ผลการปฏิบัติธรรม พระปัญญา มหาปุญฺโญ

 

        กระผมไม่เคยนั่งสมาธิมาก่อน พอฝึกนั่งแรกๆ เหนื่อยมาก ใจมันสับสน ว้าวุ่น ไม่เห็นอะไรเลย แล้วก็คิดไปว่า “ที่เขานั่งแล้วเห็นดวงแก้วอยู่ในตัว จะจริงหรือ”_แต่พอ 4-5-วันผ่านไป ก็สัมผัสได้ถึงความนิ่ง พอลองทำตามที่หลวงพ่อสอน คือ ให้ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง กำหนดจิตมาไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด จากใจที่ว้าวุ่น ก็เริ่มสงบอย่างบอกไม่ถูก ใจก็เยือกเย็นได้ พอเป็นแบบนี้ก็ทำให้กระผมอยากนั่ง มีกำลังใจอยากภาวนาทุกวัน แปลกจริงๆเลยครับ เรานั่งกันหลายคน แต่กระผมกลับรู้สึกถึงความเป็นส่วนตัว นิ่งเงียบ เหมือนอยู่คนเดียวในที่โล่งกว้าง บรรยากาศไม่มืด ไม่สว่าง มันสลัวๆ เหมือนจะเห็นอะไรแต่ไม่ชัด รู้สึกอบอุ่น สุขใจมาก

 

        หลังจากวันบรรพชาแล้ว เพื่อนๆพระธรรมทายาทก็ขยันนั่งสมาธิกันมาก พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ก็เอาใจใส่ทุกรูป ให้คำแนะนำกันตลอด เพื่อนๆพระก็เริ่มมีประสบการณ์ดีๆมาเล่าสู่กันฟัง ทำให้เกิดกระแสอยากนั่งเอาบุญบวชสองชั้นยกศูนย์เลยครับ แล้วกระผมก็ชอบจดบันทึกผลการปฏิบัติธรรมในสมุดบันทึกทุกวันอีกด้วย จะได้รู้ว่าวันนี้เรานั่งเป็นยังไง ไปถึงไหนแล้ว จะได้คอยปรับ คอยดูตัวเองไปเรื่อยๆครับ

 

        เวลาหลวงพ่อเอาประสบการณ์ การนั่งสมาธิของพระธรรมทายาทจากศูนย์อื่นๆมาเล่าให้ฟัง ทำให้กระผมคิดว่า คนอื่นทำได้แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ กระผมจึงพยายามฝึกนั่งและแบ่งเวลาให้กับการนั่งมากขึ้น พอใจเริ่มสงบทีไร ก็จะเห็นแสงโผล่แวบเข้ามาในกลางตัว แล้วก็แวบหายไป ต่อมาก็เห็นเป็นดวงสว่างวิ่งเข้ามาแล้วหายไป จนวันหนึ่งกำลังภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกว่านิ่งมาก แล้วก็วูบไป ไม่รู้ว่าลืมภาวนาสัมมาอะระหังไปตอนไหน นั่งไปๆก็เงียบมาก เหมือนนั่งอยู่คนเดียวท่ามกลางความมืด มองไปรอบด้านก็มืดไปหมด มืดอยู่นานจนรู้สึกกลัว แล้วอยู่ๆตัวก็วูบแรง ขนลุกตั้ง ตกใจจนแทบหงายหลัง ใจเต้นตูมๆตามๆ กลัวไปหมด ก็รีบลืมตาแต่ปรากฏว่ายังนั่งอยู่ที่เดิม

 

        ตอนหลังได้ฟังที่หลวงพ่อบอก “ถ้าวูบอย่าตกใจ”_กระผมก็พยายามไม่ตกใจ มันวูบบ่อยมาก วูบเสร็จก็จะรู้สึกเหมือนนั่งอยู่ในท่ามกลางความมืด มืดจนมองไม่เห็นตัวเอง คำภาวนาก็หายไป ฟองสบู่กลมๆที่นึกเป็นภาพเอาไว้ก็หายไปด้วย สักพักก็มีแสงสว่างเป็นจุดเล็กๆโผล่ขึ้นมาตรงกลาง เป็นแสงนวลตา เย็นๆอุ่นๆ กระผมก็รู้สึกเหมือนเราไม่มีตัวตน แล้วก็มองเห็นดวงแก้วเป็นแสงใสสว่างอยู่ตรงกลาง มีความสุข ปีติมาก กระผมเอาใจไว้ตรงแสงนั้น มองดูความสวยงามวาวๆของดวงแก้วไปเรื่อยๆ แต่แวบเดียวก็หายไป รั้งไว้ไม่ได้ เป็นบ่อยมาก กว่ากระผมจะไล่จับให้อยู่มือได้ ไล่ตะคลุบจนเหนื่อยเลยครับ

