ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 26 เมษายน พ.ศ.2555
Case Study กรณีศึกษากฎแห่งกรรม
ปรโลกนิวส์ ตอน ไม่น่าทำเจ้าดำเลย ตอนที่ 1- 2
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
คำถามข้อที่ 1. แม่ใหญ่ของลูก ท่านละโลกแล้วไปไหน ท่านมีข้อความใดฝากมาถึงตัวลูกบ้างคะ
เมื่อกายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกจากกายหยาบแล้ว
ก็มายืนอยู่ข้างๆ ร่างของตัวท่าน ด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ
ก่อนที่แม่ใหญ่จะเสียชีวิต ตัวท่านได้หมดสติและก็ไม่รับรู้เรื่องราวต่างๆ ภายนอกเลย และเมื่อตัวท่านได้เสียชีวิตลง กายละเอียดของท่านก็ได้หลุดออกจากกายหยาบ แล้วก็มายืนอยู่ข้างๆ ร่างของตัวท่าน ด้วยความรู้สึกที่มึนๆ งงๆ และก็ไม่รู้สึกตัวว่า “ ตัวท่านเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ” จากนั้นตัวท่านก็ได้เดินวนเวียนไปมาอยู่ภายในโรงพยาบาล
กายละเอียดแม่ใหญ่รู้สึกเหมือนกับว่าตัวท่านเองกำลังฝันอยู่
ซึ่งในตอนนั้น กายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก จะมีความรู้สึกเหมือนกับว่า “ ตัวท่านเองกำลังฝันอยู่ ” แต่ในขณะเดียวกัน ตัวท่านก็กลับรู้สึกว่า “ ตัวท่านมีสติและรู้สึกตัวเหมือนตอนกำลังตื่นอยู่เช่นกัน ” ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ตัวท่านเกิดความรู้สึกสับสนและเกิดความลังเลสงสัยขึ้นมาในใจว่า “ นี่ตัวท่านกำลังฝันอยู่ หรือว่ากำลังตื่นอยู่กันแน่ ” แต่ถึงกระนั้น เมื่อกายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก ได้เห็นว่า “ ตัวท่านเองสามารถเดินเหินได้อย่างคล่องแคล่ว ” ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากว่า “ ตัวท่านเองได้หายป่วยแล้ว ” ที่ตัวท่านรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากเช่นนี้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ ตลอดระยะเวลา 6 ปีที่ผ่านมา หลังจากที่ตัวท่านลื่นล้มกระดูกสะโพกหัก ตัวท่านก็ได้แต่นอนอยู่บนเตียง แล้วก็เดินไม่ได้เลย
เวลาผ่านไปได้ไม่นานนักท่านนึกอยากที่จะกลับบ้าน กายละเอียดของท่านก็ได้
กลับมาที่บ้านของตัวท่านเองในทันที
เมื่อเวลาผ่านไปได้ไม่นานนัก ด้วยความที่กายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก มีความผูกพันกับที่บ้านของตัวท่านเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ตัวท่านนึกอยากที่จะกลับบ้าน และทันทีที่กายละเอียดแม่ใหญ่ นึกที่จะกลับบ้านเท่านั้น กายละเอียดของท่านก็ได้ กลับมาที่บ้านของตัวท่านเองในทันที
กายละเอียดได้กลับมาถึงที่บ้านก็ได้เข้าไปพูดคุยสื่อสารกับลูกๆแต่ก็ไม่มีใครรับรู้
