ผลการปฏิบัติธรรม พระรุ่ง ถีรวิชฺโช

 

        กระผม พระธรรมทายาทรุ่ง ถีรวิชฺโช อายุ 27-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียง 2_ครับ คืนหนึ่งมีพระสงฆ์มาเข้าฝันกระผมและบอกว่า “พรรษานี้มาบวชให้หลวงพ่อนะ”_ตื่นขึ้นมา กระผมก็รู้สึกดีมาก เพราะในใจคิดอยากจะบวชมานานแล้ว พอโทรศัพท์ไปหาแม่ บอกว่ากระผมอยากบวช ท่านก็ตอบว่า “บวชก็ดี แต่ถ้าจะบวช ก็ให้บวชยาวไปเลย อย่าสึก”

 

        ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ บังเอิญไปเจอพี่ท่านหนึ่งมาชวนบวชโครงการเข้าพรรษา พออ่านรายละเอียดแล้ว กระผมก็ตอบตกลงและกรอกใบสมัครทันที แล้วเขาก็ให้หนังสือสวดมนต์พร้อมพระของขวัญเป็นที่ระลึก พอกระผมเปิดหนังสือสวดมนต์ก็ตกใจมาก เพราะมีรูปถ่ายพระเหมือนกับที่มาชวนกระผมบวชในฝันเลย ใต้ภาพเขียนว่า “หลวงพ่อธัมมชโย วัดพระธรรมกาย”

 

        กระผมปลื้มมาก มันดีใจ กระผมคิดว่านี่ไม่ธรรมดาแล้ว หลวงพ่อในฝันมีอยู่จริง มาชวนเราบวชจริงๆ กระผมจึงตั้งใจมาบวชด้วยหัวใจเกินร้อย บอกลาอาชีพผู้รับเหมา อำลาเงินและงานที่กำลังเข้ามาไม่ขาดสาย พร้อมบอกลูกน้องทุกคนให้ไปหาเจ้านายใหม่ เพราะกระผมจะบวชไม่มีกำหนดสึกครับ

 

        โครงการนี้ดีมากๆ มีพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ให้การอบรมเอาใจใส่พระธรรมทายาททุกรูปเป็นอย่างดี ทำให้กระผมเปลี่ยนไปหลายอย่าง จากคนเลือดร้อนประเภทถ้าเจอเรื่องไม่พอใจ...เป็นชก เดี๋ยวนี้ตัดใจตัดอารมณ์ได้เร็ว ทำใจใสๆได้ง่าย ยิ่งได้นั่งสมาธิก็รู้สึกได้เลยว่า กระผมไม่ใช่ “รุ่ง” คนเก่าแล้วครับ

 

 

        ตอนแรกที่นั่งสมาธิ นั่งได้อย่างเก่งก็แค่ห้านาที ใจมันกระวนกระวาย หงุดหงิด แถมยังปวดแข้งปวดขา นึกองค์พระก็ไม่เป็น พระพี่เลี้ยงก็ให้กำลังใจว่า “ให้ทำใจสบายๆ อย่าไปคิดอะไรมาก”_หลายวันผ่านไป กระผมก็นั่งได้นานขึ้นเป็น 15-นาที 30-นาที กระผมจึงกลับมาลองนึกถึงองค์พระอีกครั้ง แต่ก็ยังนึกไม่ออก ก็เลยเปลี่ยนใจ นึกจินตนาการถึงฐานที่นั่งขององค์พระแทน ก็นึกไปเรื่อยๆ นั่งทีไรก็นึกถึงฐานพระทุกที นึกได้ง่ายมาก สบายใจมาก แล้วสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น ในช่วงบ่ายของวันหนึ่ง ขณะกำลังนั่งสมาธิ อยู่ๆกระผมก็มีอาการวูบเหมือนตกจากที่สูง แล้วก็มีแสงสว่างเกิดขึ้นตรงกลางท้อง สักพักก็สว่างจนท่วมตัว รู้สึกสบายเนื้อสบายตัว สบายมากจนบอกไม่ถูก ตอนนั้นเหมือนมีตัวคนเดียว

