เตรียมใจให้พ่อ รอวันไปสวรรค์ ตอนที่ 3

 

        สำหรับบุพกรรมที่ทำให้อาป๊าของลูกต้องมาประสบอุบัติเหตุแขนขวาท่อนบนหัก จนทำให้ท่านยกแขนขวาไม่ได้ และต้องมาประสบอุบัติเหตุได้รับความกระทบกระเทือนทางสมอง จนทำให้ท่านต้องเข้ารับการผ่าตัด อีกทั้งในช่วงสุดท้ายของชีวิต ท่านยังต้องมาป่วยเหมือนกับเป็นอัมพาต ทั้งนี้ก็เป็นเพราะวิบากกรรมที่ท่านได้เคยทำร้ายร่างกายผู้อื่นในภพชาติก่อนๆโน้นได้ช่องตามมาส่งผล

 

 

 

        เรื่องก็มีอยู่ว่า...ในภพชาติดังกล่าว อาป๊าของลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรในครอบครัวที่มีฐานะไม่ค่อยดีนัก เมื่อท่านเติบใหญ่ขึ้นแล้ว ท่านได้ไปสมัครงานเป็นลูกน้องของเจ้าหนี้คนหนึ่ง ซึ่งตัวท่านเองก็ได้รับหน้าที่ให้ไปตามทวงหนี้จากลูกหนี้รายต่างๆ

 

 

 

        โดยเมื่อครบกำหนดคืนเงินแล้ว ถ้าหากลูกหนี้คนไหนเบี้ยวหนี้หรือจ่ายเงินไม่ตรงเวลา อาป๊าของลูกก็จะยกพวกไปสั่งสอน ด้วยการเอาไม้ไปทุบตีทำร้ายร่างกายของลูกหนี้คนนั้น จนทำให้เขาหัวร้างข้างแตก บาดเจ็บสาหัส หรือบางรายก็ถึงขั้นเป็นอัมพาตไปเลย ซึ่งตัวท่านเองก็เป็นลูกน้องที่ซื่อสัตย์และทำหน้าที่ทวงหนี้ให้กับเจ้านายได้อย่างดีเยี่ยมมาโดยตลอด ด้วยเศษแห่งวิบากกรรมนี้เอง จึงทำให้ในภพชาติปัจจุบัน อาป๊าของลูกต้องมาประสบอุบัติเหตุดังกล่าว และในช่วงสุดท้ายของชีวิต ท่านต้องมาป่วยเหมือนกับเป็นอัมพาตในที่สุด

 

 

 

คำถามข้อที่ 3. ลูกได้สร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะมาอย่างไร สามารถบวชอุทิศชีวิตในพระพุทธศาสนาตามที่ได้อธิษฐานจิตไว้บนภูกระดึงได้หรือไม่ครับ ลูกมีบุญเกี่ยวกับการพัฒนาการศึกษาของวัดหรือไม่อย่างไร และลูกจะมีโอกาสปฏิบัติธรรมที่ละเอียดลึกซึ้งและทำวิชชาได้หรือไม่ครับ

 

        สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของลูกในพุทธันดรที่ผ่าน ลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วย เรื่องก็มีอยู่ว่า...ในภพชาติดังกล่าว ลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรรูปงามในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง เมื่อเติบใหญ่ขึ้นแล้ว ด้วยความที่ลูกเป็นคนที่มีอัธยาศัยใฝ่รู้ใฝ่ศึกษาอยู่เสมอ ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ลูกขวนขวายเรียนหนังสือจนจบหลักสูตรการศึกษาทางโลก และได้เป็นบัณฑิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้ความสามารถ

 

 

 

        ภายหลังจากที่ลูกเรียนจบหลักสูตรการศึกษาทางโลกแล้ว ลูกก็ได้ไปสมัครเข้ารับราชการเป็นครูทหารที่ทำหน้าที่สอนวิชาความรู้พื้นฐานในด้านต่างๆ เช่น วิชาภูมิศาสตร์, วิชาประวัติศาสตร์, วิชาปรัชญาและแนวคิดต่างๆ เป็นต้น ให้กับนักเรียนเตรียมทหาร ซึ่งตัวลูกเองก็รู้สึกรักและภาคภูมิใจในการทำหน้าที่นี้เป็นอย่างมาก

 

 

 

        ในเวลาต่อมา เมื่อพระราชาองค์ที่ออกบวชได้เสด็จออกผนวชแล้ว ลูกก็ได้มาทำบุญที่วัดของพระเถระอดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช และคอยช่วยงานวัดอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ ซึ่งบุญที่ลูกรู้สึกชอบและปลื้มเป็นพิเศษ คือ บุญให้การสนับสนุนการศึกษาแด่คณะพระภิกษุสงฆ์สามเณร ภายหลังจากที่ลูกสามารถวางภารกิจหน้าที่การงานทางโลกได้แล้ว ลูกก็ได้ออกบวชตามพระราชาองค์ที่ออกบวชในทันที

 

 

 

        เมื่อลูกออกบวชแล้ว ลูกก็ตั้งใจศึกษาธรรมะและฝึกฝนอบรมตนเองได้เป็นอย่างดี จากนั้น ลูกจึงได้ออกไปทำหน้าที่ช่วยงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย ไปยังสถานที่ต่างๆ ซึ่งตัวลูกก็ถือว่าเป็นกำลังหลักที่สำคัญของกลุ่มเพื่อนกัลยาณมิตรที่ได้ออกไปทำหน้าที่ด้วยกัน โดยที่ลูกจะคอยให้กำลังใจและเป็นต้นบุญต้นแบบให้กับเพื่อนกัลยาณมิตรทุกๆคน

 

        สำหรับผลการปฏิบัติธรรมของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี สามารถเข้าถึงพระธรรมกายที่ชัด ใส สว่าง และเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ได้อย่างสง่างาม ส่วนว่าในภพชาติปัจจุบัน ลูกจะมีโอกาสได้ทำวิชชาหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับตัวลูกเป็นหลัก กล่าวคือ “ถ้าหากลูกทำได้ ลูกก็ได้ทำ และเมื่อลูกได้ทำ ลูกก็จะทำได้”