พุทธสุภาษิต
พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "ชีวิตเกิดมาเหมือนขึ้นนาวาข้ามสมุทร"
โดย พระเทพรัตนกวี (สุรินทร์ ชุตินฺธโร ป.ธ.๗)
|
กิจฺฉํ มจฺจาน ชีวิตฺ การดำรงชีวิตอยู่ของสัตว์ เป็นการยาก |
ชีวิตเกิดมาเหมือนขึ้นนาวาข้ามสมุทร เหมือนเรือน้อยลอยอยู่กลางทะเล
โครงสร้างของร่างกายตัวตน จะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ก็ตาม เป็นลักษณะอ่อนนุ่มบางเบา หากถูกของแข็งทับก็ตายแล้ว เช่น ถูกรถทับ เป็นต้น นอกจากนี้ในตัวของเรา ก็มีเชื้อโรคหลายชนิดปะปนอยู่ในอากาศ ในน้ำ ในแผ่นดิน ส่วนใหญ่จะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
ตามปกติประจำวัน เราจะต้องดื่มกิน จะต้องหายใจ จะต้องเสพกาม ก็ไม่รู้ได้ว่า เมื่อไรเชื่อโรคเหล่านี้ จะมาเข้าถึงตัวเรา จึงเห็นได้ว่า คนที่มีอายุในวัยเด็ก ในวัยหนุ่มสาว ก็ยังตาย คนที่เหลือรอดมาจนมีอายุมากๆ มีจำนวนน้อย มักจะตายเสียในระหว่างนั้นมาก ดังนี้
มีบางคนเปรียบชีวิตไว้ว่า “เหมือนเรือน้อยลอยอยู่กลางทะเล” กล่าวคือ จะต้องฝ่าฟันกับกระแสคลื่นลมอย่างไร้ทิศทางก็ยังไม่รู้ ไม่มีที่จะพึงพาอาศัย จำจะต้องพึ่งตนเอง เมื่อฟังดูแล้วออกเป็นเรื่องที่น่ากลัว แท้ที่จริง พายุคลื่นลมในทะเลนั้น เราป้องกันได้ยาก แต่ถ้าเป็นคลื่นลมในทะเลชีวิต เราพอจะป้องกันได้ หรือหาทางบรรเทาได้บ้าง เว้นไว้แต่กรรมเก่าที่เราได้สร้างไว้ในอดีตชาติเท่านั้น
พายุ คือความยากลำบากในการทำมาหากิน ในการประพฤติปฏิบัติตนที่ดี แลรับผิดชอบต่อสังคม เราก็ใช้ความวิริยะอุตสาหะ ขยันอดทน หลีกเลี่ยงการทำตนให้สังคมรังเกียจก็จะอยู่ได้อย่างสบาย
ส่วนคลื่นลม คืออารมณ์ของเรา ก็มิใช่เป็นเรื่องที่เหลือวิสัย ขอแต่เพียงว่า ให้รักษาลม คืออารมณ์ของเรา อย่าให้พัดไปเป่าคนอื่นเขา ประคับประคองให้พัดไปในทางที่ดี ดังที่กล่าวมานี้
เพราะฉะนั้น ในขณะที่คนเราอยู่สุขสบาย จะไม่ค่อยได้คิดถึงเรื่องความเป็นอยู่ที่ยาก นั่นเป็นเพราะเรายังมีบุญอยู่ จึงได้เกิดมาในฐานะที่มีความสบาย บางคนที่เกิดมาในฐานะยากจนจะเห็นได้ชัด ถึงอย่างนั้นก็มีวิธีแก้ โดยการใช้ปัญญา อดทนฝ่าฟันอันตราย จนพบความสำเร็จต่อไป ขอให้คิดว่า
1. เกิดเป็นคน ต้องวกวนฝ่ากิเลส จะเป็นของยาก ถ้ามากไปด้วยเลศ
2. ชีวิตเกิดมา เหมือนนาวาข้ามสมุทร ชั่วดีนำพาจนกว่าจะถึงที่สุด
Desktop Version
