ธุดงค์ธรรมชัย ตอน วีรบุรุษแห่งกองทัพธรรม

 

 

 

 

        เมื่อเห็นภาพอย่างนี้ จึงทำให้ญาติโยมที่อาศัยอยู่ตามสองข้างทางเกิดอาการทนไม่ไหว ต้องรีบไปหาน้ำเย็นๆมาถวายพระธุดงค์ในทันที ขนาดพระธุดงค์ต้องเดินลัดเลาะไปตามทุ่งนา ก็ยังมีโยมมาคอยดัก เพื่อถวายน้ำปานะ ชาวบ้านหลายคนพากันออกมานั่งตรงข้างทาง พนมมือไหว้ บางคนขับรถผ่าน พอเห็นพระธุดงค์เดินเป็นสายยาวสุดสายตา ก็จอดรถแล้วลงมานั่งพนมมือตรงข้างถนน ไหว้พระธุดงค์จากองค์แรกไปจนถึงองค์สุดท้าย ชาวบ้านบอกว่า “ดีใจที่สุด เพราะตั้งแต่ฉันเกิดมา ยังไม่เคยเห็นพระธุดงค์มากอย่างนี้มาก่อนเลย แล้วพระก็งามมาก ฉันเห็นแล้วรู้สึกศรัทธามาก อยากให้มีพระเดินผ่านหน้าบ้านแบบนี้ทุกวันเลยจ้า”

 

        พระธรรมทายาทกล่าวว่า “เห็นญาติโยมมาถวายปานะตลอดทางแบบนี้ ทำให้รู้สึกปลื้มมากๆครับ จึงต้องยิ่งสำรวมและเดินอย่างมั่นคง แม้ดวงอาทิตย์จะแผดเผาอย่างไรก็ไม่เป็นอุปสรรคเลยครับ เพราะผมเอาดวงอาทิตย์มาตรึกไว้ตรงกลางท้อง และภาวนาสัมมาอะระหังตลอดทาง ผมอยากทำหน้าที่ให้สมกับที่ได้รับมอบหมายมาจากหลวงพ่อให้ดีที่สุด เพราะการเดินธุดงค์ในครั้งนี้ พระทุกรูป คือ ตัวแทนของพระพุทธศาสนา ต้องไปสร้างความศรัทธาให้เกิดขึ้นกับญาติโยม และนำความสว่างไปสู่ทุกชุมชนครับ”

 

 

        มีบ้านอยู่หลังหนึ่ง เป็นร้านขายน้ำ พอเห็นพระธุดงค์เดินมาแต่ไกล ก็รีบไปจัดแจงเอาน้ำหวานสารพัดชนิดมาวางลงในถังน้ำแข็ง แล้วก็นำมาถวายกับพระธุดงค์ทีละองค์ๆ พี่เจ้าของร้านบอกว่า “วันนี้ต้องเป็นวันที่โชคดีที่สุด เพราะได้ทำบุญกับพระธุดงค์เป็นร้อยๆรูป ผมอยากให้มีแบบนี้บ่อยๆ ได้ทำบุญกับพระธุดงค์แบบนี้รู้สึกปลื้มมากๆครับ”

 

 

        เมื่อไปถึงวัดมณีวรรณ ก็มีชาวบ้านมาคอยต้อนรับทั้งนำน้ำปานะมาคอยถวาย และมาร่วมกันประกอบพิธีล้างเท้าพระ โยมผู้หญิงก็ทำการโปรยดอกไม้ไปบนทางที่พระธุดงค์เดินผ่าน โยมผู้ชายก็ทั้งล้างทั้งเช็ดเท้าให้กับพระธุดงค์ด้วยความเคารพ เมื่อคณะพระธุดงค์เห็นอย่างนี้แล้ว ก็มีแต่ความปีติใจ ความเย็นของน้ำที่รดลงที่เท้า ช่วยดับความร้อน และบรรเทาความเมื่อยล้าไปจนหมดสิ้น พระธุดงค์ทุกรูปมีความตั้งใจที่จะฝึกฝนอบรมตนเองให้เป็นพระแท้ที่โลกต้องการ คุณลุงคนหนึ่งบอกว่า “พิธีล้างเท้าพระธุดงค์นี้ศักดิ์สิทธิ์มากครับ ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งจะเคยได้ทำอย่างนี้เป็นครั้งแรก ถือเป็นมงคลสูงสุดกับชีวิต แล้วก็ดีใจมากๆที่มีพระธุดงค์มาโปรดถึงหมู่บ้านแบบนี้ครับ”

 

 

 

 

        แม้เวลาจะล่วงเลยไปจนบ่ายแก่ๆแล้วก็ตาม แต่คณะพระธุดงค์ก็บ่ยั่น ได้ลุยพัฒนาวัดด้วยความขยันขันแข็งในทันที ทั้งกวาดทั้งถูทั้งเช็ด จนวัดสะอาดเอี่ยมไปทุกซอกทุกมุม พอชาวบ้านเห็นความทุ่มเทของคณะพระธุดงค์ที่ลุยพัฒนาวัด ก็ยิ่งเกิดความศรัทธามากขึ้น พากันโจษขานถึงพระธุดงค์จนโด่งดังไปทั้งหมู่บ้าน ทำให้ในช่วงเช้าจึงพร้อมใจกันออกมาใส่บาตรอย่างคับคั่ง ชาวบ้านใส่บาตรแบบใส่แล้วใส่อีก ใส่จนหมดตะกร้าแล้วก็ยังไม่ยอมหยุด แต่กลับบอกให้พระธุดงค์เป็นฝ่ายหยุดแทน คือ อย่างเพิ่งไปไหน เพราะจะขอวิ่งเข้าไปในบ้านไปเอาของมาใส่บาตรเพิ่ม มีคุณยายท่านหนึ่งบอกกับพระธุดงค์ว่า “พรุ่งนี้นิมนต์หลวงพี่มาอีกนะคะ โยมจะเตรียมของไว้คอย จะเอาให้เยอะกว่านี่อีกค่ะ”

 

        แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ พอวันรุ่งขึ้นชาวบ้านพากันเตรียมภัตตาหารมาใส่บาตรเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย มากกว่าเดิมเป็นสามเท่า แถมบางคนยังตามเอาข้าวหม้อ แกงหม้อ ขนมหวาน และผลไม้มาถวายเพิ่มเติมกันที่วัดอีกด้วย แบบว่าถ้าคำนวณกันคร่าวๆคาดว่าภัตตาหารที่ได้รับในแต่ละวัน ให้พระธุดงค์ฉันไปสามวันห้าวันก็ไม่หมด พระธุดงค์ในโครงการธุดงค์ธรรมชัยได้เป็นต้นบุญต้นแบบในการทำความดีให้กับชาวบ้านในชุมชน ทำให้ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ต่างก็พากันมาสั่งสมบุญที่วัดมากขึ้น ทำให้เกิดความรักความเข้าใจในพระพุทธศาสนา และมีศรัทธาที่จะทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาตลอดไป