เปลี่ยนหนี้สองแสนเป็นกำไรสองล้าน ด้วยบุญสร้างพระ

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

 

        ลูกชื่อ กาญจนา นิตย์โชติ อายุ 39 ปี ทำธุรกิจส่วนตัว คือ เปิดโรงรมยางแผ่น อยู่ที่จังหวัดพัทลุงค่ะ ลูกเริ่มเข้าวัดพระธรรมกายเมื่อปี พ.ศ.2550 หลังจากนั้นก็เก็บสะสมบุญบ้างเท่าที่จะทำได้ แต่ก่อนเข้าวัดลูกก็ขยันขันแข็ง ตั้งใจทำมาหากิน ตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อต แขนขาเป็นสปริงเลยค่ะ แต่เงินนี่สิคะ...มันคอยแต่ขยันเดินออก ไม่ค่อยอยากจะเดินเข้ามาเลย เพราะนับตั้งแต่ลูกทำธุรกิจมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2548 ส่วนใหญ่จะคุ้นเคยแต่คำว่า “ขาดทุน” และ “เสมอตัว” คำว่า “กำไร” ไม่ค่อยจะรู้จักกับเขาหรอกค่ะ ถึงมีบ้างก็เล็กน้อยเป็นหย่อมๆ และเป็นแบบนี้มาตลอดสามปีค่ะ จนเงินที่เก็บไว้เป็นทุนสำรองเริ่มจะหมด แถมยังไม่รู้จะหาเงินที่ไหนมาหมุน และหากไม่มีเงินหมุน กิจการของลูกก็คงต้องถูกปิดแน่ๆ ทำให้ลูกเครียดมาก จนอยากฆ่าตัวตายวันละหลายรอบค่ะ

 

        นับเป็นบุญของลูกที่ได้เป็นลูกพระธัมฯ เป็นหลานพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เป็นหลานคุณยายอาจารย์ และเป็นแฟนดีเอ็มซี จึงทำให้ลูกได้รู้วิธีตัดวิบากกรรมฉบับวิธีลัด นั่นคือ “การสร้างพระธรรมกายประจำตัว” ซึ่งมีอานิสงส์ใหญ่มากจนประมาณมิได้ เพราะเป็นการช่วยต่ออายุพระพุทธศาสนา เมื่อมีคนมากราบไหว้องค์พระของเรา เราก็จะได้บุญตลอดเวลา แบบไม่มีจำกัด และนอกจากนี้การสร้างองค์พระ ยังเป็นการสลัดโลภะออกจากใจ ทำให้ใจสะอาด แล้วสิ่งดีๆก็จะเข้ามาเอง ลูกจึงไม่รอช้า รีบนำเงินก้อนสุดท้ายที่มีอยู่จำนวนห้าแสนกว่าบาท มาสร้างองค์พระและชวนคนอื่นสร้างได้ถึง 100 องค์แล้วค่ะ

 

 

 

        หลวงพ่อคะ หลังจากที่ลูกสร้างพระแล้ว เงินที่ก่อนหน้านี้คอยแต่จะเดินหนี มันก็เปลี่ยนใจเป็นเดินกลับมาหา เท่านั้นยังไม่พอ กิจการของลูกที่กำลังจะแย่ อยู่ๆก็เกิดความอัศจรรย์ กล่าวคือ ตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ.2554 เป็นต้นมา เกิดปัญหาวิกฤต ราคายางพาราผันผวนอย่างหนัก ขึ้นๆลงๆเหมือนหุ้น ยากที่จะคาดเดาทิศทาง จนทำให้เกษตรกรและผู้ประกอบการยางพาราที่เคยเป็นราชากลายเป็นยาจกชั่วข้ามคืน เนื่องจากประสบกับภาวะขาดทุน ถึงขนาดเจ้าของกิจการที่ได้รับผลกระทบแบบเต็มๆ เครียดจัดจนตัดช่องน้อยแต่พอตัว ขอลาจากโลกนี้ด้วยการฆ่าตัวตายไปหลายรายอย่างน่าเศร้าใจ

 

        แต่นั่นไม่ใช่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของลูก เพราะแปลกมากที่กิจการของลูกก็เกี่ยวเนื่องกับยางพาราล้วนๆ แต่เหมือนมีบุญมาประคองไว้ ทำให้ได้เจอกับลูกค้าใจดีให้ยืมเงินมาหมุนก่อนเกือบสองล้านบาท เพื่อช่วยพยุงให้ฐานะทางการเงินของลูกไปได้ตลอดรอดฝั่ง แถมยังสวนกระแสอีกด้วยค่ะ เพราะในช่วงต้นเดือนมกราคม พ.ศ.2554 ซึ่งเป็นช่วงที่ลูกกำลังซื้อวัตถุดิบยางพารา เพื่อนำมาผลิตแผ่นยาง ราคายางก็ร่วงหล่นลงไปอยู่ที่ 130 บาทต่อกิโลกรัม แต่พอปลายเดือนซึ่งเป็นช่วงที่ลูกกำลังปล่อยขายแผ่นยางพอดี ราคายางกลับดีดตัวพุ่งไปถึง 180 บาทต่อกิโลกรัม เหมือนบุญจัดสรร ส่งผลให้ลูกได้กำไรเต็มๆ ได้เงินมาใช้แบบบุญหล่นทับทันทีสองล้านบาทค่ะ

 

        ผลบุญยังไม่หมดเพียงแค่นั้นนะคะ ยังส่งผลให้ลูกได้รับใบสั่งซื้อแผ่นยางทั้งรายเล็กรายใหญ่ ซึ่งให้ราคาดีมาก ทำให้กิจการของลูกเฟื่องฟูอย่างไม่ลืมหูลืมตา ได้กำไรเฉลี่ยนับล้านต่อเดือนอย่างน่าอัศจรรย์ใจ นอกจากนั้น เพื่อนที่เคยยืมเงินไปสองแสนบาทตั้งแต่เมื่อหกปีก่อน และไม่เคยติดต่อมาเลย จู่ๆก็โทรศัพท์มาขอเลขที่บัญชีเพื่อโอนเงินมาใช้คืนให้ ทำให้ลูกทั้งอึ้งและปลื้มอย่างมาก เพราะลูกมั่นใจว่า “บุญจากการสร้างพระได้ส่งผลมาช่วยลูกแล้ว” และก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้นว่า “ลูกได้เดินมาถูกทางแล้ว”

 

        หลวงพ่อเจ้าคะ ลูกขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่เสียสละและยืนหยัดอยู่เป็นต้นโพธิ์ ให้ลูกนกน้อยๆอย่างพวกเราได้มีโอกาสมาสร้างบารมีกันที่วัดพระธรรมกายแห่งนี้ ซึ่งลูกคิดว่าโชคดียิ่งกว่าถูกรางวัลที่หนึ่งอีกค่ะ และที่สำคัญที่สุด คือ ได้มาสร้างพระธรรมกายประจำตัว ฝากไว้เป็นมรดกทางพระพุทธศาสนา ซึ่งมีอานิสงส์มหาศาลประมาณค่ามิได้ อีกทั้งเป็นการต่ออายุและร่วมกันกอบกู้พระพุทธศาสนาให้ยืนยาวไปอีกนับพันปี

 

 

กัลฯกาญจนา นิตย์โชติ