อานุภาพหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ตอน หวิดวายวอด

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 21 เมษายน พ.ศ.2555
อานุภาพหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

ตอน หวิดวายวอด

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ลูกชื่อ นฤมล แสงชนินทร์รัตน์ อายุ 41 ปี อยู่จังหวัดนครสวรรค์ ปัจจุบันเปิดร้านรับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชนิดค่ะ

กัลฯ นฤมล แสงชนินทร์รัตน์

หลวงพ่อคะ เดิมลูกและครอบครัวทุกคนแอนตี้วัดพระธรรมกายมากค่ะ แต่เนื่องจากเข้าแล้วรวย ลูกและครอบครัวทุกคน ก็เลยเลิกแอนตี้ค่ะ อีกทั้งถ้าไม่ได้เข้าวัดนี้ลูกก็คงฆ่าตัวตาย หรือไม่ก็คงฆ่าใครตายสักคน หรือไม่ป่านนี้ก็คงอยู่โรงพยาบาลบ้าไปแล้วค่ะ เพราะเราหมดเนื้อหมดตัว โดนโกงเงิน มีหนี้สินพะรุงพะรัง แต่พอลูกมาทำบุญกับวัดนี้ ลูกก็ลืมตาอ้าปาก จนมีร้านรับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าเป็นของตัวเองได้สำเร็จ

ช่องลมที่อากาศผ่าน เพราะอากาศ (ออกซิเจน) ช่วยในการทำให้ไฟติด
ดังนั้นเปลวเพลิง จึงลุกโชนพุ่งไปทางทิศนี้ ซึ่งเป็นบ้านของเจ้าของเรื่อง

อีกทั้งพอเข้าวัดนี้แล้ว ยังเจอเหตุอัศจรรย์หลายเรื่องมาก โดยเฉพาะเรื่องที่ลงพาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ เรื่อง ไฟไหม้ชุมชนแออัด ใจกลางนครสวรรค์ วอดเกือบ 40 หลังคาเรือน

ซึ่งวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ.2554 ซึ่งเกือบจะถือเป็นวันโลกาวินาศของครอบครัวลูกเลยก็ว่าได้ค่ะ เพราะในช่วงค่ำ อยู่ๆ ก็มีกลิ่นไหม้ ลอยมาเตะจมูกอย่างแรง จนลูกและสามีเดินทำจมูกฟึ้ดฟัดๆ หาต้นเหตุของกลิ่นกันอลหม่าน แล้วในเวลาต่อมา พอลูกมองออกมานอกบ้าน ก็เห็นผู้คนวิ่งกันอย่างโกลาหลร้องตะโกนลั่นว่า ไฟไหม้ๆ จากนั้นลูกก็ไม่รอช้า วิ่งออกไปดู ปรากฏว่าเปลวมันลุกโชติช่วงชัชวาล สูงท่วมหลังคาชั้นสองของบ้านที่ห่างจากลูกแค่ 3 หลังเท่านั้น ซ้ำร้ายไฟมันลามเร็วและแรงมาก ตามลมที่โหมกระพือกรรโชกราวกับมีพายุ แล้วยังพัดพุ่งตรงมายังบ้านของลูก เนื่องจากบ้านของลูกอยู่ติดถนนด้านข้างเป็นแนวยาว ซึ่งการอยู่ติดถนนนี่แหละค่ะเป็นโชคร้ายอย่างหนึ่ง เพราะความกว้างของถนนทำให้เกิดช่องว่างระหว่างตัวบ้านต่อบ้าน ทำให้อากาศพัดผ่านได้อย่างสะดวก ซึ่งถ้าอากาศผ่านสะดวก ก็จะช่วยทำให้เปลวเพลิงลุกกระพือขึ้น เพราะอากาศมีก๊าซออกซิเจนที่ช่วยในการทำให้ติดไฟได้ดีขึ้น เหมือนเวลาเราก่อเตาถ่าน หากเราเอาพัดมาพัด เปลวไฟก็จะยิ่งลุกโชนสูงขึ้น

ธงรูปหลวงปู่ ที่ลูกเอามาโบกไม่ให้ไฟไหม้บ้านลูกค่ะ

ด้วยเหตุผลนี้เองค่ะ ทำให้เปลวเพลิงที่สูงท่วมหลังคา มุ่งทิศทางมายังบ้านของลูก จนความตกใจทำให้หัวใจของลูกเต้นแรง แต่ก็พยายามรวบรวมสติ เพื่อไปรวบรวมสตางค์ที่ซุกไว้ตามที่ต่างๆ ของบ้าน อีกทั้งคนทั้งครอบครัวของลูก ก็วิ่งลนลานพยายามเก็บของสำคัญให้เร็วที่สุด แล้วขนออกไปก่อน แต่เนื่องจากของเยอะจัดค่ะ แถมทุกอย่างดูสำคัญไปหมด ตั้งแต่ เครื่องไฟฟ้าของลูกค้าเป็นร้อยๆเครื่อง ตู้เย็น ทีวี ตู้กับข้าว ถังแก๊ส ตุ่มน้ำ ซึ่งล้วนแล้วแต่ยกไม่ไหวทั้งนั้น อีกทั้งเวลายังกระชั้นมาก เมื่อคำนวณจากอัตราเร็วในการไหม้ของไฟแล้ว ภายใน 10 นาทีก็จะไหม้ถึงบ้านลูกแน่นอน แล้วบ้านของลูกก็ต้องไหม้กลายเป็นขี้เถ้าภายในพริบตา เพราะขนาด 1 ชั่วโมง ไฟยังไหม้ไปแล้วในแนวรัศมีวอดไปถึง 30 หลัง เนื่องจากชุมชนแออัดตรงนั้น เป็นบ้านไม้ที่ติดไฟง่ายมาก แถมยังสร้างติดๆ กันถึง 70 หลังคาเรือนค่ะ

เมื่อโบกเสร็จ ก็เอาธงมาปักหน้าบ้านแบบนี้ค่ะ

หลวงพ่อคะ ตอนนั้นลูกหมดที่พึ่งแล้วค่ะ เพราะรถดับเพลิงคันที่เพิ่งมาถึงหน้าบ้านลูก ดันไม่มีน้ำมาด้วย และพอไปตามรถดับเพลิงมาอีกคันที่มีน้ำ ก็ดันไม่ได้เอาสายฉีดมาอีก ลูกจึงรีบวิ่งไปหาที่พึ่งสุดท้าย คือ ไปที่หิ้งพระ รีบคว้าธงรูปหลวงปู่ขึ้นมาพนมมือไหว้หลวงปู่ โดยพูดว่า “หลวงปู่เจ้าขา ลูกจะเสียอะไรไปไม่ได้อีกแล้วนะเจ้าคะ ลูกก็ทำบุญมาเยอะ ลูกน่ะ ก็เป็นคนที่ดีคนหนึ่ง เพราะทุ่มเททำงานเพื่อพระศาสนาอย่างเต็มที่เต็มกำลัง แถมยอมโดนคนไม่เข้าใจด่า แต่ลูกก็ไม่เคยท้อต่อการทำหน้าที่ผู้นำบุญเลยค่ะ” เสร็จแล้วลูกก็วิ่งเอาธงไปโบกปัดไฟ โบกถี่ยิบ แบบไม่คิดชีวิตเลยค่ะ ซึ่งถ้าใครมาเห็นลูกตอนนั้น แล้วหาว่าลูกบ้า ลูกก็ไม่โกรธเขาหรอกค่ะ เพราะก็เหมือนจริงๆ คือ ไฟไหม้แทนที่จะรีบเก็บของที่เหลือ แต่กลับยืนโบกธงราวกับคนเสียสติ จากนั้นลูกก็เอาไปปักไว้หน้าบ้าน แล้วก็ร้องขอหลวงปู่ให้ช่วยด้วยใจที่จดจ่อ

สมาชิกทุกคนในบ้าน ที่ต่างกระโดดกอดคอกันดีใจ ที่รอดจากไฟไหม้

และทันใดนั้นเองค่ะ ลูกแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะอยู่ๆ เปลวไฟที่ลุกโชนท่วมบ้านชั้น 2 นั้น มันเปลี่ยนทิศ กลับหลังหันไปไหม้ยังทิศตรงข้ามอย่างไม่มีเหตุผล และทันทีที่ทุกคนในบ้านเห็นดังนั้น ก็กระโดดกอดคอกันใหญ่เลยค่ะ

แถมยังตะโกนสุดเสียงว่า เรารอดแล้ว ๆ อีกทั้งยังต่างชี้มือชี้ไม้ พร้อมกับพูดว่า เห็นมั๊ยๆ ไฟมันเปลี่ยนทิศกระโดดไปเลย ซึ่งพนักงานดับเพลิง ที่ไม่ยอมเอาน้ำมา ก็เป็นไปกับเราด้วยค่ะ ถึงกับพูดขึ้นด้วยความตะลึงว่า ..เฮ้ย! มันเป็นไปได้ยังไงวะ อยู่ๆไฟมันเปลี่ยนทิศ มันเปลี่ยนไปได้ยังไง ความจริงฝั่งนี้มันต้องโดนไหม้ แล้วทำไมมันกระโดดข้ามไปฝั่งโน้นยาวเลยวะ ซึ่งทุกคนต่างพากันงงมากในระดับซุปเปอร์งง ปนประหลาดใจ จนพนักงานดับเพลิงรีบถามลูกด้วยความตะลึงว่า มีของดีอะไร ลูกก็ตอบว่า ลูกมีธงหลวงปู่วัดปากน้ำ และพอตอบไปอย่างนี้ นับจากนั้นเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของธงหลวงปู่ก็เลยกลายเป็นที่ฮือฮาในย่านนั้นว่า เพราะธงอันนี้แหละ ที่ทำให้บ้านของลูกรอดจากการวอดวายไปแบบหวุดหวิด จนมีแต่คนอยากได้

สุดท้ายนี้ ลูกต้องไปขอลุยทำหน้าที่ชวนคนมาหล่อทองหลวงปู่ก่อนค่ะ ซึ่งลูกก็ขอบารมีและกราบขอพรจากหลวงพ่อให้ลูกทำบุญด้วยตัวเองและชวนคนมาทำได้เยอะๆนะคะ เพราะลูกก็อยากได้รัตนชาติต้นสมบัติ ที่หลวงพ่อจะมอบให้เป็นของขวัญ อีกทั้งยังอยากมาจับสายศีล ที่โยงมาจากแท่นหล่อหลวงปู่ เพื่อเชื่อมสายบุญกับท่านด้วยค่ะ