และรับทราบถึงการกลับมาของท่านได้เลย
พอกายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก ได้กลับมาถึงที่บ้านของตัวท่านเองแล้ว ท่านก็ได้เข้าไปพูดคุยสื่อสารกับลูกๆ ของท่าน แต่ไม่ว่าตัวท่านจะพยายามพูดคุยหรือสื่อสารกับลูกๆ ของท่านอย่างไร ก็ไม่มีใครรับรู้และรับทราบถึงการกลับมาของท่านได้เลย อีกทั้ง ตัวท่านก็ได้เห็นคนในบ้านกำลังจัดงานศพให้กับตัวท่านอยู่ด้วยความเศร้าโศกเสียใจและอาลัยรักอย่างสุดๆ ด้วยเหตุดังที่ได้กล่าวมาแล้วนี้เอง จึงทำให้กายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก รู้ตัวได้ในทันทีว่า “ ในตอนนี้ ตัวท่านเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ”
เมื่อบุญที่ลูกๆได้ ทำแล้วก็อุทิศส่งไปให้ท่าน มีโอกาสได้ช่องเข้าไปหล่อเลี้ยงใจของท่าน
จึงส่งผลทำให้ ตัวท่านสามารถปล่อยวางและคลายจากความเป็นห่วงกังวลลงไปได้
หลังจากที่กายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก รู้สึกตัวว่า “ ตัวท่านเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ” ท่านก็เกิดความรู้สึกเป็นห่วงลูกๆ ของท่าน โดยเฉพาะตัวลูกซึ่งเป็นลูกที่ท่านรักและห่วงใยมาก ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจ เมื่อตัวท่านรู้สึกเช่นนี้ ตัวท่านจึงได้แวะเวียนไปหาลูกๆ แต่ละคนด้วยความรักและเป็นห่วง โดยตัวท่านจะไปยืนอยู่ใกล้ๆ และพยายามพูดปลอบโยนลูกๆ ทุกคน เพื่อต้องการให้ลูกๆ ทุกคนได้รู้ว่าตัวท่านได้มาหาลูกๆ ของท่าน ซึ่งกายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก ก็ได้แว้บไป แว้บมาหาลูกๆ ของท่านเช่นนี้ จนกระทั่งเมื่อบุญที่ลูกๆ ของท่านได้ทำแล้วก็อุทิศส่งไปให้ท่าน มีโอกาสได้ช่องเข้าไปหล่อเลี้ยงใจของท่านจึงส่งผลทำให้ ตัวท่านสามารถปล่อยวางและคลายจากความเป็นห่วงกังวลลงไปได้
เมื่อใจได้คลายจากความเป็นห่วงกังวลลงไปได้แล้วบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมได้ช่องตามมาส่งผล
ทำให้กายละเอียดมีความผ่องใสและสว่างไสว
เมื่อใจของแม่ใหญ่ของลูก ได้คลายจากความเป็นห่วงกังวลลงไปได้แล้ว จึงส่งผลทำให้บุญทุกๆ บุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็น บุญที่ตัวท่านได้ทำตามประเพณี และบุญสงเคราะห์โลก เป็นต้น ได้ช่องตามมาส่งผล และเมื่อบุญทุกๆ บุญได้ช่องตามมาส่งผลมากเข้าๆ ก็ส่งผลทำให้กายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก มีความผ่องใสและสว่างไสวมากขึ้นเรื่อยๆ
ทันทีที่บุญทุกๆ บุญเข้ามาหล่อเลี้ยงใจอย่างเต็มที่กายละเอียดก็ได้แว้บไปเกิดเป็น
เทพธิดาคนธรรพ์ระดับทั่วไปในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาในทันที
