ผลการปฏิบัติธรรม พระราคิน ฌานรโต

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทราคิน ฌานรโต อายุ 25-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จ จังหวัดปราจีนบุรี ครับ กระผมเป็นชาวกัมพูชา กำลังศึกษาด้านไอที หรือ อินฟอร์เมชั่นเทคโนโลยี ชั้นปีที่ 3_ของมหาวิทยาลัยบิวด์ไบรท์ (Build-Bright-University)_เมืองเสียมราฐ ประเทศกัมพูชา ที่บ้านของกระผมรับสัญญาณช่องดีเอ็มซีได้ด้วยนะครับ แล้วโยมแม่ก็เป็นคนเห็นประกาศชวนบวชเข้าพรรษา จึงมาชวนให้กระผมบวช ตอนกระผมเป็นนักศึกษามีปาร์ตี้บ่อยๆ ก็ต้องทั้งกินเหล้า กินเบียร์ เข้าบาร์ คาราโอเกะ แต่พอมาบวชในโครงการนี้แล้ว ได้ฟังหลวงพ่อสอนจึงได้รู้ว่า...สิ่งที่เราทำนั้นมันบาป นรก-สวรรค์มีจริง ไปเห็นไปอยู่ได้จริงๆ ทำให้กระผมไม่กล้าทำบาปอีกเลย กระผมชอบฟังหลวงพ่อสอนมากๆ หลวงพ่อสอนดี ฟังแล้วอยากทำตามทุกอย่างเลยครับ

 

        ตอนแรกที่นั่งสมาธิ มันปวดทรมานสุดๆ นั่งไปฟุ้งไป คิดโน่นคิดนี่ แต่กระผมก็พยายามทำใจสบายๆ ภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ต่อมาก็นั่งได้นานขึ้น นั่งไปมีความสุขไป อยากนั่งสมาธิมากขึ้นทุกวัน กระผมนั่งทั้งในรอบ นอกรอบ ตื่นตีสามครึ่งเพื่อนั่งสมาธิ ทำกิจกรรมอะไรก็จะนึกว่ามีองค์พระอยู่ในตัวเราตลอดเวลาครับ

 

        วันหนึ่ง ขณะนั่งหลับตา ภาวนาสัมมาอะระหัง แป๊บเดียว กระผมก็เห็นองค์พระเกิดขึ้นตรงหน้า เป็นองค์ใหญ่มีสีฟ้าใสๆ กระผมก็เอาใจนึกตามฐานไปเรื่อยๆ แล้วองค์พระก็เล็กลงเท่าลูกเทนนิส เข้ามาที่ตา แล้วก็มาที่กลางศีรษะ กระผมเอาความรู้สึกจับไปที่องค์พระเรื่อยๆ แล้วท่านก็มาอยู่ในกลางท้องเป็นองค์สีทอง ตอนนั้นใจนิ่งมาก ในท้องก็เย็นไปหมด เย็นจนกระผมสงสัย กระผมเลยลองเอามือไปจับที่องค์พระดู เพราะอยากรู้ว่าท่านจะเป็นอย่างไร จะเย็นหรือไม่ แต่จับไม่ได้ครับ แล้วอยู่ๆท่านก็หายไป กระผมจึงลืมตา แล้วลองหลับตาใหม่ แต่ก็มองไม่เห็นองค์พระอีกครับ

 

 

        วันต่อมา กระผมนั่งสมาธิได้ง่ายขึ้น นั่งไปใจก็สงบมาก แล้วอยู่ๆองค์พระก็มาอีก แต่คราวนี้มาเป็นองค์ใสๆอยู่ในท้องกระผม พอเอาใจไปแตะที่องค์พระเบาๆ ท่านก็ขยายใหญ่ขึ้น พอใจนิ่งอีก ท่านก็ยิ่งขยายไม่หยุด องค์พระเป็นแก้วใสๆ จะมองทางซ้าย จะมองทางขวา ก็ใสไปทุกส่วน มองไปมองมา ก็ไม่รู้ว่าตัวกระผมหายไปไหน หูก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย กระผมจึงดูไปที่องค์พระอย่างเดียว แล้วก็ไม่กล้าเอามือไปจับแล้วครับ เดี๋ยวท่านจะหายไปอีก ยิ่งมององค์พระ...กระผมก็ยิ่งมีความสุข อยากมองไปเฉยๆ และองค์พระของกระผมก็มีอานุภาพมาก เพราะท่านจะขยายใหญ่ขึ้นก็ได้ ย่อเล็กลงก็ได้ครับ

 

        ตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไร กระผมจะคิดถึงองค์พระ คิดถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ หลวงพ่อ และคุณยายอาจารย์ ยิ่งคิดถึง กระผมก็ยิ่งมีความสุข และรู้สึกว่าทุกท่านอยู่กับกระผมตลอดเวลาจริงๆ ตอนนี้กระผมไม่อยากลาสิกขาเลย ไม่อยากกลับไปเรียนทางโลกแล้ว กระผมอยากเป็นพระมหา ศึกษาวิชาทางธรรม กระผมอยากเดินตามอย่างหลวงพ่อ อยากไปรู้ ไปเห็น ให้ได้แบบหลวงพ่อครับ และที่สำคัญกระผมอยากไปโปรดโยมพ่อ-โยมแม่ ให้เข้าใจพระพุทธศาสนา อยากให้โยมพ่อเลิกสูบบุหรี่ด้วยครับ

 

 

        สุดท้ายนี้ กระผมขอเชิญชวนให้เพื่อนพระธรรมทายาท อยู่เอาบุญใหญ่ด้วยการเป็นพระพี่เลี้ยง โครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนด้วยกันก่อนนะครับ เรามาอยู่ช่วยงานพระศาสนาต่ออีกสักระยะ กระผมว่า...เราได้รับอะไรดีๆมากมายจากโครงการนี้ ก็ถึงเวลาแล้วที่เราจะได้นำสิ่งดีๆนั้น...มอบให้กับผู้อื่นบ้าง มาอยู่เป็นผู้ให้ด้วยกันนะครับ กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้กระผมรู้ว่า เราเกิดมาทำไม ขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรงมากๆ ส่วนกระผมจะขอบวชเป็นพระแท้ไปวันต่อวัน โดยขอเลื่อนวันลาสิกขาออกไปอย่างไม่มีกำหนดครับ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระราคิน ฌานรโต