อัศจรรย์คุณของพระรัตนตรัย และอานุภาพแห่งศีลของอุบาสิกาแก้ว

 

 

 

        ลูก...อุบาสิกาแก้วสืบเนื่อง นามสกุล ดีใจ อายุ 44ปี มีเรื่องที่น่าดีใจสุดๆ มากราบถวายรายงานค่ะ คำว่า อัปปมาโณ พุทโธ อัปปมาโณ ธัมโม อัปปมาโณ สังโฆ อานุภาพของพระรัตนตรัยไม่มีประมาณ พุทธพจน์นี้จะดังก้องอยู่ในหัวใจของอุบาสิกาแก้ว แห่งศูนย์อบรมวัดโป่งกาว อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ตลอดไปค่ะ ด้วยเพราะเกิดเหตุอัศจรรย์ไม่คาดฝันขึ้นกับครอบครัวของลูก ซึ่งเกิดขึ้นได้เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้เมตตาส่งพระอาจารย์จากธุดงคสถานล้านนาให้มาเปิดศูนย์การอบรมขึ้น ณ อำเภอสะเมิง ดินแดนกลางหุบเขา ธรรมชาติงดงาม ในจังหวัดเชียงใหม่ค่ะ

 

        ลูกเข้ารับการอบรมอุบาสิกาแก้ว ด้วยเพราะอยากได้บุญค่ะ ซึ่งครอบครัวของลูกนั้น มีตัวลูกและพี่สะใภ้มาเข้าร่วมโครงการ เมื่อเข้าอบรมตั้งแต่วันแรก พระอาจารย์...ท่านได้กล่าวว่า “บัดนี้เราเข้ามาบวชเป็นอุบาสิกาแล้ว ถือว่าเราเป็นนักบวชคนหนึ่ง บวชด้วยกำลังแห่งศีลแปด ที่ตั้งใจรักษา และเพื่อที่ว่าเมื่อสิ้นสุดการอบรม เราจะมีของที่ระลึกนึกถึงบุญใหญ่ในครั้งนี้ของเรา”

 

 

 

        พระอาจารย์จึงได้นำบาตร ที่ภายในบรรจุน้ำตั้งไว้หน้าองค์พระประธาน พระธรรมกายแก้วใส เพื่อกลั่นเป็นน้ำมนต์ แล้วสอนเหล่าอุบาสิกาให้รักษาศีล ตั้งใจนั่งธรรมะ และในทุกๆคืน จะสวดพุทธมนต์บทพุทธชัยมงคลคาถา หรือที่เราทราบกันว่า บทพาหุงฯ ที่ในบทนั้นกล่าวถึงชัยชนะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แปดประการ เราอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนแห่งอำเภอสะเมิงก็ตั้งใจสวด ตั้งใจรักษาศีลและนั่งสมาธิกันทุกวันค่ะ

 

 

 

        โดยส่วนตัวลูกเองนั้น ตอนนั่งก็นั่งตามเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อค่ะ แรกๆก็ไม่เห็นอะไร ต่อมาอยู่ๆก็เห็นแสงใสๆ แสงที่เห็นนั้นเป็นดวงกลมๆค่ะ แล้วต่อมาก็เห็นเป็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯอยู่ในแสงใสนั้น ตลอดเวลาช่วงอบรมตั้งแต่วันที่ 8_มีนาคม ถึง 13_มีนาคม พ.ศ.2553_ลูกและเพื่อนๆมีความสุขกันมากค่ะ เพราะที่ผ่านๆมา เรามาวัด...ทำได้เพียงแค่เพื่อทำตาน(ทำบุญถวายภัตตาหาร)แล้วก็ปิ๊ก(กลับ)ไม่ได้นั่งสมาธิ ไม่ได้มีการอบรม แต่มาอบรมอุบาสิกาแก้วแล้ว เราได้รู้หลายๆเรื่องค่ะ

 

 

 