ทันทีที่บุญทุกๆ บุญเข้ามาหล่อเลี้ยงใจของท่านอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ทันใดนั้นเองกายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก ก็ได้แว้บไปเกิดเป็น “ เทพธิดาคนธรรพ์ระดับทั่วไป ” อยู่ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาในทันที หลังจากที่กายละเอียดแม่ใหญ่ของลูก ได้ไปบังเกิดเป็นเทพธิดาคนธรรพ์สุดสวยแล้ว ตัวท่านก็เกิดความรู้สึกตื่นตา ตื่นใจ แล้วก็ตื่นเต้นกับทิพยสมบัติของตัวท่านเองอย่างสุดๆ เพราะทิพยสมบัติต่างๆ ที่ตัวท่านได้เห็นนั้น ล้วนเป็นสิ่งที่ตัวท่านไม่เคยเห็นมาก่อนเลยในเมืองมนุษย์
ทิพยวิมานของท่านเทพธิดาคนธรรพ์มีลักษณะเป็นวิมานไม้สีทองขนาดย่อมๆ
มีเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์คอยปรนนิบัติรับใช้อยู่
โดยเฉพาะทิพยวิมานของท่านเทพธิดาคนธรรพ์นั้น จะมีลักษณะเป็นวิมานไม้สีทองขนาดย่อมๆ ที่มีความสวยสดงดงามเป็นอย่างมาก อีกทั้ง ตัวท่านยังมีเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์คอยปรนนิบัติรับใช้อยู่จำนวนหนึ่งอีกด้วย
ท่านเทพธิดาคนธรรพ์ได้ฝากสารมาถึงลูกๆว่าขอบใจลูกๆ ทุกคน
ที่ได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับท่าน
ซึ่งท่านเทพธิดาคนธรรพ์ ก็ได้ฝากสารแห่งความรักและความคิดถึงมาถึงลูกๆ ของท่านในทำนองที่ว่า “ ขอบใจลูกๆ ทุกคนที่ได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับท่าน ในตอนนี้ท่านมีความสุขเป็นอย่างมาก เพราะที่สวรรค์แห่งนี้ มีแต่ความสะดวกสบายทุกๆ อย่าง และท่านก็ได้เห็นผลแห่งบุญด้วยตาของตัวท่านเองแล้วว่า บุญมีจริงและให้ผลมากมายจริงๆ ขอให้ลูกๆ ทุกคนอย่าได้ประมาท ให้ตั้งใจสั่งสมบุญกันมากๆ และท่านก็อยากให้ลูกๆ ทุกคนรักใคร่กลมเกลียวและช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ขอให้ตัวลูกได้ช่วยทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้กับทุกๆ คนในครอบครัวด้วย และเมื่อทุกๆ คนในครอบครัวได้ทำบุญทุกๆ บุญแล้ว ก็ขอให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับท่านอีกบ่อยๆ ”
สำหรับสาเหตุที่ทำให้แม่ใหญ่ของลูก ต้องลื่นล้มกระดูกสะโพกหักจนทำให้เดินไม่ได้นานถึง 6 ปี และต้องมาเสียชีวิตด้วยโรคหลอดเลือดหัวใจอุดตันนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะวิบากกรรมปาณาติบาตที่ คุณแม่ทองสุกได้เคยไปทำร้ายสัตว์และฆ่าสัตว์ทำอาหารในภพชาติก่อนๆ ได้ช่องตามมาส่งผล
แม่ใหญ่ของลูกได้เกิดเป็นกุลธิดาสุดสวยเฉียบขาดอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง
ประกอบอาชีพทำการเกษตร
