หยุดเป็นตัวสำเร็จ

หยุดเป็นตัวสำเร็จ

เหลืออีก 2 วัน ก็จะออกพรรษาแล้ว ใครที่มีความตั้งใจตั้งแต่ต้นพรรษาที่จะปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ ก็เหลือเวลาอีก 2 วัน หลังจากที่เราทำความเพียรกันอย่างต่อเนื่องกันมา 88 วัน

1 วันนี้ ถ้าหากว่า เราตั้งใจกันจริง ๆ ทำให้ถูกหลักวิชชา ก็สามารถสมปรารถนาได้ เพราะเราทราบกันอย่างดีแล้วว่า พระธรรมกายหรือพระรัตนตรัยภายในนั้น มีอยู่ในตัวของเรา ท่านสิงสถิตที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งอยู่ในกลางท้องของเรา ในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา 2 นิ้วมือแล้วเราก็ทราบอย่างดีว่า หยุดเป็นตัวสำเร็จ คือ เอาใจที่แวบไปแวบมาคิดไปในเรื่องราวต่าง ๆ นั้น นำกลับมาหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ถูก ส่วนก็จะเข้าถึงพระธรรมกายได้ หรืออย่างน้อยก็ 4 ส. สติ สบาย สม่ำเสมอสังเกต นี่คือหลักวิชชาที่เราได้เรียนรู้กันมา

2 วันนี้เหลือเฟือที่เราจะทำความเพียรอย่างถูกหลักวิชชา และให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในตัวให้ได้ ก็ดูอย่างพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ของเรา ซึ่งท่านไม่ทราบด้วยซ้ำว่า ในตัวมีพระธรรมกาย มีแต่ความตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่า นั่งคราวนี้ถ้าท่านไม่ได้บรรลุธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้บรรลุจะไม่ลุกจากที่ ซึ่งมันยากยิ่งกว่าการงมเข็มในมหาสมุทร แต่ท่านก็ประสบความสำเร็จ เมื่อใจท่านหยุดนิ่งถูกส่วน บารมีเก่าของท่านก็ฉุดให้เข้าไปถึงพระธรรมกายภายใน และท่านก็มาสรุปหลักวิชชาว่า หยุดเป็นตัวสำเร็จ

ดังนั้น ในรุ่นของเรามันง่ายแล้วนะ แค่คว้าคำสอนที่ท่านได้ค้นมาปฏิบัติอย่างเอาจริงเอาจัง แต่อย่าให้ตึงเกินไป หรือหย่อนเกินไป เอาความสบายความพึงพอใจของเราเป็นหลัก นั่นแหละคือความพอดีที่จะทำให้เราได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวเมื่อกี้ก่อนที่ครูไม่ใหญ่จะเข้ามาในห้องเรียน มองไปเห็นพระจันทร์บนท้องฟ้า มีรัศมีนวลสว่างไสว ก็ยังนึกว่าน่าจะเป็นวันสมหวังของลูกพระลูกเณรแล้วก็ลูกหญิงลูกชายทั้งหลาย

เพราะฉะนั้นให้ตั้งใจทำความเพียรให้ดีนะโดยเฉพาะลูกพระลูกเณรซึ่งได้ตั้งใจบวชกันมาในคราวนี้ ที่ตั้งใจบวชยาวก็มี บวชช่วงสั้นก็มี ซึ่งมีเป้าหมายหลักอย่างเดียวกันคือ ทำพระนิพพานให้แจ้ง พระนิพพานก็อยู่ในตัวของเรา จะแจ้งได้เมื่อเราเข้าถึงพระธรรมกายทั้งลูกพระลูกเณร โดยเฉพาะผู้ที่บวชช่วงสั้น ๆ ภายในไม่กี่วันนี้ เพราะว่าลางานหรือปลดภารกิจเครื่องกังวลมาได้แค่นั้น ก็จะต้องตั้งใจทำกันให้ดีให้ถูกหลักวิชชาเมื่อบวชมาแล้ว จะบวชกี่วันก็แล้วแต่ ต้องตั้งใจทำพระนิพพานให้แจ้งประพฤติปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างน้อยก็รักษาใจของเราให้ใส ๆ แม้เราเกิดมาไม่ทันพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่มาทันคำสอนของพระองค์ เราก็ศึกษาคำสอน แต่ถ้าหากบวชช่วงสั้นอย่างนี้จะให้มาศึกษาคำสอน มันก็ไม่มีเวลา ก็เอาที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านสรุปมาว่า หยุดเป็นตัวสำเร็จ แล้วก็ฝึกหยุดฝึกนิ่งกันไป

