ธุดงค์ไกล เพื่อคงไว้ซึ่งพระพุทธศาสนา

 

 

        การเดินธุดงค์ของพุทธบุตรในโครงการหนึ่งแสนรูป รุ่นที่สาม ของศูนย์อบรมจังหวัดลพบุรี เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังใจมหาศาล เมื่อพระเดชพระคุณพระราชปริยัติสุธี เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี เมตตานำพระธรรมทายาทเดินธุดงค์ด้วยตนเอง พระธรรมทายาทจึงมีแบบปฏิบัติที่งดงามในทุกย่างก้าว ทำให้ญาติโยมตลอดเส้นทางตื่นตัว พากันออกมาทำบุญกับพระธุดงค์ไม่ขาดสาย พระธรรมทายาทได้เริ่มเดินธุดงค์จากวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ อำเภอเมือง มุ่งหน้าสู่วัดสระมะเกลือ อำเภอบ้านหมี่ เป็นระยะทางกว่ายี่สิบกิโลเมตร เพื่อไปฟื้นฟูพัฒนาวัด นำแสงสว่างไปสู่ดวงใจชาวพุทธในชุมชนที่ห่างไกล

 

 

        พระเดชพระคุณพระราชปริยัติสุธี กล่าวว่า “หลวงพ่อปลื้มใจ ดีใจมากๆที่ได้มาเดินธุดงค์ในโครงการนี้ หลวงพ่อเองก็มีความตั้งใจว่า ครั้งหนึ่งในชีวิต...เรามาบวชแล้ว ก็ต้องทำให้ครบตามคำสอนของพระพุทธเจ้า การเดินธุดงค์ก็เป็นไปเพื่อการฝึกฝนตนเอง รักษาตนเอง ซึ่งความอดทนที่เกิดขึ้นตลอดเส้นทาง จะเป็นบ่อเกิดแห่งความสำเร็จทั้งปวง และพระธุดงค์ทุกรูปก็งดงาม ทำให้ญาติโยมเห็นแล้วเกิดศรัทธา โยมทั้งหลายพากันมาขอใส่บาตรพระธุดงค์ตลอดทาง บางคนหาของไม่ทันก็ถวายปัจจัยใส่ย่ามก็มี แม่ค้าขายข้าวเกรียบอยู่ข้างทาง ยังเอาข้าวเกรียบมาถวายเลย เห็นแล้วชื่นใจมาก...

 

 

 

        การเดินธุดงค์ในครั้งนี้ ทำให้ญาติโยมรักในพระพุทธศาสนามากขึ้น ทำให้ศรัทธาที่เริ่มจะซบเซา วัดวาอารามที่เริ่มจะร้างลา กลับฟื้นคืนชีพ อันนี้ต้องยกความดีให้กับพระธุดงค์ทุกรูป และต้องกล่าวชื่นชมไปถึงท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ ที่ยอมเสียสละความสุขส่วนตน ทำโครงการดีๆเพื่อความสุขของมหาชน ขอให้ท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ มีอายุมั่นขวัญยืน หายจากทุกข์โศกโรคภัย มีกำลังใจต่อสู้พิทักษ์พระพุทธศาสนาให้อยู่รอดปลอดภัยตลอดไป”

 

 

 

 

 

        ยายน้อย ดุกสี กล่าวว่า “ยายอยู่มาเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว ก็เพิ่งจะเคยได้ทำบุญกับพระเยอะๆแบบนี้ เห็นพระมาโปรดถึงหน้าบ้านก็ปลื้มจนสุดหัวใจเลย ชาวบ้านเขาพูดกันว่า ถ้าตายก็ไม่เสียดายชีวิตแล้ว ตั้งแต่มีพระธุดงค์เข้ามา หลายคนก็เข้าวัดทุกวัน เช้าก็ไป เพลก็ไป ตอนเย็นก็ไป ไปสวดมนต์ นั่งสมาธิ ฟังเทศน์ รับพรจากพระธุดงค์ ปลื้มมากๆเลยค่ะ”

 

 