เรื่องก็มีอยู่ว่า ในภพชาติดังกล่าว ซึ่งอยู่ในยุคสมัยที่มีพระพุทธศาสนาบังเกิดขึ้น แม่ใหญ่ของลูกก็ได้เกิดเป็น “กุลธิดาสุดสวยเฉียบขาด” อยู่ในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางซึ่งอาศัยอยู่ในชนบท โดยครอบครัวของท่านจะประกอบอาชีพทำการเกษตร หรือทำไร่ไถนาแบบชาวบ้านทั่วๆ ไป ซึ่งในภพชาตินั้น ตัวท่านและตัวลูกก็ไม่ได้เกิดมาเป็นแม่เป็นลูกกันเหมือนอย่างในภพชาติปัจจุบันนี้
ตัวท่านเลี้ยงสัตว์ เพื่อนำไปขายและนำมาทำเป็นอาหารแม่ใหญ่ของลูก
มักจะจับสัตว์ที่ตัวท่านเลี้ยงเอาไว้ มาปลิดชีพเพื่อประกอบเป็นอาหารด้วยตัวท่านเองอยู่เสมอ
นอกจาก แม่ใหญ่ของลูก จะมีรายได้จากการเก็บเกี่ยวผลผลิตทางการเกษตรแล้ว ตัวท่านยังเลี้ยงสัตว์ เพื่อนำไปขายและนำมาทำเป็นอาหารอีกด้วย ซึ่งสัตว์ที่ตัวท่านเลี้ยงไว้ก็จะมีอยู่หลายชนิด เช่น เป็ด ไก่ และปลา เป็นต้น ซึ่งเป็ดและไก่ที่ตัวท่านเลี้ยงเอาไว้ก็จะออกไข่มาให้ตัวท่านได้ขายอยู่เป็นประจำ เรียกได้ว่า ตัวท่าน ได้ทำการเกษตรแบบครบวงจรเลยทีเดียว และด้วยความที่แม่ใหญ่ของลูก มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องกฎแห่งกรรมตามหลักพระพุทธศาสนาแค่เพียงระดับหนึ่ง คล้ายๆ กับชาวพุทธในทะเบียนบ้านในยุคปัจจุบันนี้ ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ตัวท่านมีความคิดว่า“สัตว์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น กุ้ง หอย ปู ปลา หรือเป็ด ไก่ที่ตัวท่านเลี้ยงไว้ ล้วนเกิดมาเพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ทั้งสิ้น” เมื่อเป็นเช่นนี้ แม่ใหญ่ของลูก จึงมักจะจับสัตว์ที่ตัวท่านเลี้ยงเอาไว้ มาปลิดชีพเพื่อประกอบเป็นอาหารด้วยตัวท่านเองอยู่เสมอ
ในระหว่างที่เดินผ่านเล้าเป็ดและเล้าไก่ท่านสังเกตว่า มีเป็ดและไก่ของท่านบางตัวได้เสียชีวิตลง
อยู่มาวันหนึ่ง ในระหว่างที่ตัวท่าน เดินผ่านเล้าเป็ดและเล้าไก่ ตัวท่านก็สังเกตเห็นว่า มีเป็ดและไก่ของท่านบางตัวได้เสียชีวิตลง และเมื่อตัวท่านได้เดินเข้าไปใกล้ร่างที่ไร้วิญญาณของเป็ดและไก่เหล่านั้น ตัวท่านก็พบว่า.บนร่างที่ไร้วิญญาณของเป็ดและไก่เหล่านั้นมีร่องรอยการกัดแทะของสัตว์ จนทำให้อวัยวะบางส่วนของเป็ดและไก่เหล่านั้นหายไป ทันทีที่แม่ใหญ่ของลูก ได้เห็นศพและสภาพศพของเป็ดและไก่เช่นนั้น ตัวท่านก็เกิดความสงสัยขึ้นมาในใจว่า เกิดอะไรขึ้นกับเป็ดและไก่ของท่าน
ในตอนนั้นท่านคิดว่าเป็ดและไก่เหล่านี้คงจะเจ็บป่วยแล้วก็ล้มตายลง