 

        พอดูความสว่างไปเรื่อยๆ ก็เห็นดวงแก้วเป็นดวงเท่ากำปั้นผุดขึ้นมา มีประกายสวยงามมาก กระผมเห็นชัด 100-เปอร์เซ็นต์เลยครับ และรู้สึกว่าดวงแก้วนั้นดูอ่อนนุ่มเหมือนมีชีวิต พอทำใจสบายๆ ดวงแก้วก็ขยายใหญ่ขึ้น แล้วกระผมก็เห็นองค์พระสีทองนั่งอยู่ในนั้น กระผมตื่นเต้นมาก ใจก็เลยไม่นิ่ง จึงต้องตื่นจากสมาธิ

 

        สักพัก กระผมก็หลับตาใหม่ นึกถึงฐานพระไปเรื่อยๆอีก พอทำใจนิ่งๆ กระผมก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมา มาทั้งองค์แบบนั่งสมาธิ ภาพองค์พระค่อยๆชัดขึ้น เป็นองค์ใสๆออกสีฟ้าหน่อยๆ พอนึกให้ท่านใหญ่เท่ากับตัวกระผม ท่านก็ใหญ่ขึ้น แล้วรู้สึกว่าตัวเราจะขยายตาม ตัวเบาเหมือนจะเหาะได้เลยครับ พอทำใจนิ่งๆก็รู้สึกว่า พระจะนิ่งตามไปด้วย แล้วก็เห็นว่ามีแสงสว่างกระจายรอบองค์พระ ตอนนั้นปลื้มมาก มีความสุขมากจนน้ำตาไหล มันเป็นความรู้สึกที่พูดยากจริงๆครับ

 

 

        เดี๋ยวนี้เวลาหลับตาทำสมาธิ ไม่นานใจก็จะนิ่งไปเอง แล้วถ้าใจนิ่งมากก็จะเห็นพระเป็นองค์ใหญ่ๆ แต่ถ้าใจนิ่งน้อยก็จะเห็นพระเป็นองค์เล็กๆ เวลาลืมตาแล้วก็จะรู้สึกว่ามีพระอยู่ในตัวเรา ในท้องเราก็จะมีความสว่างอยู่ด้วยครับ และกระผมก็ไม่ลืมที่จะนึกถึงโยมพ่อโยมแม่ ให้มาอยู่ตรงจุดศูนย์กลางกาย ส่งบุญไปให้ท่านด้วยครับ

 

        กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่เปิดโอกาสให้กระผมได้บวช กระผมจะตั้งใจบวชเป็นพระแท้ให้ได้ทุกวัน จะปฏิบัติธรรมให้ได้มากๆ กระผมอยากรู้ว่า...ตอนนี้กระผมเป็นพระแท้ได้แล้วหรือยังครับ หลวงพ่อครับ...ถ้าหมดพรรษานี้แล้ว กระผมขออนุญาตอยู่เป็นพระพี่เลี้ยงโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน หนึ่งล้านคนนะครับ และกระผมจะพยายามประคับประคองใจของตัวเอง บวชไปวันต่อวัน จะขอต่อเวลาไปจนถึงพรรษาหน้าเลยนะครับ

 

        สุดท้ายนี้ กระผมอยากบอกว่า...หลวงพ่อเป็นอะไรที่เกินคำบรรยาย เห็นหลวงพ่อแล้วจะรู้สึกปลื้มมาก สบายใจมาก กระผมจะขอพรทุกครั้ง ขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่สอนธรรมะให้กับลูกๆหลานๆไปนานๆ ส่วนกระผมจะตั้งใจบวชเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง และขอเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อตลอดไปครับ

 

พระธรรมทายาทรุ่ง ถีรวิชฺโช