ลอกเลียนแบบ
คิดเองมันยาก ก๊อปปี้มันง่าย คงไม่ใช่ทุกคนที่จะคิดอะไรได้ใหม่ตลอด การลอกเลียนแบบส่งผลดีผลเสียอย่างไร
เรื่อง : พระครูปลัดสุวัฒนโพธิคุณ (สมชาย ฐานวุฑฺโฒ)
จากรายการข้อคิดรอบตัว ออกอากาศทางช่อง DMC
ลิขสิทธิ์ทางปัญญามีความเหมือนหรือต่างจากสินทรัพย์ทางปัญญาอย่างไร?
มีความคล้ายกัน สิ่งที่คิดขึ้น หรือทำขึ้นด้วยสติปัญญาด้วยความรู้ความสามารถของตัวเอง กฎหมายคุ้มครองให้สิทธิ์ไม่ว่าจะเป็นสิ่งประดิษฐ์คิดค้น เช่น การประดิษฐ์นวัตกรรม เทคโนโลยี เขียนซอฟต์แวร์ หรือสร้างสินค้าชนิดใหม่ขึ้นมา เมื่อไปจดทะเบียนลิขสิทธิ์เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์นั้น คนอื่นห้ามมาลอกเลียน หากจะนำไปใช้ต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ก่อน โดยเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในสิ่งที่ตัวเองทำขึ้นได้ตลอดชีวิต ถ้าไม่ชัดเจนว่าใครเป็นผู้ทำ เสียชีวิตแล้วทายาทยังได้รับลิขสิทธิ์สืบเนื่องอีก 50 ปี หากใช้นามแฝงจะมีลิขสิทธิ์ตลอดอายุขัยเท่านั้น เมื่อลิขสิทธิ์แล้วทำให้คนอยากจะประดิษฐ์คิดค้น เพราะเมื่อคิดค้นสิ่งใดได้ แล้วทำสำเร็จตัวเองมีโอกาสได้รับผลประโยชน์จากสิ่งประดิษฐ์นั้น ในโลกยุคปัจจุบันที่นวัตกรรมใหม่ๆ มีความสำคัญ จึงต้องมีมาตรการในการกลุ่มครองลิขสิทธิ์ เพื่อส่งเสริมให้คน นิติบุคคล หรือบริษัทห้างร้าน มีกำลังใจที่จะทุ่มเทให้กับการคิดค้นนวัตกรรมใหม่ๆขึ้นมา เพราะรู้ว่าลงทุนไปแล้วมันคุ้ม
ของแท้ และของลอกเลียนแบบ มีข้อแตกต่างกันมากที่สุดตรงไหน?
มีหลายแบบ บางอย่างต่างกันเยอะ มีหลายเกรด เช่นทำให้คล้ายๆแต่ความละเอียดประณีตไม่เหมือนกัน เช่น กระเป๋า แอร์แม็สหรือหลุยส์วิตตองกับของปลอมก็ละเอียดไม่เท่ากัน แต่ถ้าเกิด ของปลอมระดับเกรดเอ ก็เริ่มคล้ายหรือเกรดสามเอก็ยิ่งคล้ายมากขึ้น หรือบางทีแยกไม่ออกเพราะทำมาจากโรงงานเดียวกัน กับที่ผลิตของแท้ เพราะโรงงาน แอบทำเพิ่มขึ้นมาถือเป็นของปลอม แล้วของแท้ราคาเป็นแสนแต่ ต้นทุนอาจจะแค่หมื่นเดียว แต่ขายได้เป็นแสน บริษัทที่เป็นเจ้าของแบรนเนมกำไรแต่ใช้เงินจำนวนมากในการสร้างแบรน เพราะต้องมีการโปรโมท แต่คนที่มาแอบขายได้ประโยชน์เฉยๆ ไม่ต้องแบกรับค่าใช้จ่าย แบบนี้จึงไม่ยุติธรรม เพราะฉะนั้นจึงต้องมีการตรวจสอบเรื่องลิขสิทธิ์ และประเทศที่มีสินค้าแบรนเนม เช่น ฝรั่งเศส จะจริงจังมาก แค่ซื้อสินค้าปลอมมาใช้เอง หิ้วเข้าฝรั่งเศสอาจถูกจับ และกรีดกระเป๋าทิ้ง หรืออาจถูกเรียกค่าปรับ ซึ่งกระเป๋าปลอมราคาหลักหมื่นแต่ค่าปรับอาจเป็นแสน เพราะถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ทำลายอุตสากรรม กระทบกระเทือนมากจึงเอาจริงเอาจังกับเรื่องเหล่านี้
การละเมิดลิขสิทธิ์ในแบบอุตสาหกรรม หรือทางปัญญา ส่งผลกระทบอย่างไร?
