ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 17 มกราคม พ.ศ.2556Case Studyโรงเรียนอนุบาลสุธีธร ตอนที่ 6เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาสำหรับบุญพิเศษที่สำคัญอีกบุญหนึ่ง ที่สามารถหล่อเลี้ยงชีวิตของผีบ้านผีเรือนได้นั้น ก็คือบุญที่เกิดจากการปกป้องคุ้มครองมนุษย์ ที่อาศัยอยู่ภายในบ้านให้รอดพ้นจากอันตราย และให้มีโอกาสในการสั่งสมบุญสร้างความดีได้ยิ่งๆ ขึ้นไปนั่นเองบุญพิเศษบุญที่สามารถหล่อเลี้ยงชีวิตของผีบ้านผีเรือนได้แต่ก็ไม่ใช่ว่าผีบ้านผีเรือนทุกๆ ตนจะมาคอยปกป้องคุ้มครองเจ้าของบ้าน หรือคนที่อาศัยอยู่ภายในบ้านหลังนั้นๆ เสมอไป เพราะการที่ผีบ้านผีเรือนแต่ละตนจะเกิดอารมณ์อยากที่จะมาดูแลคนภายในบ้านหรือไม่นั้น ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยหลายๆ ประการ อาทิเช่น ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าเขตใ ห้มาคอยปกป้องดูแลเจ้าของบ้านหลังนั้น หรือมีความผูกพันกับคนภายในบ้านหลังนั้นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เช่น เคยเป็นแม่เป็นลูกกัน หรือเป็นญาติกันมาก่อน เป็นต้นและนอกจากเหตุปัจจัยดังที่ได้กล่าวไปแล้ว ก็ยังมีเหตุปัจจัยที่สำคัญอีกประการหนึ่งก็คือ ถ้าหากเจ้าของบ้านหลังไหนเป็นคนที่มีจิตใจดีชอบสร้างบุญสร้างกุศล พวกผีบ้านผีเรือนที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นๆ ก็จะเกิดความปรารถนาอยากที่จะมาปกป้องคุ้มครองเจ้าของบ้านหลังนั้นๆ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ พวกเขาอยากที่จะมีส่วนร่วมในบุญกับเจ้าของบ้านหลังนั้นไปด้วย หรือที่พวกเรามักจะได้ยินกันบ่อยๆ ว่า “คนดีผีคุ้ม” นั่นเองพวกผีบ้านผีเรือนชอบที่จะมีส่วนร่วมในบุญกับเจ้าของบ้านหลังนั้นไปด้วยและเมื่อพวกผีบ้านผีเรือนได้มาปกป้องคุ้มครองและอยู่ใกล้ๆ เจ้าของบ้านที่มีจิตใจดีชอบสร้างบุญสร้างกุศล และมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตตามหลักของพระพุทธศาสนาแล้ว พวกเขาก็จะได้ซึมซับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องบุญเรื่องกุศลจากเจ้าของบ้านหลังนั้นไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการสั่งสมบุญหรือการอนุโมทนาบุญ เป็นต้นพวกผีบ้านผีเรือน จะซึมซับความรู้ความเข้าใจในเรื่องบุญกุศล จากเจ้าของบ้านหลังนั้นไปด้วยเมื่อพวกผีบ้านผีเรือนเหล่านั้น มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องบุญเรื่องกุศลมากขึ้นแล้ว พวกเขาก็จะคอยอนุโมทนาบุญ กับคนที่ทำความดีด้วยใจที่ปลื้มเบิกบานใจอยู่เสมอๆ ซึ่งก็จะส่งผลทำให้บุญในตัวของพวกเขาเพิ่มมากขึ้นไปเรื่อยๆ และเมื่อบุญในตัวของพวกผีบ้านผีเรือนเหล่านั้นมีปริมาณที่มากเข้าๆ ในที่สุดพวกเขาก็จะได้ไปบังเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดีและละเอียดยิ่งๆ ขึ้นไปพวกเขาจะคอยอนุโมทนาบุญกับคนที่ทำความดีด้วยใจที่ปลื้มเบิกบานใจอยู่เสมอๆซึ่งเรื่องราวเกี่ยวกับผีบ้านผีเรือนนั้น