 

        มาตอนหลัง พอใจเริ่มจะดิ่งก็หมดเวลา บางทีกำลังสว่างใกล้จะเป็นลูกก็หมดเวลา กระผมเลยต้องไปขอพระอาจารย์ต่อเวลา ขอไปนั่งนอกรอบต่อครับ เพราะกระผมอยากรู้ว่าถ้านั่งต่อไปจะเป็นยังไง จะเจออะไร กระผมสนุกกับการนั่งสมาธิมาก กระผมยังทึ่งกับตัวเองเลยว่า “อย่างเราสามารถนั่งได้ขนาดนี้เลยหรือ”_แต่ก่อนนั่งไม่ได้ เวลาเมื่อย หลังจะค่อม บางทีนั่งๆไปหัวจะโขกพื้นเสียด้วยซ้ำ แต่เดียวนี้นั่งได้ หลังตรงเองเป็นอัตโนมัติเลยครับ

 

 

        กระผมทำตามสูตรลับที่หลวงพ่อบอก คือ ให้อยู่กับองค์พระดวงแก้วที่กลางท้องของเราตลอดเวลา ทั้งยืน เดิน นั่ง นอน กระผมว่าดีมากๆ บางครั้งเดินๆอยู่ แค่อยากลองภาวนาดู ใจเราก็สงบได้ นิ่งได้ เดี๋ยวนี้นั่งสมาธิทีไรก็มีความสุขทุกที แล้วกระผมก็ไม่วิ่งไล่จับดวงแก้วแล้วครับ เหนื่อยแล้ว กระผมเอาใจมาไว้ที่กลางตัวอย่างเดียว กระผมคิดว่าถ้าอยากมาก็มา ไม่อยากมาก็ไม่ต้องมา ไม่ลุ้นด้วยแล้ว ไม่ง้อแล้ว เพราะนั่งยังไงๆก็มีความสุข ความสุขมันติดตัว ติดใจกระผมตลอดเวลาอยู่แล้ว

 

        พอใจกระผมนิ่งๆ คราวนี้แปลก กระผมเห็นแสงสว่างจ้ามากเลยครับ แล้วแสงก็ค่อยๆหดลงมาเป็นดวงแก้วใสเท่ากับลูกมะนาว เออ...มันกลับกันครับ ตอนตามหา มาเป็นจุดเล็กๆก่อน แต่พอหยุด...เลิกตาม กลับเป็นแสงจ้าหดตัวเป็นดวงใสแจ๋ว มาเองเป็นเองเลยครับ กระผมก็มองเฉยๆ เพราะเคยเพ่งแล้วหาย กระผมก็เลยแค่ทำความรู้สึกว่ามีอะไรอยู่ตรงนี้ จะขอดูเฉยๆไปเรื่อยๆ สักพักดวงก็ค่อยๆขยายตัว รัศมีสีขาวก็ขยายตาม ขยายใหญ่มากจนรัศมีท่วมตัวกระผม แล้วดวงกลมใสก็ใหญ่ขึ้นมีขนาดเท่าลูกแตงโม กระผมก็นิ่งไปเรื่อยๆ มองเข้าไปก็ขาวไปหมด ตัวของกระผมก็ไม่รู้อยู่ไหน เห็นแต่ดวงสว่างอย่างเดียว สักพักก็มืดไป พอทำใจนิ่งๆ ก็สว่างอีก เป็นดวงกลมใสแจ๋วอีก เป็นอย่างนี้สลับไปสลับมาจนหมดชั่วโมง มีความสุขและอบอุ่นที่สุดเลยครับ

 

 

        กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้กระผมได้มาบวช ถ้าไม่มีเหตุอะไรร้ายแรงขัดขวาง กระผมก็จะขอบวชไปเรื่อยๆ ใจจริงไม่อยากสึกเลยครับ กระผมใช้ชีวิตข้างนอกจะผ่านไปกี่ปีๆ ชีวิตก็เหมือนเดิม สุกๆดิบๆ ไม่เหมือนตอนมาบวช แค่ไม่กี่วันยังได้รู้ได้ทำอะไรดีๆเยอะแยะ เป็นสุขใจทุกวินาที กระผมจะตั้งใจศึกษาธรรมะ จะตั้งใจนั่งสมาธิให้ดียิ่งขึ้น อยากให้หลวงพ่อจัดบวชแบบนี้ตลอดไป และกระผมจะขอเป็นส่วนหนึ่งที่จะไปตามคนอื่นๆให้มาบวชแบบนี้ กระผมจะไปเล่าให้เขาฟังว่า กระผมได้อะไรจากการบวช แล้วมันดียังไง ต้องมีคนอยากตามเรามาบวชแน่นอนครับ

 

พระปัญญา มหาปุญฺโญ