บวชเปลี่ยนชีวิต

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทสมภพ สนฺตจิตฺโต อายุ 50 ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรม ศูนย์ปฏิบัติธรรมตะวันเพชร อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา หลวงพ่อครับ กระผมเป็นคนบุรีรัมย์ครับ ตั้งแต่จำความได้ กระผมก็ทำงานหนักมาตลอด เป็นลูกจ้างขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแต่อายุ 15 ปี พออายุ 20 ปีก็ออกมาค้าขายเอง โดยถีบซาเล็งขายบะหมี่ไปตามซอกตามซอยต่างๆในกรุงเทพฯ ตอนนั้นชีวิตมันลุ่มๆดอนๆหาเช้ากินค่ำ ลำบากมากครับ ต่อมาก็เลิกขายบะหมี่ ย้ายครอบครัวมารับจ้างทำการเกษตรอยู่ที่โคราช ทั้งขุดมันสำปะหลัง, ตัดอ้อย, หักข้าวโพด แต่ขยันอย่างไรก็ไม่มีเงินเหลือเก็บเลยครับ เพราะกระผมเอาเงินไปเทลงขวดเหล้าจนหมด กระผมเริ่มดื่มเหล้าตั้งแต่อายุ 20 ปี ดื่มหนักขึ้นทุกวันจนเลิกดื่มไม่ได้ กระผมกลายเป็นคนติดเหล้างอมแงม ถ้าไม่ได้ดื่มเหล้าจะหงุดหงิด มือไม้สั่น ทำงานไม่ได้ และจะมีปากมีเสียงกับคนข้างกายเป็นประจำ ตอนนั้นชีวิตมันมืดมน ไม่รู้อะไรผิดอะไรถูก วันๆอยู่กับขวดเหล้า ทำงานไปก็มึนไป ขนาดเดินยังเดินเป๋เลยครับ

 

 

 

       วันหนึ่ง มีผู้หญิงสองคนเข้ามาหากระผม ตอนนั้นกระผมยังมึนๆเพราะฤทธิ์สุรา กระผมนึกว่าพวกเธอจะมาขายของเงินผ่อนครับ พอเดินมาใกล้ๆ กระผมก็รีบปฏิเสธทันทีว่า “ของอะไร ผมก็ไม่ซื้อ ไม่มีเงิน ขนาดบ้านยังต้องเช่าเขาอยู่เลย” ผู้หญิงสองคนนั้นก็รีบบอกทันทีว่า “ไม่ใช่ค่ะลุง พวกหนูจะมาชวนบวชโครงการ หนึ่งแสนรูป เข้าพรรษา ลุงไปบวชไหมคะ” พอฟังแล้วก็หายมึนเลยครับ เพราะกระผมอยากบวชมาก อยากบวชมานานแล้ว และคิดอยู่ในใจลึกๆว่า “การบวชอาจจะทำให้เลิกดื่มเหล้าได้” กระผมจึงตอบตกลงเขียนใบสมัครทันที

 

        หลวงพ่อครับ จริงๆแล้วกระผมอยากเลิกดื่มเหล้านะครับ แต่ไม่เคยทำสำเร็จเลย ขนาดวันที่ต้องเข้าอบรม กระผมยังต้องดื่มเหล้าย้อมใจก่อนออกจากบ้าน แถมยังเหน็บขวดเหล้าติดตัวไปที่ศูนย์อบรมด้วย กระผมกลัวว่าถ้าอดทันทีมันจะช็อค แต่พอพระอาจารย์เห็นเท่านั้นแหละครับ ท่านก็เข้ามายึดขวดเหล้าเอาไปเททิ้งจนหมด ท่านบอกให้กระผมหักดิบครับ หลังจากนั้น พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงทั้งเชียร์, ให้กำลังใจ และเอาใจช่วยอย่างเต็มที่ให้กระผมเลิกเหล้าให้ได้ พอหักดิบปุ๊บกระผมก็ลงแดงปั๊บ กระผมทั้งอาเจียน, ตัวสั่น, ร่างกายไม่มีแรง, เดินไม่ไหว, กินอะไรไม่ได้เลยนอกจากน้ำ ทรมานสุดๆ แต่หัวใจกระผมก็เด็ดเดี่ยวนะครับ กระผมบอกกับตัวเองว่า “เราจะต้องเลิกให้ได้ เราจะต้องบวชเป็นพระให้ได้” พอผ่านไป 7 วัน ในที่สุดกระผมก็ชนะครับ

 