        เมื่อวันสิ้นสุดการอบรมอุบาสิกาแก้วนี้ เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันกับลูกและครอบครัวค่ะ ในช่วงบ่ายของวันสุดท้ายนั้น พี่ชายของลูกเดินทางมาที่วัดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว พร้อมกับแจ้งข่าวร้ายให้ลูกและพี่สะใภ้ทราบว่า “มัวแต่สาธุ อยู่นี่แหละ รู้ไหมพ่อป่วยจะตายแล้ว รีบปิ๊กบ้าน เดี๋ยวไม่ทันดูใจท่านนะ”

 

 

 

        จากนั้น ลูกจึงสอบถามพี่ชายว่า เป็นอย่างไร ทราบมาว่า คุณพ่อป่วย นอนแล้วไม่ลุกและไม่รู้สึกตัว เมื่อนำส่งโรงพยาบาล คุณหมอบอกว่าเส้นเลือดในสมองตีบ และต้องเสียชีวิตในสองวันนี้แน่นอน ให้ญาติๆนำกลับบ้านไปทำใจได้เลย เมื่อลูกกลับมาถึงบ้านก็พบว่าญาติๆพากันนั่งร้องไห้ล้อมตัวคุณพ่ออยู่ด้วยความเสียใจ ลูกและพี่สะใภ้มาถึงก็นำล็อกเกตเป็นภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯที่พระอาจารย์มอบให้ และน้ำมนต์ที่เราเหล่าอุบาสิกาแก้วได้กลั่นดีแล้วตลอดการอบรม ไว้ในอุ้งมือของคุณพ่อของลูกที่นอนไม่รู้สึกตัว

 

 

 

        จากนั้น ลูกและอุบาสิกาแก้วอีก 5-6คนที่มาด้วยกัน ได้นั่งสมาธินึกถึงบุญที่ได้ตั้งใจบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน แล้วอธิษฐานให้บุญมาช่วยคุณพ่อของลูกให้ฟื้น ขณะที่ทำสมาธิอธิษฐานนั้น ลูกเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯชัดมากค่ะ และเห็นแสงใสๆเป็นดวงอยู่ด้านหลังท่านด้วย จึงอธิษฐานขอให้ท่านช่วย น่าอัศจรรย์มากค่ะ หลังจากอธิษฐานไม่นาน คุณพ่อที่นอนไม่ได้สติ ที่คุณหมอวินิจฉัยว่าตายแน่ในสองวัน กลับยกมือขึ้นมา แล้วลุกขึ้นบอกลูกๆว่า “พ่อปวดเข้าห้องน้ำ พาพ่อไปเข้าห้องน้ำหน่อย”

 

        ทุกคน ณ ที่นั้น ถึงกับตะลึงอึ้งไปเลยค่ะ เสียงร้องไห้ที่มีหายไป กลายเป็นเสียงกล่าวว่า ไม่น่าเชื่อ เราชาวครอบครัว ดีใจ ต่างดีใจกันสุดๆค่ะ ดีใจกันจนอู้บ่อออกบอกบ่อถูกเลยเจ้า ปัจจุบันคุณพ่อกลับมามีอาการดีขึ้นมากค่ะ พูดคุยกับลูกๆมีความสุข ทานข้าวได้ แต่ยังมีอาการชาที่แขนขาข้างขวาค่ะ ซึ่งคุณพ่อนั้นหากท่านปวดเมื่อย ท่านจะบอกลูกให้นำน้ำมนต์มาทา แล้วนวดบริเวณนั้น ทำอย่างนี้สักพักอาการปวดเมื่อยก็หายไปค่ะ

 

 

 

        ลูกและครอบครัว ขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างยิ่ง ที่เมตตาให้พระอาจารย์จากธุดงคสถานล้านนา เดินทางมาอบรมยังถิ่นที่ห่างไกลเช่นอำเภอสะเมิง และทำให้ลูกและครอบครัวได้พบอานุภาพแห่งบุญ ช่วยให้คุณพ่อพ้นจากความตายมาได้ และทำให้ลูกได้พบความสุข ขออานิสงส์ที่ลูกตั้งใจทำบุญมานี้ น้อมถวายให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆไปนานแสนนานนะเจ้า