ขอเกาะชายผ้าเหลืองพระลูกชายไปสวรรค์


[ 26 มี.ค. 2555 ] - [ 18268 ] LINE it!

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 24 มีนาคม  พ.ศ.2555
พลิกชีวิตด้วยบุญบวช


ตอน ขอเกาะชายผ้าเหลืองพระลูกชายไปสวรรค์
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา  
 
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

       กระผม พระสุเทพ สุทฺธิโรจโน อายุ 22 ปี ผมบวชตั้งแต่ในโครงการ 1 แสนรูป เข้าพรรษา ปี พ.ศ. 2553 ครับ ปัจจุบันรับหน้าที่เป็นพระพี่เลี้ยง ประจำศูนย์ปฏิบัติธรรมตะวันเพชร อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมาครับ
 
พระสุเทพ  สุทฺธิโรจโน  
 
พระสุเทพ  สุทฺธิโรจโน 
 
       หลวงพ่อครับ ผมเกิดมาเป็นลูกกำพร้า โยมแม่เสียชีวิตตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก ส่วนโยมพ่อก็ไม่รู้หายไปไหน ทิ้งให้ผมอยู่กับตาและยาย ซึ่งผมก็เรียกตาว่าพ่อ เรียกยายว่าแม่ แต่สมัยก่อนท่านเอาแต่ทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาดูแลผม ผมรู้สึกเหงา เฉาชีวิตสุดๆ ก็เลยหาทางออกด้วยการคบเพื่อน ซึ่งเพื่อนๆ ก็ล้วนแต่แสบทรวงทั้งนั้นเลยครับ ผมดื่มเหล้าสูบบุหรี่เป็นตั้งแต่เรียน ป. 1 แล้วตอน ป. 3 ก็เคยท้าดวลซดเหล้า ซึ่งผมก็ดื่มชนะคนที่ได้ชื่อว่าคอแข็งที่สุดในหมู่บ้านมาแล้ว ผมเป็นคนใจร้อนมาก ตัดสินทุกอย่างด้วยความรุนแรง ถ้าใครทำอะไรให้ผมไม่พอใจ พูดไม่เข้าหู เป็นต้องลงไม้ลงมือครับ แล้วผมก็มีเทคนิควิธีทำมาหาเงิน โดยไม่แคร์ว่าจะผิดหรือถูก ผมคิดว่าถ้ามัวแต่กลัวบาป ท้องก็จะไม่อิ่ม ดังนั้นขอแค่ได้เงินมา ยิ่งเยอะยิ่งดี ใครจะเป็นยังไงก็ช่างครับ

        ผมเคยเป็นทหารรับใช้ชาติอยู่สองปีครับ พอปลดประจำการ กลับมาอยู่บ้านได้ 7 วัน ก็แปลกมาก เพราะโยมป้า ที่ไม่ได้คุยกันเป็น 10 ปี เกิดอยากคุยกับผมขึ้นมาครับ พอเล็งๆ เห็นผมเริ่มสร่างเมา คำแรกก็ถามผมเลยว่าอยากบวชมั๊ย คุยไปคุยมา ผมก็ตกปากรับคำว่าจะบวช พอผมถามว่าแล้วจะบวชยังไง โยมป้าก็บอกว่าไปบวชที่วัดพระธรรมกาย เขามีโครงการบวช 1 แสนรูป ผมฟังแล้วก็งงๆ ว่าวัดอะไรจะรับคนบวชได้ตั้งแสนรูป พอมาอยู่ที่ศูนย์อบรม เรื่องกฎระเบียบผมบ่ยั่นอยู่แล้วครับ แต่พอพระพี่เลี้ยงบอกให้หยุดสูบบุหรี่ หยุดดื่มเหล้านี่สิครับ ผมแทบแย่ และไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่ แต่ลูกผู้ชาย คำไหนคำนั้นครับ เมื่อมาถึงโครงการขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ต้องบวช ผมเลยลองฟังดูว่าทำไมต้องเลิกสูบ ทำไมต้องเลิกดื่ม แล้วผมก็ลองเปิดโอกาสให้ตัวเองได้เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ หลวงพ่อครับ ทั้งๆ ที่ผมเคยติดบุหรี่ ติดเหล้าจนมือสั่น แต่พอแข็งใจเลิก ผมก็เลิกได้ แล้วพอได้นั่งสมาธิ ใจก็เริ่มสงบ เริ่มฟังคำสอนต่างๆเข้าใจ ใจเย็นขึ้น มีเหตุมีผลมากขึ้น และเริ่มรู้ว่าพระพุทธศาสนามีเรื่องที่น่าศึกษาเยอะแยะเลย ตอนแรกผมกะจะบวชแค่ 1 พรรษาครับ แต่ช่วงนั้น โยมพ่อป่วยหนักมาก ใครๆ ก็บอกว่าต้องตายแน่ พระอาจารย์จึงแนะนำให้ผมไปอธิษฐานกับหลวงปู่ ซึ่งผมอธิษฐานว่า “ถ้าโยมพ่อหายเหมือนเดิม ครบพรรษาแล้วก็จะยังไม่สึก จะขอสร้างบารมีไปเรื่อยๆ ครับ” พอวันรุ่งขึ้น ผมก็ต้องอัศจรรย์ใจ เมื่อโยมแม่ โทรมาบอกว่าโยมพ่อหายป่วยแล้ว ผมดีใจมาก หลวงปู่มีอานุภาพมากจริงๆ นะครับ แล้วผมก็บวชต่อ ฝึกตัวเป็นพระแท้เรื่อยมาจนถึงวันนี้ครับ