ซึ่งในตอนนั้นแม่ใหญ่ของลูก ก็ได้แต่สงสัย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย เพราะตัวท่านคิดว่าเป็ดและไก่เหล่านี้คงจะเจ็บป่วยแล้วก็ล้มตายลง จากนั้น ก็คงจะมีหนูมากัดกินแทะซากเป็ดและไก่ที่ตายเท่านั้นเอง เมื่อตัวท่าน คิดได้เช่นนี้ ตัวท่านจึงได้นำเอาซากเป็ดและไก่ที่ตายเหล่านั้นไปทิ้ง แล้วก็ทำความสะอาดเล้าเป็ดเล้าไก่ให้เรียบร้อยโดยไม่ได้สนใจอะไร จากนั้น ตัวท่านก็ได้กลับไปทำไร่ไถนาตามปรกติประจำวันต่อไป
เมื่อผ่านเข้าสู่วันที่สองเป็ดและไก่ในเล้าของท่านล้มตายลงอย่างมีปริศนา
และไม่ทราบสาเหตุก็ได้เกิดขึ้นซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง
แต่เมื่อผ่านเข้าสู่เช้าของวันที่สอง เหตุการณ์ดังกล่าว ซึ่งก็คือ เหตุการณ์ที่เป็ดและไก่ในเล้าของท่านล้มตายลงอย่างมีปริศนาและไม่ทราบสาเหตุ ก็ได้เกิดขึ้นซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง เมื่อเป็นเช่นนี้ แม่ใหญ่ของลูก จึงเริ่มรู้สึกว่า “เรื่องนี้ชักจะมีอะไรไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว” แล้วตัวท่านก็เริ่มสังเกตเห็นร่องรอยแปลกๆ ในบริเวณที่เกิดเหตุ แต่อย่างไรก็ตาม ตัวท่านก็ยังไม่สามารถฟันธงได้อยู่ดี ว่าอะไรคือสาเหตุที่แท้จริงของคดี “ฆาตกรรมต่อเนื่อง” โดยมีเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายก็คือเป็ดและไก่ของท่าน ในครั้งนี้หลังจากที่ แม่ใหญ่ของลูก ได้ทำความสะอาดซากเป็ดซากไก่ในเล้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวท่านก็กลับไปทำไร่ไถนาตามกิจวัตรประจำวัน โดยที่ตัวท่านก็ได้เก็บความงุนงงสงสัยของตัวท่านเอาไว้ในใจ แต่อย่างไรก็ตามตัวท่านก็คิดให้กำลังใจตัวท่านเองว่า “ หลังจากนี้คงจะไม่มีอะไรแล้ว ”
แต่เช้าตรู่ของวันที่สามตัวท่านก็ได้พบกับซากศพของเป็ดและไก่จำนวนมากที่ล้มตายลง
กระจัดกระจาย และมีรอยเลือดเปื้อนอยู่ที่พื้นเต็มไปหมด
แต่พอมาถึงเช้าตรู่ของวันที่สามประวัติศาสตร์อันน่าเศร้าสลดก็ยังคงเกิดขึ้นซ้ำรอยเดิม เพราะเมื่อแม่ใหญ่ของลูก ได้เดินเข้าไปในเล้าเป็ดและเล้าไก่ของท่าน เพื่อจะให้อาหารพวกเป็ดและไก่เหล่านั้นตามปรกติเหมือนทุกๆ วัน ตัวท่านก็ได้พบกับซากศพของเป็ดและไก่จำนวนมากที่ล้มตายลงในลักษณะเช่นเดิม อีกทั้ง ซากศพของเป็ดและไก่เหล่านั้นยังกระจัดกระจาย และมีรอยเลือดเปื้อนอยู่ที่พื้นเต็มไปหมด
ท่านปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะพิสูจน์ให้ได้ว่าสาเหตุใด
ที่ทำให้เป็ดไก่ต้องมาเสียชีวิตให้ได้ภายในค่ำคืนนี้
ซึ่งภาพที่แม่ใหญ่ของลูก ได้เห็นอยู่ตรงหน้านี้ ก็ทำให้ขีดความอดทนของท่านสิ้นสุดลง แล้วความโกรธในใจของท่านก็ได้ลุกโชนขึ้นจนถึงขีดสุด เมื่อเป็นเช่นนี้ ตัวท่านจึงมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะพิสูจน์ให้ได้ว่า สาเหตุใดที่ทำให้เป็ดไก่ต้องมาเสียชีวิต และใครที่เป็นคนทำร้ายน้องเป็ดน้องไก่ผู้น่าสงสารเหล่านั้น แล้วแม่ใหญ่ของลูก ก็ไม่รอช้าได้รีบวางแผนที่จะจับตัวการร้าย มาลงโทษให้ได้ภายในค่ำคืนนี้
