กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมาจารย์ เจินกว่าง ฝ่าซือ จากเมืองเป่าติ้ง มณฑลเหอเป่ กระผมบินตรงมาที่วัดพระธรรมกาย ด้วยความตั้งใจที่จะมาศึกษาวิชชาธรรมกายด้วยตนเองครับ ถึงแม้ว่าก่อนเดินทาง กระผมได้รับบาดเจ็บที่ข้อเท้า หมอที่ทำการรักษาให้งดเดินทางไกล ถึงแม้ว่ากระผมจะต้องใช้ไม้เท้าช่วยเดิน และต้องนั่งรถเข็น ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับกระผม กระผมยังคงมุ่งหน้าเดินทางมาที่วัดพระธรรมกายด้วยความตั้งใจครับ

 

 

 

        เมื่อวันที่ 14-17 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2554-ที่ผ่านมา กระผมและคณะได้ไปปฏิบัติธรรมที่เวิลด์พีชวัลเล่ย์ เขาใหญ่ การมาปฏิบัติธรรมครั้งนี้ กระผมได้นั่งสมาธิทำตามที่พระอาจารย์แนะนำ โดยผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกาย ทำใจสบายๆ ผ่านไปสองวัน กระผมก็สัมผัสได้กับความสุขภายใน มันเป็นครั้งแรกที่กระผมรู้สึกแบบนี้ กระผมรู้สึกคุ้นเคยกับความสุขภายในนี้มาก ราวกับว่า...ได้เคยสัมผัสกับความสุขแบบนี้มาก่อนในอดีตครับ

 

        ในช่วงบ่ายของวันที่สอง ขณะที่กระผมนั่งสมาธิอยู่หลังห้อง นั่งไปได้สักพักก็รู้สึกเคลิ้มๆ พระอาจารย์บอกให้ผ่อนคลายร่างกาย เมื่อทำตามก็รู้สึกสบายมาก แล้วก็ไม่รู้ว่าตัวหายไปไหน เหลือแต่ความสบายนิ่งๆ แล้วดวงแก้วกลมใสก็ปรากฏขึ้น ดวงแก้วใสมาก มีขนาดเล็กกว่ากำปั้นนิดหน่อย แล้วบนดวงแก้วก็มีแสงสว่าง กระผมไม่รู้ว่าดวงแก้วเกิดขึ้นตรงตำแหน่งไหน เพราะตอนนั้นเหมือนกระผมไม่มีตัวตน กระผมนั่งอยู่กับความสบายเพียงอย่างเดียว ทำให้กระผมไม่อยากลืมตา ไม่อยากออกจากสมาธิเลยครับ

 

        ในวันต่อมา พระอาจารย์แนะนำว่า ถ้าเห็นดวงแก้วใสๆอีก ก็ให้เอาความรู้สึกปล่อยเข้าไปในดวงนั้นเลย ช่วงสุดท้ายของการอบรม ขณะที่กระผมกำลังปล่อยใจสบายๆ ดวงใสๆก็มาให้เห็นอีก กระผมจึงลองปล่อยใจเข้าไปในดวงนั้น แล้วกระผมก็รู้สึกว่า...กระผมได้เข้าไปอยู่ในดวงนั้นจริงๆ และในกลางดวงก็มีความสว่างเป็นสีเหลืองนวลๆ เห็นชัดเจนมาก ตอนนั้นกระผมรู้สึกดีมากๆ มีความสุขมากๆครับ

 

        ในวันมาฆบูชา กระผมสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่สามประการ คือ

 

1.พิธีกรรมทุกอย่างพิเศษมาก จัดได้อย่างยิ่งใหญ่ อลังการ แม้มีคนมาร่วมงานมากมาย ก็ไม่วุ่นวาย ทุกอย่างงดงาม เป็นระเบียบมากครับ

 

