หัวใจ 101 (เกินร้อย)

CASE STUDY

หัวใจ 101(เกินร้อย)

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ.2549

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา พันธุ์แท้กันทั้งครอบครัว ตั้งแต่โรงเรียนเปิดจนปัจจุบัน และมาเข้าเรียนที่โรงเรียนด้วยความรักคุณครูไม่ใหญ่มากเลยค่ะ ตั้งแต่พบท่านที่วัดปากน้ำ จนปัจจุบันนี้ ท่านยังเหมือนเดิมทุกอย่างเหมือนอายุ 20ต้นๆค่ะ ลูกฟัง Case_Study_ของคนอื่นทุกๆวัน จึงอยากตื่นเต้น ขอกราบเรียนส่ง Case_Study_ของตนเองมาบ้างค่ะ ลูกและครอบครัวมีประวัติดังนี้ค่ะ...

ลูก ต้องอพยพเพื่อหนีภัยสงครามโลกครั้งที่2 ตอนนั้นลูกอายุ 5ขวบ วิ่งลงหลุมหลบภัยกับพี่น้อง อาหารก็ขาดแคลน ต้องกินส้มตำจากมะละกอที่ปลูกรอบบ้าน กับยอดกระถินริมรั้ว แต่ข้าวมีในนาไม่ต้องซื้อ ลูกเห็นภาพคนตายเกลื่อนกรุง ในช่วงนั้นยังจำได้ติดตา ลูกและครอบครัวได้อพยพจากกรุงเทพฯไปอยู่จังหวัดขอนแก่น...จึงขอเป็นสาวขอนแก่นกับเขาด้วยคน ตั้งแต่นั้นมา

คุณแม่ของลูก ขายของเบ็ดเตล็ด เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งลำไส้ เมื่ออายุ 55ปี คุณพ่อของลูก รับราชการตำรวจ เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่2 ด้วยโรคมาเลเรีย

ลูกมีพี่น้อง 6คน ชาย3 หญิง3 เมื่อคุณพ่อเสียชีวิต คุณแม่ต้องเลี้ยงดูลูกคนเดียวด้วยความลำบาก แต่ก็ให้การศึกษาดีที่สุดกับทุกๆคน คุณตา บวชพระจนตลอดชีวิต ท่านสอนให้ลูกหลานตักบาตรทุกๆวัน วันละ 30-40รูป และให้ไปถือศีลทุกวันพระ

เมื่อลูกไปวัดในวันพระ ตกกลางคืนไปห้องน้ำ เห็นผีรูปร่างเบาบาง ขาวๆใสๆ นั่งบนหลุมศพบางหลุมในป่าช้า และวันหนึ่ง ก็เห็นเปรตตัวดำใหญ่ โหนต้นไม้ ลูกจุดไม้ขีดไฟทิ้งไปที่เปรต พร้อมแผ่เมตตาให้ เปรตนั้นก็หายไป ลูกเองก็แปลกใจว่า “ทำไม...จึงเห็นผีประเภทต่างๆเป็นประจำเลย”

ลูกต้องการหนีความลำบากในวัยเด็ก จึงตั้งใจเรียนเพื่อให้ได้ทุนการศึกษาของรัฐบาล ลูกสอบได้ที่หนึ่ง ทุกๆชั้นเรียน จึงได้เรียนทุนรัฐบาลตลอดมา จนจบมหาวิทยาลัย ลูกได้ไปวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ตอนเรียนเตรียมอุดมฯในปี พ.ศ.2498 เมื่อเรียนชั้น ม.7_ได้ไปกราบพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯและคุณยายอาจารย์ ได้พบกลุ่มบ้านธรรมประสิทธิ์ด้วยค่ะ

หลังจากจบการศึกษา ลูกต้องไปทำงานใช้ทุนที่จังหวัดขอนแก่น จึงมีโอกาสมาวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ในช่วงต้นเดือนเท่านั้น ต่อมาหลังจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯละสังขารแล้ว ลูกได้ตามหาคุณยายอาจารย์ ทราบว่าท่านมาสร้างวัดที่คลองสาม ลูกจึงตามมาสบทบ

ลูกได้ร่วมสร้างโบสถ์ สร้างอาคารจาตุฯ ประตูวัด อาคารดาวดึงส์ และอาคารยามา เดินผ่านเข้าไปในวัดในปัจจุบัน ทุกครั้งที่มองเห็นสิ่งก่อสร้างเหล่านั้น ก็รู้สึกปลื้มใจมากในทุกๆบุญที่ได้ทำไป ต่อจากนั้นลูกได้มาช่วยงานอาสาสมัครที่ครัว ช่วยงานบอกบุญในวันเสาร์-อาทิตย์ตามบ้าน ที่เรียกกันในสมัยนั้นว่า “Knock door”

ต่อมา ย้ายไปทำงานแก้วภูธร เป็นรุ่นบุกเบิกต่างจังหวัดในรุ่นแรกๆ โดยไปเปิดศูนย์สาขา และเปิดชมรมพุทธฯในมหาวิทยาลัยต่างๆ จนครบ 50สถาบัน และยังช่วยงานวิชาการ พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว (พระภาวนาวิริยะคุณ)_อีกด้วย ลูกทำควบคู่กันไปเป็นเวลา 4ปี ได้บอกบุญกฐินคุณยายอาจารย์ บอกบุญซื้อที่ดิน 2,000ไร่ บอกบุญสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ และทุกๆบุญจนถึงปัจจุบัน...นึกถึงบุญที่ทำแล้วรู้สึกปีติใจมากค่ะ

ลูกได้ร่วมบุญทุกๆบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ปลื้มมากคือ ได้ร่วมบุญอาคารภาวนา (ในวัด) 100,000บาท โดยจ่ายเดือนละ 10,000บาท (ขณะนั้นลูกมีเงินเดือนเดือนละ 16,000บาท) และได้ไปปฏิบัติธรรมบนดอยสุเทพ-ปุย ทะเลบัน และภูกระดึง ในเวลานั้นใครได้ไป ถือว่าเป็นรางวัลจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จะคุมบุญการปฏิบัติธรรมเอง...ลูกปลื้มที่สุดค่ะ

หลังจากนั้น เราก็มารวมกันเป็นทีม บอกบุญหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ลูกบอกได้ 3กิโลกรัม บอกบุญสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ บอกบุญสร้างองค์พระได้ 500องค์ และออกบอกบุญทุกวัน สนุกเบิกบานมากเลยค่ะ ส่วนตัวลูกเองได้ร่วมหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ครึ่งกิโลกรัม สร้างองค์พระ 100องค์ และเสาเข็มมหาธรรมกายเจดีย์ หนึ่งต้น เป็น M แรกของลูก ตอนที่ได้ถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ มือสั่นเลยค่ะ...ด้วยความปลื้มมาก

เพราะรู้ว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ทำบุญ

ก็เพื่อจะได้มีสายบุญมาเชื่อมกับสายสมบัติ ต่อไปจะได้ไม่ลำบากอย่างนี้

ลูกขอลุยทำบุญ และขอลุยที่จะไปรวย

ตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้พรทุกอย่างเลยค่ะ

หลังจากนั้น ชีวิตก็พลิกผันดีขึ้นในทุกๆด้าน ลูกๆก็จบการศึกษา และได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศทั้ง 3คน...

ลูกคนแรก เรียนจบปริญญาเอก และทำงานต่อในอเมริกาค่ะ ขณะเรียนเธอก็ร่วมกับพี่ๆคนไทยในอเมริกา รวมกลุ่มปฏิบัติธรรม จนมาเป็นศูนย์สาขาในปัจจุบัน รวม 2ศูนย์ ค่ะ

ลูกคนที่สอง ได้มาช่วยงานก่อสร้างในวัด และเขาชอบงานนี้มาก แต่เขาได้ทำแค่ 5-6ปี ซึ่งความจริง เขาก็ยังอยากช่วยอยู่ เพราะเขาเป็นวิศวกร เขาเคยผ่านการบวชมา 2ครั้งค่ะ

ลูกชายคนเล็ก เคยปฏิบัติธรรมได้ดี เห็นองค์พระมาตั้งแต่ 7ขวบ องค์พระขยายใหญ่โตมาก จนถึงอายุ 20ปี แต่ขณะนี้เห็นลางๆ ตอนนี้เขาจบปริญญาตรี ภาษาศาสตร์ เป็นเจ้าหน้าที่ศูนย์สาขาในปัจจุบัน และก็เคยผ่านการบวชที่วัดมา 2ครั้ง เช่นกันค่ะ

ลูกเคยได้จัดทัวร์ผ้าป่าไปอเมริกา ร่วมซื้อที่ดินวัดพุทธเมย์วูดที่ LA หนึ่งครั้ง ขณะที่ลูกจัดทัวร์ไปครั้งนั้น มีคนมาสนิทกับลูกอยู่ช่วงหนึ่ง เขาก็มาขอยืมเงินลูกไปก้อนหนึ่ง แล้วเขาก็ขอลืม ประมาณ 10ปีแล้วค่ะ ตอนหลังมา เจรจากันก็ได้คืนมาบ้าง เลยทำให้เรา 2คน บาดหมางกัน ทั้งๆที่รักกัน

ในชีวิตการสร้างบารมี ลูกเฉียดตายก็หลายครั้ง ที่ต้องขึ้นรถลงเรือไปเหนือล่องใต้ ขึ้นเขาลงห้วย วันหนึ่ง ไปทำหน้าที่ที่จังหวัดสุพรรณบุรี ในปี พ.ศ.2529 คือ ปีทองกัลยาณมิตร ลูกไปชวนคนมาอยู่ธุดงค์ปีใหม่ ขากลับเป็นเวลาประมาณ 1ทุ่มเศษ ลูกขับรถด้วยความเหนื่อยล้าและคงหลับใน เมื่อมาถึงแยกบางเลน ขณะขับรถมาถึงใกล้ๆแยก ลูกได้ยินเสียงคนร้องกรีดๆ และเสียงดังเตือนสติจากในท้อง “ให้มึงตื่นได้แล้ว...เหยียบเบรก” แล้วลูกก็เหยียบเบรก

ลูกจำเสียงนั้นได้ว่า เป็นเสียงของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯนั่นเอง ลูกขนลุกเกรียว รถเก๋ง หมุนเป็นวงกลม แต่ไม่ตกถนน เหลืออีกแค่นิดเดียว และไม่ชนรถกระบะด้วย มีคนในรถกระบะเต็มรถ คนลงจากรถมามุงดูลูก ลูกตัวเย็นไปหมดเลย...พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯมาช่วยลูกนั่นเอง ลูกเอามือคลำพระของขวัญของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ แล้วกราบพระของขวัญที่ลูกเคยได้รับมากับมือ

อีกครั้ง เมื่อลูกไปปฏิบัติหน้าที่ที่ภูเรือ ถูกนักเลงท้องถิ่นรุมล้อม ตบปืนข้างกระเป๋าขู่ ลูกก็อธิษฐานกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯนิ่งๆ แล้วก็บอกว่า “ค่อยๆพูดค่อยๆจากันดีๆก็ได้นะพี่” แล้วก็รอดมาได้ สุดท้ายนักเลงก็มาดีด้วย และทำงานก็สำเร็จค่ะ

สามีของลูก เป็นหมอ เขามาวัดพระธรรมกายบ้าง ไม่บ่อยนักค่ะ แต่เขาก็ได้เคยรับบุญ ให้กรมทางหลวงขยายถนนคลองหลวงทางเข้าวัดพระธรรมกาย เป็น 6เลน ก่อนตายเขามีอาการเบลอ สุดท้ายเสียชีวิตโดยหลับตายไปเฉยๆ เมื่ออายุได้ 65ปี

ลูกมีเรื่องกราบเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่ ไขข้อข้องใจให้ลูกด้วยค่ะ

1.สามีของลูกตายแล้วเขาไปไหน เพราะวิบากกรรมอะไร จึงมีอายุไม่ยืนมากนักคะ

2.คุณพ่อของลูกละโลกแล้วไปไหน เพราะวิบากกรรมอะไรมาตัดรอนให้สิ้นชีวิตคะ คุณแม่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งลำไส้ เพราะวิบากกรรมอะไร ละโลกแล้วไปไหนคะ ลูกๆทำบุญให้ท่านทั้งสองตลอด และหลานๆก็บวชให้ถึง 4ครั้ง ท่านทั้งสองได้รับหรือไม่คะ

3.ลูกสาวเป็นผู้นำบุญต่างแดน เธอบอกเธอไม่ชอบเมืองหนาว แต่ต้องไปอยู่เมืองหนาว เธอเคยมีหน้าที่อะไรในพุทธันดรที่แล้วคะ และเธอจะได้ทำงานต่อในอเมริกาอีกหรือไม่คะ เธอส่งเงินมาให้ลูกทำบุญเป็น M_หลายครั้งที่เมืองไทย เธอและตัวลูกจะได้บุญพร้อมกับน้องชายอีก 2คน เท่ากันหรือไม่คะ คือ เธอเป็นคนหาเงิน แต่ตัวลูกและน้องชายเป็นคนถวายค่ะ

4.ลูกชายคนที่สอง เขารักวัดมาก แต่เขาก็ได้ทำงานก่อสร้างของวัดแค่ 5-6ปี พุทธันดรที่แล้ว เขาเคยช่วยงานปฏิสังขรณ์มาหรือไม่คะ เขาอยากบวชต่อ เมื่อตอนบวชพระธรรมทายาทแต่เขาก็ไม่ได้บวช อยากทำงานก่อสร้างต่อ ก็ไม่มีโอกาสค่ะ เพราะวิบากกรรมอะไรของเขา และเขามีผังบวชเป็นอย่างไรคะ ก่อนมาเกิดเขามาจากไหนคะ

5.ลูกชายคนเล็ก พุทธันดรที่แล้ว เขาทำหน้าที่อะไร มาจากไหนคะ ผังบวชเขาหนาแน่นหรือไม่คะ องค์พระที่เขาเห็นในตอนยังเป็นเด็ก อยู่ในระดับไหนคะ ทำอย่างไร จึงจะทำให้เขาเห็นได้เหมือนเดิมคะ

6.ทำไม ลูกจึงลำบากตอนเด็ก และพบกับสงคราม แต่เมื่อมีโอกาสสร้างบุญกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ คุณยายอาจารย์ ที่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ชีวิตของลูกก็ได้พลิกผันดีขึ้น ได้เรียนในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของประเทศ และได้ทุนเรียนดีมาตลอด เพราะบุญอะไรคะ

7.ในวัยเด็ก ในวันพระที่ลูกไปถือศีลที่วัด ลูกเห็นเป็นผีหรือเปรต เป็นเรื่องจริงหรือไม่คะ หรือเป็นภาพลวงตาของเด็กๆคะ

8.เพราะบุญใด ลูกจึงได้ทำบุญจากระดับ 1,000บาท จนเป็น M_ได้หลายๆครั้ง รวม 10กว่า M_แล้วค่ะ อีกทั้งยังชวนคนเข้าวัดได้นับไม่ถ้วน

9.ลูกมีกรรมอะไรบังตา จึงให้เพื่อนยืมเงินไปเป็นจำนวนมาก จะมีโอกาสได้คืนหรือไม่ เป็นเพราะวิบากกรรมอะไรคะ

10.เสียงดังเตือนสติจากในท้องที่ว่า “ให้มึงตื่นได้แล้ว...เหยียบเบรก”_นั้น เกิดจากอะไร ที่ลูกรอดตายจากอุบัติเหตุ และนักเลงรุมทำร้าย เป็นเพราะบารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯช่วยคุ้มครองลูก และ-หรือว่ามีบุญใดของลูกประกอบด้วยคะ

11.ในชีวิตสร้างบารมีของลูก ทำไมต้องทำงานลุยๆแบบผู้ชาย พุทธันดรที่แล้ว ลูกทำหน้าที่อะไรมา ผลปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไรคะ ก่อนเกิดมาจากไหนคะ ปีนี้อายุลูกได้ 67ปีเต็มแล้วค่ะ ยังทำหน้าที่ติดจานอยู่เลยค่ะ ยังมีไฟเหลือเฟือและชวนคนเข้าวัดด้วยค่ะ ผังจนถาวรของลูกเบาบางหรือยัง มีโอกาสไปดุสิตบุรีหรือไม่คะ

สุดท้ายนี้ ลูกขอบารมีพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ จงคุ้มครองครูไม่ใหญ่ให้แข็งแรง ชนะอุปสรรค ชนะๆ ตลอดไปค่ะ

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.สามีของลูกตายแล้ว ก็ไปเป็นอากาสเทวา ด้วยบุญที่มีความดีแบบทางโลก แต่ก็ได้บุญที่ลูกชายบวชให้ และบุญที่ทำอุทิศให้ จึงไปอยู่ตรงนี้ได้ มิเช่นนั้นก็จะไปเป็นภุมมเทวาเท่านั้น

อายุไม่ยืนมากนัก เพราะกรรมสั่งฆ่าสัตว์เพื่อเลี้ยงแขกเหรื่อ
และกรรมดื่มสุรา รวมทั้งมุสาในอดีต จึงทำให้เบลอๆในช่วงท้ายของชีวิต

2.คุณพ่อละโลกแล้ว ช่วงแรกก็เป็นกายละเอียดร่อนเร่ ต่อมาได้รับบุญที่อุทิศให้ ก็ไปเป็นภุมมเทวา ชั้นดี

ตาย เพราะวิบากกรรมปาณาติบาตในอดีต ที่เคยเป็นทหารออกรบ ได้ฆ่าข้าศึกตาย มาส่งผล

คุณแม่เสียชีวิตด้วยมะเร็งลำไส้ เพราะกรรมในอดีต และปัจจุบันที่ฆ่าสัตว์ทำอาหาร มาส่งผล
ตายแล้ว ก็ไปเป็นอากาสเทวา ด้วยบุญที่ทำตามประเพณี มีวิมานทองสวยงาม ได้รับบุญทุกบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ทำให้มีสภาพที่ดียิ่งขึ้น

3.ลูกสาว เมื่อพุทธันดรผ่านมาก็เป็นกุลธิดา เป็นกองเสบียง ประเภททำเต็มกำลัง บางทีก็ตามกำลัง

ส่วนในชาตินี้ ที่ไปอยู่เมืองหนาวทั้งๆที่ไม่ชอบ ก็เป็นเรื่องของการทำมาหากินในปัจจุบัน ซึ่งอยู่ตรงนั้นดีแล้ว เพราะรายได้ดีกว่าเมืองไทย แล้วก็สามารถอยู่ได้เรื่อยๆ เท่าที่ใจปรารถนา
ส่วนการที่ลูกสาวส่งเงินมาให้แม่ ก็ถือว่าได้บุญที่เป็นคนมีความกตัญญูอีกชั้นหนึ่งด้วย นอกเหนือจากบุญที่แม่และน้องชายช่วยถวาย ซึ่งก็ได้บุญเท่ากัน

4.ลูกชายคนที่สอง พุทธันดรผ่านมา ก็เป็นกองเสบียง ประเภทบางทีก็ตามกำลัง บางทีก็เต็มกำลัง

ได้เคยบวชช่วงสั้นกับหมู่คณะมา
อยากบวชต่อก็ไม่ได้บวช เพราะมีบุญบวชช่วงสั้นมา อยากทำงานก่อสร้างก็ไม่ได้ทำ ก็ไม่เป็นไร ให้ไปทำงานที่ดีๆ ทำให้ชีวิตเจริญรุ่งเรือง ร่ำรวยต่อไป

