พลิกชีวิตพระพี่เลี้ยงด้วยบุญบวช พระธรรมทายาทธนพล กตพโล

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ.2555
โครงการอุปสมบทหมู่เข้าพรรษา 100,000 รูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย

พลิกชีวิตพระพี่เลี้ยง…ด้วยบุญบวช
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

กระผม พระธรรมทายาท ธนพล กตพโล อายุ 35 ปี บวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ที่ผ่านมาครับ ปัจจุบันกำลังรับบุญเป็นพระพี่เลี้ยง อยู่ที่ศูนย์อบรมวัดป่าวิบูลย์ธรรมธาดา อ.เดชอุดม จ.อุบลราชธานีครับ

พระธรรมทายาท ธนพล กตพโล
พระพี่เลี้ยงประจำศูนย์อบรม วัดป่าวิบูลย์ธรรมธาดา จ.อุบลราชธานี

หลวงพ่อครับ เรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมาของผมมีแต่ความมืดมิด หาแสงสว่างไม่พบเลยก็ว่าได้ครับ นับตั้งแต่อายุ 19 ปี, แม่ได้ตายจากผมไป ไม่นานพ่อก็แต่งงานใหม่ ผมเลยรับไม่ได้ แล้วเพราะไม่อยากให้ท่านรักคนอื่น ผมก็เลยประชดชีวิตตัวเอง ด้วยการทำความชั่วสารพัด ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทุกรูปแบบ อะไรที่พ่อห้าม ผมจะทำ ส่วนอะไรที่พ่อให้ทำ ก็อย่าหวังว่าผมจะทำให้ แล้วที่จริงแม่คนใหม่ก็ดีกับผมมาก แต่ผมมองท่านอย่างมีอคติ ปิดตา ปิดใจ จนความดีของใครๆ ไม่อาจแทรกซึมเข้าไปในใจของผมได้ หลวงพ่อเชื่อมั๊ยครับ ผมทำให้พ่อเสียน้ำตาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ผมไม่เคยสนใจความรู้สึกของท่านเลย บางทีเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมก็ทำจนเป็นเรื่อง แล้วอะไรที่พ่อเตือน ผมจะตอบกลับด้วยการประชด ซึ่งผมก็งง ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไร

ต่อมาไม่นาน เมื่อผมแต่งงาน ผมก็มีอันต้องแยกทางกับเทพธิดาข้างกาย เพราะผมเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ผมต้องเป็นคนถูกเสมอ คนอื่นผิดหมด พอเทพธิดาข้างกายจากไป จิตใจของผมก็ยิ่งร้าวราน ชีวิตเลยยิ่งเป๋หนัก ความชั่วทุกประเภทที่ทำแล้วชีวิตตกต่ำ ผมเป็นต้องทำให้รู้กันไปเลยครับ ไอ้ที่ว่าต่ำ ว่าบาป มันจะต่ำที่สุด มืดดำที่สุดตรงไหน ผมจะทำให้เลวร้ายให้สุดๆไปเลย

จนปีนี้ อายุ 35 ไม่รู้ว่าเพราะอะไรครับ อยู่ๆผมก็ได้คิด ผมแทบจะรับตัวเองไม่ได้ เลยขังตัวเองอยู่ในบ้านคนเดียว ไม่ยุ่งกับใคร ข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน เอาแต่นอนกอดขวดยาฆ่าหญ้าร้องห่มร้องไห้ จนเกือบจะซดยาฆ่าหญ้า แต่ดีนะครับที่ใจยังไม่กล้าพอ ผมจมกับความทุกข์เป็นอาทิตย์ สุดท้ายก็ยอมออกมาพบกับแสงตะวันครับ แล้วในขณะที่กำลังนั่งหมดอาลัยตายอยาก ก็มีคนใส่ชุดขาว เดินเข้ามาหาและบอกว่า “สวัสดีค่ะ อยากบวชมั๊ยคะ” ผมก็ตอบเค้าไปสั้นๆ ทันทีว่า “บวช” หลวงพ่อครับ คนชุดขาวตกใจ ทำหน้างง แล้วก็ทำหน้าดีใจ ขอถ่ายรูปกับผมใหญ่เลยครับ แถมยังอุทานว่า “ทำไมง่ายจัง ตั้งแต่ชวนบวชมา น้องชวนง่ายที่สุดเลย” แล้วผมก็กรอกใบสมัครโดยไม่ถามรายละเอียดอะไรเลยครับ พี่ชุดขาวก็นัดว่าวันที่ 22 มีนาคม จะมารับไปเข้าโครงการ แต่หลวงพ่อครับ พอถึงวันนัด ผมไม่เห็นแม้แต่เงาของคนที่บอกว่าจะมารับ ใจผมตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ใจเสีย กลัวจะไม่ได้บวช แล้วก็คิดว่าเราโดนหลอกซะแล้ว จะให้ผมตามไปเข้าโครงการ ผมก็ไม่รู้ว่าโครงการอะไร บวชที่ไหน เบอร์โทรก็ไม่มี ผมออกมานั่งรอพี่ชุดขาวทุกวัน จนวันที่ 24 พี่เค้าก็มารับผมจริงๆ ผมนี้ดีใจสุดๆเลยครับ