เมื่อมาถึงเวลากลางคืนท่านได้ค่อยๆ ย่องเข้าไปดักซุ่ม
อยู่ในเล้าข้างๆด้วยใจตุ๊มๆ ต่อมๆ อยู่ตลอดเวลา
และเมื่อมาถึงเวลากลางคืนของวันที่สาม “ปฏิบัติการลับจับฆาตกรสัตว์ปีก” ของแม่ใหญ่ของตัวลูก ก็ได้เริ่มขึ้น โดยแม่ใหญ่ของตัวลูก ได้ทำตามแผนการที่ตัวท่านได้เตรียมไว้ ด้วยการค่อยๆ ย่องออกจากที่พักของตัวท่าน แล้วก็เข้าไปดักซุ่มอยู่ในเล้าข้างๆ ที่อยู่ติดกับเล้าเป็ดและเล้าไก่ที่เกิดเหตุฆาตกรรมหมู่ แม้ว่าในใจของท่านจะรู้สึกหวาดกลัวอยู่บ้าง เพราะไม่รู้ว่า ในค่ำคืนนี้ตัวท่านกำลังจะได้เจอกับอะไรแต่ด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความเด็ดเดี่ยว ผนวกกับความขุ่นเคืองที่ตัวท่านได้สะสมมาหลายวัน จึงทำให้ตัวท่านสามารถสลายความรู้สึกที่หวาดกลัวที่มีอยู่ในใจของตัวท่านได้ แต่อย่างไรก็ตามตัวท่านก็ได้ดักซุ่มและเฝ้ารออยู่ในความมืดด้วยใจตุ๊มๆ ต่อมๆ อยู่ตลอดเวลาอยู่ดี
จู่ๆก็ได้มีเงาดำๆ ตะคุ่มๆ ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเข้าตะครุบเป็ดและไก่
และเงาดำๆ ตะคุ่มๆ ที่ว่านั่นก็คือสุนัขสีดำของเพื่อนบ้านนั่นเอง
และเมื่อถึงช่วงกลางดึกของค่ำคืนนั้นการรอคอยของแม่ใหญ่ของตัวลูก ก็สัมฤทธิ์ผลเพราะจู่ๆ เล้าของน้องเป็ดน้องไก่ที่ตัวท่านกำลังซุ่มสังเกตการณ์อยู่นั้นก็ได้มีเงาดำๆ ตะคุ่มๆ ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเข้าตะครุบเป็ดและไก่ที่ตัวท่านได้เลี้ยงเอาไว้และเมื่อตัวท่านปรับสายตาให้เข้ากับความมืดได้แล้ว ตัวท่านก็จำได้ว่าเจ้าเงาดำๆ ตะคุ่มๆ ที่ว่านั่นก็คือ “ เจ้าดำ ” ซึ่งเป็นสุนัขสีดำที่เป็นสัตว์เลี้ยงของเพื่อนบ้านของท่านนั่นเอง
เมื่อได้เห็นเจ้าดำตัวการที่คอยเข้ามาฆ่าและกัดกินเป็ดไก่
ตัวท่านก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมากถึงมากที่สุด
เมื่อแม่ใหญ่ของตัวลูก ได้เห็นเจ้าดำซึ่งเป็นตัวการที่คอยเข้ามาฆ่าและกัดกินน้องเป็ดน้องไก่ที่ตัวท่านเลี้ยงเอาไว้ ตัวท่านก็รู้สึกโกรธ “เจ้าดำ” เป็นอย่างมากถึงมากที่สุด แต่ในตอนนั้นตัวท่านก็ได้พยายามข่มกลั้นโทสะเอาไว้ แล้วตัวท่านก็เริ่มคิดวางแผนเตรียมจัดการเจ้าดำอย่างสาสม
ส่วนว่าแม่ใหญ่ของตัวลูก ในภพชาตินั้น จะใช้วิธีอะไรจัดการกับเจ้าดำ แล้วเจ้าดำจะเป็นอย่างไรจะชะตาขาดมั้ย เราก็คงจะต้องอดใจมารับฟังกันต่อในวันต่อไป
บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป
"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)
Desktop Version