        วัดสระมะเกลือ มีบริเวณวัดกว้างขวาง แต่มีพระอธิการสง่า กตสาโร ท่านเจ้าอาวาส อายุ 72 ปี อยู่รักษาวัดเพียงลำพังรูปเดียว ซึ่งท่านอยู่ที่นี่มากว่าสี่ปีแล้ว เป็นที่รักและศรัทธาของชาวบ้าน ท่านกล่าวว่า  “อาตมาอยากบอกว่าปลื้มใจ ดีใจที่เห็นพระลูกพระหลานธุดงค์มาถึงที่นี่ ตั้งแต่บวชมา ก็ยังไม่เคยเห็นหมู่สงฆ์ที่ไหนจะดูมีพลังอย่างนี้มาก่อน พระธุดงค์ชุดนี้ดีมาก ทำให้ชาวบ้านเข้าวัดมากขึ้น แล้วยังขยันขันแข็งช่วยกันพัฒนาวัดอีกด้วย ที่จริงอาตมาเองก็อยากให้วัดพัฒนานะ แต่กำลังวังชามันถดถอย พอมีพระธุดงค์มาช่วยก็ดีใจ ทำกันจากตรงที่โทรมๆก็ดูดี ดูสวยขึ้นเยอะเลย อาตมาอยากให้หลวงพ่อวัดพระธรรมกาย ส่งพระธุดงค์มาอย่างนี้อีก ให้มาบ่อยๆ หรือถ้าพระธุดงค์ไม่ขัดข้อง อยู่เสียที่นี่เลยก็ยินดี จะอยู่กุฏิหลังไหนเลือกเอาได้เลยนะ” ปรากฏว่ามีพระธุดงค์ตัดสินใจอยู่ต่อที่วัดสระมะเกลือเป็นจำนวนสองรูป

 

 

        ตัวแทนพระธุดงค์ได้กล่าวว่า “พอได้มาเดินธุดงค์แล้ว หลวงพี่ยิ่งรักในชีวิตสมณะครับ และประทับใจในพระเดชพระคุณพระราชปริยัติสุธี เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี เป็นอย่างมาก เพราะขนาดท่านอายุมาก ภารกิจก็เยอะ แต่ท่านยังเมตตาอย่างสูงสุดที่มานำพระธรรมทายาทเดินธุดงค์ พอเห็นท่านกระตือรือร้น และเดินอย่างองอาจสง่างาม ก็ทำให้หลวงพี่มีกำลังใจเป็นอย่างมาก รู้สึกว่ายี่สิบกว่ากิโลเมตรไม่ยากอย่างที่คิดครับ หลวงพี่ได้สัมผัสกับศรัทธาของญาติโยมตลอดทาง ญาติโยมมาคอยรับพระธุดงค์กันตั้งแต่เช้า เพื่อคอยใส่บาตร ถวายน้ำ ถวายปัจจัย บางคนเห็นพระธุดงค์ก็ก้มกราบลงไปกับพื้นดิน โยมหลายคนมีอายุมากกว่าพระ ยังยอมเอามือมาสัมผัสหลังเท้า ล้างเท้าให้พระธุดงค์จนสะอาด เด็กๆก็มาช่วยกันเช็ดเท้าพระ ทำให้หลวงพี่ปีติมาก ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มาสัมผัสกับประสบการณ์นี้ด้วยตนเองครับ...

 

 

 

        พอมาเห็นสภาพวัดที่ขาดการพัฒนามายาวนาน พระธุดงค์ทุกรูปก็คิดเหมือนกันเลยว่า รู้สึกหวงแหนวัด เป็นห่วงวัด หลวงพี่จึงเข้าใจว่าทำไมหลวงพ่อถึงอยากให้พวกเรามาพัฒนาวัด พระธุดงค์ทุกรูปจึงช่วยกันพัฒนาอย่างแข็งขัน ตั้งแต่ทำความสะอาดศาลา จัดเก็บข้าวของให้เป็นระเบียบ ตัดหญ้า เก็บใบไม้ ทาสีห้องน้ำ ลุยกันเต็มที่ไม่ได้พักเลย และที่น่าปลื้มมากๆ คือ มีชาวบ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่พากันมาช่วยพระธุดงค์พัฒนาวัดด้วย ทำให้รู้ว่าแท้จริงแล้วใครๆก็อยากให้วัดรุ่งเรืองครับ การมาธุดงค์ในครั้งนี้ทำให้หลวงพี่และพระเพื่อนหลายรูป มีความตั้งใจที่จะบวชเป็นพระแท้ไปวันต่อวัน จะอยู่เป็นพระพี่เลี้ยงโครงการเข้าพรรษา และอยู่ช่วยหลวงพ่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนา รวมแล้วกว่า 28 รูปครับ...

 

 

 

 

 

        หลวงพี่อยากขอเชิญชายแมนแมนให้มาบวช ให้มาเดินธุดงค์แบบนี้ดูสักครั้ง หลวงพี่คิดว่าเมื่อเราเรียนจบปริญญาทางโลกแล้ว ก็น่าจะต้องมาศึกษาวิชชาทางธรรมด้วย การนุ่งห่มแบบฆราวาสอาจทำให้ดูเท่ ดูหล่อ แต่ก็ไม่เคยทำให้เราพ้นทุกข์ได้เลย ไม่เหมือนการมานุ่งห่มแบบพระ ฝึกตัวแบบพระ ที่ทำให้เราเข้าใจความจริงของชีวิต หลวงพี่คิดว่า ชีวิตสมณะนี่แหละ เป็นชีวิตที่แท้จริง ที่ลูกผู้ชายทุกคนต้องมาสัมผัสครับ”

 

 

******************************