ก็ยังมีรายละเอียดที่น่าศึกษาอีกเยอะแยะมากมายเลยทีเดียว แต่เนื่องจากเรามีเวลาจำกัด ก็เอาพอสังเขปเท่านี้กันไปก่อน ส่วนว่ารายละเอียดอีกเยอะแยะมากมายนั้นจะเป็นอย่างไร เราก็คงจะได้มาศึกษาเรียนรู้กันต่อในภายหลังจากเรื่องราวเกี่ยวกับผีบ้านผีเรือน ที่พวกเราได้รับฟังกันไปแล้วนั้นก็สอนให้พวกเราได้รู้ว่า “แม้ว่าการกระทำบางอย่าง มนุษย์ด้วยกันจะมองไม่เห็น แต่ผีสางเทวดาย่อมมองเห็น และพวกเขาก็อยู่ไม่ได้ไกลจากตัวของเราเลย” และที่สำคัญ พวกมนุษย์ที่ไหว้ผีจะได้หันกลับมาทบทวนกันใหม่ เพราะในความเป็นจริงแล้ว เราควรจะให้ผีไหว้เรามากกว่า เนื่องจากเรายังมีโอกาสสั่งสมบุญและสร้างความดีได้มากกว่าผีนั่นเองการกระทำบางอย่าง แม้มนุษย์ด้วยกันจะมองไม่เห็น แต่ผีสางเทวดาย่อมมองเห็นหลังจากที่ลูกๆ นักเรียนอนุบาลฯ ได้ศึกษาเรียนรู้ถึงเรื่องราวชีวิตความเป็นอยู่ของผีบ้านผีเรือน หรือภุมมะเทวาระดับล่าง ที่อาศัยเรือนหยาบ หรือบ้านของมนุษย์เป็นที่อาศัยอยู่กันมาแบบคร่าวๆ แล้ว คุณครูไม่ใหญ่ก็จะขอลงรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องราวของผีบ้านผีเรือนหรือภุมมะเทวาระดับล่าง ที่อาศัยอยู่ภายในบ้านและโรงเรียน ของตัวลูกกันสักหน่อยผีบ้านผีเรือนหรือภุมมะเทวาระดับล่างที่อาศัยอยู่ภายในบ้านและโรงเรียนของตัวลูกสำหรับผีบ้านผีเรือนหรือภุมมะเทวาระดับล่าง ที่อาศัยอยู่ภายในบ้านรวมถึงในโรงเรียนของตัวลูกนั้น ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นผีบ้านผีเรือนที่มีจิตใจดี และเป็นสายวิทยาธรทั้งสิ้น โดยผีบ้านผีเรือนเหล่านี้ แต่เดิมในอดีตนับย้อนกลับไปยาวนานหลายชั่วอายุคน หรือหลายร้อยปีในเมืองมนุษย์ แต่ก็ไม่ถึงกับยาวนานเหมือนอย่างที่ตัวลูกเคยได้ยินได้ฟังมาจากผู้เฒ่าผู้แก่ว่า ผีบ้านผีเรือนเหล่านี้เป็นคนในยุคสมัยทวารวดี พวกเขาต่างก็เป็นมนุษย์ที่นับถือพระพุทธศาสนา และเคยอาศัยอยู่ในพื้นที่บริเวณแถบนั้นมาก่อนทั้งสิ้นผีบ้านผีเรือนเหล่านี้เป็นคนในยุคสมัยทวารวดีโดยในสมัยที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ พวกเขามักจะชอบฝึกสมาธินอกตัว และชอบที่จะศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องของวิชาอาคม และมนต์คาถาต่างๆ เช่น มนต์ที่ใช้ในการป้องกันศาสตราอาวุธและของมีคม หรือมนต์ที่ใช้ในการป้องกันมนต์ดำ และป้องกันเหตุเภทภัยต่างๆ เป็นต้นพวกเขามักจะชอบฝึกสมาธินอกตัว ศึกษาวิชาอาคม และมนต์คาถาต่างๆและเมื่อกาลเวลาผ่านไป จวบจนกระทั่งพวกเขาได้เสียชีวิตลงไปแล้ว ด้วยกำลังบุญที่พวกเขาได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ เมื่อมารวมกับความรักความผูกพันที่พวกเขามีต่อคน สัตว์ สิ่งของที่อยู่ในพื้นที่บริเวณแถบนี้ หรือบริเวณบ้านและโรงเรียนของลูก จึงทำให้พวกเขาได้มาเกิดเป็น “ผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธร” อยู่ในพื้นที่บริเวณดังกล่าว มาเป็นระยะเวลายาวนานหลายร้อยปีแล้วนั่นเองจนกระทั่งในเวลาต่อมา เมื่อคุณพ่อของลูกได้เสียชีวิตลง