ฆ่าตัวตาย กรรมหนัก นรกเป็นที่ไป

 

 

        เท่านั้นยังไม่พอ เพราะทันทีที่ตัวท่านหล่นลงมาถึงพื้นแล้ว ก็พลันบังเกิดหินเหล็กร้อนก้อนใหญ่อีกก้อนหนึ่ง หล่นลงมาทับบนร่างของท่าน จนทำให้ร่างกายของท่านแหลกเหลว ได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก แม้จะโดนขนาดนี้ แต่ตัวท่านก็ยังไม่ตาย กลับยังคงรับรู้ถึงความรู้สึกที่เจ็บปวดอยู่ตลอดเวลา (ในมหานรก ในอุสสทนรก สัตว์นรกจะถูกลงทัณฑ์ทรมานตลอด...ไม่มีเวลาว่างเว้น แต่ในยมโลกจะหยุดลงทัณฑ์ใน ¹วันพระใหญ่)

 

(¹วันพระนั้น กำหนดทางจันทรคติ คือ วันขึ้น 8 ค่ำ วันขึ้น 15 ค่ำ วันแรม 8 ค่ำ วันแรม 15 ค่ำ หรือ วันแรม 14 ค่ำ ในเดือนคี่ สรุปว่า ในเดือนหนึ่งทางจันทรคติ จะมีวันพระ รวม 4 วัน เป็นวัน ข้างขึ้น 2 วัน วันข้างแรม 2 วัน กล่าวคือ วันขึ้น 8 ค่ำ เป็น วันพระต้นเดือน วันขึ้น 15 ค่ำ เป็น วันพระกลางเดือน วันแรม 8 ค่ำ เป็น วันพระปลายเดือน วันแรม 15 ค่ำ เป็น วันพระสิ้นเดือน แต่ถ้า เป็นเดือนคี่ คือ เดือนอ้าย เดือน 3 เดือน 5 เดือน 7 เดือน 9 เดือน 11 วันพระสิ้นเดือนจะเป็นวันแรม 14 ค่ำ  เฉพาะวันขึ้น 15 ค่ำ และแรม 15 ค่ำ ถือเป็นวันที่พระภิกษุสงฆ์จะต้องฟังพระปาติโมกข์ ตามพระวินัยบัญญัติ เพื่อให้ง่ายต่อการจำ จึงเรียก วันขึ้น 15 ค่ำ วันแรม 15 ค่ำ ว่า “วันพระใหญ่” เมื่อถึงวันพระใหญ่ ก็จะเป็นที่ทราบกันว่า พระสงฆ์ทุกรูปจะต้องประชุมพร้อมกัน เพื่อฟังพระปาติโมกข์ คำว่า “วันพระใหญ่” จึงถูกเรียกขานกันต่อมาจนถึงทุกวันนี้)

 

        แม้ในบางครั้งที่ศีรษะของท่านจะถูกหินเหล็กร้อนทับจนแหลกเละ แต่ความรู้สึกเจ็บปวดทุกข์ทรมานก็ไม่ได้หมดหรือทุเลาเบาบางลงไปเลย ตรงกันข้ามความรู้สึกเจ็บปวดกลับยิ่งทับทวีเพิ่มมากขึ้น...มากขึ้น และมากขึ้น จนกระทั่งตายไปในที่สุด ทันทีที่ท่านตาย วิบากกรรมก็ประกอบกายของท่านขึ้นมาใหม่ จากนั้น ท่านก็จะถูกจับมาลงทัณฑ์ทรมานอย่างนี้ซ้ำๆ ตายเกิดตายเกิด...เป็นระยะเวลาที่ยาวนานมาก จนกระทั่งวิบากกรรมดังกล่าวเริ่มเบาบางลง ท่านจึงพ้นจากอุสสทนรก และไปรับโทษทัณฑ์ต่อที่ยมโลกของมหานรกขุมที่ 1

 

 

        ในยมโลกของมหานรกขุมที่ 1_ท่านก็จะถูกเจ้าหน้าที่ลงทัณฑ์ทรมาน ด้วยวิธีการต่างๆนานา ยกตัวอย่างเช่น โดนดึงหัวบ้าง โดนล็อคคอบ้าง จนกระทั่งขาดใจตาย เมื่อตายแล้วก็ฟื้นขึ้นมาใหม่ ตายเกิดตายเกิดเช่นนี้เรื่อยไป จนกระทั่งกรรมเริ่มเบาบางลง

 

 

        เมื่อกรรมของท่านได้เบาบางลง จนกระทั่งพ้นจากยมโลกแล้ว ท่านก็ได้ไปเกิดเป็นเปรตที่มีไฟลุกไหม้ท่วมคออยู่ตลอดเวลา จนทำให้ท่านได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก ซึ่งท่านต้องใช้กรรมเกิดเป็นเปรตเช่นนี้เป็นเวลายาวนานมาก

 

 

        เมื่อกรรมของท่านเบาบางลงมาอีก ท่านก็ได้ไปเกิดเป็นไก่ให้เขาเชือดคอ ที่เป็นเช่นนี้เพราะเศษกรรมที่ท่านเคยฆ่าสัตว์นำมาทำเป็นอาหาร ได้มารวมกับเศษกรรมที่ท่านผูกคอตาย ตามมาส่งผล ท่านต้องมาเกิดเป็นไก่ให้เขาเชือด...ตายเกิดตายเกิดเช่นนี้อีกยาวนาน จนกระทั่ง เมื่อเศษกรรมดังกล่าวเริ่มเบาบางลงมาเรื่อยๆ ในที่สุดบุญเก่าที่ตัวท่านได้เคยกระทำไว้ในภพชาตินั้น ก็ได้ช่องตามมาส่งผล จึงทำให้ท่านได้มาเกิดเป็นมนุษย์ใหม่อีกครั้ง