ให้หมั่นสั่งสมบุญทุกบุญให้มากๆ จะได้กลับไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรี
ส่วนก่อนมาเกิดก็มาจากที่สว่าง เมื่อมาสว่างแล้ว ก็กลับไปแบบสว่างก็แล้วกัน

5.ลูกชายคนเล็ก พุทธันดรผ่านมา ได้เป็นกุลบุตร ได้ออกบวชตามพระราชาองค์ที่ออกบวช เมื่อบวชแล้วก็ทำหน้าที่เผยแผ่จนตลอดชีวิต มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงองค์พระชัดใสสว่าง เอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้

องค์พระที่เห็นตอนเด็ก ก็เป็นกุศลนิมิต จะให้เห็นเหมือนเดิมหรือยิ่งกว่าเดิม ก็ต้องมีความเพียร ขยันนั่งให้สม่ำเสมอ และถูกหลักวิชชา

6.ตัวลูกลำบากตอนเด็ก ต้องพบกับสงคราม เพราะกรรมในอดีต สนับสนุนให้เงินช่วยเหลือกองทัพในแคว้นที่ตนอยู่ไปทำสงคราม มาส่งผล

ต่อมา ได้ทำบุญกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯและคุณยายอาจารย์ ที่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ชีวิตก็พลิกผันดีขึ้น ได้เรียนในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุด อีกทั้งได้ทุนเรียนดีมาตลอด เพราะมีบุญด้านสนับสนุนการศึกษา และบุญที่ทำกับหมู่คณะมา ทั้งอดีตและปัจจุบัน มาส่งผล

7.ในวัยเด็ก ที่ตัวลูกไปถือศีลในวันพระ ได้เห็นผีและเปรตนั้น ก็เป็นเรื่องของภาพลวงตา ที่เกิดขึ้นด้วยความกลัวตามประสาเด็กๆ จึงทำให้เห็นเป็นโน่นเป็นนี่

8.ตัวลูกได้ทำบุญตั้งแต่ 1,000บาทไปจนถึงหลัก M_หลายครั้ง และได้ทำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร นำสาธุชนเข้าวัดมากมาย เพราะตัวลูกก็ได้เคยสร้างบุญกับหมู่คณะมา และก็ทำมาอย่างนี้ เป็นผังเดิมที่ติดตัวมา

9.ตัวลูกได้ให้เพื่อนยืมเงินเป็นจำนวนมาก แต่ไม่ได้คืน เพราะในอดีต ตัวลูกก็เคยทำอย่างนี้เหมือนกัน คือ เคยขอยืมเงินและขอลืม มาส่งผล

ให้นึกถึงบุญทุกบุญให้มากๆ แล้วอธิษฐานจิตให้เขาเอามาคืน หรือให้ได้เงินจากทางใดทางหนึ่งมาสร้างบารมี ให้มากๆ

10.เสียงดังเตือนสติจากในท้องว่า “ให้มึงตื่นได้แล้ว...เหยียบเบรก”_นั้น ก็เพราะบุญที่ได้ทำกับหมู่คณะ และพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯมาเตือน

รอดตายจากนักเลงรุมทำร้าย เพราะตัวลูกไม่เคยคิดอาฆาตปองร้ายใคร รวมกับบุญที่ทำกับหมู่คณะ และพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯมาช่วยไว้

11.พุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกเป็นกองเสบียง ประเภทบางทีก็เต็มกำลัง บางทีก็ตามกำลัง มีผลการปฏิบัติธรรม ได้เข้าถึงองค์พระใสๆ เอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้

ผังจนของตัวลูกก็เบาบางลงแล้ว ผังรวยก็หนาแน่นขึ้น ก็ให้ตัวลูกลุยทำต่อไปอย่าได้ยั้ง จนหมดอายุขัย

ลูกสาวกตัญญูที่เป็นด็อกเตอร์ก็มาจากดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ
ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย