คำถามข้อที่ 1.บุพกรรมที่ทำให้ท่านคีร์ซานได้เป็นประธานาธิบดี

 

        บุพกรรมที่ทำให้ท่านคีร์ซานได้เป็นประธานาธิบดีสาธารณรัฐคาลมิเกียนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้กระทำไว้กับพระอริยสงฆ์ที่บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน มารวมกับผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้เคยทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตร ชักชวนมหาชนทั้งหลายให้มาสั่งสมบุญ และมานับถือพระพุทธศาสนา ในพุทธันดรก่อนพุทธันดรที่ผ่านมา ซึ่งตรงกับพุทธันดรของพระโกนาคมนสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้มารวมกันส่งผล เรื่องก็มีอยู่ว่า...ในภพชาติดังกล่าว ท่านคีร์ซานได้เกิดอยู่ในตระกูลของเศรษฐีที่อาศัยอยู่ในเมืองท่าติดทะเลแห่งหนึ่ง ซึ่งในตอนนั้น ครอบครัวของท่านคีร์ซานจะทำธุรกิจเกี่ยวกับการค้าขายสินค้าทางทะเล โดยจะนำสินค้าที่ได้จากเมืองท่าริมทะเล ไปขายตามเมืองต่างๆที่มีพื้นที่ไม่ติดกับทะเล

 

 

        ซึ่งในช่วงที่ท่านคีร์ซานเป็นวัยรุ่น ท่านคีร์ซานชอบที่จะติดตามคุณพ่อไปค้าขายตามเมืองท่าต่างๆ ทั้งในแคว้นและนอกแคว้นของตนเองอยู่เสมอ ยิ่งท่านคีร์ซานได้ติดตามคุณพ่อไปค้าขายตามเมืองท่าต่างๆมากเท่าไหร่ ท่านคีร์ซานก็ยิ่งรู้สึกชื่นชอบการท่องทะเลเพื่อค้าขายมากขึ้นเท่านั้น ด้วยเหตุนี้เอง ท่านคีร์ซานจึงได้ฝึกในการเป็นกัปตันเรือ และศึกษาการทำธุรกิจทางทะเลไปพร้อมๆกัน จนในที่สุดท่านคีร์ซานก็สามารถทำความฝันที่ตนเองปรารถนาเอาไว้ ด้วยการมีเรือสินค้าเป็นของตนเองได้ในที่สุด

 

 

 

        หากจะกล่าวถึงการค้าขายทางเรือในยุคสมัยนั้น พวกพ่อค้าต่างๆจะใช้วิธีเดินเรือสินค้าเลียบไปตามริมฝั่งทะเล ดังนั้น ในเวลาที่เรือสินค้าไปจอดเทียบท่าตามท่าเรือของเมืองท่าใดก็ตาม หัวหน้าพ่อค้าก็จะทำการซื้อสินค้า ขายสินค้า และแลกเปลี่ยนสินค้า ไปพร้อมๆกัน ซึ่งธุรกิจทางทะเลของท่านคีร์ซานในช่วงเริ่มต้นนั้น ก็ถือว่าดำเนินไปได้ด้วยดี

 

 

 

        จนกระทั่ง...อยู่มาวันหนึ่ง ด้วยความที่ท่านคีร์ซานเป็นหนุ่มไฟแรง และอยากจะทำกำไรให้ได้มากกว่าพ่อค้าคนอื่นๆ ดังนั้น ท่านคีร์ซานจึงได้วางกลยุทธ์ทางธุรกิจ ด้วยการนำเรือสินค้าของตนออกสู่ทะเลเร็วกว่ากำหนด เพื่อจะได้ไปเลือกซื้อสินค้าดีๆก่อนพ่อค้าชุดอื่นๆ และถ้าหากพบเจอสินค้าตัวไหนที่จะสามารถทำกำไรได้มากๆ ท่านคีร์ซานก็ได้จะเหมาสินค้าเหล่านั้นไว้เองแต่เพียงผู้เดียว

 

 

 

