เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

        ลูกชื่อ...วิภา ศรีวะลา (หรือแม่ใหญ่เหง้า)-อายุ 59-ปี อาชีพทำนา อยู่ที่อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยาค่ะ หลังจากจบโครงการอุบาสิกาแก้ว หนึ่งล้านคนแล้ว ลูกและเพื่อนๆก็ได้เดินเครื่องสร้างบุญต่อทันที หลวงพ่อคะ...สำหรับลูก ไม่มีคำว่าหยุดพักสำหรับการสร้างบารมีค่ะ เพราะว่าทุกเวลาของลูก คือ การสร้างบารมีค่ะ

 

 

 

        หลังจากที่ลูกได้รับป้ายเปิดบ้านกัลยาณมิตรมาแล้ว ก็จัดแจงติดป้ายหน้าบ้านในจุดที่ใครผ่านไปผ่านมาหน้าบ้านแล้วไม่เห็นเป็นไม่มีค่ะ และลูกได้ออกไปชวนเพื่อนบ้านที่ลูกรู้จัก ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ว่า “นี่ๆ...วันนี้บ้านฉันจะมีการสวดมนต์นะ มาสวดมนต์นั่งสมาธิกันนะ”

 

        หลวงพ่อคะ...แทบไม่น่าเชื่อเลยค่ะ วันแรกของการเปิดบ้านกัลยาณมิตรของลูก มีคนมาสวดมนต์กันมากถึงสามสิบคน มากจนล้นออกมาข้างนอกบ้านเลยค่ะ ลูกรู้สึกดีใจมากที่ออกไปชวนแล้วมีคนมาสวดมนต์ นั่งสมาธิ กันมากขนาดนี้ ลูกมีเคล็ดลับในการชวนคนมาบ้านกัลยาณมิตรของลูกด้วยนะคะ คือ ก่อนที่ลูกจะออกไปทำหน้าที่ชวนคนนั้น ลูกจะอธิษฐานขอมหาปูชนียาจารย์ก่อนว่า “ช่วยลูกด้วยนะเจ้าคะ ขอให้ลูกได้ทำงานนี้ให้สำเร็จ สำเร็จ สำเร็จ”-และทุกครั้ง ก็จะสำเร็จดั่งที่ลูกได้ตั้งใจไว้เสมอเลยค่ะ ลูกรู้สึกอบอุ่นมากๆที่เห็นเพื่อนบ้านหลั่งไหลกันมาเต็มบ้าน ถึงแม้ว่าบ้านของลูกจะหลังไม่ใหญ่ ห้องไม่กว้าง แต่ก็มีคนมาสวดมนต์ นั่งสมาธิ กันเต็มบ้าน เห็นแล้วก็อิ่มเอิบหัวใจ ปลื้มใจมากค่ะ

 

 

 

        พอเพื่อนๆมาสวดมนต์ที่บ้านของลูก ลูกก็ชวนเพื่อนๆว่า “นี่ๆ...เปิดบ้านกัลยาณมิตรด้วยกันไหม เดี๋ยวฉันเอาป้ายบ้านกัลยาณมิตรมาให้”-เพื่อนๆของลูกก็ตอบตกลง เปิดบ้านกัลยาณมิตรกันหมดเลยค่ะ หลวงพ่อคะ...ตอนนี้หมู่บ้านของลูกเปิดบ้านกัลยาณมิตรไปแล้วห้าหลัง ในแต่ละวัน พวกเราจะเวียนกันไปสวดมนต์และนั่งสมาธิที่บ้านกัลยาณมิตรหลังต่างๆจนครบทั้งห้าหลังเลยค่ะ แล้วถ้าวันไหนที่มีคนมาเยอะๆ เช่นวันพระ พวกเราก็จะไปสวดมนต์ร่วมกันที่ศาลากลางหมู่บ้านค่ะ โดยทุกเย็นวันพฤหัสบดีตั้งแต่เวลาสี่โมงเย็นถึงสองทุ่ม ก็จะมีการสวดมนต์นั่งสมาธิที่บ้านของลูก ลูกแสนสุขใจทุกครั้ง เวลาที่เห็นคนมานั่งสมาธิที่บ้าน บางครั้งลูกก็จะเข้าไปถามเด็กๆที่มาสวดมนต์ นั่งสมาธิที่บ้านว่า “นั่งสมาธิเป็นอย่างไรบ้างลูก”-เด็กบางคนก็บอกว่า “นั่งแล้วตัวเบาเหมือนลอยได้เลยยาย”-หรือบางคนก็ตอบว่า “หนูนั่งแล้วรู้สึกเบาๆสบายๆค่ะยาย”-พอลูกฟังแล้วก็ชื่นใจค่ะ และทุกครั้งเวลาที่สวดมนต์ นั่งสมาธิเสร็จแล้ว พวกลูกก็จะทำขนมหวานหรือต้มข้าวต้มมาเลี้ยงลูกๆหลานๆที่มาสวดมนต์กันด้วยค่ะ บ้านกัลยาณมิตรทุกหลังในหมู่บ้านของลูกก็ทำแบบนี้เหมือนกันหมดเลยค่ะ เพราะพวกเราอยากได้บุญใหญ่ตรงนี้ด้วยค่ะ

 

 

 

        ตั้งแต่เปิดบ้านกัลยาณมิตรมา เวลาที่เด็กๆเจอลูก เด็กๆก็จะวิ่งกันมาถามว่า “ยาย...ยาย...วันนี้มีสวดมนต์ไหมจ๊ะ”-หรือ “วันนี้สวดมนต์บ้านไหน”-ลูกรู้สึกว่าเด็กๆรักในการสร้างบุญเพิ่มขึ้นค่ะ ลูกรู้สึกดีใจจริงๆ ใครไม่ทำจะไม่รู้เลยว่ามันมีความสุขขนาดไหน เวลาที่มีคนมาสวดมนต์ที่บ้าน หรือเวลาที่เราไปชวน ไปบอก ให้เขามาสวดมนต์นั่งสมาธิ แล้วเขามา ตัวลูกนี้สุขใจที่สุดจากการได้ทำสิ่งนี้ค่ะ ลูกอยากให้ทุกๆคนที่เปิดบ้านกัลยาณมิตร ให้ออกไปชวนคนมาสวดมนต์ นั่งสมาธิกัน คนไหนที่ไม่เคยเข้าวัด เราก็ไปชวนไปบอกเขา เราไปพูดสิ่งที่ดีๆให้เขาฟังแล้วก็ชวนให้เขามา แล้วเขาก็จะรู้เองว่าที่ไปสวดมนต์นั้น ทำแล้วเขาจะได้อะไร

 

 

 

        สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดีนะคะ เราทำเราก็ได้สิริมงคลกับตัวเราเอง เรานับถือศาสนาพุทธ ก็อยากให้ศาสนาพุทธอยู่ในจิตใจของเราตลอด เวลาเราทำมาหากินอะไรก็จะเจริญ ลูกอยากให้เพื่อนๆออกไปชวนคน ทั้งที่เข้าวัดและไม่เคยเข้าวัดให้มาสวดมนต์ นั่งสมาธิกัน สำหรับลูก ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้รวย มีบ้านใหญ่โตอะไร แต่ขอให้ใจเรารวย...แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

 

        ทุกวันนี้เวลาที่ใครมาสวดมนต์ นั่งสมาธิที่บ้านลูก ลูกจะชวนคนใหม่ที่เป็นผู้ชายให้มาบวชพระ ถ้าเป็นผู้หญิงก็ชวนมาอบรมอุบาสิกาแก้วอ่อนหน่อ เพราะลูกอยากให้เขาได้มีโอกาส ได้มารู้มาเข้าใจว่าที่แท้จริงแล้วนั้นเราเกิดมาเพื่ออะไร อยากให้เขาได้รับโอกาสที่ดี และช่วงเวลาที่ดีๆจากการเข้าร่วมโครงการ เหมือนที่ตัวลูกเองเคยได้รับมาจากการเข้าอบรมอุบาสิกาแก้ว รุ่นหนึ่งล้านที่ผ่านมาค่ะ

 

 

 

        ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่หลวงพ่อคอยให้กำลังใจในการสร้างบุญให้กับลูกๆ ทุกคำพูดของหลวงพ่อไม่ว่าคำไหน ก็จะบอกให้ลูกตั้งใจในการสร้างบุญ ทุกครั้งที่ลูกได้ฟังก็รู้สึกอิ่มเอิบหัวใจ หลวงพ่อคอยให้พร ให้กำลังใจลูกๆตลอด ลูกนี้รักและศรัทธาหลวงพ่อมากๆ ลูกรักหลวงพ่อเปรียบเสมือนเป็นพ่อของลูกเลยค่ะ บางครั้งลูกก็นึกไปว่าทุกคำที่หลวงพ่อพูดกับลูกนั้น เหมือนพ่อของลูกเคยพูดกับลูกมาก่อน แม้ตอนนี้พ่อของลูกจะตายไปแล้ว แต่ลูกก็ยังรู้สึกว่ามีพ่ออีกคนที่อยู่กับลูก นั่นก็คือหลวงพ่อเจ้าค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลฯวิภา ศรีวะลา

 

************************