พระเดชพระคุณหลวงปู่พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ประวัติชีวิตของท่านงดงามทั้งเบื้องต้นท่ามกลางและเบื้องปลาย หาสมณะใด ๆ ที่จะเทียบเทียมท่านได้ยากมาก ท่านเคยกล่าวไว้ในบทเทศน์ของท่านว่า “ผู้เทศน์บวชวันหนึ่งรุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งปฏิบัติธรรมะไม่เคยขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว” แล้วท่านก็ยืนยันว่า “ฉันเองสองคราว ไม่ได้ตายเถอะ ถ้าไม่ได้พบธรรมะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้บรรลุ จะไม่ลุกจากที่” การที่จะหาบุคคล อย่างนี้ไม่ใช่ง่ายเลย คือคงจะมี แต่ไม่ใช่ง่าย อาจจะมีแต่ทีเดียว แต่ของท่านสองที ฉันเองสองคราว ทำ แล้วท่านก็ได้บรรลุพระธรรมกายภายใน การบรรลุพระธรรมกายของท่านนั้นเป็นประโยชน์อันยิ่งใหญ่ต่อมวลมนุษยชาติ ยิ่งเป็นชาวพุทธก็ยิ่งทำให้มั่นใจในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีเรื่องราวหลาย ๆ อย่างที่บันทึกเอาไว้ในพระไตรปิฎก แต่ก็ยังเป็นข้อกังขาสำหรับผู้ที่มาเริ่มศึกษากันใหม่ หรือเป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษา เช่น เรื่องกฎแห่งกรรม เรื่องนรกสวรรค์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ก็ยืนยันว่า มีจริงตัวท่านเองก็ไปมาหลายภพภูมิแล้ว ภพสาม 31 ภูมิ ท่านก็ท่องเที่ยวไปเกิดเป็นโน่นเป็นนี่มาเกือบหมดแล้ว ซึ่งท่านเล่าอย่างไม่อายเลย เพื่อต้องการเป็นต้นบุญต้นแบบว่า สิ่งไหนที่ไม่ดี อย่าทำ ตรงไหนเป็นตัวอย่างดี ๆ ทำเถิดทีนี้พอมาถึงเรื่องนรกสวรรค์ ไม่มีใครให้ความกระจ่างได้ ไปถามใครก็มักจะได้คำตอบว่า

“ในพระไตรปิฎกว่ามี” หรือ
“มันน่าจะมี” หรือ
“มันอาจจะไม่มี” หรือ
“สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ” หรือ
“เอาสวรรค์มาล่อ เอานรกมาขู่”
เราก็มักจะได้ยินวนเวียนอยู่อย่างนี้ หรือบางคนว่า
“งมงาย” บ้างก็ว่า “ล้าสมัยไปแล้ว”

ยิ่งได้ยินอย่างนี้เข้าก็ทำให้ความมั่นใจในการศึกษา และการปฏิบัติตัวให้เป็นคนดีก็ค่อย ๆ ล่มสลายไป ความตั้งใจก็ค่อย ๆ หดหายกันไปเรื่อยๆแต่เมื่อพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านค้นพบ รื้อฟื้น เอาของเก่ามาเป่าฝุ่นใหม่คือคำว่า ธรรมกาย ขึ้นมา แล้วท่านก็ยืนยันอีกว่า “เข้าถึงพระธรรมกายแล้ว ไปนรกก็ได้ ไปสวรรค์ก็ได้ ไปจับมือถือแขนสัตว์นรกก็ได้ เทวดาก็ได้ พูดคุยกันรู้เรื่อง พ่อแม่ตายหมู่ญาติตายตกนรกไปช่วยได้” ซึ่งท่านยืนยันตลอดชีวิตของท่านเลย ดังนั้นจึงเป็นบุญลาภของพวกเราที่เกิดมายุคนี้ ก็ให้ตั้งใจทำความเพียรกันให้เต็มที่นะ

9 ตุลาคม พ.ศ. 2546

จากหนังสือบางสิ่งที่แสวงหา
โดย พระเทพญาณมหามุนี (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)