        ด้วยเหตุนี้เอง ท่านคีร์ซานจึงฝืนออกเรือเดินทางตั้งแต่ยังไม่หมดหน้าฤดูพายุ ซึ่งสภาพอากาศทางทะเลในช่วงนั้นมักจะแย่กว่าปกติ และในที่สุดท่านคีร์ซานก็ต้องเจอกับพายุใหญ่ จนทำให้เรือสินค้าต้องฝ่าพายุใหญ่ไปด้วยความยากลำบากเป็นอย่างมาก

 

 

 

        แต่ด้วยความที่บุญเก่าที่ท่านคีร์ซานได้เคยให้ชีวิตสัตว์เป็นทานไว้ในอดีตชาติ ด้วยการปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ปล่อยโคกระบือ เป็นต้น ได้ติดตามมาส่งผล จึงทำให้ท่านคีร์ซานสามารถเดินเรือฝ่าพายุใหญ่ไปจนกระทั่งพบอ่าวแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ในเขตพื้นที่ชายแดนของแคว้นที่ท่านคีร์ซานอาศัยอยู่ และสามารถเข้าไปหลบพายุใหญ่อยู่ในอ่าวแห่งนั้นได้ในที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม เรือและสินค้าก็มีสภาพที่เสียหายอย่างหนักจนเกือบอับปางในอ่าวแห่งนั้น

 

 

 

        แต่ด้วยความสมัครสมานสามัคคีของเหล่าลูกเรือทุกคน ที่ช่วยกันพยายามรักษาเรือเอาไว้ จึงทำให้ท่านคีร์ซานและเหล่าลูกเรือสามารถฝ่าฟันอุปสรรคครั้งนี้ไปได้ จนกระทั่งเมื่อพายุสงบลง ท่านคีร์ซานก็ได้พบว่าที่อ่าวแห่งนั้นมีหมู่บ้านชาวประมงเล็กๆตั้งอยู่ ด้วยเหตุนี้ ท่านคีร์ซานจึงไม่รอช้ารีบเข้าไปขอความช่วยเหลือจากพวกชาวประมงเหล่านั้น

 

 

 

        พวกชาวบ้านที่เป็นชาวประมงก็ใจดีมีน้ำใจเป็นอย่างมาก เพราะเมื่อได้ทราบถึงความเดือดร้อนของท่านคีร์ซาน พวกชาวบ้านที่เป็นชาวประมงก็ได้พากันมาช่วยกันซ่อมแซมเรือแบบคนละไม้ละมือ จนเรือสินค้าที่เสียหายนั้นสามารถเดินทางต่อไปได้ จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ ทำให้ท่านคีร์ซานรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของพวกชาวบ้านแห่งนี้เป็นอย่างมาก และด้วยความรู้สึกที่ซาบซึ้งในน้ำใจนี้เอง จึงทำให้ท่านคีร์ซานรู้สึกผูกพันกับหมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้มากเป็นพิเศษ

 

 

 

        ภายหลังจากที่ท่านคีร์ซานได้พูดคุยกับพวกชาวบ้านที่เป็นชาวประมงเหล่านั้นแล้ว จึงทำให้ทราบข้อมูลว่า พื้นที่ของอ่าวแห่งนี้ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่ชายแดนของแคว้นที่ท่านคีร์ซานอาศัยอยู่ โดยพื้นที่บางส่วนของอ่าวจะอยู่ติดกับเขตพื้นที่ของแคว้นเพื่อนบ้านแคว้นหนึ่ง และที่สำคัญ...อ่าวแห่งนี้ยังถือเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง เพราะพื้นที่ของอ่าวจะอยู่ใกล้กับเขตเมืองหลวงของแคว้นเพื่อนบ้านมากที่สุด อีกทั้งเส้นทางที่ใช้เดินทางไปยังเขตเมืองหลวงของแคว้นเพื่อนบ้าน ยังมีความสะดวกสบายอีกด้วย

 

 

 

        เมื่อท่านคีร์ซานได้ทราบข้อมูลจากพวกชาวบ้านแล้ว ด้วยความที่ท่านคีร์ซานเป็นพ่อค้าหนุ่มที่ชาญฉลาด จึงเห็นโอกาสและช่องทางที่จะทำการค้าและพัฒนาอ่าวแห่งนั้นไปพร้อมๆกัน เมื่อเป็นเช่นนี้ท่านคีร์ซานจึงได้กลับไปหารือกับที่บ้าน ในการที่จะพัฒนาอ่าวแห่งนั้นให้กลายเป็นเมืองท่าอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งจะทำให้ท่านคีร์ซานสามารถเอาสินค้าไปขายในเขตเมืองหลวงของแคว้นเพื่อนบ้านได้อย่างสะดวกสบาย และยังสามารถขยายตลาดไปยังเขตหัวเมืองอื่นๆของแคว้นเพื่อนบ้านได้อีกด้วย

