ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ.2553 ช่วงที่ 1

โอกาสที่ดีที่สุดของชีวิตลูกผู้ชายที่จะทดแทนพระคุณบิดา-มารดา บวชเข้าพรรษาปีนี้

บวชที่นี่ บวชฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย

สนใจบวช หรือต้องการทราบรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูกชื่อ กัลยาณมิตรจรรยา ชุมพลบัญชร ลูกมีบุตรธิดารวมสามคน เป็นชายสองคน หญิงหนึ่งคน ความรู้สึกแรกที่รู้ว่าตนเองกำลังตั้งครรภ์ เป็นความรู้สึกที่ทั้งตื่นเต้นและดีใจ ในช่วงนั้นไม่ว่าจะทำอะไรก็จะระมัดระวังตัวเองเป็นพิเศษ เพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนถึงลูกในท้อง ในช่วงสามเดือนแรก ถ้าลูกได้กลิ่นข้าวต้มหรือได้กลิ่นกระเทียมเจียว ลูกจะมีอาการคลื่นไส้ วิงเวียน และอาเจียนอย่างหนัก แต่ถึงกระนั้นในทุกวันพระ ลูกจะตื่นตั้งแต่ตีสี่ เพื่อเตรียมทำอาหารใส่บาตรด้วยตนเอง เพราะอยากให้เด็กที่เกิดมาเป็นเด็กมีบุญ ก่อนใส่บาตรก็จะตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้ลูกในท้องเกิดมาเป็นคนดีมีศีลธรรม มีความกตัญญูรู้คุณ เป็นคนว่านอนสอนง่าย และขอให้มีร่างกายสมบูรณ์ครบสามสิบสองประการ

วันหนึ่ง ขณะกำลังเตรียมอาหารใส่บาตรอยู่ ลูกรู้สึกปวดท้องมาก แต่ด้วยความที่อยากใส่บาตรมากจึงยอมทนปวด พอเตรียมอาหารเสร็จก็เริ่มปวดถี่ขึ้นจนทนไม่ไหว และคิดว่าคงจะใกล้คลอดแน่ๆ จึงเตรียมตัวไปโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน แต่วันนั้นบังเอิญว่าคุณหมอที่ฝากครรภ์ไปต่างจังหวัด ลูกจึงต้องรอและรอ หนึ่ง คือ รอให้คุณหมอกลับมาทำคลอด และสอง คือ รอให้เด็กกลับหัว จึงต้องนอนปวดท้องคลอดตั้งแต่เช้ามืด กว่าจะได้คลอดก็เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่ม ถึงอย่างนั้นเด็กในท้องก็ยังไม่ยอมกลับหัว เด็กเอาตัวขวางไว้จึงคลอดยาก มันเจ็บปวดและทรมานสุดๆจนแทบขาดใจ กว่าจะคลอดได้ร่างกายก็หมดแรงอ่อนล้าจนหมดสติไปเลยค่ะ

หลวงพ่อเจ้าคะ ลูกเป็นแม่ประเภททำทุกอย่าง ทั้งทำการค้า เป็นแม่บ้าน เป็นแม่ของลูก ลูกมีความตั้งใจที่จะเลี้ยงดูลูกๆทุกคนให้กินอิ่มนอนหลับ ตอนกลางคืนแม้จะเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวัน แต่ก็จะต้องเข้าไปดูลูกๆว่านอนหลับสนิทดีไหม ต้องคอยห่มผ้าให้ ดูแลไม่ให้มียุงหรือมดมากัด เมื่อถึงวัยเรียนก็ต้องส่งให้ไปเรียนหนังสือ ให้อ่านออกเขียนได้ จะได้มีอนาคตที่ดี และตั้งแต่ที่ลูกๆทั้งสามยังเป็นเด็ก ลูกมักจะพาพวกเขาไปไหว้พระตามวัดต่างๆอยู่เสมอ เพื่อปลูกฝังความเป็นชาวพุทธให้คุ้นเคยกับวัด ฝึกให้ทำบุญ พาไปปล่อยนกปล่อยปลา ซึ่งเด็กๆชอบมาก ลูกปลูกฝังให้เด็กๆรู้จักการไหว้พระ สวดมนต์ และนั่งสมาธิ ลูกไม่เคยเบื่อหน่ายในการสั่งสอน สอนทุกวัน สอนทุกอย่าง เพราะอยากให้เขาเป็นคนดีในสังคม กว่าแต่ละคนจะโตมาได้ เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันค่ะ

คุณพ่อคุณแม่ และพระลูกชายทั้งสอง

พระจักรพันธุ์ อินฺทพโล พรรษา 3 (ซ้าย) , พระวีรพงศ์ อภิวีโร พรรษา 4 (ขวา)

ในฐานะคนเป็นแม่ ไม่ได้คาดหวังอะไรในตัวลูกๆมากไปกว่าการได้เห็นเขามีความสุข และคำพูดที่ว่า แม่เฝ้ารอคอยวันที่ลูกชายจะได้บวช เป็นความจริงค่ะ เพราะตัวลูกเองก็รู้สึกเช่นนั้น ยังเคยอธิษฐานจิตขอให้ลูกชายทั้งสองคนได้บวชด้วย แล้วคำอธิษฐานก็เป็นจริง เมื่อลูกชายคนรองเรียนจบปริญญาโท เขาเดินเข้ามาหาพร้อมกับบอกว่า อยากบวชเพื่อตอบแทนบุญคุณพ่อกับแม่ที่เลี้ยงดูเขามา ลูกดีใจมาก ปีติใจ และปลื้มใจอย่างที่สุด ลูกยังจำภาพตอนที่ลูกชายบวชได้เป็นอย่างดี จำได้ทุกขั้นตอน และคงจะจำได้ไปจนตลอดชีวิต ตอนที่นาคธรรมทายาทแปรแถวเข้ามานั่งลงตรงหน้า ไม่รู้น้ำตามาจากไหน ไหลไม่ยอมหยุดเลยค่ะ ลูกคิดว่าตลอดเวลากว่ายี่สิบปี ที่เฝ้าฟูมฟัก ประคับประคองทะนุถนอมเลี้ยงเขามา วันที่เขาบวชเป็นวันที่ทำให้แม่ภูมิใจอย่างที่สุด หลังจากนั้นอีกหนึ่งปี ลูกก็ได้ปลื้มอีกครั้ง เมื่อลูกชายคนโตตัดสินใจขอบวชเพื่อตอบแทนคุณอีกคน

หลวงพ่อเจ้าคะ เวลาที่ลูกได้เห็นพระลูกชายทั้งสองทีไร มันภาคภูมิใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ ยิ่งพระลูกชายทั้งสองรูป บอกว่า เวลามองย้อนกลับไป ไม่มีเลยสักวินาทีเดียวที่จะไม่มีความสุข เพราะการอยู่ในเพศสมณะได้ทำประโยชน์เพื่อพระพุทธศาสนา ได้ช่วยงานหลวงพ่อ และเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อกับแม่อย่างดีที่สุดอีกด้วย หัวใจของคนเป็นแม่ก็พองโต แล้วเมื่อท่านทั้งสองบอกว่าจะขอบวชไปวันต่อวัน ยิ่งทำให้โยมแม่มีความสุขแบบทวีคูณ มีความสุขทุกวัน ปลื้มใจทุกวินาที ชีวิตคนเป็นแม่คงไม่หวังอะไรอีกแล้ว เพราะวันนี้สมปรารถนาแล้วค่ะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

กัลยาณมิตรจรรยา ชุมพลบัญชร

ชม Video Scoop ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่

มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player