ทำอย่างไรที่จะให้เลิกนำเหล้าเบียร์มาเลี้ยงกันในวันรวมญาติ

หัวใจกัลยาณมิตร หัวใจไร้ขีดจำกัด

ประเพณีรวมญาติ

 

คำถามจากทางบ้าน:

            ในช่วงสงกรานต์ ทุกๆ วันที่ ๑๔ เมษายน ของทุกปี ตระกูลของผมมีประเพณีรวมญาติเพื่ออุทิศบุญกุศลให้กับญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว และมีพิธีรดน้ำดำหัวขอพรจากญาติผู้สูงวัยที่มีอายุ ๖๐ ปีขึ้นไป ประเพณีนี้ได้ทำสืบทอดกันมาเป็นเวลา ๒๐ กว่าปี มีเครือญาติที่มาร่วมงานกว่า ๓๐๐ คน มีการจัดตั้งกองทุนหมุนเวียนเพื่อช่วยเหลือหมู่ญาติที่เดือดร้อน เจ็บป่วย และเสียชีวิต

 

            แต่หลวงพ่อครับ ผมลำบากใจมากที่ประเพณีรวมญาติมีการลงขัน ฝ่ายชายมีการถือขวดเหล้ามาเป็นเจ้าภาพคนละ ๑ ขวด ฝ่ายหญิงจะเอาน้ำส้มมาคนละ ๑ ขวด มาเลี้ยงกัน กระผมไม่สามารถจะไปแก้ไขกติกานี้ได้ เพราะผมเหมือนแกะขาวในหมู่แกะดำที่มีความเข้าใจผิดๆ ตอนนี้ผมได้แต่วางอุเบกขาไว้ก่อน

 

ทำอย่างไรจึงจะทำให้เครือญาติมาสร้างบารมีกับหมู่คณะ

 

            ทำอย่างไร จึงจะทำให้เครือญาติมาสร้างบารมีกับหมู่คณะ และสืบทอดประเพณีรวมญาติให้ยั่งยืนตลอดไป หมู่ญาติที่เสียชีวิตได้รับส่วนบุญที่อุทิศไปให้มากน้อยเพียงใด และจะทำอย่างไรที่จะให้เลิกนำเหล้าเบียร์มาเลี้ยงกันในวันรวมญาติ คนที่นำสุรามาเลี้ยงในวันงานจะได้รับผลกรรมอย่างไรครับ

 

ที่นี่มีคำตอบ:

            จะทำให้เครือญาติมาสร้างบารมี ลูกก็ต้องชักชวนให้ทุกคนมาปฏิบัติธรรม ด้วยความอดทนและเยือกเย็น สักวันหนึ่งเมื่อเขาเข้าใจแล้ว เขาก็จะมาปฏิบัติธรรม จนมีประสบการณ์ภายใน แล้วจะเกิดการสืบทอดประเพณีการรวมญาติให้ยั่งยืนต่อไป

 

หมู่ญาติที่เสียชีวิตไปแล้ว จะได้รับบุญไปตามภพภูมิที่รับได้

 

            หมู่ญาติที่เสียชีวิตไปแล้ว จะได้รับบุญไปตามภพภูมิที่รับได้ ส่วนภูมิที่รับไม่ได้ก็ไม่ได้รับ ภูมิที่รับไม่ได้ เช่น เป็นมนุษย์ สัตว์เดรัจฉาน มหานรก เป็นต้น

 

            จะต้องชี้ให้เห็นโทษของการนำน้ำเมามาเลี้ยงกันในวันรวมญาติว่า จะทำให้เป็นบ้า ใบ้ ปัญญาอ่อน และถ้าเลี้ยงน้ำเมา ในภพชาติต่อไปจะได้เลี้ยงดูคนบ้า ใบ้ ปัญญาอ่อนเป็นวิบาก อีกทั้งถ้าใจเศร้าหมองเห็นภาพเหล่านี้ตอนก่อนตาย ก็จะไปอบาย

 

จะต้องชี้ให้เห็นโทษของการนำน้ำเมามาเลี้ยงกันในวันรวมญาติ

 

            ต้องชี้โทษภัยด้วยใจที่ใส เยือกเย็น บ่อยๆ ค่อยๆ ซึมซับไปทีละนิด เพราะเขาไม่เห็นนรกสวรรค์ เขาก็ไม่ค่อยจะเชื่อ เขาบอกเขาไม่เห็น แปลว่าไม่มี แต่ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้น จะไปสรุปในสิ่งที่ตัวไม่เห็น เพราะว่าดวงตาเรามันสั้น มันแคบ หลับตายังมืดอยู่ แล้วไปสรุปว่า นรกสวรรค์ไม่มี หรือสรุปเพียงแค่ตื้นๆ ว่า สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ ไปสรุปอย่างนั้นมันตื้นเกินไป จนกระทั่งปฏิเสธเกี่ยวกับเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดหรือผลแห่งการกระทำ ซึ่งมันอันตรายมาก

 

ลูกต้องทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับทุกคนด้วยจิตใจที่ใส เยือกเย็น และอดทน

 

            พี่น้องของลูกบางคนเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมามาก บางคนก็เคยสร้างมาน้อย บางคนยังห่วงเรื่องทำมาหากิน และก็ยังไม่ค่อยจะเข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ดังนั้นก็เป็นหน้าที่ของลูก ที่จะต้องทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับทุกคน ด้วยจิตใจที่ใส เยือกเย็น และอดทน สักวันหนึ่งก็จะสมปรารถนา

 

โดย คุณครูไม่ใหญ่

๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