 

 

        แม้ในภพชาติปัจจุบัน เศษกรรมดังกล่าวก็ยังคงติดตามตัวท่านมาส่งผล เพราะในเวลาที่ท่านเกิดความรู้สึกน้อยใจอะไรขึ้นมา ไม่ว่าจะเกิดจากคำพูดหรือการกระทำ ท่านก็จะรู้สึกหดหู่และเศร้าโศกอยู่ลึกๆในใจ ซึ่งตัวท่านจะชอบเก็บความรู้สึกเหล่านี้เอาไว้โดยไม่พูดและไม่บอกใครทั้งนั้น เมื่อความรู้สึกเช่นนี้เกิดขึ้นซ้ำๆบ่อยๆเข้า ใจของท่านจึงเศร้าหมองไม่ผ่องใส บาปจึงได้ช่องสอดละเอียดส่งผังที่เป็นวิบากกรรมเก่ามากระตุ้นทำให้ท่านเกิดความคิดที่จะฆ่าตัวตายอยู่เสมอๆ จนในที่สุด ท่านก็ได้จบชีวิตด้วยการยิงตัวตายในภพชาติปัจจุบัน

 

 

คำถามข้อที่ 5.ปรโลกของคุณพ่อของลูกเป็นอย่างไร ท่านฝากข้อความใดมาถึงลูกบ้างหรือไม่คะ

 

        สำหรับในภพชาติปัจจุบัน ก่อนที่คุณพ่อของลูกจะเสียชีวิตด้วยการยิงตัวตาย ภายในใจของท่านในขณะนั้น ได้ถูกวิบากกรรมเก่าที่ท่านได้เคยฆ่าตัวตาย มาบังคับเอาไว้ ดังนั้น เมื่อวิบากกรรมดังกล่าวได้มารวมกับกรรมในปัจจุบันที่ตัวท่านกำลังหดหู่ น้อยใจ เสียใจ และหม่นหมองด้วยอารมณ์ต่างๆ จึงทำให้จิตใจของท่านมีความทุกข์เป็นอย่างมาก จนทำให้ท่านตัดสินใจฆ่าตัวตายในที่สุด

 

 

        (ข้อย้ำว่า การฆ่าตัวตายเป็นกรรมที่หนักมาก เพราะการที่ใครสักคนคิดจะทำร้ายตัวเองด้วยการฆ่าตัวตาย ซึ่งเป็นการทำร้ายชีวิตที่พ่อแม่ให้เรามาเพื่อสร้างบารมีได้นั้น ใจของผู้นั้นจะต้องหดหู่และเศร้าหมองเป็นอย่างมาก กล่าวคือ มากแบบสุดๆ...มืดมาก อีกทั้งจะต้องตั้งใจและคิดหาวิธีที่จะฆ่าตัวตายด้วย ดังนั้น บาปที่เกิดจากการฆ่าตัวตายจึงมีกำลังมากกว่าการที่เราไปฆ่าผู้อื่นมากมายนัก แต่ฆ่าผู้อื่นก็ไปมหานรกเช่นเดียวกัน)

 

        ด้วยความรู้สึกสิ้นหวังหดหู่ที่มีอยู่ในใจของท่านอย่างเต็มเปี่ยมนี้เอง จึงทำให้จิตใจของท่านมีความเศร้าหมองอย่างที่สุด ดังนั้น เมื่อท่านเสียชีวิตไปแล้ว ด้วยวิบากกรรมปาณาติบาตจากการฆ่าตัวตาย กายละเอียดของท่านจึงถูกดูดไปสู่ภพภูมิที่ดำมืดในทันที นั่นก็คืออุสสทนรกของมหานรกขุมที่ 1_ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ตัวท่านจะต้องไปชดใช้กรรมนี้ในมหานรกขุมที่ 1_แต่ด้วยบุญที่ตัวท่านได้ทำไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ ได้แก่บุญที่ท่านได้เข้าวัด ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา รวมถึงทุกๆบุญที่ลูกสาวได้ชวนท่านทำกับหมู่คณะ ได้มาช่วยอุ้มท่านเอาไว้

 

 

        ในขณะนี้ ท่านกำลังถูกนายนิรยบาลลงทัณฑ์ทรมาน ด้วยวิธีการต่างๆอยู่ตลอดเวลา จนทำให้ท่านได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก อาทิเช่น ถูกนายนิรยบาลจับนั่งคุกเข่า เอาศีรษะกดเข้าไปในปากกระบอกปืนที่มีขนาดใหญ่มาก มือทั้งสองของท่านก็กอดปากกระบอกปืนเอาไว้ (กายของผู้ที่ไปอยู่ในมหานรก ในอุสสทนรก จะใหญ่มาก)_จากนั้นเสียปืนก็ดังขึ้น ลูกกระสุนเหล็กร้อนที่มีขนาดใหญ่ก็ได้พุ่งชนศีรษะของท่านจนระเบิดแหลกเหลวเป็นเสี่ยงๆ ทำให้ท่านได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก หลังจากนั้น หัวใหม่ก็งอกขึ้นมาอีก ท่านก็ถูกนายนิรยบาลลากไปที่หน้าปากกระบอกปืนอีกครั้ง แล้วก็โดนยิงหัวระเบิด ตายเกิดตายเกิดแบบนี้ซ้ำๆจนนับครั้งไม่ถ้วน ด้วยเหตุนี้เอง คุณพ่อของลูกจึงไม่สามารถส่งข้อความใดๆมาถึงตัวลูกได้ ในขณะนี้

 

โปรดติดตามตอนต่อไป