ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาท รุ่นเข้าพรรษา

 

        กระผม พระธรรมทายาทมนตรี สุเมโธ อายุ 29-ปี ตัวแทนธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดสวนหลวง จังหวัดสมุทรสงครามครับ ตั้งแต่วันแรกที่ได้นั่งสมาธิ เป็นอะไรที่ทั้งปวดและเมื่อยสุดๆ นั่งทีไรหัวเข่าแทบจะระเบิดทุกครั้งเลยครับ จนทำให้กระผมต้องขยับเปลี่ยนท่าบ่อยๆ แต่ถึงอย่างนั้นกระผมก็ยังฝึกนั่งไปเรื่อยๆ แล้วการฝึกสมาธิที่ดีที่สุดของกระผม ก็เริ่มขึ้นตั้งแต่ในรอบเช้า ของวันที่ 11-กรกฎาคม พ.ศ.2553_เพราะกระผมตั้งใจที่จะนั่งสมาธิเพื่อเป็นบุญกุศลให้กับแม่ของกระผม

 

        พอตั้งใจอย่างนั้น กระผมก็นั่งไปตามปกติ แม้จะเมื่อยสุดๆ แต่กระผมก็ทำใจนิ่งๆได้ และก็นิ่งอย่างนั้นจนหมดเวลา พอได้นั่งสมาธิต่อในรอบบ่าย กระผมก็นั่งตามเสียงการนำนั่งของคุณครูไม่ใหญ่ ซึ่งก็ได้ฟังเสียงคุณครูไม่ใหญ่มาตั้งแต่เริ่มโครงการ แต่ขอสารภาพตามตรงครับ คือ กระผมนั่งฟังไปอย่างนั้น โดยไม่_Get_และไม่ค่อยจะเข้าใจสักเท่าไหร่ แต่ช่วงบ่ายนี้แปลกมาก กระผมรู้สึกเหมือนคุณครูไม่ใหญ่กำลังตอบคำถาม และชี้แนะในสภาวะบางอย่างที่เกิดขึ้นในตัวกระผมแบบเป๊ะๆ

 

        ตอนนั้น กระผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอยู่ในที่โล่งๆว่างๆ ตัวเบา ใจเบา ไม่มีความคิดใดๆเกิดขึ้นในหัวเลย พอนั่งไปสักพักก็รู้สึกว่ามีความสว่างเกิดขึ้นในศูนย์กลางกาย มีความสบายใจอย่างบอกไม่ถูก แล้วก็ไม่มีอาการปวดเมื่อยเกิดขึ้นเลย กระผมเพิ่งรู้ว่า สภาพใจที่ปราศจากความคิดมันน่าหลงใหลแบบนี้นี่เอง กระผมมีความสุขมาก เหมือนมีสาร เอ็นโดฟินส์ (ENDORPHINES)_สารให้ความสุข หลั่งออกมาหล่อเลี้ยงใจอยู่ตลอดเวลา

 

        ตั้งแต่นั้นมา กระผมจะชอบนั่งสมาธิมาก มีเวลาเมื่อไหร่ก็จะหลบไปนั่งสมาธิ ถ้าไม่ได้นั่งก็นอนทำสมาธิ กระผมพยายามวางใจนิ่งๆไว้ในตัวตลอดทุกอิริยาบถ จนตอนนี้กระผมเริ่มเห็นดวงแก้วกลมใสได้ชัดมากขึ้นเรื่อยๆ ดวงแก้วที่กระผมเห็นปรากฏอยู่ในกลางท้องพอดีๆ มีลักษณะกลมเกลี้ยงมีขนาดเท่ากับผลส้ม ใสกิ๊ก ใสมากจนมองทะลุได้ บางครั้งก็สว่างแต่บางครั้งก็ไม่สว่างครับ

 

        ในช่วงบ่าย ก่อนการประกอบพิธีขอสรณคมน์และศีล กระผมได้นั่งสมาธิตามเสียงของคุณครูไม่ใหญ่ โดยให้นึกถึงหน้าบิดามารดา กระผมก็ทำตาม พอนึกปุ๊บ หน้าพ่อกับแม่ก็มาให้เห็นพร้อมกัน กระผมนึกให้ท่านนั่งสมาธิอยู่ในตัวกระผม นึกให้ท่านใสเป็นแก้วได้อย่างง่ายๆ แล้วก็นึกให้ท่านเปลี่ยนเป็นองค์พระ...กระผมก็ทำได้ ต่อมากระผมจึงนึกให้ท่านย่อขนาดลงมานั่งสมาธิอยู่ในดวงแก้วที่อยู่ในกลางท้องของกระผม  แล้วก็นึกให้มีองค์พระแก้วใสคลุมดวงแก้วนั้นอีกชั้นหนึ่ง...กระผมก็ทำได้ มหัศจรรย์มากครับ กระผมเห็นท่านทั้งสองนั่งสมาธิอยู่ในตัวกระผมอย่างชัดเจน แล้วก็นึกให้ท่านได้บุญบวชกับกระผม ทำให้กระผมมีความสุขมากครับ

 

        ตอนนี้ กระผมชอบนั่งสมาธิมากๆ ถึงขนาดหลงใหลเลยครับ สมาธิทำให้กระผมมีความสุขแบบหาจากที่ไหนไม่ได้เลย ตอนนี้กระผมคิดว่าอยากจะบวชไปวันต่อวัน เพราะกระผมรู้แล้วว่าเราเกิดมาทำไม กระผมไม่อยากเสียเวลาไปกับเรื่องไร้สาระในชีวิตอีกต่อไปแล้วครับ กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้กระผมได้พบกับความสุข ความสว่างภายใน ซึ่งเป็นความสุขที่แท้จริงครับ