       การบวชไม่เพียงแต่ให้ชีวิตใหม่กับผมเท่านั้น แต่ยังทำให้โยมพ่อโยมแม่ มีความปีติและภาคภูมิใจในตัวผมด้วย ตอนนี้โยมพ่ออายุ 84 ร่างกายไม่แข็งแรง พูดไม่ได้แล้ว แต่ขยับแขนขาได้บ้าง พอท่านเห็นผมไปเยี่ยมที่บ้านทีไร ท่านจะชอบเอามือมาจับไว้ที่ชายผ้าเหลือง แล้วก็น้ำตาไหลทุกที โยมแม่ก็บอกว่า แม้ใครคนอื่นๆ จะเห็นว่าผมเป็นคนที่หวังอะไรไม่ได้ แต่โยมแม่ยังคงแอบหวังในตัวผมเสมอ ว่าสักวันผมจะบวช ซึ่งท่านก็สมหวังแล้ว พอผมถามว่าปลื้มแค่ไหน ท่านก็ว่าปลื้มเท่าฟ้าครับ ตอนนี้โยมแม่ท่านภาวนาสัมมาอะระหังทุกวัน และแม้จะเดินไม่ค่อยไหว แต่ก็ไม่พลาดที่จะมาเอาบุญใหญ่ที่วัดพระธรรมกายครับ แล้วท่านก็ขอว่า “โยมแม่ไม่บังคับให้พระต้องบวชนานแค่ไหน แต่ขออย่างน้อยๆ ถ้าจะสึก ก็ขอให้แม่ได้ดับสิ้นไปก่อนนะ” หลวงพ่อครับ ผมคิดว่า เรื่องแย่ๆ ผมยังทำมาได้ตั้งเยอะ แล้วเรื่องดีๆ อย่างเรื่องบวช ผมจะทำให้กับคนที่เลี้ยงผมมาตั้ง 20 กว่าปี ให้ได้ยิ้มตลอดเวลาที่ได้ยินเสียง ให้ได้ยิ้มตลอดเวลาที่ได้เห็นหน้าไม่ได้เชียวหรือ ผมจึงตั้งใจที่จะบวชเป็นพระแท้ จะให้ภาพสุดท้ายในดวงใจของโยมแม่ เป็นภาพชายผ้าเหลืองของพระลูกชายครับ

        ผมอยากบอกนาคธรรมทายาททั่วประเทศว่า ไม่ว่าท่านจะเป็นวัยรุ่น เป็นผู้อาวุโส ไม่ว่าจะเคยมีประสบการณ์ชีวิตโชกโชนแค่ไหน ขอให้ลืมไปก่อน แล้วลองมาทำตามสิ่งที่โครงการให้ทำอย่างถึงที่สุด อย่าเพิ่งโวยวาย อย่าเพิ่งร้องว่าไม่ไหว ไม่ได้ ไม่เอา ก็ขนาดเรื่องดีๆ แย่ๆ ทางโลก เรายังลองทำได้ แล้วเรื่องบวชแค่นี้ ลูกผู้ชายจะลองทำอย่างเต็มที่ไม่ได้หรือ เมื่อถึงวันหนึ่งท่านจะพิสูจน์ด้วยตัวเองว่าโครงการนี้ดียังไง

          หลวงพ่อครับ สิ่งที่หลวงพ่อมอบให้ผม เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก จะมีพระผู้มีภูมิรู้ ภูมิธรรมสักกี่รูป ที่จะยอมสละความสุข ความสบาย ทำโครงการมากมายเพื่อคนอื่นแบบนี้ ผมจะอธิษฐาน ให้ผมจดจำความเมตตาของหลวงพ่อเอาไว้ ต่อให้กระดูกต้องกลายเป็นผุยผง ผมก็จะไม่มีวันลืมบุญคุณของหลวงพ่อเลย และผมจะขอลุยสร้างบารมี ติดตามหลวงพ่อไปจนถึงที่สุดแห่งธรรมครับ   
 


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
ปรโลกนิวส์ โชคดีได้เกิดเป็นพ่อพระ ตอนที่ 1ปรโลกนิวส์ โชคดีได้เกิดเป็นพ่อพระ ตอนที่ 1

ชีวิตที่เคยมืดมนกลับสว่างไสวเพราะได้บวชชีวิตที่เคยมืดมนกลับสว่างไสวเพราะได้บวช

ปรโลกนิวส์ โชคดีได้เกิดเป็นพ่อพระ ตอนที่ 2ปรโลกนิวส์ โชคดีได้เกิดเป็นพ่อพระ ตอนที่ 2



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

ช่วงเด่นฝันในฝัน