ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่เพราะกรรมพรากลูกเจี๊ยบ

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2546

คุณพ่อคุณแม่แต่งงานกันแบบคลุมถุงชนที่เมืองจีน ตั้งแต่คุณแม่อายุ ๑๓ ปี แม่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่อาศัยอยู่กับคุณตา ไม่เคยเรียนหนังสืออ่านหนังสือไม่ออก

พ่อกับแม่ของลูกประกอบอาชีพทำนาอยู่ที่เมืองจีน พอมีลูกได้ ๒ คน อพยพมาอยู่จังหวัดราชบุรีนานกว่า ๖๐ ปีแล้ว มีลูกด้วยกัน ๑๕ คน มีอาชีพเลี้ยงหมู ไก่ เอาไว้กินและไว้ขาย ต่อมาเปลี่ยนอีกหลายอาชีพ อาชีพสุดท้ายคือขายเหล็ก คุณพ่อชอบทำบุญแบบช่วยเหลือสังคมสงเคราะห์ สร้างโรงเรียน โรงเจ ใครมาขอความช่วยเหลือก็ไปช่วย ชอบดื่มเหล้าทุกวัน พอกล่อมประสาทให้หลับและสูบบุหรี่จัด

ปี พ.ศ. ๒๕๓๓ คุณพ่อเริ่มป่วย จากเดิมท่านไม่เข้าวัดแต่ไม่คัดค้านที่ลูกจะเข้า ได้มาถวายทองคำหล่อรูปเหมือนหลวงปู่น้ำหนัก ๑ กิโลกรัม มางานบุญกฐินและงานบุญใหญ่อีกประมาณ ๓ งาน ท่านเสียชีวิตเมื่อปี ๒๕๓๗ ด้วยโรคมะเร็งลำไส้ ท่านจากไปแบบค่อนข้างทรมาน พี่ชายเสียชีวิตอายุเพียง ๓๖ ปี ด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือด พี่ชายนิสัยดีมาก กตัญญูต่อพ่อแม่ ช่วยพ่อแม่ดูแลน้องๆ ทุกคน น้องทุกคนคิดถึงพี่ชายคนนี้อยู่เสมอ ตอนพี่ชายมีชีวิตชอบสูบบุหรี่ ดื่มเหล้ามากเป็นประจำ ไปล่าสัตว์กับเพื่อนเป็นบางครั้งและมักบอกน้องว่า อย่ามาวัดเลย กลัวจะงมงาย

คำถาม

๑. กรรมอะไรทำให้คุณแม่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่ ไม่เคยเรียนและอ่านหนังสือไม่ออก

๒ . ทำไมคุณแม่ถูกกลั่นแกล้งจากแม่สามี พอคลอดลูกก็ถูกแม่สามีเอาลูกไปยกให้คนอื่นโดยไม่ขอและบอกคุณแม่ก่อน คุณแม่เป็นคนชอบทำวัตร ชอบทำบุญ รักวัด รักหลวงพ่อ ทำบุญกับหลวงพ่อมาโดยตลอด ท่านมาวัดเป็นประจำแม้อายุ ๗๐ กว่าปี และบอกด้วยใบหน้าที่ผ่องใสเบิกบานว่าวัดไกลแค่ไหนก็ไปได้เพราะเป็นวัดของเรา

๓. คุณพ่อทำกรรมอะไรจึงสิ้นชีวิตด้วยโรคนี้ ตอนนี้ท่านอยู่ที่ไหน พี่ชายทำกรรมอะไรจึงอายุสั้น ตอนนี้อยู่ที่ไหน ทั้งสองได้รับบุญที่ทำไปให้หรือไม่ และควรทำบุญอะไรจึงจะทำให้คุณพ่อ คุณแม่ พี่ชายได้รับบุญอย่างเต็มที่

ลูกเข้าวัดตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๒๑ ตอนนั้นเป็นนักศึกษาช่วยงานชมรมพุทธจุฬาฯ มาฟังธรรมจากหลวงพ่อทัตตชีโวเป็นประจำ ทำบุญตั้งแต่เริ่มสร้างพระประธานในโบสถ์ ถวายที่ดินสร้างวัดพระธรรมกายจำนวนหลายไร่ บุญเครื่องเสียงชุดแรกของวัด บุญต้นกัลปพฤกษ์ ถวายทองหล่อรูปเหมือนหลวงปู่หนัก ๕ กิโลกรัม สร้างพระธรรมกายประจำตัวมากกว่า ๑,๐๐๐ องค์ บุญฉลองมหาธรรมกายเจดีย์และจะช่วยหลวงพ่อสร้างให้เสร็จในทุกโครงงาน

ฝันในฝัน

คุณแม่แต่งงานตั้งแต่อายุ ๑๓ ปีแบบคลุมถุงชน มีเหตุอยู่ ๒ ประการ ประการที่ ๑ ทั้งสองเคยเป็นสามีภรรยากันมาหลายชาติ ประการที่ ๒ ภพในอดีตเคยเกิดในตระกูลเกษตรกรผสมพันธุ์สัตว์โดยไปขอวัวตัวผู้ของเพื่อนบ้านมาผสมกับวัวตัวเมียของตนเพื่อให้มีลูก

คุณแม่เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะและพลัดพรากกันมานาน เมื่อมาเจอกันแล้วก็มาสร้างกันใหม่ เพราะฉะนั้นแม่จึงรักวัด รักหลวงพ่อ ชอบทำบุญ ชอบมาวัดแม้จะอยู่ไกล มาวัดด้วยใบหน้าที่ผ่องใสเพราะมีเชื้อสายบุญที่เคยสร้างร่วมกันมา

คุณแม่มีลูกมากถึง ๑๕ คนเพราะเคยเกิดเป็นคนจีนบนผืนแผ่นดินจีนมาหลายชาติ ธรรมเนียมที่นั่นชอบให้มีลูกเยอะๆ ดังนั้นเวลาทำบุญด้วยการไหว้เจ้าหรือเลี้ยงคนยากจนจะอธิษฐานจิตให้มีลูกมาก

คุณแม่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่เลยเพราะในอดีตชาติ แม่เคยเลี้ยงไก่ เพื่อเอาไข่ขาย และฟักไข่ให้เป็นลูกเจี๊ยบไปขาย แต่ไม่เคยฆ่าไก่ แม้แม่ไก่ไม่ออกไข่ก็เลี้ยงจนกระทั่งตาย คือมีจิตเมตตาตรงนี้ คือขายไข่และลูกเจี๊ยบ ลูกเจี๊ยบไม่มีโอกาสได้เห็นพ่อแม่ของมัน

คุณพ่อป่วยและตายอย่างทรมานเพราะกรรมปัจจุบันที่ทำปาณาติบาต ฆ่าหมูไก่ไว้กินบ้าง ขายบ้าง กรรมปาณาติบาตเป็นอาจิณกรรมและกรรมสุราที่ดื่มทุกวันแม้ไม่ถึงกับเมา

ก่อนตายคุณพ่อทรมานมาก จิตเศร้าหมองนึกถึงบุญที่ไปทำสงเคราะห์โลกไม่ค่อยออกตายแล้วไปยมโลก ด้วยบุญที่ลูกสาวลูกเขยทำให้กับบุญที่ตัวทำสงเคราะห์โลกจึงไม่ไปมหานรก โดนทรมานด้วยการถูกกรอกน้ำทองแดงน้ำโลหะด้วยกรรมสุรา ยังไม่ทันถูกกรรมอื่นเพราะลูกสาวลูกเขยทำบุญต่อเนื่องอย่างไม่ขาดช่วง ไม่มีช่วงพักการทำบุญลุยทำบุญแล้วอุทิศให้ท่าน ส่งผลให้ท่านขึ้นมาจากยมโลกแล้วเลื่อนชั้นไปเป็นเทพบุตรชั้นดาวดึงส์ มีวิมานใหญ่โตสว่างไสวขึ้นเรื่อยๆ

พี่ชายเป็นมะเร็งและตายเร็วอายุ ๓๖ ปี เพราะในอดีตชาติชอบล่าสัตว์ ชาตินี้ก็ชอบล่าสัตว์ และกรรมสุราด้วย กรรมปัจจุบันเปิดช่องให้วิบากกรรมเก่ามาบวกกันเข้าไป ทำให้เป็นมะเร็งเร็วและเสียชีวิต ตายแล้วไปเกิดในยมโลกเพราะไม่เชื่อเรื่องบุญ บาป นรก สวรรค์ จึงอยู่นานกว่าพ่อ เปลือยกายถูกทรมานโดนกรอกน้ำทองแดง ถ้าหากปัจจุบันมีความเชื่อเรื่องบุญบาป สั่งสมบุญตลอดจะยืดอายุไปได้ ยิ่งทำบุญ บาปก็จะตามไม่ทัน ทั้งยังไปดูดบุญเก่ากับบุญใหม่ด้วย ยิ่งไปกันใหญ่เลย ยกเว้นกรรมหนักกันจริงๆ

เมื่อน้องสาวส่งบุญไปเรื่อยๆ พี่ชายก็หลุดจากยมโลก เจ้าหน้าที่กำลังพาไปศาลาที่จะส่งไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานเพราะกรรมล่าสัตว์ไว้เยอะ แต่ยังไม่ทันได้ไป บุญน้องสาวส่งมาอีกอย่างต่อเนื่องเหมือนอย่างส่งให้พ่อ ทำให้ไม่ต้องไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน ตอนนี้อยู่ที่ศาลาจะส่งมาเกิดเป็นมนุษย์ แต่กลับมาก็ลืมอีก แล้วทำใหม่ ทำอีกก็ลงอีก