ความในใจของพระลูกชาย ตอน เป็นสุขเมื่อใจสว่าง

 

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 มีนาคม 2556

ความในใจของพระลูกชาย 

 

 

 

ตอน...เป็นสุขเมื่อใจสว่าง

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

 

 

        กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

      

        กระผม พระเอก จารุธมฺโม อายุ 58 ปี บวชในโครงการ เข้าพรรษา ของวัดพระธรรมกายอะซูซ่า ประเทศสหรัฐอเมริกา ปี พ.ศ. 2554 ครับ

 

พระเอก จารุธมฺโม

 

        หลวงพ่อครับ พื้นเพผมเป็นคนลาว เกิดที่แขวงสวรรณเขต สวรรค์แห่งเมืองลาวครับ แต่พออายุได้ 22 ปี ประเทศลาวเกิดการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง ผมจึงย้ายเข้ามาอยู่ที่ประเทศไทยชั่วคราว และบินข้ามน้ำข้ามทะเลไปปักหลักชีวิตอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ผมเรียนหนังสือไปด้วย ทำงานไปด้วย ก่อร่างสร้างตัวจนมีฐานะระดับหนึ่ง ซึ่งผมก็มีชีวิตแบบคนทั่วไป คือมุ่งมั่นทำงาน พอมีเงินเก็บก็ท่องเที่ยวสังสรรค์ ผมดื่มเหล้าบ้าง สูบบุหรี่เป็นบางครั้ง แต่ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใครนะครับ ผมไม่เคยถือศีล ไม่ได้สนใจในคำสอนของศาสนา และแทบจะไม่ได้เข้าวัดทำบุญเลย จนบุญบันดาลหรือความบังเอิญก็ไม่ทราบ ประมาณปี พ.ศ. 2547 ผมได้หนังสือมงคลชีวิต 38 ประการ ฉบับภาษาลาวมาหนึ่งเล่ม อ่านแล้วน่าสนใจมาก ผมอยากได้เพิ่ม อยากเอามาให้เพื่อนคนลาวได้อ่านบ้าง และนี่เองที่เป็นเหตุให้ผมได้เดินทางไปที่วัดพระธรรมกายนิวเจอร์ซี นอกจากผมจะได้รับหนังสือมงคลชีวิตเพิ่มแล้ว ผมยังได้เห็นความเป็นระบบระเบียบ เห็นวัดสะอาด ทำให้รู้สึกประทับใจ ตั้งแต่นั้นมาผมก็เข้าวัดปฏิบัติธรรมฟังธรรมเป็นประจำ เป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารทุกอาทิตย์ แล้วก็หักดิบเลิกดื่มเหล้าเลิกสูบบุหรี่อย่างเด็ดขาด ผ่านไปไม่นานก็ได้บวชระยะสั้น 2 ครั้ง แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่ใช่การบวชที่แท้จริงเพราะยังไม่ได้ศึกษาอะไรจริงจัง ในใจจึงมีความคิดอยากจะบวชอยู่ตลอดเวลา อยากบวชยาวๆ แต่มันข้องมันขัดเพราะมีครอบครัว ผมต้องทำให้ทุกคนอยู่สบายซะก่อน ซึ่งก็ใช้เวลาพอสมควร แต่พอเคลียร์ได้หมดก็ตัดสินใจบวชใน ปี พ.ศ. 2554 ครับ เมื่อครบพรรษาก็บินลัดฟ้ามาเข้าอบรมต่อที่วัดพระธรรมกายประเทศไทย ทำให้ได้เป็นหนึ่งในกองพันเนื้อนาบุญ เดินธุดงค์ธรรมชัยบนกลีบดอกดาวรวยครั้งแรกของโลกครับ

      

        หลวงพ่อครับ แม้ชีวิตของผมจะค่อนข้างราบรื่น มีกินมีใช้ ไม่เคยลำบาก แต่ผมไม่เคยรู้ถึงเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต จนได้มาบวชได้ศึกษาธรรมะ ผมจึงมีเป้าหมายชีวิตที่ถูกต้องแจ่มใส พอได้นั่งสมาธิกับหลวงพ่อ ก็ยิ่งคอนเฟิร์มว่าเราเดินมาถูกทาง จากเดิมที่เคยคิดอยากจะบวชแบบวันต่อวัน ก็หนักแน่นจนได้ตัดสินใจที่จะบวชไปตลอดชีวิตครับ