แล้วก็ได้มาบังเกิดเป็น “เทพบุตรภุมมะเทวาระดับไฮโซ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองเขตอยู่ในพื้นที่แถบนั้น” แล้ว ด้วยความรักและความห่วงใยที่ตัวท่านมีต่อตัวลูกและทุกคนในครอบครัว จึงทำให้ตัวท่านได้แว้บจากวิมานไม้แกะสลัก 2 ชั้นที่ซ้อนภพอยู่กับโรงเรียนฯ มาปรากฏกายให้เหล่าผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่บริเวณแถบนั้นได้เห็น พร้อมกับมอบหมายและสั่งให้ผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรหรือภุมมะเทวาระดับล่าง ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่บริเวณแถบนั้นทั้งหมด คอยเฝ้าดูแลและคุ้มครองตัวลูก รวมถึงทุกคนในครอบครัว ไล่เรื่อยไปจนถึงคุณครูและเด็กนักเรียนทุกคนในโรงเรียนฯ ให้ดีที่สุดเมื่อคุณพ่อของลูกได้เสียชีวิตลง ก็ได้มาบังเกิดเป็นเทพบุตรภุมมะเทวาระดับไฮโซ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองเขตอยู่ในพื้นที่แถบนั้นไม่เพียงแค่นั้น ไม่ว่าตัวลูกและทุกคนในครอบครัวจะเดินไป ณ แห่งหนตำบลใดก็ตาม ผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรเหล่านี้ ก็จะต้องเดินทางไปคอยคุ้มกันให้กับตัวลูกและทุกคนในครอบครัว ตามสถานที่นั้นๆ อยู่ตลอดเวลาอีกด้วย ทันทีที่ผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่บริเวณแถบนั้น ได้รับคำสั่งแบบนี้ อย่างนี้ จากท่านเทพบุตรภุมมะเทวาระดับหัวหน้าเขตหรือคุณพ่อของลูกแล้ว พวกเขาต่างก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ที่ได้รับหน้าที่อันทรงเกียรติในการดูแลตัวลูกและทุกคนในครอบครัวซึ่งเป็นคนดีมีบุญ และชอบสั่งสมบุญสร้างกุศลผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรเหล่านี้ จะไปคอยคุ้มกันตัวลูกและทุกคนในครอบครัว เวลาเดินทางไปตามสถานที่ต่างๆส่วนสาเหตุที่ทำให้ผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรเหล่านี้ สามารถเดินทางข้ามเขตไปพร้อมๆ กับตัวลูกและทุกคนในครอบครัวได้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะท่านเทพบุตรภุมมะเทวาระดับหัวหน้าเขตหรือคุณพ่อของลูก ได้ติดต่อประสานงานและขออนุญาตกับเพื่อนภุมมะเทวาระดับหัวหน้าเขตที่อยู่ในพื้นที่นั้นๆ แล้วว่า ขอให้พวกผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรเหล่านี้ สามารถเดินทางข้ามเขตพื้นที่ได้เป็นกรณีพิเศษ เพื่อที่จะได้ไปคอยทำหน้าที่ปกป้องคุ้มครองและดูแลตัวลูก รวมถึงทุกคนในครอบครัวที่ท่านรักและห่วงใยได้นั่นเองและจากภารกิจดังกล่าวนี้เอง มันจึงได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้นภายในบ้านของลูก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องในสมัยก่อน เวลาตัวลูกจะออกจากบ้าน สวิตซ์คัตเอาท์ภายในบ้านก็จะเกิดการสับเองแบบเป็นอัตโนมัติ โดยไม่ทราบสาเหตุ หรือเรื่องที่มีน้ำโคลนผุดขึ้นมาเต็มพื้นหินอ่อน ในวันที่ตัวลูกและครอบครัวทำบุญขึ้นบ้านใหม่ รวมไปถึงเรื่องของเสียงกระซิบที่ตัวลูกมักจะได้ยิน