ้างเป็นประจำ เพราะ.....กรรมในอดีตหลาย ๆ ชาติที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องบุญและผลแห่งบุญ แต่เชื่อเรื่อง “หนึ่งสมองสองมือ” เท่านั้นจึงจะทำให้ประสบความสำเร็จได้ , อีกทั้งมีความตระหนี่และ “เบี้ยวค่าแรงลูกจ้าง” มารวมส่งผลจ่ะ !

หากลูกจะเข้าหุ้นลงทุนธุรกิจกับคนอื่น ลูกต้องมีความรอบคอบรัดกุมเรื่องการทำสัญญา ให้มากกว่าความเชื่อใจกันเพียงอย่างเดียวจ่ะ ! เพราะลูกยังมีผังที่จะถูกโกงอยู่บ้าง แต่ถ้าลูกรอบคอบ และหมั่นสั่งสมบุญ นึกถึงบุญ และมหาปูชนียาจารย์บ่อย ๆ ก็จะค่อย ๆ ดีขึ้นไปเรื่อย ๆ จ่ะ !

6. ลูกชอบทำงานธุรกิจด้านออกแบบสิ่งพิมพ์มาก เพราะ.....มีอัธยาศัยที่ชอบทางด้านศิลปะมาข้ามชาติ โดยมีอยู่ชาติหนึ่งได้ไปเกิดเป็นคนธรรพ์สายศิลปะ จึงมีความคุ้นเคยในด้านนี้เท่านั้นเองแหละจ่ะ !

อานิสงส์ที่ลูกได้มาถวายความรู้พระภิกษุ - สามเณรและบุคลากรในวัด และช่วยออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ของวัด ลูกจะได้อานิสงส์โดยย่อ คือ จะมีปัญญาสว่างไสว , จะเป็นที่รักของมนุษย์เทวดา , มีพวกพ้องคนดีมากมาย , จะมีชื่อเสียงในด้านออกแบบศิลปะในภพชาติต่อไป , อีกทั้งบุญนี้ก็จะช่วยบันดาลให้กิจการในการออกแบบในปัจจุบันนี้มีความเจริญรุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นไปจ่ะ !

ลูกมีความสุขในการสอน เพราะ.....มีความสุขในการให้วิทยาทานเนื่องจากติดนิสัยมาจากชาติ ๆ หนึ่งก่อนที่จะไปเกิดเป็นคนธรรพ์สายศิลปะ ได้เป็นครูสอนศิลปะมา ทุกครั้งที่ถ่ายทอดความรู้ให้ศิษย์ก็มักจะมีความสุขจ่ะ !

7. ลูกมีความคุ้นเคยกับพ่อของเพื่อนสนิทมาก เพราะ.....ในอดีตชาติชาติหนึ่งคุณพ่อของเพื่อนสนิทเคยเป็นคุณพ่อของลูกและเพื่อนสนิท , โดยตัวลูกเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทที่เป็นน้องสาวในชาตินั้นจ่ะ ! จึงมีความคุ้นเคยและผูกพันกันเป็นพิเศษจ่ะ !

8. “คุณพ่อของเพื่อนสนิท” ตายแล้ว ก็ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อมีวิมานทองของชั้น “ดาวดึงส์เฟส 3” ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนา , ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ทำให้ท่านมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น , ท่านกำลังเพลิดเพลินกับทิพยสมบัติบนสวรรค์ และฝากมาบอกว่ามีความสุขมากและได้รับบุญที่ทุกคนอุทิศไปให้จ่ะ !

9. “คุณยาย” โดนรถชนตาย เพราะ.....กรรมในอดีตและปัจจุบันฆ่าสัตว์ทำอาหารโดยเฉพาะชาติหนึ่งได้เคยฆ่าสัตว์ โดยเอา “ท่อนไม้” ทุบศีรษะ , คอ ของวัวตัวนั้นแล้วก็เชือดเฉือนเนื้อมาเป็นอาหารมาส่งผลจ่ะ !

ตายแล้วก็ได้ไปเกิดใหม่เป็น “มนุษย์” แล้ว ไม่อาจรับบุญได้และไม่มีข้อความใดฝากมา

10. “คุณตา” เป็นมะเร็งลำไส้ เพราะ.....กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารในอดีตมาส่งผล

ตายแล้วก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับกลางในหมู่บ้านภุมม-เทวาแห่งหนึ่ง
ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็มีสภาพดีขึ้นทุกด้านจ่ะ !
ท่านอยากได้บุญอีกจ่ะ !

11. ญาติและคนข้าง ๆ รวมทั้งคุณพ่อไม่เห็นด้วยกับการมาวัดของลูกเพราะ.....กรรมในอดีตขาดบุญชวนคนเข้าวัด , อีกทั้งมีเศษกรรมในการไปห้ามไม่ให้คนทำบุญอีกมารวมส่งผลจ่ะ !

จะแก้ไขลูกก็ต้องไปทำหน้าที่กัลยาณมิตรกับท่านเหล่านั้นด้วยใจที่ใสเยือกเย็นและอดทน อีกทั้งต้องหมั่นอนุโมทนาบุญในการสร้างความดีของผู้มีบุญจ่ะ !

12. ตัวลูก , คุณพ่อ , คุณแม่ และเพื่อนสนิทของลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยคุณพ่อ - คุณแม่ก็เคยร่วมบุญสร้างบารมีกับผู้อื่นที่มาทำบุญกับหมู่คณะ จึงมีสายบุญอยู่บ้างกับหมู่คณะจ่ะ !

ตัวลูกก็เคยสร้างบุญกับหมู่คณะมา จึงมักทำบุญแบบตามอารมณ์ จึงทำให้วิบากกรรมเก่าในอดีตได้ช่องมาตัดรอน
เพื่อนสนิทก็เป็น “กองเสบียง” ประเภทบางครั้งเต็มที่ , บางครั้งตามอารมณ์
ตัวลูกและเพื่อนสนิทก็เป็น “กองเสบียง” ดังกล่าวและช่วยสนับสนุนในการเผยแผ่ , ชาตินี้ให้ตั้งใจนั่งธรรมะให้เต็มที่อย่างถูกหลักวิชชาก็สามารถเข้าถึงพระธรรมกายได้จ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !