บุญ นรก สวรรค์
เทศนา ภาษาไทย
กลอนเพราะๆ จากสุนทรภู่ ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการบวช
ทุกวันนี้พี่รักษาสิกขาบท สู้เปลื้องปลดห่วงใยในสงสาร
อันอินทรีย์ชีวิตอุทิศทาน เจ้าต้องการกินบ้างหรืออย่างไร
จะสูบเลือดเชือดเนื้อหรือเถือแล่ ก็ตามแต่ปรารถนาอัชฌาสัย
อันชีวาตม์อาตมาไม่อาลัย อย่ากวนใจจู้จี้เลยสีกา ฯ
......................................................
จากเรื่องพระอภัยมณี
ตอนที่ ๑๔ พระอภัยมณีเรือแตก
ประพันธ์โดยออกพระสุนทรโวหาร(ภู่)
รัตนกวีศรีแผ่นดิน
ชีวิตของขุนสุนทรโวหาร ที่บั้นปลายได้ประพันธ์กลอนเพราะๆขณะบวชเป็นพระภิกษุ เนื่องในโอกาสครบรอบวันสุนทรภู่ ปี 2566 จึงขอหยิบยกบทกลอนที่สุนทรภู่แต่งไว้ขณะที่ท่านบวชเป็นพระอยู่ ซึ่งความจริงมีอยู่เป็นจำนวนมาก และมีส่วนที่แต่งเป็นนิราศขณะเดินทางไปสถานที่ต่างๆ
เหตุผลที่สุนทรภู่ตัดสินใจออกบวช อาจเป็นเพราะหวาดหวั่นเกรงพระราชอาญา จากพระบาทสมเด็จฯ พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว เนื่องจากทรงขัดเคืองกันมาแต่รัชกาลก่อน พอถึงรัชกาลที่ 3 สุนทรภู่ถูกถอดจากที่ขุนสุนทรโวหาร คนทั้งหลายจึงได้เรียกกันว่า “สุนทรภู่” เมื่อถูกถอดจากบรรดาศักดิ์แล้วจึงออกบวช หรืออาจเพราะท่านยังไม่ได้บวชตามประเพณีนิยม และสาเหตุที่เป็นไปได้อีกประการ คือ สุนทรภู่มีวิวาทกับญาติ เข้ากับใครไม่ติด มีภรรยาก็อยู่ด้วยกันไม่ยาวนาน เป็นคนตัวคนเดียวกับบุตรมาแต่ในรัชกาลที่ 2
เมื่อสุนทรภู่ตกยากสิ้นคิดจึงออกบวช ด้วยเห็นว่าพระบาทสมเด็จฯ พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงเคารพพระสงฆ์มาก ถ้าบวชเป็นพระ ใครจะอุปถัมภ์ก็เห็นจะไม่ทรงติเตียนก็เป็นได้ อ่านเนื้อหาสนุกทั้งหมดเพิ่มเติมได้ที่ เว็บไซต์ vajirayana.org ประวัติสุนทรภูตอนออกบวช
และช่วงนี้กำลังจะถึงดูเข้าพรรษาแล้ว มีโครงการดีๆ มาแนะนำ เผื่อใครที่ยังไม่ได้บวชเพื่อทดแทนคุณบิดามารดา หรืออยากบวชศึกษาธรรมะ ปฏิบัติธรรม สามารถรายละเอียดสมัครกันได้ที่ 02-831-1000
กลอนที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการบวช
พระฟังนางทางว่านิจจาเอ๋ย แต่ก่อนเคยเคียงประโลมเจ้าโฉมฉาย
ประเดี๋ยวนี้พี่บวชชวดสบาย จะสอนสายสวาทเจ้าให้เข้าใจ
จงฟังธรรมคำนับดังโมโห ให้โทโสสร่างเสื่อมค่อยเลื่อมใส
แล้วทรงเดชเทศนาภาษาไทย ด้วยความในโลกีย์สี่ประการ
คือรูปรสกลิ่นเสียงเคียงสัมผัส ที่คฤหัสถ์หวงแหนไม่แก่นสาร
ครั้นระงับดับขันธ์สันดาน ย่อมสาธารณ์เปื่อยเน่าเสียเปล่าดาย
อย่าลุ่มหลงจงอุตส่าห์รักษาศีล ให้เพิ่มภิญโญไปดังใจหมาย
อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตคิดอุบาย จะจำตายตกนรกอเวจี
พี่แบ่งบุญบรรพชาสถาผล ส่วนกุศลให้สุดามารศรี
กลับไปอยู่คูหาในวารี อย่าได้มีห่วงใยอาลัยลาน
อันตัวของอาตมากับสานุศิษย์ ก็ไม่คิดคืนประเทศเขตสถาน
จะจำศีลภาวนาสมาทาน หมายวิมานเมืองสวรรค์จนบรรลัย ฯ
.....................................................
จากเรื่องพระอภัยมณี
ตอนที่ ๑๔ พระอภัยมณีเรือแตก
ประพันธ์โดยออกพระสุนทรโวหาร(ภู่)
รัตนกวีศรีแผ่นดิน
กลอนสุนทรภู่ที่ปรากฏในประวัติตอนออกบวช
“จับให้มั่นคั้นหมายให้วายวอด ช่วยให้รอดรักให้ชิดพิสมัย
ตัดให้ขาดปรารถนาหาสิ่งใด เพียรจนได้ดังประสงค์แล้วคงดี”
.....................................................
คำถวายโอวาทแห่งหนึ่ง
กลอนสุนทรภู่ที่แต่งสมัยบวชเป็นพระอยู่
“อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
เเม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะเเคลนคลาย เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ”
.....................................................
คำถวายโอวาทแห่งหนึ่ง
กลอนสุนทรภู่ที่แต่งสมัยบวชเป็นพระอยู่
“อันข้าไทได้พึ่งเขาจึงรัก แม้ถอยศักสิ้นอำนาจวาสนา
เขาหน่ายหนีมิได้อยู่คู่ชีวา แต่วิชาช่วยกายจนวายปราณ”
.....................................................
คำถวายโอวาทแห่งหนึ่ง
กลอนสุนทรภู่ที่แต่งสมัยบวชเป็นพระอยู่
บทความน่าอ่านเกี่ยวกับประวัติวันสุนทรภู่