ผลกระทบทำให้บริษัทที่เป็นเจ้าของแบรน เจ้าของนวัตกรรมสิ่งประดิษฐ์นั้นเสียประโยชน์ เนื่องจากกว่าจะค้นพบและสร้างแบรนต้องลงทุนไปมากมาย เพราะฉะนั้นเพื่อรักษากระแสการค้นคว้าสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ จึงต้องมีกฎหมายคุ้มครองเรื่องลิขสิทธิ์ เพราะในระยะยาวการจะยืนหยัดอยู่ได้ในโลกนี้ได้ ต้องสร้างนวัตกรรม หากปล่อยให้ก๊อบปี้ง่ายๆ คนก็ไม่อยากสร้างนวัตกรรม และไม่มีทางรวยจริง อาจจะพอได้รายได้ แต่ละประเทศจึงพยายามส่งเสริมการค้นคว้าวิจัยการสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ในประเทศตัวเองเพื่อประโยชน์ของประเทศตัวเองไม่ต้องให้ประเทศอื่นมาบีบว่า ต้องจำกัดสินค้าเลียนแบบ เพราะถ้าอยากจะเจริญก้าวหน้าจริงในระดับแนวหน้าของโลกต้องสร้างนวัตกรรมได้ มานั่งก๊อปปี้ไม่มีทางสู้ได้ระยะยาว
รัฐบาลเกาหลีออกกฏหมาย ห้ามก๊อปปี้ ทำให้บริษัทต่างๆมีกำลังใจทุ่มทุนเรื่องการค้นคว้าวิจัย ผลคือบริษัทอย่างซัมซุงทุ่มนักวิจัยเป็นหมื่นเป็นแสนคนเพื่อจะสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ หรือรัฐบาลจีน เริ่มออกกฏหมาย ห้ามการปลอม ใครปลอมมีโทษให้คนรู้สึกว่าปลอมแล้วไม่คุ้ม เพื่อจูงใจให้คนคิดค้น บริษัทต่างๆเริ่มทุ่มทุนเรื่องการค้นคว้าวิจัย จนกระทั่งเป็นประเทศที่มีการจดสิทธิบัตรนานาชาติ ซึ่งจำนวนสิทธิบัตรจะเป็นตัวบ่งบอกการค้นคว้านวัตกรรมของตัวเอง เพราะฉะนั้นในโลกยุคปัจจุบันประเทศจะประสบความสำเร็จได้ต้องสร้างนวัตกรรมได้ บริษัทจะประสบความสำเร็จได้ต้องสร้างนวัตกรรมได้ แล้วคนเราจะประสบความสำเร็จได้ ก็ต้องมีความคิดสร้างสรรค์สร้างนวัตกรรมได้ ส่วนงานประจำในอนาคตจะมีหุ่นยนต์มาทำแทน แต่คุณค่าของเราอยู่ที่การปรับตัว ศึกษาเรียนรู้ตลอดเวลาแล้วสร้างสรรค์นวัตกรรมใหม่ๆได้ตลอดเวลา ซึ่งกฎหมายที่มารองรับเรื่องสิทธิบัตรเรื่องลิขสิทธิ์ต่างๆ มีความสำคัญในการรองรับสร้างแรงจูงใจ ให้กับตัวบุคคลหน่วยงานต่างๆที่พร้อมจะทุ่มเทเรื่องการสร้างนวัตกรรมเหล่านี้
ลิขสิทธิ์ทางปัญญาหรือกฎหมายที่ออกมาเพื่อคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญา เกิดขึ้นเพื่อให้คนที่เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ หรือเจ้าของไอเดีย เจ้าของความคิดมีแรงใจในการสนับสนุนผลงานของตัวเองให้เกิดความคิดดีๆ แล้วทำผลงานดีๆออกมาเป็นนวัตกรรม ส่วนในฐานะผู้บริโภค จะต้องมีความเคารพในลิขสิทธิ์ทางปัญญานั้นๆ แล้วสนับสนุนต้นคิดต้นแบบโดยการใช้แต่ของแท้ไม่ใช่ของเลียนแบบ
Desktop Version
