ผลการปฏิบัติธรรม พระธนชาติ อติวฑฺฒโน

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทธนชาติ อติวฑฺฒโน อายุ 46-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดพระธาตุศรีมหาโพธิ์ จังหวัดเชียงรายครับ ตอนเด็กๆกระผมเคยบวชเป็นสามเณร 4-พรรษา ได้ฝึกนั่งสมาธิแบบทำจิตให้ว่าง ตามลมหายใจ แต่พออายุ 15-ปี กระผมต้องลาสิกขาออกไปช่วยพ่อแม่ทำงาน แต่กระผมก็ไม่เคยทิ้งการนั่งสมาธิเลย แม้มีครอบครัวแล้ว กระผมก็ยังนั่งสมาธิและพาทุกคนในบ้านนั่งด้วยกันทุกวันตอนเย็น เทพธิดาข้างกายของกระผมได้มาบวชเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่น 5-แสนคน พอจบโครงการออกมา เธอก็มาเล่าให้กระผมฟังว่า...บวชแล้วได้อะไร ดีอย่างไร หลวงพ่อสอนอย่างนั้นอย่างนี้ และบอกว่าในตัวคนเรามีพระอยู่ข้างในด้วย แล้วเธอก็ชวนให้กระผมบวชรุ่นเข้าพรรษา กระผมอยากรู้ว่าพระในตัวเป็นอย่างไร ทำให้เกิดมีแรงดึงดูดบางอย่างขึ้น จึงตัดสินใจสมัครบวชทันทีครับ

 

        ตอนแรกที่ได้ฝึกสมาธิ จะรู้สึกขัดๆ ไม่เคยชิน เพราะฝึกมาคนละแบบ แต่พอผ่านไประยะหนึ่ง ก็เริ่มปรับตัวได้ แม้ตอนแรกจะยังมืดอยู่ แต่กระผมก็ชอบนั่งไม่เบื่อเลย และจะหาเวลานั่งเพิ่มเติมทุกวัน จนถึงวันบรรพชา กระผมนึกถึงโยมพ่อโยมแม่ ให้ได้บุญบวชกับกระผมตามที่หลวงพ่อบอก วันนั้นกระผมนึกถึงท่านได้ทั้งวัน จนถึงช่วงที่กำลังเดินแปรแถวรับผ้าไตร อยู่ๆหน้าของท่านทั้งสองก็ชัดขึ้น พอใจของกระผมหยุดนิ่ง กระผมก็เห็นในกลางท้องมีองค์พระแก้วใสสององค์ มีองค์เล็กๆนั่งอยู่ในองค์ที่ใหญ่กว่า ตอนนั้นตัวกระผมเบาปีติใจมาก ซาบซ่านไปทั้งตัว รู้สึกเลยว่าโยมพ่อโยมแม่ได้บุญจากเราแล้ว น้ำตาลูกผู้ชายร่วงผลอย น้ำตาหยดแหมะเลยครับ แล้วเวลาเดินแปรแถวไปก็จะรู้สึกเหมือนเท้าไม่แตะพื้น เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่มหัศจรรย์มาก

 

 

พระธนชาติ อติวฑฺฒโน

 

        ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ในขณะที่กำลังนั่งตามเสียงของหลวงพ่อ กระผมปล่อยวางอารมณ์ทุกอย่าง ไล่ความรู้สึกไปตามฐาน ตั้งแต่ฐานที่หนึ่ง พอไปถึงฐานที่หก กระผมก็นึกให้มีเส้นด้ายตัดกันเป็นกากบาทตามที่หลวงพ่อบอก กระผมวางใจเบาๆนุ่มๆ แล้วก็ทำความรู้สึกว่ายกใจขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แล้วกระผมก็เห็นเป็นแสงขึ้นมาเลย เห็นกลุ่มแสงจ้าๆเหมือนแสงพระอาทิตย์แต่ไม่แสบตา แล้วแสงก็กระจายตัวจนสว่างไปหมดไม่มีทิศทาง สว่างโล่งจนมองทะลุกะโหลกของตัวเองได้เลยครับ แต่พอเผลอก็มืดลง กระผมก็มองหาว่าแสงหายไปไหน แต่ก็ตามไม่เจอ พอทำใจนิ่งๆใหม่ แสงก็มาอีก วันนั้นกระผมปลื้มมาก มีความสุขจนบอกไม่ถูก ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เพราะกลัวเขาจะหาว่าคิดไปเอง กระผมนั่งเดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่าง จนผ่านไปอีกเจ็ดวัน ก็นั่งสว่างจนเป็นปกติ แต่หาต้นสายปลายเหตุไม่ได้ว่าแสงสว่างนั้นมาจากไหน รู้แต่ว่าใจมันว่างๆครับ

 

