ลูกชื่อ พรรษพร ศิริพิศ ปลูกเห็ดขายอยู่จังหวัดราชบุรี เพิ่งบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่นล้านครั้งล่าสุดนี้เองค่ะ ลูกมาบวชได้ก็เพราะน้องบิว หลานสาวสุดที่รักวัยสิบขวบ มาบอกว่า “ยายๆ...ไปบวชอุบาสิกาแก้วเป็นเพื่อนบิวหน่อย”-หลานคนนี้สมกับเป็นอภิชาตหลานจริงๆค่ะ เพราะทำหน้าที่กัลยาณมิตรได้ตั้งแต่เด็ก ซึ่งแท้จริงแล้ว ลูกก็ไม่อยากไปไหนหรอก เพราะไม่มีใครรดน้ำเห็ด เพราะเห็ดเป็นพืชที่ต้องการความชื้นในการเจริญเติบโตสูงมาก แถมต้องประคบประหงมให้อยู่ในที่ร่ม และรดน้ำมากถึงวันละ 2-3-ครั้ง อีกทั้งจะฝากใครดูแล ก็ไม่มีใครไม่ดูแลให้ แต่ด้วยความที่ลูกรักหลาน เพราะเขาเป็นเด็กที่มีหัวคิด คือ ตัวกระเปี๊ยกแค่นี้...ยังคิดได้ว่าต้องออกบวช ลูกจึงอยากสนับสนุนความคิดดีๆของหลาน จึงตัดสินใจไปบวชเป็นเพื่อน

 

 

 

        จากนั้น ลูกก็หยุดชะงักการเพาะเห็ดใหม่ไปชั่วคราว คือ ยังไม่ลงก้อนเชื้อเห็ดล็อตใหม่เพิ่ม ทั้งๆที่ก้อนเชื้อเห็ดล็อตเก่าที่ทำอยู่ เก็บผลผลิตไปหลายครั้ง นานเกือบหกเดือนแล้ว จนมันไม่ยอมงอกแล้ว และพร้อมจะเคลียร์ทิ้ง พอปล่อยไว้มันก็เลยเน่าและแห้ง กลายเป็นก้อนแข็งอยู่ในถุงพลาสติก ซึ่งลูกกะว่าไว้บวชเสร็จ ค่อยกลับมาโละทิ้งแล้วลงก้อนเชื้อเห็ดล๊อตใหม่ แต่ก่อนวันจะไปบวช ลูกเกิดครึ้มอะไรไม่ทราบ ก็เลยเข้าไปในโรงเห็ดด้วยความอาลัยอาวรณ์ แล้วเอาน้ำไปรดราดมันทุกก้อน โดยคิดว่าจะรดมันเป็นครั้งสุดท้าย และพอกลับจากบวชจะได้เคลียร์ทั้งหมดออกมาทำปุ๋ยใส่ต้นลำไย

 

 

        จากนั้น ลูกก็เข้าโครงการบวช ได้เดินทางมารับสไบแก้วที่วัดพระธรรมกาย และกลับไปปิดโครงการที่ศูนย์อบรมวัดทุ่งตาลับ ซึ่งพอจบโครงการ ลูกก็รีบกลับบ้าน ตรงดิ่งไปเปิดประตูเข้าไปในโรงเห็ด แล้วทันใดนั้นเอง ลูกก็ต้องเจอกับเหตุการณ์ประหลาดที่ไม่คาดคิด คือ เห็ดออกดอกบานสะพรั่งเต็มโรงเพาะเห็ดเลยค่ะ ดอกใหญ่ขนาดเท่าจานกินข้าว ใหญ่กว่าฝ่ามืออีกค่ะ ลูกตะลึงจนแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง จึงรีบไปเรียกคนมาดู ซึ่งต่างก็ตะลึงไปตามๆกัน จนกลายเป็นเรื่องที่กล่าวขวัญกันในย่านนั้นไป เพราะระหว่างที่ลูกไปบวช ก็ไม่มีใครเข้ามารดน้ำหรือมาดูดำดูดีในโรงเห็ดเลย เคยมีหนังเรื่อง ซอมบี้ศพคืนชีพ ลูกว่าเรื่องของลูกน่าจะนำมาสร้างหนัง เรื่องเห็ดคืนชีพ บ้าง เพราะก้อนเชื้อเห็ดของลูก มันเน่าแห้งไปแล้ว แต่มันกลับโผล่ขึ้นมาหยอก แล้วงอกอย่างอัศจรรย์ อีกทั้งก้อนเชื้อเห็ดล๊อตนี้มันเก่าแสนเก่าปาไปเกือบหกเดือนแล้วค่ะ ซึ่งไม่มีเจ้าของเห็ดโรงไหน เขาเก็บไว้นานขนาดนี้หรอก เพราะปกติก้อนเชื้อเห็ดล็อตหนึ่งๆ จะเก็บผลผลิตได้นานแค่สามเดือนเท่านั้น แล้วเขาก็จะโละทิ้ง

 

 

        จากการที่เห็ดงอกขนาดนี้ ทำให้ลูกเชื่อในอานุภาพบุญบวชมากเลยค่ะว่า เมื่อบวชแล้ว อะไรๆมันก็ดีไปหมด หนำซ้ำพอทีมงานจากทางวัดพระธรรมกายส่งคนไปดูที่โรงเห็ดของลูก เขาก็แจ้งให้ทราบว่า วันที่ 27-กุมภาพันธ์ ถึง 6-มีนาคม พ.ศ.2554-จะมีการบวชอุบาสิกาแก้วล้านคนจึงเชียร์ให้ลูกมาบวชอีก ลูกก็ตกลงค่ะ และพอตกลงเท่านั้นแหละค่ะ เกิดอะไรขึ้นทราบไหมคะ คือ หลังจากนั้นไม่กี่วัน เห็ดมันก็งอกให้ลูกเก็บดอกมันไปขายได้อีกสองล็อตเป็นอัศจรรย์ค่ะ จึงทำให้ลูกเชื่อในอานุภาพบุญบวชมาก ซึ่งลูกก็ขอยืนยันว่าจะมาบวชรุ่นล้านหน้าแน่นอนค่ะ สุดท้ายนี้ ลูกอยากจะเชิญชวนลูกผู้หญิงมาร่วมกันบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนกันทุกคนเลยนะคะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลฯพรรษพร ศิริพิศ