เริ่มต้นอะไรก็ได้ แต่สุดท้ายเป็นองค์พระแก้วใส

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาท เธียรวิชญ์ อานนฺทชาโต อายุ 34-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียงสาม กลุ่มสิบครับ ตอนเป็นฆราวาสกระผมเป็นแพทย์ผิวหนัง เปิดคลินิกด้านผิวพรรณหลายสาขา ดูแลเรื่องความสวยความงาม รักษาสิว ฝ้า กระ และริ้วรอยครับ ปกติกระผมกับเทพธิดาข้างกาย (ภรรยา)-จะเข้าวัดทำบุญอยู่เสมอ ชอบสร้างพระพุทธรูป ชอบจัดพิมพ์หนังสือสวดมนต์ หนังสือธรรมะ ถวายไปตามวัดต่างๆเป็นประจำครับ ย้อนไปเมื่อสองปีที่แล้ว กระผมเปิดทีวี บังเอิญไปเจอหลวงพ่อครับ ตอนนั้นรู้แค่ว่าเป็น...คุณครูไม่ใหญ่ แต่แวบแรก กระผมก็สะดุดตากับผิวพรรณวรรณะที่ผุดผ่องของคุณครูไม่ใหญ่เป็นอย่างมาก กระผมฟังคุณครูไม่ใหญ่เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ ล้วนเป็นเรื่องที่กระผมไม่เคยฟังมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นการตอบคำถามเรื่องกฎแห่งกรรม เรื่องนรก-สวรรค์ กระผมได้เห็นภาพนรก-สวรรค์ ก็ตอนดูคุณครูไม่ใหญ่นี่แหละครับ

 

 

 

        แล้ววันหนึ่งคุณครูไม่ใหญ่ก็ชวนสร้างพระธรรมกายประจำตัว โดยบอกว่า เป็นหนทางปิดประตูอบาย กระผมก็อยากทำทันที อยากปิดประตูอบายครับ กระผมจึงติดต่อหาข้อมูลการสร้างพระ จนได้เบอร์โทรศัพท์ของผู้นำบุญชื่อ พี่เสน่ห์ กระผมได้โอนปัจจัยสร้างพระไปสามองค์ให้พี่เสน่ห์ช่วยทำบุญแทน แล้วกระผมก็เริ่มสั่งสมบุญกับหลวงพ่อมาเรื่อยๆ โดยที่กระผมไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลยสักครั้งครับ และตอนนี้กระผมก็กำลังจะสร้างองค์พระเพิ่มอีกสององค์ เพื่อจะได้ร่วมฉลองชัยปิดเจดีย์กับหลวงพ่อครับ พี่เสน่ห์ชวนกระผมบวชมาตั้งแต่ปีก่อนแล้ว แต่ตอนนั้นกระผมยุ่งมาก ก็เลยปฏิเสธไปอย่างนุ่มนวลว่า “ผมขอเป็นฝ่ายสนับสนุนดีกว่า พี่อยากให้ผมช่วยอะไรก็บอก แล้วถ้าผมจะบวชเมื่อไหร่ ผมจะบอกพี่เป็นคนแรกเลย”

 

        แล้วเมื่อประมาณต้นปีที่ผ่านมา ไม่รู้เป็นอย่างไร มีแต่คนมาทักกระผมเรื่องการบวช หมอดูก็ทัก ไปทำบุญวัดไหนๆ ทั้งหลวงพ่อ ทั้งแม่ชี ก็จะถามว่า...จะบวชเมื่อไหร่ ทักกันเยอะจริงๆ แล้วเทพธิดาข้างกายยังโทรศัพท์มาคุยกับกระผมอีกว่า “มีข่าวว่าประเทศไทยจะเจอภัยพิบัติหนัก ภาคใต้ก็เจอสึนามิ ภาคเหนือก็มีแผ่นดินไหว ไม่รู้จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกไหม ถ้าเราอยากทำบุญต้องรีบทำเลยนะ”-พอคุยกันเสร็จ กระผมก็คิดทันที เอ...ถ้าอย่างนั้น เราอยากบวชก็ต้องรีบบวชเลย ถ้ารอช้าเกิดตายก่อน อดบวช เราคงแย่แน่ กระผมจึงตัดสินใจบวชในรุ่นนี้เลยครับ

 

 

        วันแรกๆที่นั่งสมาธิ กระผมเห็นแต่ความมืด รวมใจไม่ได้เลย สมองมันคิดอยู่ตลอดเวลา แล้วพระเพื่อนก็จะคอยถามกันตลอดว่า นั่งเป็นอย่างไรบ้าง กระผมก็จะมีประโยคประจำตัวว่า มืดตื้อ มืดมิด มืดสนิทอยู่ทุกวัน ไม่ว่าพระอาจารย์จะสอนให้นึกถึงดวงแก้ว องค์พระ จะแนะนำอย่างไร กระผมนึกไม่ออก จนมีพระอาจารย์รูปหนึ่ง ท่านพูดให้ฟังว่า ท่านสอนให้เด็กๆนึกถึงหัวโดราเอมอน กระผมก็เลยเข้าใจ... “ถ้าเด็กๆนึกถึงหัวโดราเอมอนได้ เราก็นึกอย่างอื่นได้สิ”-กระผมจึงนึกถึงสิ่งที่คุ้นเคย คือ เข็มฉีดยาครับ นึกไปเหมือนภาพในจินตนาการ ก็เห็นภาพเข็มฉีดยาได้ พอลองนึกถึงตลับยา ก็นึกได้ กระผมฝึกไปเรื่อยๆ ก็นึกได้เรื่อยๆครับ