        แล้วกระผมก็เริ่มถามตัวเองว่า “ทำอย่างไร เราถึงจะเห็นองค์พระ ดวงแก้ว บ้างนะ เอ...เรายังติดอะไรหรือเปล่า หรือว่า...เพราะเรายังมีร่างกายอยู่หรือ”_แล้วกระผมก็ลองคิดว่า เราไม่มีร่างกาย ตายไปแล้ว กระผมนึกเป็นภาพว่า ร่างกายของกระผมกำลังเน่าจากกลางหัว เน่าเละจนเหลือแต่กระดูก แล้วก็ให้กะโหลกค่อยๆยุ่ยไปเรื่อยๆ ตอนนั้นใจของกระผมคิดว่า โอ…ร่างกายของเรามันก็เป็นอย่างนี้เอง ไม่เห็นมีอะไรที่น่าห่วงน่ากังวลเลย ใจมันสังเวช จิตมันก็นิ่งลงไป กระดูกค่อยๆบี้หายไปจนถึงเอว

 

        แล้วกระผมก็เห็นในแสงสว่างมีองค์พระเล็กๆใหญ่ประมาณ หนึ่งเซนติเมตร พอมองดิ่งลงไปก็เห็นท่านชัดมาก เห็นบนเศียรมีผมเป็นม้วนๆบิดเป็นเกลียว กระผมปลื้มมาก ดีใจที่สุด แล้วท่านก็ค่อยๆใหญ่ขึ้นโตขึ้นเหมือนหน่อไม้ที่ค่อยๆโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน ท่านโตจนมีหน้าตักกว้างประมาณ หนึ่งคืบ แล้วอยู่ๆกระผมก็รู้สึกว่ามีดวงแก้วกลมๆสว่างมากครอบตัวกระผม แล้วก็มีพระองค์ใหญ่มากๆครอบตัวกระผมไว้อีกที ใบหน้าของท่านงามมากครับ ตอนนั้นรู้สึกใจเบาล่องลอย เป็นสุข รู้สึกปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก แล้วใจก็นิ่งมาก ไม่คิดอะไรเลย นอกจากดูองค์พระอย่างเดียว

 

 

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของพระธนชาติ อติวฑฺฒโน

 

        แม้ลืมตาแล้ว กระผมก็ยังมีความรู้สึกว่า มีองค์พระแก้วใสองค์เล็กๆอยู่ในท้อง และมีองค์พระใหญ่มากๆครอบตัวกระผมอยู่ ขนาดเดินบิณฑบาต เดินไปๆก็ยังเห็นท่านนั่งขัดสมาธิอยู่เลย ทำให้กระผมมีความสุขทั้งวัน พอเห็นพระแล้วทำให้กระผมยิ่งเชื่อมั่นในคุณของพระพุทธเจ้าล้านเปอร์เซ็นต์ เชื่อเรื่องบุญ-บาป นรก-สวรรค์ อย่างไม่มีอะไรเคลือบแคลงสงสัยอีกเลย เป็นบุญของกระผมเหลือเกินครับที่ได้มาบวชในโครงการนี้

 

        ทุกๆวัน กระผมจะรู้สึกขอบคุณคนที่ชวนกระผมบวช ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนโครงการนี้ และขอบคุณหลวงพ่อมากๆที่สอนกระผม ทำให้กระผมได้พบกับหนทางที่ถูกต้อง บุญคุณครั้งนี้ทดแทนอย่างไรก็ไม่มีวันหมดครับ กระผมจะตั้งใจบวชให้ดีที่สุด เพราะการบวชเป็นสิ่งที่กระผมปรารถนามาตลอดชีวิต กระผมจึงอธิษฐานว่า ขอให้กระผมได้มีธรรมะที่ก้าวหน้าหรือบรรลุอะไรก็ได้ จะได้มีเหตุผลไปบอกกับคนทางบ้านว่า กระผมจะขอบวชต่อเพื่ออะไร (เพราะกระผมเป็นหลักของครอบครัว ถ้าทางบ้านขาดกระผมไปสักคนก็คงจะแย่ครับ)

 

        เห็นหลวงพ่อครั้งแรก มันเป็นความรู้สึกว่า องค์นี้ใช่เลย รักมากเลย กระผมขอเทให้หลวงพ่อหมดทั้งหัวใจ เพื่อตอบแทนความปรารถนาดีที่หลวงพ่อมีให้กระผมและทุกๆคนครับ แล้ว การบ้านชวนคนบวช หนึ่งต่อสิบ กระผมจะทำให้ได้มากกว่าสิบ จะไปชวนทุกคนมาบวช ให้มาพิสูจน์สิ่งดีๆด้วยตัวเอง สุดท้ายนี้กระผมขอให้หลวงพ่อรักษาสุขภาพด้วยครับ เพราะเห็นหลวงพ่อไอทีไร กระผมใจแป้วทุกทีเลยครับ

 

พระธนชาติ อติวฑฺฒโน