      

        เวลานั่งสมาธิ ผมจะทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง นำใจเข้ามาไว้ที่จุดศูนย์กลางกายนิ่งๆ ไม่เกิน 5 นาที จะเห็นแสงสว่างครับ บางทีก็เป็นแสงเหมือนดวงดาว บางทีก็เป็นเหมือนแสงดวงตะวัน พอนิ่งไปเรื่อยๆ แสงจะใสขึ้นและมีรัศมี ซึ่งผมก็ปล่อยว่างๆ มองผ่านๆ ไม่คิดอะไร ไม่วอกแวก ตัวก็เบาสบาย แล้วจู่ๆ ก็เห็นองค์พระครับ บางทีท่านก็ผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย บางทีตัวท่านก็ล้อมศูนย์กลางกายไว้ ท่านใสเหมือนแก้ว เห็นชัดเท่ากับลืมตาเห็น จะนึกให้เล็กก็ได้ ขยายใหญ่ก็ได้ครับ แต่ผมชอบนึกให้ท่านอยู่ในศูนย์กลางกายของเรา และนึกว่าเราก็อยู่ในศูนย์กลางกายของท่าน ซึ่งใจของผมขณะนั้นจะรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับแสงสว่างในกลางองค์พระ แบบว่าในใจมีแสงสว่าง และแสงสว่างเป็นใจของเราครับ สมาธิทำให้ผมมีความสุข เป็นสุขแบบไร้กังวล ไม่มีเรื่องเศร้าในใจ เกิดมา 58 ปี ก็เพิ่งจะเจอความสุขแบบนี้ครับ

      

พระเอก จารุธมฺโม ในท่า Peace Position

 

        หลวงพ่อครับ การบวชในพระพุทธศาสนาเป็นสิ่งที่สุดยอดมาก ทำให้ผมได้ทำความบริสุทธิ์ไปสู่เป้าหมายได้ง่ายขึ้น พอนั่งสมาธิได้เห็นองค์พระภายใน ก็ทำให้รู้สึกว่าชาตินี้คุ้มค่าแล้วที่เกิดมาครับ ผมอยากบอกนาคธรรมทายาททุกท่านว่า การเกิดมาเป็นมนุษย์ที่ว่ายากแล้ว แต่การบวชยากกว่า แล้วการได้เป็นสมณะ ได้ปฏิบัติธรรม ได้ถือศีล ได้สร้างบารมี ถือเป็นสิ่งที่มีคุณค่ายิ่งใหญ่ ขอให้นาคธรรมทายาททุกท่านตั้งใจให้ดี ค้นหาความจริงของชีวิตให้พบ แล้วเคล็ดลับง่ายๆ ที่จะทำให้เราอบรมได้อย่างสบายใจ คือเราต้องไม่ถือว่าเราเคยเป็นใคร มีอะไรมาแค่ไหน ให้เรามองตัวเราแก้ไขตัวเรา และอย่าไปเอาเรื่องเอาราวกับใคร ถ้ามีเรื่องให้น้อยใจก็อย่าไปคิด ให้คิดแค่ว่าเราจะเป็นนาคธรรมทายาทที่พร้อมฝึกตัว พร้อมที่จะเอาบุญให้พ่อแม่และตัวเอง ถ้าเราคิดได้ว่าเราไม่มีอะไร เราก็จะรับได้ทุกอย่างครับ

      

        หลวงพ่อครับ ผมรักหลวงพ่อที่สุดเลยครับ ทุกอย่างที่เป็นหลวงพ่อทำให้ผมเลื่อมใส ชีวิตนี้ถวายแล้วสำหรับหลวงพ่อ ชีวิตนี้จะเป็นอย่างไรก็ให้อยู่ในนโยบายของหลวงพ่อ แล้วถ้าบุญจัดสรร ขอให้ผมมีโอกาสได้ศึกษาวิชชาธรรมกายกับหลวงพ่อนะครับ ผมจะตั้งใจทำให้ดีที่สุดเลยครับ