View this page in: 中文
ทศชาติชาดก
เรื่อง เนมิราช ผู้ยิ่งด้วยอธิษฐานบารมี ตอนที่ 6
จากตอนที่แล้ว ปุโรหิตได้กล่าววิงวอนพระฤษีสืบไปว่า ข้าพเจ้าจะทูลขออนุญาตพระราชาในวันนี้ ในวันพรุ่งนี้ขอพระผู้เป็นเจ้าโปรดมารับข้าพเจ้าด้วยเถิด ตอนสายปุโรหิตจึงรีบเข้าเฝ้าพระราชา ทูลขอพระราชานุญาตออกบวช
ในวันรุ่งขึ้น เมื่อพระฤษีมาถึงเรือนแล้ว ปุโรหิตได้ถวายภิกษาหารให้ท่านได้ขบฉันเสร็จแล้ว พระฤษีก็พาปุโรหิตเหาะไปป่าหิมพานต์ ได้จัดการบวชให้ปุโรหิตเป็นฤษีในวันนั้นนั่นเอง
เพียงไม่กี่วัน ฤษีปุโรหิตก็ได้ทำอภิญญา ๕ และสมาบัติ ๘ ให้บังเกิดขึ้น แล้วนึกถึงคำปฏิญญาที่ได้ถวายไว้แก่พระราชา จึงได้เหาะกลับมาสู่เมืองพาราณสีเพื่อเปลื้องปฏิญญานั้น พระราชาทรงเห็นเข้าก็จำได้ ทรงเกิดปีติโสมนัส ตรัสนิมนต์ให้เข้าสู่พระราชนิเวศน์
ทรงถวายอาหารอันประณีต พร้อมทั้งตรัสถามความเป็นอยู่ของพระฤษี เมื่อทราบความทั้งหมดแล้ว จึงตรัสบอกถึงความประสงค์ว่าทรงอยากจะถวายภิกษาหารแก่พระฤษีทั้งหมด จึงขอให้พระฤษีปุโรหิตเป็นธุระนิมนต์ฤษีทั้ง ๑๐,๐๐๐ ตนให้ด้วย
ท้าวสักกะเทวราช เมื่อตรัสเรื่องในอดีตจบลงแล้ว จึงตรัสบอกพระเจ้าเนมิราชว่า “พระเจ้าพาราณสีในกาลนั้นน่ะ ไม่ใช่ใครอื่นเลย นั่นคือหม่อมฉันเอง หม่อมฉันเป็นผู้เลิศด้วยทานในครั้งนั้น แต่หม่อมฉันนี่ก็ไม่สามารถก้าวล่วงกามภพไปบังเกิดในพรหมโลกได้
มหาบพิตร พรหมจรรย์นี้แหละประเสริฐกว่าทาน แต่แม้การประพฤติพรหมจรรย์จะมีผลานิสงส์มากกว่าทาน แต่ธรรมทั้งสองนั้นเป็นสิ่งคู่กัน ต้องไปด้วยกัน
เพราะฉะนั้น พระองค์อย่าได้ทรงประมาทในธรรมทั้งสอง จงบริจาคทานและรักษาศีล ประพฤติพรหมจรรย์ให้ถึงพร้อมเถิด” ตรัสฉะนี้แล้ว จึงเสด็จกลับดาวดึงส์พิมาน
ขณะนั้น ทวยเทพในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์กำลังประชุมกันอยู่ที่เทวสภา เพื่อรอคอยการเสด็จมาของท้าวสักกเทวราช
ท้าวสักกะตรัสเล่าถึงภารกิจที่เพิ่งจะเสร็จสิ้นไป พร้อมทั้งประกาศแก่เหล่าเทวดาทั้งหมดที่มาประชุมกันว่า “ท่านผู้นิรทุกข์ทั้งหลาย พระเจ้าเนมิราชเป็นมนุษย์ผู้ทรงธรรม เป็นบัณฑิต