พอมาถึงศูนย์อบรม ได้ฟังคำสอนจากพระอาจารย์ ผมก็มั่นใจทันทีว่าเรามาถูกทางแล้ว ผมบอกตามตรงว่าตอนนั้นกิเลสในใจมันหนามาก ทั้งความคิด คำพูด การกระทำ ทุกอย่างหยาบกระด้างจนไม่รู้จะเปรียบได้กับอะไร แต่ผมอยากเปลี่ยนตัวเอง ดังนั้นไม่ว่าพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงให้ทำอะไร ผมจะทำตามทุกอย่าง ฝึกทุกอย่าง สู้ทุกอย่างครับ ก็ขนาดเรื่องชั่วๆ ผมยังมุ่งทำจนชั่วได้สุดๆ ถ้าผมอยากเจอทางสว่าง ผมก็ต้องสู้ทำให้สุดๆได้เหมือนกันครับ พอถึงวันที่พ่อมอบผ้าไตรให้ เป็นวันที่ปลื้มไม่รู้ลืม เพราะเป็นครั้งแรกที่พ่อร้องไห้ด้วยความดีใจ และเป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ผมทำให้ท่านมีความสุขครับ

หลวงพ่อเชื่อมั๊ยครับ ตั้งแต่แม่เสียไป ผมแทบจะไม่เคยทำบุญอุทิศไปให้ท่านเลย มันเหมือนลืมไปแล้วว่าผมเคยมีแม่ แต่พอได้ห่มผ้าเหลือง คืนแรกผมก็ฝันเห็นโยมแม่เลยครับ ผมจำไม่ได้ว่าท่านพูดอะไร แต่ท่านยิ้มชื่นใจมาก และตั้งแต่วันนั้นมาไม่ว่าจะรับบุญอะไร ผมก็ไม่เคยลืมที่จะอุทิศบุญไปให้โยมแม่ครับ แล้วผมก็อยากบอกว่า ผมรักโยมพ่อมากนะครับ ที่ผ่านมาผมตั้งเป้าหมายในชีวิตผิดๆ แต่ตอนนี้ผมจะบวชให้ดีที่สุด จะทำให้โยมพ่อได้ปลื้มเป็นการชดเชยครับ ทุกวันนี้เวลาคุยโทรศัพท์กับโยมพ่อ ผมจะเอาบุญไปฝากท่านตลอด แล้วก็ชวนให้ท่านเข้าวัดทำบุญด้วยครับ แล้วโยมพ่อก็จะบอกผมว่า “ขอให้บวชไปนานๆไม่ต้องสึกนะ” ตัวผมเองก็ไม่อยากสึก ไม่คิดจากผ้าเหลืองไปไหนเลยครับ

แม้ผมจะผ่านการบวชมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ผมก็ยังมุ่งมั่นแก้ไขนิสัยที่ไม่ดีของตัวเองอยู่เสมอ แต่บางทีผมก็นึกท้อใจบ้าง แต่เชื่อมั๊ยครับ พอเห็นหลวงพ่อยิ้ม ทั้งๆที่ผมก็รู้ว่าหลวงพ่อเหนื่อย มันพลอยทำให้ผมมีกำลังใจมาก ก็หลวงพ่อยังสู้ แล้วทำไมผมจะสู้บ้างไม่ได้ รอยยิ้มจากหลวงพ่อ เหมือนฝนห่าใหญ่ที่รดลงมา ทำให้ใจของผมชุ่มเย็นครับ เมื่อผมเป็นผู้ได้โอกาสแล้ว ผมก็จะรักษาโอกาสในการบวชให้ดีที่สุด จะช่วยหลวงพ่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนาให้รุ่งเรืองตลอดไปแบบชาติต่อชาติครับ

สุดท้ายนี้ ผมขอฝากบอกไปถึงผู้นำบุญชวนบวชทุกคน ว่าบุญชวนคนบวชนั้น ยิ่งใหญ่มหาศาล เพราะถ้าไม่มีคนมาชวนบวช พระธนพลรูปนี้ ก็คงไม่มีวันขึ้นมาจากหลุมแห่งความทุกข์ที่มืดดำได้ ไม่มีวันที่จะยิ้มกว้าง.ปากถึงหูได้แบบนี้ และคงไม่มีหัวใจในการทำหน้าที่กอบกู้พระพุทธศาสนาแบบนี้ แม้ผมจะไม่รู้ว่าโยมชุดขาวที่มาชวนผมบวช ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน แต่ผมยังนึกถึงคุณโยมเสมอและขอให้คุณโยมได้บุญตลอดเวลาครับ ดังนั้นหน้าที่ชวนบวชเป็นหน้าที่ ที่สำคัญมาก ผมเชื่อว่ายังมีแมนแมนมากมายรอโอกาสนี้อยู่ ขอให้ผู้นำบุญใช้เวลาในช่วงโค้งสุดท้ายชวนบวชให้เต็มที่ และขอให้ชวนได้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ครับ

รับชมวิดีโอ

รับชมคลิปวิดีโอ วันที่แม่ทุกคน รอคอย

รายการวิดีโอที่เกี่ยวข้อง

สปอต