โชโชโลซ่า
ตอน "จิ๋ว แต่ แจ๋ว"
แอฟริกา เป็นทวีปที่เต็มไปด้วยความแตกต่าง ในตอนกลางของทวีป อากาศจะแห้ง และร้อนจัด และจะร้อนถึงเกือบ 50องศาเซลเซียส ขณะที่บางส่วนของทวีป ก็มีหิมะตก และหนาวจัด
ทวีปแอฟริกา มีสัตว์รูปร่างแปลกๆ ทั้งผู้ไล่ และผู้ถูกล่า ต้นไม้สีสันฉูดฉาดเหมือนฉากลิเก ตอนเห็นครั้งแรก ต้องเอามือขยี้ตา เพราะไม่แน่ใจว่า สิ่งที่เห็นอยู่ข้างหน้า เป็นความฝันหรือความจริงกันแน่ แม้แต่ต้นไม้บางต้น ยังต้องมีหนามแหลมยาวเอาไว้เพื่อป้องกันตัว
ความหลากหลายของแอฟริกา ยังรวมถึงผู้คนที่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกัน สงครามล้างเผ่าพันธุ์ระหว่างคนผิวสีด้วยกัน หรือว่า ระหว่างคนผิวขาวกับคนผิวสี ซึ่งมีประวัติศาสตร์การอยู่ร่วมกันหลายร้อยปี แต่ยังไม่เคยเห็นว่า มียุคใด ที่คนทั้งสองผิว สามารถอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ซึ่งแม้แต่คนผิวขาวยังรบพุ่งกันเองในยุโรป ชาวดัทช์กับชาวอังกฤษ ยังมาทำสงครามแย่งชิงทรัพยากรในแอฟริการุกไล่กัน ตั้งแต่เคปทาวน์ ถอยร่นขึ้นไป จนถึงโจฮัน เนสเบิร์ก ซึ่งระยะทางพอๆกับกรุงเทพฯ–สิงคโปร์ เลยทีเดียว แสดงว่าสงคราม ไม่ใช่ชัยชนะที่แท้จริง ทุกวันนี้ทวีปแอฟริกายัง "จำเป็น" (คือ จำใจ) ต้องรวมกันอยู่อย่างหลวมๆ ที่ผ่านมาไม่มีใครได้รับชัยชนะจากสงครามเลย แม้แต่คนเดียว
แต่ทว่า เมื่อไม่นานมานี้ ได้ปรากฏมีนิมิตหมายใหม่ เป็นอะไรที่ "อินเทรนด์" สุดๆ เพราะความแตกต่างที่พอกพูนสะสมมานับร้อยนับพันปี กำลังจะหลอมรวมเป็น "ความเหมือน" หนึ่งเดียว เพราะ ศูนย์ปฏิบัติธรรมเคปทาวน์ เซ้าท์แอฟริกา ได้จัดปฏิบัติธรรมพิเศษ รวมผู้คนจากสามสีผิว จำนวนสิบกว่าคน แม้จะจิ๋วแต่ก็แจ๋ว ทั้งนี้...ก็เพียงเพื่อจะยืนยันว่า ความแตกต่างภายนอก ที่แท้แล้ว เป็นเพียง "ข้ออ้าง" ที่จะต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างไปเท่านั้นเอง จริงๆแล้ว มนุษย์ทุกคนบนโลกนี้ ต่างมีความรักต่อกัน เพียงแต่สิ่งนั้นหลบซ่อนอยู่ภายใน ซึ่ง "สมาธิ" จะเป็นตัวนำความรักนั้น ออกมาแบ่งปันแก่กัน และกันได้ อย่างไร้พรมแดน
เคปทาวน์ จะไม่หนาวอีกต่อไป แม้ว่าลมจะแรง แต่ก็แรงเป็นบางวัน สมาธิจะกลั่นใจผู้คนให้บริสุทธิ์ ให้เมืองนี้สดใสทั้งภายนอก และสว่างใสภายในศูนย์กลางกายของทุกคน
เคปทาวน์ เซ้าท์แอฟริกา หากใครได้มายล ก็อาจจะเกิดอาการ "ติดลม" แม้ในวันที่ไม่มีลมก็ตาม
Desktop Version