 

        จนวันที่ 16-เมษายน กระผมไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน ซึ่งปกติกระผมไม่เคยเดินไกล วันนั้นกระผมจึงรู้สึกเหนื่อยมาก พอกลับมาถึงวัดก็รีบเข้าห้องปฏิบัติธรรม เพราะกระผมอยากอยู่นิ่งๆ พอหลับตา ภาพบาตรสแตนเลสที่กระผมอุ้มมาตลอดช่วงเช้าก็มาปรากฏเหมือนเป็นภาพติดตา กระผมก็มองเฉยๆไม่คิดอะไร เพราะอารมณ์ตอนนั้นไม่อยากได้อะไรเลย แล้วกระผมก็เห็นบาตรสแตนเลสชัดขึ้น เหมือนเรามองภาพที่อยู่ในที่ไกลๆแต่ชัดมาก แล้วแป๊บเดียวจากบาตรสแตนเลสก็กลายเป็นแก้วใสๆ มีประกายระยิบระยับ สว่างเหมือนแสงจันทร์ สักพักก็มีองค์พระพรวดขึ้นมาหนึ่งองค์ ประสบการณ์เกิดเร็วมากจนกระผมงง กระผมเห็นท่านชัดมาก ใบหน้าของท่านสวยงาม ผิวพรรณเป็นแก้วใสๆทั้งองค์ ตอนนั้นกระผมปีติมาก จากที่เพลียๆก็สดชื่น กระผมตื่นเต้นมาก แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยมั่นใจ เพราะว่ามองบาตรสแตนเลสอยู่ดีๆแล้วจะเห็นเป็นองค์พระได้อย่างไร

 

 

        พอไปถามพระเพื่อน พระเพื่อนก็บอกว่า ถ้าเป็นของจริง ต้องหดได้ ขยายได้ ต้องพูดได้ และยิ้มให้เราได้ วันต่อมากระผมก็รวบรวมสตินั่งแบบเดิม กระผมสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆสามครั้ง ภาวนาสัมมาอะระหัง ก็รู้สึกว่าสมาธิจะมาง่ายขึ้น คราวนี้กระผมเห็นองค์พระมาอยู่ในศูนย์กลางกายเลยครับ กระผมลองนึกเบาๆให้ท่านหมุนไปทางซ้าย ท่านก็หมุนครับ นึกไปทางขวา นึกย่อ-ขยาย ท่านก็เป็นไปตามที่กระผมนึกเลย แล้วพอมองนิ่งๆท่านก็อยู่นิ่งๆ ไม่พูดอะไร กระผมเห็นองค์พระเป็นแบบภาพสามมิติ เป็นองค์เล็กๆประมาณหนึ่งฝ่ามือ มีเกศเป็นยอดแหลมๆเป็นแก้วใสๆสวยงามมาก ตอนนั้นกระผมรู้สึกเหมือนนั่งอยู่กลางอวกาศ ตัวเบาสบาย มีความสุขมากๆ เหมือนสารอะดรีนาลีนหลั่งเต็มที่เลยครับ ทั้งปีติทั้งเบิกบาน ใจมันมีความสุขมาก ตอนนี้ไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตา ถ้ากระผมคิดถึงองค์พระและทำใจนิ่งๆที่ศูนย์กลางกาย ก็จะเห็นท่านได้เสมอ องค์พระเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ให้แต่ความรู้สึกดีๆครับ

 

 

        กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง กระผมรู้สึกมีบุญมากที่ได้รู้จักหลวงพ่อ ถ้าไม่มีหลวงพ่อ กระผมก็คงจะไม่มีวันนี้ ตอนแรกที่เห็นหลวงพ่อในดีเอ็มซี กระผมก็ศรัทธามาก เพราะสัมผัสได้ว่าหลวงพ่อเป็นพระสงฆ์ที่น่าเคารพ แต่พอได้ดูวีดีโอเรื่องราวของหลวงพ่อ ได้รู้ถึงความทุ่มเทเสียสละของหลวงพ่อแล้ว กระผมขอยกให้หลวงพ่อทั้งหัวใจเลยครับ และด้วยบุญกุศลที่กระผมตั้งใจทำมาอย่างดี กระผมขออธิษฐานให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรงมากๆ และกระผมจะขอมีหลวงพ่อเป็นต้นบุญต้นแบบในการสร้างความดี และจะช่วยหลวงพ่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาตลอดไปครับ

 

 

พระธรรมทายาท เธียรวิชญ์ อานนฺทชาโต