กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม ศาสตราจารย์อันยังกิว จากประเทศเกาหลีใต้ครับ ก่อนอื่นกระผมต้องกราบขอบพระคุณหลวงพ่อด้วยหัวใจอย่างสุดซึ้งครับ ที่ให้โอกาสกระผมและคณะได้ไปปฏิบัติธรรมที่ World-Peace-Valley-เขาใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา และต้องกราบขอบพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว รวมไปถึงพระอาจารย์ทุกรูป เป็นอย่างสูง สำหรับการอบรมสั่งสอน ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้กับกระผม ตลอดการปฏิบัติธรรม ตั้งแต่วันที่ 3-14 มกราคม พ.ศ.2554 ครับ

 

 

 

        กระผมได้ฝึกนั่งสมาธิ ตามหลักของวิชชาธรรมกาย หรือทางสายกลาง ซึ่งก่อนหน้านั้น กระผมไม่เคยคิดมาก่อนว่า...ความสบาย มีผลสำคัญต่อการนั่งสมาธิ ถ้าเราไม่อยู่ในอารมณ์สบาย เราก็จะไม่สามารถรวมใจของเราให้หยุดนิ่งได้ กระผมจึงเข้าใจแล้วว่า...ทำไมการนั่งสมาธิแบบวิชชาธรรมกาย จึงเรียกว่า “ทางสายกลาง”-ก็เพราะว่า...ถ้าเรานั่งแบบตั้งใจเกินไป กลับจะทำให้เรานั่งได้ไม่ดี ดังนั้น การนั่งสมาธิแต่ละครั้ง เราจึงไม่ควรนั่งแบบตึงเกินไปครับ

 

        ผลการปฏิบัติธรรมของกระผมพัฒนาไปเรื่อยๆ ซึ่งเริ่มจากการไม่คิดอะไรในเวลานั่งสมาธิ เพียงแค่ทำใจให้หยุดนิ่ง สบายๆ กระผมก็ได้พบกับความสุข กระผมมักจะตรึกด้วยคำว่า “สัมมาอะระหัง”-ซึ่งช่วยให้ไม่คิดฟุ้งซ่าน ทำให้ใจของกระผมนิ่งขึ้น กระผมว่าการภาวนาอย่างนี้มีประสิทธิภาพมาก เป็นการกำหนดจิตของเราไม่ให้วอกแวก และในขณะที่กระผมกำลังเดินรอบสระน้ำด้วยอารมณ์ที่สบาย พอรวมใจไปไว้ที่ศูนย์กลางกาย ก็รู้สึกราวกับว่า...ต้นไม้ ดอกไม้ ที่อยู่ในสวน ดูมีชีวิตชีวาและส่งความชื่นบานมาให้กระผม ทำให้กระผมรู้สึกเบิกบาน สุขใจเป็นอย่างมากครับ

 

        กระผมได้เรียนรู้ว่า การสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น ทำให้กระผมซาบซึ้งในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสมือนเราได้นั่งอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ของพระองค์ และการได้อ่านชีวประวัติของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ยิ่งทำให้กระผมเกิดแรงบันดาลใจ เรื่องราวของท่านเป็นแรงสนับสนุน ทำให้กระผมอยากนั่งสมาธิ และสัมผัสถึงอารมณ์ของสมาธิที่ลึกซึ้งขึ้น การได้เห็นโครงการต่างๆของหลวงพ่อ โดยเฉพาะโครงการวีสตาร์ ทำให้กระผมปรารถนาที่จะพานักศึกษาจากเกาหลี มาศึกษาดูงานในวันรวมพลังเด็กดีวีสตาร์ในครั้งหน้าอีกด้วยครับ และในครั้งนี้ ลูกศิษย์ของกระผมมีผลการปฏิบัติธรรมมากราบรายงานหลวงพ่อด้วย ดังนี้ครับ...

 

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ

 

        ดิฉันชื่อ คิม ซอนออก (Kim-Seon)-เมื่อดิฉันได้มาปฏิบัติธรรมเป็นเวลาสองสัปดาห์ ก็ทำให้ดิฉันได้พบกับประสบการณ์ที่มีความสุขมาก ในช่วงที่ใจของดิฉันหยุดนิ่ง ดิฉันได้เห็นดวงสว่างเป็นดวงเล็กๆเท่ากับดวงตา มีความใสแวววาวเหมือนน้ำค้างที่ต้องแสงตะวัน ดวงสว่างจ้าที่กลางท้อง สว่างมากเหมือนดวงอาทิตย์ แต่ไม่มีความรู้สึกร้อนเลยค่ะ ตรงกันข้ามกลับทำให้ดิฉันรู้สึกปีติสุข จนน้ำตาไหลอาบแก้ม ดิฉันนั่งสมาธิไปพร้อมๆกับรอยยิ้ม นั่งต่อไปเรื่อยๆก็เห็นองค์พระปรากฏขึ้นมาในกลางของดวงแก้วใส ดิฉันรู้สึกประหลาดใจมาก และมีความสุขมากจนบรรยายไม่ถูก ดิฉันรู้แล้วว่าพระธรรมกายเป็นศูนย์กลาง เป็นแหล่งแห่งความสุขที่แท้จริง ดิฉันอยากแบ่งปันความสุขนี้ให้กับเพื่อนมนุษย์ทุกคน ดิฉันจึงอธิษฐานขอให้ทุกคนได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้รับความสุขภายในอย่างที่ดิฉันได้รับ

 

        ดิฉันจะนำความรู้ที่ได้จากการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายนี้ ไปแบ่งปันสู่เพื่อนชาวเกาหลีใต้ สุดท้ายนี้ดิฉันขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงค่ะ ที่ทำให้ดิฉันได้พบกับความสุขที่แท้จริง ขอให้หลวงพ่อทั้งสองมีสุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์ มีอายุขัยยืนยาวตลอดไปเจ้าค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

ศาสตราจารย์ อันยังกิว

กัลฯคิม ซอนออก

 

*************************