2.กระผมได้เห็นถึงบุญบารมีของหลวงพ่อ หลวงพ่อเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ และมีเมตตามหาศาล ที่นำผู้คนมากมายให้ได้พบกับคำสอนที่เป็นแสงสว่างในชีวิต

 

3.กระผมรู้สึกว่าวิชชาธรรมกายนั้นพิเศษมาก ซึ่งไม่ว่าใครก็สามารถเรียนรู้ได้ ไม่ว่าจะเป็นคนระดับไหน จะมีกิเลสมากน้อยเพียงไร ก็ง่ายต่อการเข้าใจ และถ้าได้ปฏิบัติอย่างถูกต้องก็จะเข้าถึงได้ทุกคน เพราะวิชชาธรรมกายนั้นมีการสอนแบบตรงไปตรงมาครับ

 

        วัดพระธรรมกาย เป็นวัดในอุดมคติของกระผมเลยทีเดียว และหลวงพ่อก็เป็นบุคคลที่กระผมเคารพบูชาเป็นอย่างมาก กระผมคิดว่าการสร้างสันติภาพโลกเป็นสิ่งที่ดี เพราะตอนนี้ที่เมืองจีนกำลังมีการรณรงค์ให้สังคมสงบสุข โดยใช้คำสอนแบบขงจื๊อ ซึ่งคำสอนนั้นบอกว่า “ถ้าอยากให้สังคมสงบสุข ต้องเริ่มจากครอบครัวที่อบอุ่น ซึ่งจะทำให้จิตใจของทุกคนสงบสุข”-ซึ่งเหมือนกับที่หลวงพ่อกำลังทำอยู่ คือ “สันติภาพภายนอก เริ่มต้นจากสันติสุขภายใน”-ด้วยการให้ทุกคนหลับตาแล้วเปิดใจ ก็จะพบกับความสุขภายในที่แท้จริง ซึ่งตอนนี้ชาวจีนแผ่นดินใหญ่มีความสนใจในการปฏิบัติธรรมมากขึ้น เพียงแต่ยังไม่รู้วิธีการที่ถูกต้อง และยังไม่มีผู้แนะนำวิธีการนี้ กระผมจึงอยากให้ชาวจีนได้รู้จักการฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย เพราะความสุขภายนอกมีข้อจำกัด แต่ว่าความสุขภายในเป็นสมบัติที่ใช้ไม่หมด และนี่เป็นทางออกของสังคมโลกยุคปัจจุบันครับ

 

        ถ้ากลับไปคราวนี้ กระผมจะให้ความสำคัญกับการปฏิบัติธรรมเป็นอันดับหนึ่ง เพราะหลวงพ่อได้เมตตาชี้หนทางให้กับกระผมแล้ว กระผมจะตั้งใจทำให้ดีที่สุดเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ แล้วกระผมจะเปิดศูนย์ปฏิบัติธรรม เพื่อจะได้นำความสุขภายในนี้ ส่งต่อไปยังชาวจีนทุกคน ให้ทุกคนได้เข้าถึงธรรมะภายใน กระผมจะไม่ทำให้หลวงพ่อผิดหวังครับ

 

        สุดท้ายนี้ กระผมขอนิมนต์หลวงพ่อไปเป็นแสงสว่างที่เมืองเป่าติ้ง มณฑลเหอเป่ สักครั้ง ถ้าหลวงพ่อไปจริงๆจะต้องได้รับความนิยม มีชาวจีนมาเรียนธรรมะกับหลวงพ่อเป็นจำนวนมากอย่างแน่นอนครับ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระธรรมาจารย์ เจินกว่าง ฝ่าซือ

 

ป.ล.กระผมขออนุญาตเสนอ และขอให้ทางวัดพระธรรมกายจัดทำป้ายต่างๆในวัดเป็นภาษาจีนบ้างครับ เพราะกระผมเชื่อว่าในอนาคต จะต้องมีพี่น้องชาวจีนเดินทางมายังวัดพระธรรมกายเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย แน่นอนครับ

 

************************