 

 

 

        หลังจากที่ทุกคนในครอบครัวได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ทุกคนต่างก็เห็นด้วยกับความคิดอันยอดเยี่ยมของท่านคีร์ซาน ดังนั้น ท่านคีร์ซานจึงรีบออกเดินทางเพื่อกลับไปที่อ่าวแห่งนั้นอีกครั้ง และเมื่อไปถึงแล้ว ท่านคีร์ซานก็ได้ไปชักชวนพวกชาวบ้านในหมู่บ้านชาวประมงแห่งนั้น ให้มาช่วยกันสร้างท่าเรือ เพื่อให้เรือลำใหญ่ๆสามารถเข้ามาเทียบท่าได้

 

 

 

        หลังจากนั้น หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้ก็ได้ถูกพัฒนาจนกลายเป็นเมืองท่าที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง ที่มีเรือสินค้าของพ่อค้าจากแคว้นต่างๆ เดินทางเข้ามาค้าขายที่หมู่บ้านแห่งนี้เป็นจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ท่านคีร์ซานกลายเป็นพ่อค้ารายใหญ่ที่สุดในพื้นที่ และยังสามารถขยายกิจการของตนเองไปค้าขายตามแคว้นต่างๆได้อีกด้วย และด้วยความที่ท่านคีร์ซานได้ไปสร้างความเจริญให้เกิดขึ้น ณ หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้ จึงทำให้พวกชาวบ้านให้ความเคารพนับถือ และพร้อมใจกันยกตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านให้แก่ท่านคีร์ซานในที่สุด

 

 

 

        สำหรับหมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้ ชาวบ้านโดยส่วนใหญ่จะนับถือลัทธิบูชาเทพเจ้าต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น เทพเจ้าแห่งท้องทะเล เทพเจ้าแห่งลม เทพเจ้าแห่งปลา เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ในหมู่บ้านยังคงมีการประกอบพิธีบูชายัญอยู่เสมอๆ

 

 

 

        แต่ด้วยความที่ท่านคีร์ซานเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน และเป็นผู้ที่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ท่านคีร์ซานจึงพยายามชักชวนให้คนในหมู่บ้านได้หันมาทำบุญ และเลิกนับถือเทพเจ้าทั้งหลาย ซึ่งในตอนนั้น ท่านคีร์ซานก็สามารถชักชวนชาวบ้านให้หันมานับถือพระพุทธศาสนาได้เพียงบางส่วน จนกระทั่งเมื่อท่านคีร์ซานได้มีโอกาสสร้างวัดขึ้นที่หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้ จึงทำให้พวกชาวบ้านได้หันมานับถือพระพุทธศาสนามากขึ้น แต่ถึงกระนั้น ก็ยังมีชาวบ้านบางส่วนที่ยังคงนับถือลัทธิบูชาเทพเจ้าอยู่

 

 

 

        ในเวลาต่อมา ได้มีพระอริยสงฆ์ที่บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน โดยสารเรือมาขึ้นฝั่งที่หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้พอดี เมื่อท่านคีร์ซานได้พบกับพระโสดาบันรูปนั้นแล้ว ท่านคีร์ซานจึงมีโอกาสได้ทำบุญกับท่าน พร้อมกันนั้นยังได้กราบนิมนต์ให้ท่านมาช่วยเทศนาสั่งสอนชาวบ้านอยู่ระยะหนึ่ง และนับตั้งแต่นั้น ท่านคีร์ซานก็ได้สั่งสมบุญกุศลเรื่อยมา จนกระทั่งหมดอายุขัยในภพชาตินั้น

 

 

 

