ธรรมสโมธาน ข้อที่ 5.ได้แก่ การได้บรรพชา คือ การที่พระโพธิสัตว์มีอัธยาศัยน้อมไปในการออกบวช ซึ่งไม่ว่าท่านจะออกบวชเป็นนักบวชในพระพุทธศาสนา หรือนอกพระพุทธศาสนาก็ตาม แต่ถ้าหากท่านเป็นสัมมาทิฐิ มีความเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรม (เชื่อว่าบุญมีจริง บาปมีจริง ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว)-และมีความมั่นคงในเพศบรรพชิตแล้ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็จะทรงพยากรณ์ความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคต แก่พระโพธิสัตว์ท่านนั้น

 

 

        แต่ถ้าหากพระโพธิสัตว์ดำรงตนอยู่ในเพศของคฤหัสถ์ แม้ท่านจะปรารถนาความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากสักเท่าไหร่ ท่านก็ไม่สามารถที่จะทำความปรารถนาของท่านให้สำเร็จได้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะชีวิตของการครองเรือนนั้น เป็นชีวิตที่ถูกผูกมัดด้วยเครื่องจองจำต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นความห่วงใยในบุตร ภรรยา ทรัพย์สินเงินทอง เป็นต้น จึงทำให้ท่านไม่สามารถสั่งสมบุญสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่เต็มกำลังเหมือนกับชีวิตของนักบวช

 

 

 

ธรรมสโมธาน ข้อที่ 6.ได้แก่ ความถึงพร้อมด้วยคุณวิเศษ หมายความว่า พระโพธิสัตว์จะต้องเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติพิเศษเหนือกว่าคนธรรมดาสามัญทั่วไป โดยท่านจะต้องมีความเชี่ยวชาญในอภิญญาและฌานสมาบัติ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงจะทรงพยากรณ์ความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคตแก่พระโพธิสัตว์ท่านนั้น

 

 

 

ธรรมสโมธาน ข้อที่ 7.ได้แก่ ความถึงพร้อมด้วยการกระทำอันยิ่ง หมายความว่า พระโพธิสัตว์จะทำในสิ่งที่เหนือเกินกว่าการกระทำของมนุษย์ทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าหากสิ่งไหนเป็นสิ่งที่ดี มีประโยชน์ และเป็นไปเพื่อมรรคผลนิพพานแล้ว แม้คนธรรมดาทั่วไปจะไม่กล้าที่จะคิด พูด หรือทำในสิ่งนั้น แต่ท่านกลับมีความกล้าที่จะคิด พูด และทำในสิ่งนั้น ด้วยจิตใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเพียรและความมุ่งมั่น จนกระทั่ง ท่านสามารถทำสิ่งนั้นสำเร็จได้ในที่สุด

 

 

 

        ยกตัวอย่างเช่น เรื่องราวการบำเพ็ญปรมัตถบารมีของพรหมกุมารโพธิสัตว์ ผู้มีจิตใจอันยิ่งใหญ่ ที่ท่านยอมสละชีวิตของตัวเองเป็นทานให้แก่แม่เสือ ที่กำลังจะกินลูกของตัวเองด้วยความหิวโซ ซึ่งสิ่งนี้ถือเป็นสิ่งที่กระทำได้ยากอย่างยิ่ง แต่ด้วยความที่ท่านมุ่งหวังการบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณเป็นสำคัญ ท่านจึงกล้าที่จะเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสั่งสมบุญสร้างบารมี ด้วยเหตุแห่งความถึงพร้อมด้วยการกระทำอันยิ่ง เกินกว่ามนุษย์ทั่วไปนี้เอง ท่านจึงได้รับพุทธพยากรณ์เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต

 

 

ธรรมสโมธาน ข้อที่ 8.ได้แก่ ความถึงพร้อมด้วยความพอใจ หมายความว่า ทุกภพทุกชาติที่พระโพธิสัตว์ได้เกิดมา ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์เดรัจฉานก็ตาม ท่านจะมีความรักและปรารถนาความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นอย่างมาก แม้ว่าจะมีอุปสรรคขวากหนามเกิดขึ้นมาขัดขวางการสร้างบารมีของท่านมากสักเพียงไร แต่ท่านก็ไม่ย่อท้อและไม่หวาดกลัวต่ออุปสรรคเหล่านั้นเลย ทั้งนี้ก็เป็นเพราะจิตใจของท่านรักและมุ่งมั่นที่จะบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณให้ได้เป็นสำคัญ