        ตอนมาประกอบพิธีบรรพชาที่วัดพระธรรมกาย กระผมประทับใจมาก ตอนนั้นกระผมคิดว่า “เราก็มีบุญเหมือนกันที่ได้มาบวชในโครงการนี้” กระผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากจริงๆครับ โครงการของหลวงพ่อสอนให้กระผมมีระเบียบวินัย รู้จักอดทน ข่มใจไม่คิดชั่ว และทำให้กระผมได้รู้จักการนั่งสมาธิซึ่งกระผมไม่เคยนั่งมาก่อนเลย กระผมนั่งสมาธิด้วยการภาวนาขอพรจากพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ ขอให้กระผมทำสมาธิได้สำเร็จ ให้กระผมบวชเป็นพระที่ดี และขอบุญบารมีของท่าน แผ่ไพศาลไปถึงญาติโยมทุกคน ขอให้ทุกคนมีความสุข แล้วกระผมก็จะนั่งแบบทำใจให้สงบ ไม่คิดอย่างอื่นเลย ทำใจให้เป็นปกติ ปล่อยวางทุกอย่าง โดยนั่งแบบนี้ทุกวัน ทุกรอบ

 

 

        จนกระทั่งวันหนึ่ง อยู่ๆก็รู้สึกว่าร่างกายสบายมาก เหมือนเรามองไม่เห็นตัวเอง ตัวมันเบาหวิว แล้วก็เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯลอยอยู่ตรงหน้า ท่านดูเหมือนมีชีวิตเลยครับ ตอนนั้นรู้สึกโล่งอกโล่งใจ รู้สึกปลอดโปร่งดีมากๆครับ สองวันต่อมา กระผมก็นั่งแบบเดิม แต่คราวนี้กระผมเห็นลูกแก้วเป็นดวงกลมๆสีทอง ลอยมาตรงหน้า แล้วค่อยๆลอยเข้ามาในสะดือ จากนั้นตัวก็เบา ว่าง โล่งไปหมด ไม่รู้สึกอะไรเลย ตอนนั้นใจสงบมาก กระผมก็ดูไปเรื่อยๆด้วยใจที่สบายๆครับ ลูกแก้วที่กระผมเห็นเป็นลูกแก้วสีทอง สว่าง ส่องแสงประกายวับๆ สวยงามจริงๆ ตอนนั้นไม่อยากลืมตาเลยครับ อยากนั่งสมาธิไปนานๆ อยากดูดวงแก้ว เพราะดูแล้วทำให้มีความสุขมาก สบายใจมากๆครับ พอลืมตาแล้วดวงแก้วก็ยังอยู่ ไม่ว่าจะทำอะไรถ้าทำใจนิ่งๆแล้วนึกถึงดวงแก้ว ก็จะเห็นดวงแก้วอยู่ตรงสะดือได้เลยครับ เวลารับบุญทำความสะอาดก็เห็น แม้ในเวลาที่นั่งฟังธรรมะจากหลวงพ่อก็เห็นครับ เวลากระผมไปเดินบิณฑบาต เห็นญาติโยมมารอใส่บาตรอย่างตั้งใจ กระผมก็จะนึกถึงดวงแก้วให้ใสสว่างด้วย เพราะอยากให้ญาติโยมได้บุญไปมากๆครับ

 

 

        การนั่งสมาธิทำให้กระผมมีจิตใจที่ใสสว่างมากขึ้น มีกำลังใจในการทำความดี กระผมกราบขอบพระคุณพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงที่แสนดี ที่ให้กำลังใจกระผม สอนกระผมทุกอย่าง และอนุโมทนาบุญกับโยมโอ๋, โยมเล็กด้วยนะครับ ที่ชวนกระผมบวช ฉุดกระผมออกจากทางที่มืดดำ ให้มาพบกับทางที่สว่าง เข้าใจเรื่องบุญบาป ตอนนี้กระผมไม่อยากดื่มเหล้า ไม่อยากทำอะไรผิดๆอีกแล้วครับ ตั้งแต่มาบวชกระผมก็เปลี่ยนเป็นคนละคน เพราะธรรมะของหลวงพ่อช่วยชุบชีวิตใหม่ให้กระผม หลวงพ่อมีพระคุณกับกระผมสุดล้นพ้นประมาณครับ กระผมจะตั้งใจบวชเป็นพระแท้ให้ดีที่สุด จะอยู่รับกฐินแล้วออกเดินธุดงค์ จะทำกิจของสงฆ์ไม่ให้บกพร่อง ให้สมกับที่ญาติโยมกราบไหว้ และเพื่อให้ญาติโยมทุกคนที่สนับสนุนโครงการบวชได้บุญบวชกับกระผมไปมากๆครับ

 

กราบคารวะด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระสมภพ สนฺตจิตฺโต