        ด้วยผลบุญที่ท่านคีร์ซานได้กระทำเอาไว้กับพระอริยสงฆ์ที่บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน มารวมกับผลแห่งบุญที่ได้เคยทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตร ชักชวนชาวบ้านในหมู่บ้านชาวประมงที่ท่านปกครองอยู่ ให้หันมานับถือพระพุทธศาสนาแทนการนับถือเทพเจ้า จึงกลายเป็นบุญใหญ่ที่ส่งผลทำให้ท่านคีร์ซานมีผังแห่งการเป็นผู้นำนับตั้งแต่ภพชาตินั้นเรื่อยมา กล่าวคือ บางชาติก็ได้เป็นผู้ปกครองแคว้น (แต่เป็นแคว้นที่มีขนาดไม่ใหญ่มาก)-บางชาติก็ได้เป็นผู้นำประเทศ (แต่ก็เป็นประเทศที่มีขนาดไม่ใหญ่มาก)-แต่ก็มีบางชาติเหมือนกันที่เกิดเป็นคนธรรมดา แต่ก็เป็นคนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา เพราะเป็นบุคคลที่มีผู้คนให้ความเคารพนับถือ เป็นต้น จนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบัน ผังแห่งการเป็นผู้นำอันเนื่องมาจากผลบุญดังกล่าว (บุญที่เคยทำบุญกับพระโสดาบัน และบุญจากการทำหน้าที่กัลยาณมิตร)-ก็ได้มาส่งผล ทำให้ท่านคีร์ซานได้เป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐคาลมิเกีย อย่างในภพชาติปัจจุบัน

 

คำถามข้อที่ 2.บุพกรรมที่ทำให้ท่านคีร์ซานเคยถูกใช้แรงงานเป็นช่างกลึง ก่อนที่จะได้มาเป็นประธานาธิบดี

 

        เรื่องก็มีอยู่ว่า...ในภพชาติเดียวกันนั้น ภายหลังจากที่ท่านคีร์ซานได้เป็นหัวหน้าหมู่บ้านแล้ว ท่านคีร์ซานก็มีความคิดที่จะขยายท่าเรือให้ใหญ่ขึ้น เนื่องจากพื้นที่ของท่าเรือเดิมเริ่มไม่เพียงพอ เพราะนับวันเรือขนสินค้าจากที่ต่างๆเริ่มทวีจำนวนเพิ่มมากขึ้น แต่ด้วยความที่งบประมาณมีอยู่อย่างจำกัด ท่านคีร์ซานจึงได้ติดต่อไปทางเมืองหลวง เพื่อขอกำลังนักโทษที่กำลังจะพ้นโทษให้มาช่วยกันขยายท่าเรือ ซึ่งทางเมืองหลวงก็ได้จัดส่งนักโทษมาให้ท่านคีร์ซานจำนวนหนึ่ง

 

 

 

        ด้วยความที่ในช่วงที่กำลังจะทำการขยายท่าเรือนั้น เป็นช่วงฤดูที่มรสุมกำลังจะเข้าพอดี ด้วยเหตุนี้...ท่านคีร์ซานจึงได้เร่งให้พวกนักโทษโหมทำงานอย่างหนักจนแทบจะไม่ได้หยุดพัก แม้จะเข้าสู่ช่วงฤดูมรสุมแล้วก็ตาม แต่ท่านคีร์ซานก็ยังบังคับให้พวกนักโทษสร้างท่าเรือต่อไปจนเสร็จ 

 

        ด้วยวิบากกรรมจากการที่ท่านคีร์ซานใช้แรงงานนักโทษและสัตว์อย่างหนักนี้เอง จึงทำให้ในหลายภพหลายชาติต่อๆมา ท่านคีร์ซานต้องถูกใช้แรงงานมาโดยตลอด บางชาติก็เป็นระยะเวลาสั้น บางชาติก็เป็นระยะเวลายาวนาน จนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบัน แม้วิบากกรรมดังกล่าวจะเบาบางเจือจางลงไปแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังคอยตามส่งผล จนทำให้ในช่วงที่ท่านคีร์ซานเริ่มหางานทำ ท่านคีร์ซานจึงจำต้องไปเป็นคนงาน และถูกใช้แรงงานอยู่ในโรงกลึงตังแต่ยังหนุ่ม

 

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป ท่านคีร์ซาน...ยอดนักหมากรุก