ก่อนที่จะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นกับตัวลูกและทุกคนในครอบครัว เป็นต้น ซึ่งคุณครูไม่ใหญ่ก็จะขออธิบายและลงรายละเอียดในแต่ละเหตุการณ์แบบคร่าวๆ ให้ลูกๆ นักเรียนอนุบาลฯ ได้รับฟังกันจากภารกิจดังกล่าวนี้ จึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้นภายในบ้านของลูกสำหรับเรื่องแรก เรื่องที่มีน้ำโคลนผุดขึ้นมาเต็มพื้นหินอ่อนภายในบ้าน ซึ่งเป็นเรื่องเกิดขึ้นในวันที่ตัวลูกได้นิมนต์พระมาทำบุญขึ้นบ้านใหม่ ภายหลังจากที่พระท่านฉันกันเสร็จแล้ว พื้นที่อยู่ใต้โต๊ะอาหารก็พลันมีน้ำโคลนผุดขึ้นมาเจิ่งนองจนเต็มพื้น ทั้งๆ ที่พื้นภายในบ้านของลูกทั้งหมดก็ปูด้วยหินอ่อน มันไม่น่าที่จะมีอะไรซึมขึ้นมาได้เลย สำหรับสาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ในครั้งนี้ ทั้งนี้ก็เกิดจากฤทธิ์ของผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรทั้งชายและหญิง ที่คอยดูแลตัวลูกและทุกคนในครอบครัวบันดาลให้เกิดขึ้นทั้งสิ้นน้ำโคลนที่ผุดขึ้นมาเต็มพื้นหินอ่อนภายในบ้านนั้น เกิดจากฤทธิ์ของผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรทั้งชายและหญิง ที่คอยดูแลตัวลูกและทุกคนในครอบครัวบันดาลให้เกิดขึ้นซึ่ง ณ ช่วงเวลานั้น พวกเขาก็ได้มาร่วมงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ของตัวลูก ด้วยความรู้สึกที่ปลาบปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก และเมื่อตัวลูกทำบุญเลี้ยงพระเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็ได้พร้อมใจกันทำสมาธินอกตัว จากนั้นพวกเขาก็ได้ใช้มนต์บันดาลให้เกิดน้ำโคลนผุดขึ้นมาเจิ่งนองจนเต็มพื้น เพื่อให้ตัวลูกและทุกคนในครอบครัวได้เห็นณ ช่วงเวลานั้น พวกเขาได้มาร่วมงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ของตัวลูก ด้วยความรู้สึกปลื้มปีติใจเป็นอย่างมากส่วนสาเหตุที่ทำให้ผีบ้านผีเรือนสายวิทยาธรเหล่านี้ พร้อมใจกันนั่งสมาธิแล้วก็ร่ายมนต์ให้เกิดน้ำโคลนผุดขึ้นมาเจิ่งนองเช่นนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะพวกเขาปรารถนาอยากที่จะบอกให้ตัวลูกและทุกคนในครอบครัวได้รู้ว่า พวกเขาอยากที่จะได้บุญกับตัวลูกและทุกคนในครอบครัว อีกทั้งพวกเขาก็อยากที่จะให้ตัวลูกและทุกๆ คนอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้กับพวกเขาอีกบ่อยๆ ซึ่งในทุกๆ ครั้งที่ตัวลูกนิมนต์พระมาทำบุญที่บ้าน หรือมาเทศน์สอนที่โรงเรียน พวกเขาก็จะมาร่วมงานบุญกับตัวลูกและทุกคนคนในครอบครัว ด้วยความรู้สึกที่ปลื้มปีติเบิกบานใจอยู่เป็นประจำส่วนว่าเรื่องในสมัยก่อน เวลาที่ตัวลูกจะออกจากบ้าน สวิตซ์คัตเอาท์ภายในบ้านก็จะเกิดการสับเองแบบเป็นอัตโนมัติ โดยที่ไม่ทราบสาเหตุอยู่เป็นประจำนั้น จะมีรายละเอียดที่น่าตื่นเต้นและน่าติดตามขนาดไหนนั้น เราก็คงจะต้องมารับฟังกันต่อในตอนต่อไป
กรณีศึกษาโรงเรียนอนุบาลสุธีธร ตอนที่ 6
[ 19 ม.ค. 2556 ] - [ 18269 ]
Desktop Version