พระองค์ผู้ทรงเป็นจอมราชาของชาววิเทหรัฐ ทรงใช้กุศลธรรมเป็นอาวุธในการปราบปรามข้าศึก ทรงบำเพ็ญกุศล ถวายทานเป็นอาจิณทั้งแด่สมณพราหมณ์ และแก่ยาจกวณิพกทุกคน จนกระทั่งพระองค์ทรงสงสัยว่า ทานกับการประพฤติพรหมจรรย์อย่างไหนจะมีอานิสงส์มากกว่ากัน และเราก็ได้ถวายคำตอบให้แก่พระองค์ไปแล้ว ดังที่เล่าให้พวกท่านฟังแล้วไงล่ะ”
ท้าวสักกเทวราชทรงมีพระประสงค์จะทรงทำเทวดาเหล่านั้นให้สมหวัง และทรงพิจารณาเห็นว่าพระเจ้าเนมิราชมีบุญบารมีมากพอที่จะเสด็จขึ้นมาบนเทวโลกนี้ได้ด้วยกายเนื้อ จึงมีเทวบัญชามายังมาตลีเทพสารถีให้เตรียมเวชยันตรถ เพื่อไปเชื้อเชิญพระเจ้าเนมิราช ผู้ครองกรุงมิถิลา ให้เสด็จขึ้นทิพยานนำมาสู่ดาวดึงส์ทิพยวิมานนี้
แต่ในกรณีของพระเจ้าเนมิราชนี้ พระองค์เป็นบุคคลพิเศษที่มีความบริสุทธิ์กาย วาจา และใจมาก และรักในการสั่งสมบุญบารมี ประพฤติพรหมจรรย์อย่างยิ่งยวดจริงๆ จึงได้เสด็จไปสู่สวรรค์ได้ด้วยกายเนื้อ โดยที่มาตลีเทพสารถีนำเทวรถมุ่งตรงลงมารับพระองค์ยังมนุษยโลก
ก็ในวันนั้น เป็นวันอุโบสถขึ้น ๑๕ ค่ำ พระเจ้าเนมิราชได้ทรงสมาทานรักษาอุโบสถศีลอยู่ตามปกติ พระองค์ทรงเปิดสีหบัญชรด้านทิศตะวันออก ประทับนั่งในพระตำหนัก มีหมู่อำมาตย์ห้อมล้อมอยู่
ชาวเมืองพาราณสีเมื่อรับประทานอาหารค่ำเสร็จแล้ว ก็ออกมานั่งพูดคุยกันอยู่ที่นอกชานหน้าบ้านของตน เมื่อเห็นปรากฏการณ์ดังกล่าว ต่างก็ตื่นเต้นชี้ชวนกันและกันให้มองดู พร้อมทั้งพูดว่า “ดูนั่นซิ วันนี้มีพระจันทร์ขึ้นทางทิศใต้อีก ๑ ดวง”
ขณะนั้น เวชยันตรถก็ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาใกล้ ทำให้ชาวเมืองมองเห็นอย่างชัดเจน แล้วจึงรู้ นั่นน่ะไม่ใช่ดวงจันทร์ แต่เป็นเวชยันตรถที่เทียมด้วยม้าสินธพประมาณพันตัว ซึ่งมีมาตลีเทพบุตรขับนำมา
ชาวเมืองต่างประจักษ์ว่า ทิพยานที่มาจากสวรรค์นี้มาเพื่อพระราชาผู้เป็นธรรมิกราชของพวกตนอย่างแน่นอน พวกเขาก็ยิ่งร่าเริงกล่าวแซ่ซ้องสดุดีพระเจ้าเนมิราชกันด้วยความภาคภูมิใจว่า แม้แต่เทวรถจากสวรรค์ก็ยังมาเพื่อชื่นชมบารมีของพระองค์ ส่วนว่า เหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไรนั้น โปรดติดตามตอนต่อไป
พระธรรมเทศนาโดย : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
Desktop Version
